Êíèãà 127 (40—39 ãã.). Ïàðôÿíå ïîä íà÷àëîì Ëàáèåíà, áûâøåãî ïîìïåÿíöà, âòîðãàþòñÿ â Ñèðèþ, ðàçáèâàþò Äåöèäèÿ Ñàêñó, ëåãàòà Ìàðêà Àíòîíèÿ, è çàõâàòûâàþò âñþ ýòó ïðîâèíöèþ. Ìàðê Àíòîíèé óæå ãîòîâèëñÿ ê âîéíå ïðîòèâ Öåçàðÿ, íî òóò óìèðàåò Ôóëüâèÿ, ñòîëü ìåøàâøàÿ ñîãëàñèþ äâóõ âîæäåé, è îí çàêëþ÷àåò ñ Öåçàðåì ìèð, à ñåñòðó åãî Îêòàâèþ áåðåò â æåíû. Êâèíòà Ñàëüâèäèåíà, òàèâøåãî ïðîòèâ Öåçàðÿ ïðåñòóïíûå çàìûñëû, îí ñàì âûäàåò Öåçàðþ, è òîò, îñóæäåííûé, êîí÷àåò ñàìîóáèéñòâîì. Ïóáëèé Âåíòèäèé, ëåãàò Àíòîíèÿ, ðàçáèâàåò ïàðôÿí â ñðàæåíèè è èçãîíÿåò èç Ñèðèè, âîæäü èõ Ëàáèåí óáèò. Òàê êàê Ñåêñò Ïîìïåé, áëèæàéøèé ê Èòàëèè íåïðèÿòåëü, çàíèìàë Ñèöèëèþ è ïðåïÿòñòâîâàë ïîäâîçó ïðîäîâîëüñòâèÿ, òî ïî åãî ïðîñüáå Öåçàðü è Àíòîíèé çàêëþ÷èëè ñ íèì ìèð, îñòàâèâ Ñèöèëèþ ïîä åãî âëàñòüþ êàê ïðîâèíöèþ. Êðîìå òîãî, êíèãà ñîäåðæèò âîëíåíèÿ â Àôðèêå è ñëó÷èâøèåñÿ òàì âîéíû. |
EX LIBRO CXXVII Parthi Labieno, qui Pompeianarum partium fuerat, duce in Syriam inruperunt victoque Decidio Saxa, M. Antoni legato, totam eam provinciam occupaverunt. M. Antonius cum ad bellum adversus Caesarem gerendum * * uxore Fulvia, ne concordia<e> ducum obstaret, pace facta cum Caesare sororem eius Octaviam in matrimonium duxit. Q. Sa<l>videnum consilia nefaria adversus Caesarem molitum indicio suo protraxit, isque damnatus mortem conscivit. P. Ventidius, Antoni legatus, Parthos proelio victos Syria expulit Labieno, eorum duce, occiso. cum vicinus Italiae hostis, Sex. Pompeius, Siciliam teneret et commercium annonae inpediret, postulatam cum eo pacem Caesar et Antonius fecerunt ita, ut Siciliam provinciam haberet. praeterea motus Africae et bella ibi gesta continet. |