Дигесты Юстиниана

Кн. 1, тит. 9, фр. 7

7. Ul­pia­nus lib­ro pri­mo ad le­gem Iuliam et Pa­piam

B. 6, 1, 7 (pr.) Eman­ci­pa­tum a pat­re se­na­to­re qua­si se­na­to­ris fi­lium ha­be­ri pla­cet.

(1) Item La­beo scri­bit etiam eum, qui post mor­tem pat­ris se­na­to­ris na­tus sit, qua­si se­na­to­ris fi­lium es­se. sed eum, qui pos­tea­quam pa­ter eius de se­na­tu mo­tus est, con­ci­pi­tur et nas­ci­tur, Pro­cu­lus et Pe­ga­sus opi­nan­tur non es­se qua­si se­na­to­ris fi­lium, quo­rum sen­ten­tia ve­ra est: nec enim prop­rie se­na­to­ris fi­lius di­ce­tur is, cui­us pa­ter se­na­tu mo­tus est an­te­quam is­te nas­ce­re­tur. si quis con­cep­tus qui­dem sit, an­te­quam pa­ter eius se­na­tu mo­vea­tur, na­tus autem post pat­ris amis­sam dig­ni­ta­tem, ma­gis est ut qua­si se­na­to­ris fi­lius in­tel­le­ga­tur: tem­pus enim con­cep­tio­nis spec­tan­dum ple­ris­que pla­cuit.

(2) Si quis et pat­rem et avum ha­bue­rit se­na­to­rem, et qua­si fi­lius et qua­si ne­pos se­na­to­ris in­tel­le­gi­tur. sed si pa­ter ami­se­rit dig­ni­ta­tem an­te con­cep­tio­nem hui­us, quae­ri po­te­rit an, quam­vis qua­si se­na­to­ris fi­lius non in­tel­le­ga­tur, qua­si ne­pos ta­men in­tel­le­gi de­beat: et ma­gis est ut de­beat, ut avi po­tius ei dig­ni­tas pro­sit, quam ob­sit ca­sus pat­ris.