Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
50. (1) Òàêîé îòâåò Êâèíêöèÿ ñâîèì ïðîòèâíèêàì áûë íàéäåí î÷åíü óäà÷íûì, è åãî ðå÷ü âñòðåòèëà áëàãîñêëîííîñòü äðóçåé. (2) Áåç ñïîðîâ è áåç ñîìíåíèé àõåéöû ïîñòàíîâèëè, ÷òî ó èõ ïëåìåíè è âðàãè, è ñîþçíèêè òå æå ñàìûå, ÷òî è ó ðèìëÿí; áûëî ñ.187 ðåøåíî îáúÿâèòü âîéíó è Àíòèîõó, è ýòîëèéöàì. (3) Êðîìå òîãî, àõåéöû òîò÷àñ ïîñëàëè ïîäêðåïëåíèÿ, êóäà ïîñîâåòîâàë Êâèíêöèé; ïÿòüñîò âîèíîâ â Õàëêèäó è ïÿòüñîò — â Ïèðåé. (4) Äåëî â òîì, ÷òî â Àôèíàõ ÷óòü íå äîøëî äî ìÿòåæà, êîãäà íåêîòîðûå â íàäåæäå íà âîçäàÿíèå ïðèíÿëèñü ïåðåìàíèâàòü íà ñòîðîíó Àíòèîõà ïðîäàæíóþ ÷åðíü, — â êîíöå êîíöîâ òå, êòî ïîääåðæèâàë ðèìëÿí, ïðèçâàëè Êâèíêöèÿ, è ïî îáâèíåíèþ íåêîåãî Ëåîíòà çà÷èíùèê ñìóòû Àïîëëîäîð áûë îñóæäåí è èçãíàí. (5) Òàê ÷òî è îò àõåéöåâ ïîñîëüñòâî ïðèâåçëî öàðþ íåóòåøèòåëüíûé îòâåò. Áåîòèéöû æå íå îòâåòèëè íàâåðíÿêà: âîò, ìîë, êîãäà Àíòèîõ ïðèäåò ê íèì â Áåîòèþ, òîãäà îíè è ïîäóìàþò, ÷òî èì äåëàòü. (6) Óçíàâ, ÷òî àõåéöû è öàðü Ýâìåí îòïðàâèëè ïîäêðåïëåíèÿ â Õàëêèäó, Àíòèîõ ðåøèë ïîòîðîïèòüñÿ, ÷òîáû óïðåäèòü èõ è ïî âîçìîæíîñòè ïåðåõâàòèòü íà ïîäõîäå. (7) È âîò îí ïîñûëàåò Ìåíèïïà ïðèìåðíî ñ òðåìÿ òûñÿ÷àìè âîèíîâ è Ïîëèêñåíèäà ñî âñåì ôëîòîì, à ñàì òðîãàåòñÿ â ïóòü ÷åðåç íåñêîëüêî äíåé, âåäÿ øåñòü òûñÿ÷ ñâîèõ è åùå òåõ, íå ñëèøêîì ìíîãî÷èñëåííûõ, ýòîëèéöåâ, êîòîðûõ ìîæíî áûëî ñîáðàòü â Ëàìèè. (8) Ïÿòüñîò àõåéöåâ è ñêðîìíîå ïîäêðåïëåíèå îò öàðÿ Ýâìåíà ïîä ïðåäâîäèòåëüñòâîì õàëêèäöà Êñåíîêëèäà ïðîøëè åùå íå çàíÿòûìè äîðîãàìè è, áëàãîïîëó÷íî ïåðåïðàâèâøèñü ÷åðåç Åâðèï, ïðèáûëè â Õàëêèäó. (9) Êîãäà æå ïîäîøëè ðèìñêèå âîèíû, ÷èñëîì òîæå îêîëî ïÿòèñîò, îêàçàëîñü, ÷òî Ìåíèïï óæå ïîñòàâèë ëàãåðü ïåðåä Ñàëãàíåÿìè, ó Ãåðìåÿ — òàì, ãäå ïåðåïðàâà èç Áåîòèè íà îñòðîâ Åâáåþ. (10) Ñ ðèìëÿíàìè áûë Ìèêèòèîí, ïîñëàííûé èç Õàëêèäû ê Êâèíêöèþ ñ ïðîñüáîé îá ýòîì ñàìîì ïîäêðåïëåíèè. (11) Óáåäèâøèñü, ÷òî ïðîõîä çàíÿò íåïðèÿòåëåì, îí îòêàçàëñÿ èäòè ê Àâëèäå è ïîâîðîòèë ê Äåëèþ, ÷òîáû ïåðåïðàâèòüñÿ íà Åâáåþ îòòóäà134. |
50. Nec absurde adversus utrosque respondisse visus est, et facile erat orationem apud faventes aequis auribus accipi. [2] Nulla enim nec disceptatio nec dubitatio fuit quin omnes eosdem genti Achaeorum hostes et amicos, quos populos Romanus censuisset, iudicarent, bellumque et Antiocho et Aetolis nuntiari iuberent. [3] Auxilia etiam quo censuit Quinctius, quingentorum militum Chalcidem, quingentorum Piraeum extemplo miserunt. [4] Erat enim haud procul seditione Athenis res trahentibus ad Antiochum quibusdam spe largitionum venalem pretio multitudinem, donec ab iis, qui Romanae partis erant, Quinctius est accitus, et accusante Leonte quodam Apollodorus auctor defectionis damnatus atque in exilium est eiectus. [5] Et ab Achaeis quidem cum tristi responso legatio ad regem rediit; Boeoti nihil certi responderunt: cum Antiochus in Boeotiam venisset, tum quid sibi faciendum esset se deliberaturos esse. [6] Antiochus cum ad Chalcidis praesidium et Achaeos et Eumenem regem misisse audisset, maturandum ratus, ut et praevenirent sui et venientes si possent exciperent, [7] Menippum cum tribus ferme milibus militum et omni classe Polyxenidan mittit, ipse paucos post dies sex milia suorum militum et ex ea copia quae Lamiae repente colligi potuit non ita multos Aetolos ducit. [8] Achaei quingenti et ab Eumene rege modicum auxilium missum duce Xenoclide Chalcidensi nondum obsessis itineribus tuto transgressi Euripum Chalcidem pervenerunt; [9] Romani milites, quingenti ferme et ipsi, cum iam Menippus castra ante Salganea ad Hermaeum, qua transitus ex Boeotia in Euboeam insulam est, haberet, venerunt. [10] Micythio erat cum iis, legatus ab Chalcide ad Quinctium ad id ipsum praesidium petendum missus. [11] Qui, postquam ab hostibus obsessas fauces vidit, omisso ad Aulidem itinere Delium convertit, ut inde in Euboeam transmissurus. |