Èñòîðèÿ Ðèìà îò îñíîâàíèÿ ãîðîäà

Ïåðèîõà êíèãè 19

Òèò Ëèâèé. Èñòîðèÿ Ðèìà îò îñíîâàíèÿ ãîðîäà. Òîì III. Ì., èçä-âî «Ëàäîìèð», 2002.
Ïåðåâîä Ì. Ë. Ãàñïàðîâà.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è Ã. Ñ. Êíàáå.
Ñâåðåíî ðåäàêöèåé ñàéòà ñ èçäàíèåì 1994 ã.
Ïàãèíàöèÿ ïî èçäàíèþ: Òèò Ëèâèé. Èñòîðèÿ Ðèìà îò îñíîâàíèÿ ãîðîäà. Òîì III. Ì., «Íàóêà», 1994.
Ëàò. òåêñò: T. Livi Periochae omnium librorum, Fragmenta Oxyrhynchi reperta, Iulii Obsequentis Prodigiorum liber. Ed. O. Rossbach. Teubner, 1910.
ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ

Êíè­ãà 19 (254—241 ãã.).[1] Öåöè­ëèé Ìåòåëë, óäà÷­íî âîå­âàâ­øèé ïðî­òèâ ïóíèé­öåâ, ñïðàâ­ëÿ­åò ïûø­íûé òðè­óìô, ïðî­âåäÿ â íåì 13 âðà­æå­ñêèõ âîæäåé è 120 ñëî­íîâ. Êîí­ñóë Êëàâ­äèé Ïóëü­õð, ïðå­çðåâ­øè ïòè­öå­ãà­äà­íèÿ (óòî­ïèâ­øè öûï­ëÿò, êîòî­ðûå íå õîòå­ëè êëå­âàòü êîðì), ïîòåð­ïåë îò ïóíèé­öåâ ïîðà­æå­íüå â ìîð­ñêîì áîþ, à êîãäà ñåíàò îòî­çâàë åãî è âåëåë íàçíà­÷èòü äèê­òà­òî­ðà, íàçíà­÷èë Êëàâ­äèÿ Ãëè­öèþ, ÷åëî­âå­êà íèç­êî­ðîä­íî­ãî; õîòü åãî è çàñòà­âè­ëè îòêà­çàòü­ñÿ îò äèê­òà­òîð­ñòâà, òåì íå ìåíåå, îí ïîòîì, âûõî­äÿ ñìîò­ðåòü íà èãðû, íàäå­âàë îêàéì­ëåí­íóþ òîãó. Àâë Àòè­ëèé Êàëà­òèí ïåð­âûì èç äèê­òà­òî­ðîâ ïîâåë âîé­íó çà ïðå­äå­ëà­ìè Èòà­ëèè. Ñîâåð­øåí îáìåí ïëåí­íû­ìè ñ ñ.563 êàð­ôà­ãå­íÿ­íà­ìè. Âûâåäå­íû ïîñå­ëå­íèÿ â Ôðå­ãå­íû è â Áðóí­äè­çèé, ÷òî â îáëà­ñòè ñàë­ëåí­òè­íîâ. Öåí­çî­ðû ñîâåð­øè­ëè î÷è­ñòè­òåëü­íûå æåðò­âû; ãðàæ­äàí ïî ïåðå­ïè­ñè íàñ÷è­òà­íî 241212 ÷åëî­âåê. Êëàâ­äèÿ, ñåñò­ðà òîãî Êëàâ­äèÿ, êîòî­ðûé èç-çà íåáðå­æå­íèÿ ïòè­öå­ãà­äà­íè­åì ïîòåð­ïåë ïîðà­æå­íèå, âîç­âðà­ùà­ÿñü ñî çðå­ëèù è ïîïàâ â äàâ­êó òîë­ïû, ñêà­çà­ëà: «Î, åñëè áû ìîé áðàò áûë æèâ è îïÿòü íà÷àëü­ñò­âî­âàë íàä ôëî­òîì!» — è çà ýòî åé ïðè­øëîñü ìíî­ãî âûñëó­øàòü íåäîá­ðî­ãî[2]. Âïåð­âûå èçáðà­íû äîáà­âî÷­íûå äâîå ïðå­òî­ðîâ[3]. Âåëè­êèé ïîí­òè­ôèê Öåöè­ëèé Ìåòåëë íå îòïóñ­êà­åò èç ãîðî­äà íà âîé­íó êîí­ñó­ëà Àâëà Ïîñòó­ìèÿ, êîòî­ðûé îäíî­âðå­ìåí­íî áûë è ôëà­ìè­íîì Ìàð­ñà, ÷òîáû îí íå ïîêèäàë ñâî­èõ ñâÿ­òûíü. Ìíî­ãèå ïîë­êî­âîä­öû óñïåø­íî ñðà­æà­þò­ñÿ ñ ïóíèé­öà­ìè; âåð­øè­íîé óñïå­õà áûëà ïîáåäà êîí­ñó­ëà Ãàÿ Ëóòà­öèÿ íàä ïóíèé­ñêèì ôëî­òîì ïðè Ýãàò­ñêèõ îñò­ðî­âàõ. Ïîñëå ýòî­ãî ïî ïðîñü­áå êàð­ôà­ãå­íÿí ñ íèìè çàêëþ­÷åí ìèð. Ïîæàð õðà­ìà Âåñòû; âåëè­êèé ïîí­òè­ôèê Öåöè­ëèé Ìåòåëë ñàì ñïà­ñà­åò èç îãíÿ åãî ñâÿ­òû­íè. Ó÷ðåæ­äå­íû íîâûå äâå òðè­áû: Âåëèí­ñêàÿ è Êâè­ðèí­ñêàÿ.

EX LIB­RO XVIIII
Cae­ci­lius Me­tel­lus re­bus ad­ver­sus Poe­nos pros­pe­re ges­tis spe­cio­sum egit tri­um­phum, XIII du­ci­bus hos­tium et CXX ele­phan­tis in eo duc­tis. Clau­dius Pul­cher cos. contra aus­pi­cia pro­fec­tus — ius­sit mer­gi pul­los, qui ci­ba­ri no­le­bant — in­fe­li­ci­ter ad­ver­sus Car­tha­gi­nien­ses clas­se pug­na­vit, et re­vo­ca­tus a se­na­tu ius­sus­que dic­ta­to­rem di­ce­re Clau­dium Gliciam di­xit, sor­tis ul­ti­mae ho­mi­nem, qui coac­tus ab­di­ca­re se ma­gistra­tu pos­tea lu­dos prae­tex­ta­tus spec­ta­vit. A. Ati­lius Ca­la<ti>nus pri­mus dic­ta­tor extra Ita­liam exer­ci­tum du­xit. com­mu­ta­tio cap­ti­vo­rum cum Poe­nis fac­ta est. co­lo­niae de­duc­tae sunt Fre­ge­nae, in ag­ro Sal­len­ti­no Brun­di­sium. lustrum a cen­so­ri­bus con­di­tum est. cen­sa sunt ci­vium ca­pi­ta CCXLI CCXII. Clau­dia, so­ror P. Clau­di, qui con­temptis aus­pi­ciis ma­le pug­na­ve­rat, a lu­dis re­ver­tens cum tur­ba pre­me­re­tur, di­xit: uti­nam fra­ter meus vi­ve­ret; ite­rum clas­sem du­ce­ret. ob eam cau­sam mul­ta ei dic­ta est. duo prae­to­res tunc pri­mum crea­ti sunt. Cae­ci­lius Me­tel­lus, pon­ti­fex ma­xi­mus, A. Pos­tu­mium con­su­lem, quo­niam idem et fla­men Mar­tia­lis erat, cum is ad bel­lum ge­ren­dum pro­fi­cis­ci vel­let, in ur­be te­nuit nec pas­sus est a sac­ris re­ce­de­re. re­bus ad­ver­sus Poe­nos a plu­ri­bus du­ci­bus pros­pe­re ges­tis, sum­mam vic­to­riae C. Lu­ta­tius cos. vic­ta ad Aega­tes in­su­las clas­se Poe­no­rum im­po­suit. pe­ten­ti­bus Car­tha­gi­nien­si­bus pax da­ta est. cum templum Ves­tae ar­de­ret, Cae­ci­lius Me­tel­lus, pon­ti­fex ma­xi­mus, ex in­cen­dio sac­ra ra­puit. duae tri­bus adiec­tae sunt, Ve­li­na et Qui­ri­na.

  • ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß ÐÅÄÀÊÖÈÈ ÑÀÉÒÀ

  • [1]Ïðà­âèëü­íî: 251—241 ãã. (Ïðèì. ðåä. ñàé­òà).
  • [2] îðè­ãè­íà­ëå ob eam cau­sam mul­ta ei dic­ta est — «çà ýòî íà íå¸ íàëî­æåí áûë øòðàô». (Ïðèì. ðåä. ñàé­òà).
  • [3]Â îðè­ãè­íà­ëå duo prae­to­res tunc pri­mum crea­ti sunt — «òîãäà âïåð­âûå áûëè èçáðà­íû äâà ïðå­òî­ðà». (Ïðèì. ðåä. ñàé­òà).
  • ÈÑÒÎÐÈß ÄÐÅÂÍÅÃÎ ÐÈÌÀ
    1364004257 1364004306 1364004307 1364143020 1364143021 1364143022