Âåðãèëèé. Áóêîëèêè. Ãåîðãèêè. Ýíåèäà. Õóäîæåñòâåííàÿ ëèòåðàòóðà, Ìîñêâà, 1979.
Ïåðåâîä ñ ëàòèíñêîãî Ñ. À. Îøåðîâà ïîä ðåä. Ô. À. Ïåòðîâñêîãî.
Êîììåíòàðèé Í. À. Ñòàðîñòèíîé.
Ïåðåâîä ñ ëàòèíñêîãî Ñ. À. Îøåðîâà ïîä ðåä. Ô. À. Ïåòðîâñêîãî.
Êîììåíòàðèé Í. À. Ñòàðîñòèíîé.
 îñíîâó ïåðåâîäà ïîëîæåíî èçäàíèå: P. Vergilii Maronis, Opera… edidit… Albertus Forbiger. Partes I—III, Lipsiae, 1873—1875. Ó÷òåíû òàêæå ñëåäóþùèå èçäàíèÿ: P. Vergilius Maro, Opera omnia, vol. I—III, recensuit O. Ribbeck, Lipsiae, 1859—1868; «Oeuvres de Virgile», texte établi et commenté par Benoist, Paris, 1918; «Vergil’s Gedichte» erklärt von Th. Ladewig, Berlin, zwölfte Auflage, 1902—1907.
Ëàò. òåêñò ïðèâîäèòñÿ ïî èçä.: Virgil. T. II. Aeneid VII—XII // Loeb Classical Library, 1942 (2-å èñïð. ïåðåèçä. 1918, ðåïð. 1934).
ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
Ëàò. òåêñò ïðèâîäèòñÿ ïî èçä.: Virgil. T. II. Aeneid VII—XII // Loeb Classical Library, 1942 (2-å èñïð. ïåðåèçä. 1918, ðåïð. 1934).
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
120
130
140
150
160
170
180
190
200
210
220
230
240
250
260
270
280
290
300
310
320
330
340
350
360
370
380
390
400
410
420
430
440
450
460
470
480
490
500
510
520
530
540
550
560
570
580
590
600
610
620
630
640
650
660
670
680
690
700
710
720
730
740
750
760
770
780
790
800
810
820
830
840
850
860
870
880
890
900
Âíîâü ðàñïàõíóëñÿ ìåæ òåì ÷åðòîã âñåìîãóùèé Îëèìïà; Âñåõ íà ñîâåò ðîäèòåëü áîãîâ è ëþäåé ïîâåëèòåëü  çâåçäíûé ñçûâàåò ïîêîé, èç êîòîðîãî îí îçèðàåò Çåìëè âñå ñ âûñîòû, è äàðäàíñêèé ñòàí, è ëàòèíÿí. |
|
Panditur interea domus omnipotentis Olympi conciliumque vocat divum pater atque hominum rex sideream in sedem, terras unde arduus omnis castraque Dardanidum aspectat populosque Latinos. |
|
5 | Áîãè ñîøëèñü â äâóõâðàòíûé ïîêîé — è íà÷àë Þïèòåð: «Î íåáîæèòåëè, ÷òî èçìåíèëî âàøè ðåøåíüÿ? Âíîâü ïî÷åìó ðàçäåëèëà âðàæäà îçëîáëåííûå äóøè? ß íå æåëàë, ÷òîá Èòàëèÿ øëà âîéíîþ íà òåâêðîâ. ×òî çà ðàçäîð âîïðåêè ìîåìó çàïðåòó? Êàêèå |
considunt tectis bipatentibus, incipit ipse: «caelicolae magni, quianam sententia vobis versa retro tantumque animis certatis iniquis? abnueram bello Italiam concurrere Teucris. quae contra vetitum discordia? quis metus aut hos |
|
10 | Ñòðàõè çàñòàâèëè âàñ èëü çà òåõ, èëü çà ýòèõ âñòóïèòüñÿ? Ñðîêè âîéíû ïðèäóò â ñâîé ÷åðåä — òîðîïèòü èõ íå ñìåéòå! — Ðèìñêèì òâåðäûíÿì êîãäà Êàðôàãåí íåîáóçäàííûé áóäåò Ãèáåëüþ ñòðàøíîé ãðîçèòü è îòâåðñòûå Àëüïû ê íèì äâèíåò. Âñ¸ ðàñõèùàéòå òîãäà, âî âðàæäå íå çíàéòå ïðåãðàäû! |
aut hos arma sequi ferrumque lacessere suasit? adveniet iustum pugnae, ne arcessite, tempus, cum fera Karthago Romanis arcibus olim exitium magnum atque Alpis immittet apertas: tum certare odiis, tum res rapuisse licebit. |
|
15 | Íûíå æå ìèð è ñîþç çàêëþ÷èòå â äîáðîì ñîãëàñüå». Íî íà êîðîòêóþ ðå÷ü Îòöà çîëîòàÿ Âåíåðà Äîëãóþ ðå÷ü ïðîèçíîñèò â îòâåò: «Î ïîâåëèòåëü ëþäåé è ïðèðîäû ïðåäâå÷íûé âëàñòèòåëü! Êðîìå òåáÿ, êîãî óìîëÿòü ìû î ìèëîñòè ìîæåì? |
nunc sinite et placitum laeti componite foedus». Iuppiter haec paucis, at non Venus aurea contra pauca refert: «o pater, o hominum rerumque aeterna potestas (namque aliud quid sit, quod iam implorare queamus?) |
|
20 | Âèäèøü, êàê ðóòóëû òàì ëèêóþò, êàê ïåðåä ñòðîåì, Ãîðäûé óäà÷åé â áîþ, íà ïðåêðàñíîé ì÷èòñÿ óïðÿæêå Òóðí? À òðîÿíöàì óæå íå çàùèòà íè ñòåíû, íè áàøíè: Áèòâà âðûâàåòñÿ â ñòàí, îäîëåâ è âàëû, è âîðîòà, Êðîâüþ íàïîëíåíû ðâû. È Ýíåé â íåâåäåíüå áåäñòâèé |
cernis, ut insultent Rutuli, Turnusque feratur per medios insignis equis tumidusque secundo Marte ruat? non clausa tegunt iam moenia Teucros: quin intra portas atque ipsis proelia miscent aggeribus moerorum et inundant sanguine fossas. |
|
25 | Ìåäëèò âäàëè. Óæåëü íèêîãäà òû íå äàøü èç îñàäû Âûçâîëèòü òåâêðîâ, îòåö? Ê ñòåíàì íîâîðîæäåííîé Òðîè Íîâûå ðâóòñÿ âðàãè, ïîäñòóïàåò íîâîå âîéñêî! Âíîâü íà äàðäàíöåâ Òèäèä â ýòîëèéñêèõ ñáèðàåòñÿ Àðïàõ. Âåðíî, íà äîëþ è ìíå îïÿòü äîñòàíóòñÿ ðàíû, |
Aeneas ignarus abest. numquamne levari obsidione sines? muris iterum imminet hostis nascentis Troiae nec non exercitus alter, atque iterum in Teucros Aetolis surgit ab Arpis Tydides. equidem credo, mea volnera restant |
|
30 | Èáî ïðèäåòñÿ ìíå âíîâü ïðîòèâ ñìåðòíîãî áèòüñÿ îðóæüÿ. Åñëè îíè âîïðåêè òâîåé áîæåñòâåííîé âîëå  Ëàöèé ñòðåìèëèñü, òî ïóñòü ñâîé ãðåõ èñêóïÿò òðîÿíöû, Ïîìîùü óòðàòèâ òâîþ. Íî âåäü èõ âåëè ïðîðèöàíüÿ Ìàíîâ è âûøíèõ áîãîâ, — ïî÷åìó æå âñ¸, ÷òî âåëåë òû, |
et tua progenies mortalia demoror arma. si sine pace tua atque invito numine Troes Italiam petiere, luant peccata neque illos iuveris auxilio: sin tot responsa secuti, quae Superi Manesque dabant, cur nunc tua quisquam |
|
35 | Êòî-òî ìîã îòìåíèòü è âîçäâèãíóòü íîâûå ñóäüáû? Ñòîèò ëè âíîâü ãîâîðèòü î ñîææåííîì áëèç Ýðèêñà ôëîòå, Î âëàñòåëèíå âåòðîâ, è î áåøåíîì âèõðå, êîòîðûé Âûïóùåí áûë èç ïåùåð, è î ïîñëàííîé ñ íåáà Èðèäå? Íûíå æå, âñå èñïûòàâ, ÷òî âîçìîæíî â ìèðå íàäçåìíîì, |
vertere iussa potest aut cur nova condere fata? quid repetam exustas Erycino in litore classis, quid tempestatum regem ventosque furentis Aeolia excitos aut actam nubibus Irim? nunc etiam Manis (haec intemptata manebat |
|
40 | Ìàíîâ îíà ïðèçâàëà, è, âíåçàïíî âûðâàâøèñü ê ñâåòó, Ñëîâíî âàêõàíêà, ëåòèò Àëëåêòî́ ïî ëàòèíñêèì ñåëåíüÿì. ×òî ìíå äåðæàâà òåïåðü? Òîëüêî â äíè óäà÷ óïîâàëè Ìû íà íåå… Òû ñàì íèñïîøëè, êîìó õî÷åøü, ïîáåäó. Íî åñëè íåò íà çåìëå ñòðàíû, ãäå ïðèþò ýíåàäàì |
sors rerum) movet et superis immissa repente Allecto, medias Italum bacchata per urbes. nil super imperio moveor; speravimus ista, dum fortuna fuit; vincant quos vincere mavis. si nulla est regio, Teucris quam det tua coniunx |
|
45 | Äàñò ñóïðóãà òâîÿ, — çàêëèíàþ îáëîìêàìè Òðîè, Äûìîì ïîæàðèù åå, — äîçâîëü, ÷òîá èç áèòâ íåâðåäèìûì Âûøåë Àñêàíèé îäèí, äîçâîëü, ÷òîá õîòü âíóê ìíå îñòàëñÿ. Ïóñòü ìîé ñêèòàåòñÿ ñûí ïî ìîðÿì íåâåäîìûì ñíîâà, Ïóñòü ëþáûìè ïëûâåò, ÷òî óêàæåò Ôîðòóíà, ïóòÿìè, — |
dura, per eversae, genitor, fumantia Troiae excidia obtestor, liceat dimittere ab armis incolumem Ascanium, liceat superesse nepotem. Aeneas sane ignotis iactetur in undis et, quamcumque viam dederit Fortuna, sequatur: |
|
50 | Ìàëü÷èêà òîëüêî õî÷ó ÿ ñïàñòè ñðåäü áîåâ áåñïîùàäíûõ. Åñòü ó ìåíÿ Àìàôóíò, è âûñîêèé Ïàôî́ñ, è Êèôåðà, Åñòü èäàëèéñêèé ÷åðòîã; ïóñòü, íè âîéí, íè ñëàâû íå çíàÿ, Òàì ïðîæèâåò îí âåñü âåê. Ïðèêàæè — ïóñòü Àâçîíèþ òÿæêîé Âëàñòüþ ãíåòåò Êàðôàãåí: ãîðîäà òèðèéöåâ íå âñòðåòÿò |
hunc tegere et dirae valeam subducere pugnae. est Amathus, est celsa mihi Paphus atque Cythera Idaliaeque domus: positis inglorius armis exigat hic aevum. magna dicione iubeto Karthago premat Ausoniam: nihil urbibus inde |
|
55 | Áîëüøå ïðåãðàä. ×òî ïîëüçû íàì â òîì, ÷òî âîåííîé íàïàñòè Òåâêðû èçáåãëè, ÷òî ïóòü ñêâîçü îãîíü ïðîëîæèëè àðãîññêèé, ×òî èñïûòàëè â ìîðÿõ îíè îïàñíîñòåé ñòîëüêî, Åñëè íîâûé Ïåðãàì îæèäàë èõ â êðàå ëàòèíÿí? Ðàçâå íå ëó÷øå áû èì ïîñåëèòüñÿ òàì, ãäå ñòîÿëà |
obstabit Tyriis. quid pestem evadere belli iuvit et Argolicos medium fugisse per ignis, totque maris vastaeque exhausta pericula terrae, dum Latium Teucri recidivaque Pergama quaerunt? non satius, cineres patriae insedisse supremos |
|
60 | Òðîÿ, ãäå ïåïåë åå? Ñèìîåíò è Êñàíô, î ðîäèòåëü, Èì, íåñ÷àñòíûì, âåðíè è ñóäüáó Èëèîíà òðîÿíöàì Ñíîâà ïûòàòü ðàçðåøè!» Íî â îòâåò öàðèöà Þíîíà Ñ ÿðîñòüþ åé ãîâîðèò: «Äëÿ ÷åãî íàðóøèòü ìîë÷àíüå Òû âûíóæäàåøü ìåíÿ è òàéíóþ áîëü îáíàðóæèòü? |
atque solum, quo Troia fuit? Xanthum et Simoenta redde, oro, miseris iterumque revolvere casus da, pater, Iliacos Teucris». tum regia Iuno acta furore gravi: «quid me alta silentia cogis rumpere et obductum verbis volgare dolorem? |
|
65 | Êòî èç áîãîâ çàñòàâëÿë è êòî èç ñìåðòíûõ Ýíåÿ Âíîâü âîéíó çàòåâàòü, âðàæäîâàòü ñ âëàäûêîé Ëàòèíîì? Çíàþ, â Èòàëèþ îí ïî âåëåíèþ ðîêà ñòðåìèëñÿ, Âåðÿ áåçóìíûì ðå÷àì Êàññàíäðû; íî ëàãåðü ïîêèíóòü ß ëü ïîáóäèëà åãî è ââåðèòü æèçíü ñâîþ âåòðó, |
Aenean hominum quisquam divumque subegit bella sequi aut hostem regi se inferre Latino? Italiam petiit fatis auctoribus: esto; Cassandrae impulsus furiis: num linquere castra hortati sumus aut vitam committere ventis? |
|
70 | Âîéñêî îñòàâèâ è ñòàí ïîä íà÷àëîì ìàëîãî ñûíà? Ìèðíûé íàðîä ïîäñòðåêàòü, äîáèâàòüñÿ ñ òèððåíöåì ñîþçà? Êòî èç áîãîâ íà íåãî íàñëàë áåäó? Óæ íå ÿ ëè Âëàñòüþ æåñòîêîé ìîåé? Íî ïðè ÷åì òóò Þíîíà ñ Èðèäîé? Çíà÷èò, ïðåñòóïíî ëèøü òî, ÷òî ñ îãíåì ê íîâîðîæäåííîé Òðîå |
num puero summam belli, num credere muros, Tyrrhenamque fidem aut gentis agitare quietas? quis deus in fraudem, quae dura potentia nostra egit? ubi hic Iuno demissave nubibus Iris? indignum est Italos Troiam circumdare flammis |
|
75 | Ðàòü èòàëèéöåâ ñïåøèò è îò÷èçíó Òóðí îõðàíÿåò, Âíóê Ïèëóìíà è ñûí Âåíèëèè, ñëàâíîé áîãèíè? Âïðàâå òðîÿíöû çàòî ÷óæèå çàõâàòûâàòü ïàøíè, Ãðàáèòü, âòîðãàÿñü â ñòðàíó ëàòèíÿí ñ ôàêåëîì ÷åðíûì, Âïðàâå íåâåñò óâîäèòü, âûáèðàÿ òåñòÿ ëþáîãî, |
nascentem et patria Turnum consistere terra, cui Pilumnus avus, cui diva Venilia mater: quid face Troianos atra vim ferre Latinis, arva aliena iugo premere atque avertere praedas? quid soceros legere et gremiis abducere pactas, |
|
80 | Êðîòêî î ìèðå ìîëèòü — è îðóæüå âåøàòü íà ìà÷òàõ? Åñëè ìîãëà òû ñïàñòè îò ðóê àõåéöåâ Ýíåÿ, Âîçäóõ ïóñòîé è òóìàí ïîä ìå÷è âìåñòî ñûíà ïîäñòàâèâ, Åñëè â íèìô òû ìîãëà êîðàáëè ïðåâðàòèòü — ïî÷åìó æå Ïðàâà ìíå íå äàíî ïîìîãàòü ìîèì èòàëèéöàì? |
pacem orare manu, praefigere puppibus arma? tu potes Aenean manibus subducere Graium proque viro nebulam et ventos obtendere inanis, et potes in totidem classem convertere nymphas: nos aliquid Rutulos contra iuvisse nefandum est? |
|
85 | Ìåäëèò Ýíåé â íåâåäåíüå áåä, — ïóñòü ìåäëèò îí äîëüøå! Åñòü ó òåáÿ è Ïàôî́ñ, è Êèôåðà, è õðàì Èäàëèéñêèé, — Ãîðîä, ÷ðåâàòûé âîéíîé, è ñåðäöà ñóðîâûå ÷òî æå Òû èñêóøàåøü? Óæåëü ýòî ÿ îáëîìêè ôðèãèéñêîé Ìîùè íèçâåðãíóòü õî÷ó? Êòî òðîÿíöåâ ïðåäàë àõåéñêîé |
Aeneas ignarus abest: ignarus et absit. est Paphus Idaliumque tibi, sunt alta Cythera: quid gravidam bellis urbem et corda aspera temptas? nosne tibi fluxas Phrygiae res vertere fundo conamur? nos? an miseros qui Troas Achivis |
|
90 | Ìåñòè? Ïðè÷èíîé êàêîé è Åâðîïà è Àçèÿ áûëè Ê áðàíè ïîäâèãíóòû? Êòî ðàçðóøèë ìèð ïîõèùåíüåì? Ñïàðòó ïðèñòóïîì âçÿòü îáîëüñòèòåëþ ÿ ëü ïîìîãàëà, ß ëè îðóæüå äàëà, âîæäåëåíüåì âçëåëåÿëà âîéíû? Íàäîáíî áûëî òîãäà çà ñâîèõ îïàñàòüñÿ, òåïåðü æå |
obiecit? quae causa fuit, consurgere in arma Europamque Asiamque et foedera solvere furto? me duce Dardanius Spartam expugnavit adulter aut ego tela dedi fovive cupidine bella? tum decuit metuisse tuis: nunc sera querellis |
|
95 | Òÿæáó íå â ïîðó âåñòè è áðîñàòü ïîíàïðàñíó óïðåêè». Òàê ãîâîðèëà îíà. Êòî îäíîé, êòî äðóãîé ñîñòðàäàÿ, Áîãè âçðîïòàëè âîêðóã. Òàê ïîðûâû ïåðâûå âåòðà Ðîïùóò, âñòðå÷àÿ â ïóòè ïðåãðàäó ðîùè, è ñìóòíûé Øîðîõ âåðøèí âîçâåùàåò ïëîâöàì ïðèáëèæåíèå áóðè. |
haud iustis adsurgis et inrita iurgia iactas». Talibus orabat Iuno, cunctique fremebant caelicolae adsensu vario, ceu flamina prima cum deprensa fremunt silvis et caeca volutant murmura, venturos nautis prodentia ventos. |
|
100 | Òóò âñåìîãóùèé Îòåö, âåðõîâíûé ìèðà âëàäûêà, Íà÷àë, è, âíåìëÿ åìó, íåáîæèòåëè ñìîëêëè â ÷åðòîãå,  ñòðàõå ãëóáèíû çåìëè è âûñè íåáåñíûå ñìîëêëè, Ñòèõëè Çåôèðû, è çûáü óëåãëàñü íà ìîðå áåçáóðíîì. «Çàïå÷àòëåéòå â äóøå òî, ÷òî âàì òåïåðü âîçâåùó ÿ: |
tum pater omnipotens, rerum cui prima potestas, infit (eo dicente deum domus alta silescit et tremefacta solo tellus, silet arduus aether, tum Zephyri posuere, premit placida aequora pontus): «accipite ergo animis atque haec mea figite dicta. |
|
105 | Åñëè íåëüçÿ ñîþçîì ñâÿçàòü àâçîíèéöåâ è òåâêðîâ, Åñëè ìåæ âàìè ðàçäîð áåñêîíå÷åí, — áóäóò îòíûíå, Êòî áû êàêèõ íàäåæä íè ïèòàë, êàêàÿ áû ó÷àñòü Èõ íè æäàëà, ðàâíû äëÿ ìåíÿ òðîÿíåö è ðóòóë, — Ñóäüáû ïîâèííû ëè â òîì, ÷òî òåâêðû ñíîâà â îñàäå, |
quandoquidem Ausonios coniungi foedere Teucris haud licitum nec vestra capit discordia finem: quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, Tros Rutulusne fuat, nullo discrimine habebo, seu fatis Italum castra obsidione tenentur |
|
110 | Èëü â çàáëóæäåíüå ââåëà èõ ëîæü áåçóìíûõ ïðîðî÷åñòâ. Âîëè è ðóòóëàì ÿ íå äàþ. Ïóñòü êàæäûé ïîëó÷èò Äîëþ òðóäîâ è óäà÷. Äëÿ âñåõ îäèíàêîâ Þïèòåð. Ïóñòü áåç ïîìåõ âåðøèòñÿ ñóäüáà!» È, êèâíóâ ãîëîâîþ, Ñòèêñà ñòðóåé ñìîëÿíîé è ïó÷èíîé ÷åðíîé ïîêëÿëñÿ |
sive errore malo Troiae monitisque sinistris. nec Rutulos solvo. sua cuique exorsa laborem fortunamque ferent. rex Iuppiter omnibus idem; fata viam invenient». Stygii per flumina fratris, per pice torrentis atraque voragine ripas |
|
115 | Áîã, è Îëèìï çàäðîæàë, ïîòðÿñåííûé åãî ìàíîâåíüåì. Ýòèì è êîí÷èë îí ðå÷ü è ñ ïðåñòîëà âñòàë çîëîòîãî, È íåáîæèòåëè âñå ïðîâîäèëè åãî äî ïîðîãà. Ðóòóëû òîþ ïîðîé êî âñåì ïîäñòóïàþò âîðîòàì, Ñòåíû îãíåì îêðóæèâ è òðîÿíñêèõ áîéöîâ èñòðåáëÿÿ. |
adnuit et totum nutu tremefecit Olympum. hic finis fandi. solio tum Iuppiter aureo surgit, caelicolae medium quem ad limina ducunt. Interea Rutuli portis circum omnibus instant sternere caede viros et moenia cingere flammis. |
|
120 | Çàïåðò èõ ëåãèîí â êîëüöå âàëîâ îñàæäåííûõ, Íåò èì íàäåæäû áåæàòü. Íà âûñîêèõ áàøíÿõ, ïî ñòåíàì Ðåäêèì ñòðîåì ñòîÿò ïîíàïðàñíó íåñ÷àñòíûå òåâêðû. Àçèé, Èìáðàñà ñûí, ïðåñòàðåëûé Êà́ñòîð è Òè́ìáðèä, Äâà Àññàðàêà, Òèìåò, Ãèêåòà́îíà ñûí, çàíèìàþò |
at legio Aeneadum vallis obsessa tenetur, nec spes ulla fugae. miseri stant turribus altis nequiquam et rara muros cinxere corona. Asius Imbrasides Hicetaoniusque Thymoetes Assaracique duo et senior cum Castore Thymbris |
|
125 | Ìåñòî â ïåðâîì ðÿäó, è ìåæ íèõ — ñûíîâüÿ Ñàðïåäîíà, Êëàð è Òåìîí, ÷òî ê Ýíåþ ïðèøëè ñ Ëèêèéñêèõ íàãîðèé. Âîò îãðîìíûé âàëóí, ãîðû íåìàëûé îáëîìîê, À́êìîí ëèðíåñåö íåñåò, íàïðÿãàÿ ìîãó÷èå ïëå÷è, Êëèòèþ ðîñòîì îòöó ïîä ñòàòü è áðàòó Ìíåñôåþ. |
prima acies; hos germani Sarpedonis ambo, et Clarus et Thaemon, Lycia comitantur ab alta. fert ingens toto conixus corpore saxum, haud partem exiguam montis, Lyrnesius Acmon, nec Clytio genitore minor nec fratre Menestheo. |
|
130 | Êàòÿò êàìíè îäíè, äðóãèå êîïüÿìè áüþòñÿ, Ìå÷óò îãîíü èëü ñ òóãîé òåòèâû ñòðåëó ïîñûëàþò. Þë — âîèñòèíó îí ïîïå÷åíüÿ Âåíåðû äîñòîèí — Áëåùåò â òðîÿíñêîì ñòðîþ, ãîëîâû íå ïîêðûâ áëàãîðîäíîé, — Òàê ñàìîöâåò â öåïè çîëîòîé, îáâèâàþùåé øåþ |
hi iaculis, illi certant defendere saxis molirique ignem nervoque aptare sagittas. ipse inter medios, Veneris iustissima cura, Dardanius caput, ecce, puer detectus honestum, qualis gemma micat, fulvum quae dividit aurum, |
|
135 | Èëè ÷åëî, ìåæ çâåíüåâ ãîðèò, òàê äèâíûì èñêóññòâîì  áóêñ ëè îïðàâëåíà èëü â òåðåáèíò îðèêèéñêèé, ñâåðêàåò ßðêî ñëîíîâàÿ êîñòü; ëèøü èç ãèáêîãî çîëîòà îáðó÷ Êóäðè Þëà ïðèæàë, íèñïàäàâøèå âîëüíî íà ïëå÷è. Âèäåëè òàêæå òåáÿ ïëåìåíà îòâàæíûå, Èñìàð, |
aut collo decus aut capiti, vel quale per artem inclusum buxo aut Oricia terebintho lucet ebur; fusos cervix cui lactea crinis accipit et molli subnectit circulus auro. te quoque magnanimae viderunt, Ismare, gentes, |
|
140 | Êàê òû ðàíû ñðåäü íèõ ÿäîâèòûìè ñòðåëàìè ñåÿë, Èñìàð, ðîæäåííûé â êðàþ Ìåîíèéñêîì, ãäå òó÷íûå íèâû Ìîùíûå ïàøóò ìóæè è Ïàêòîë çîëîòîé îðîøàåò. Áûë ñðåäü áîéöîâ è Ìíåñôåé, ëèøü â÷åðà âîçíåñåííûé âûñîêî Ñëàâîé çà òî, ÷òî ïðîãíàë îí ïðîíèêøåãî çà́ ñòåíó Òóðíà, |
volnera derigere et calamos armare veneno, Maeonia generose domo, ubi pinguia culta exercentque viri Pactolusque inrigat auro. adfuit et Mnestheus, quem pulsi pristina Turni aggere moerorum sublimem gloria tollit, |
|
145 | Áûë è Êà́ïèñ, ÷òî äàë êàìïàíñêîìó ãîðîäó èìÿ. Òàê ìåæ ñîáîé ïëåìåíà â áåñïîùàäíûõ áèòâàõ ðóáèëèñü. Ïëûë ìåæäó òåì ïî âîëíàì Ýíåé ñðåäè íî÷è ãëóáîêîé, Èáî, êîãäà îò Ýâàíäðà ïðèøåë îí â ëàãåðü ýòðóññêèé, Òàì ïðåäñòàë ïðåä öàðåì è íàçâàë åìó èìÿ è ðîä ñâîé, |
et Capys: hinc nomen Campanae ducitur urbi. Illi inter sese duri certamina belli contulerant: media Aeneas freta nocte secabat. namque ut ab Euandro castris ingressus Etruscis regem adit et regi memorat nomenque genusque, |
|
150 | Âñå ðàññêàçàâ: è ñ ÷åì îí ïðèøåë, è çà÷åì, è êàêîå Âîéñêî Ìåçåíöèé ñîáðàë, ïðèìêíóâ ê ñâèðåïîìó Òóðíó, Òàêæå íàïîìíèë î òîì, ñêîëü äåëà ëþäñêèå íåïðî÷íû, Ê ðå÷è ïðèáàâèâ ìîëüáû, — Òàðõî́í, íè ìãíîâåíüÿ íå ìåäëÿ, Ñ íèì ñîþç çàêëþ÷èë. Îò çàïðåòîâ ðîêà ñâîáîäåí, |
quidve petat quidve ipse ferat, Mezentius arma quae sibi conciliet, violentaque pectora Turni edocet, humanis quae sit fiducia rebus admonet immiscetque preces: haud fit mora, Tarchon iungit opes foedusque ferit; tum libera fati |
|
155 | Âñõîäèò ëèäèéñêèé íàðîä íà ñóäà, ïî âåëåíüþ âñåâûøíèõ Ââåðÿñü ïðèøåëüöó-âîæäþ. Äàðäàíèäà êîðàáëü âûïëûâàåò Ïåðâûì; ñòîÿò íà íîñó ôðèãèéñêèå ëüâû, è íàä íèìè Èäà âîçíîñèòñÿ ââåðõ, ëþáåçíàÿ èçãíàííûì òåâêðàì. Òóò è ñèäåë ðîäèòåëü Ýíåé, î âîéíå ðàçìûøëÿÿ |
classem conscendit iussis gens Lydia divum, externo commissa duci. Aeneia puppis prima tenet, rostro Phrygios subiuncta leones; imminet Ida super, profugis gratissima Teucris. hic magnus sedet Aeneas secumque volutat |
|
160 | È î ïðåâðàòíîñòÿõ áèòâ, à Ïàëëàíò ïðèëüíóë ê íåìó ñëåâà, Ìóæà ðàññïðàøèâàë îí î íî÷íûõ ïóòåâîäíûõ ñâåòèëàõ È îáî âñåì, ÷òî âûíåñ Ýíåé â ìîðÿõ è íà ñóøå. Íàñòåæü, áîãèíè, òåïåðü îòâîðèòå âðàòà Ãåëèêîíà, Ïåñíü î ìóæàõ, ÷òî â Ýòðóññêîé çåìëå îïîë÷èëèñü, íà÷íèòå, |
eventus belli varios, Pallasque sinistro adfixus lateri iam quaerit sidera, opacae noctis iter, iam quae passus terraque marique. Pandite nunc Helicona, deae, cantusque movete, quae manus interea Tuscis comitetur ab oris |
|
165 | Ìîëâèòå, êòî ñíàðÿäèë êîðàáëè è ïîøåë çà Ýíååì. Ìàññèê ïëûâåò âïåðåäè íà «Òèãðå», îêîâàííîì ìåäüþ, Òûñÿ÷ó þíîøåé îí âåäåò, ïîêèíóâøèõ ñòåíû Êîçû è Êëóçèÿ: âñå çà ïëå÷àìè íîñÿò êîë÷àíû, Ëåãêèõ ïîëíûå ñòðåë, è êîïüå, è ëóê ñìåðòîíîñíûé. |
Aenean armetque rates pelagoque vehatur. Massicus aerata princeps secat aequora Tigri, sub quo mille manus iuvenum, qui moenia Clusi quique urbem liquere Cosas, quis tela sagittae gorytique leves umeris et letifer arcus. |
|
170 | Ðÿäîì — ãðîçíûé Àáàíò; äîñïåõàìè ïûøíûìè áëåùåò Âñÿ åãî ðàòü, è ãîðèò íà êîðìå Àïîëëîí çîëî÷åíûé. Ñ íèì Ïîïóëîíèÿ-ìàòü øåñòüñîò ïîñëàëà îòâàæíûõ, Îïûòíûõ â áèòâàõ ìóæåé, è îñòðîâ Èëüâà òðè ñîòíè, — Êðàé, ãäå õàëèáñêèé ìåòàëë â íåñêóäåþùèõ íåäðàõ ðîäèòñÿ. |
una torvus Abas: huic totum insignibus armis agmen et aurato fulgebat Apolline puppis. sescentos illi dederat Populonia mater expertos belli iuvenes, ast Ilva trecentos insula, inexhaustis Chalybum generosa metallis. |
|
175 | Òðåòüèì åäåò Àçèë, òîëêîâàòåëü áåññìåðòíûõ è ñìåðòíûõ; ×ðåâà îòâåðñòûå æåðòâ è ñâåòèëà ïîäâëàñòíû Àçèëó, Âíÿòåí ïåðíàòûõ ÿçûê è çàðíèöû âåùèå ìîëíèé. Ñîìêíóòûì ñòðîåì ìóæåé êîïüåíîñíûé îòðÿä åãî ãðîçåí, Òûñÿ÷ó Ïèçà áîéöîâ äàëà åìó ïîä íà÷àëî |
tertius ille hominum divumque interpres Asilas, cui pecudum fibrae, caeli cui sidera parent et linguae volucrum et praesagi fulminis ignes, mille rapit densos acie atque horrentibus hastis. hos parere iubent Alpheae ab origine Pisae, |
|
180 | (Ïèçó â Ýòðóññêîé çåìëå îñíîâàëè ïðèøåëüöû ñ Àëôåÿ). Àñòèð, íàåçäíèê ëèõîé, ïåñòðîöâåòíûì ñâåðêàÿ äîñïåõîì, Ðàòíèêîâ òðèñòà âåäåò, â ñòðåìëåíüå ê áèòâàì åäèíûõ; Öåðå — îò÷èçíà îäíèì, ñ áåðåãîâ Ìèíèîíà äðóãèå, Òðåòüè — èç äðåâíèõ Ïèðã è òóìàííîé Ãðàâèñêè ÿâèëèñü. |
urbs Etrusca solo. sequitur pulcherrimus Astyr, Astyr equo fidens et versicoloribus armis. ter centum adiciunt (mens omnibus una sequendi), qui Caerete domo, qui sunt Minionis in arvis, et Pyrgi veteres intempestaeque Graviscae. |
|
185 | Ìîæíî ëü òåáÿ íå íàçâàòü, î Êèíèð, ëèãóðèéöåâ îòâàæíûé Âîæäü, è òåáÿ, Êóïàâîí, ñ ìàëî÷èñëåííîé ðàòüþ ïðèáûâøèé, ×üå îñåíèëè ÷åëî ëåáåäèíûå áåëûå ïåðüÿ,  ïàìÿòü î ãîðüêîé ëþáâè è ÷óäåñíîì îòöà ïðåâðàùåíüå? Èáî â òîò ÷àñ, êîãäà Êèêí, î ëþáèìîì ñêîðáÿ Ôàýòîíå, |
Non ego te, Ligurum ductor fortissime bello, transierim, Cinyre, et paucis comitate Cupavo, cuius olorinae surgunt de vertice pinnae (crimen, Amor, vestrum) formaeque insigne paternae. namque ferunt luctu Cycnum Phaethontis amati, |
|
190 | Ïåë ïîä ñåíüþ ñåñòåð, â òåíè òîïîëåé ãóñòîëèñòûõ, Áîëü äóøè è ëþáîâü óòèøàÿ ñèëîþ Ìóçû, Ìÿãêèìè ïåðüÿìè âäðóã, êàê ñåäèíàìè ñòàðåö, îäåâøèñü, Äîë îí ïîêèíóë è âçìûë ñ ïðîòÿæíîé ïåñíåþ ê çâåçäàì. Ñûí åãî ïî ìîðþ ïëûë ñ îòðÿäîì ñâåðñòíèêîâ õðàáðûõ, |
populeas inter frondes umbramque sororum dum canit et maestum musa solatur amorem, canentem molli pluma duxisse senectam, linquentem terras et sidera voce sequentem. filius, aequalis comitatus classe catervas, |
|
195 | Âåñëà ì÷àëè âïåðåä êîðàáëü, è êåíòàâð èñïîëèíñêèé Ñ íîñà íà âîëíû ãëÿäåë, óãðîæàÿ èì êàìíåì îãðîìíûì, È ïî âîäå áîðîçäà çà äëèííûì êèëåì òÿíóëàñü. Òàêæå è Îêí ïðèâåë îòðÿä èç îò÷åãî êðàÿ, Òèáðà ýòðóññêîãî ñûí è Ìàíòî́, ïðîâèäèöû âǻùåé; |
ingentem remis Centaurum promovet: ille instat aquae saxumque undis immane minatur arduus, et longa sulcat maria alta carina. Ille etiam patriis agmen ciet Ocnus ab oris, fatidicae Mantus et Tusci filius amnis, |
|
200 | Ñòåíû òåáå îí, Ìàíòóÿ, äàë è ìàòåðè èìÿ. Ìàíòóÿ, ïðåäêè òâîè îò ðàçíûõ ïëåìåí ïðîèñõîäÿò: Òðè çäåñü íàðîäà æèâóò, ïî ÷åòûðå îáùèíû â êàæäîì; Êðîâüþ ýòðóññêîé ñèëüíà, èõ ñòîëèöåé Ìàíòóÿ ñòàëà. Ðàòü â ïÿòüñîò ÷åëîâåê ýòîò êðàé íà Ìåçåíöèÿ âûñëàë, |
qui muros matrisque dedit tibi, Mantua, nomen, Mantua, dives avis, sed non genus omnibus unum: gens illi triplex, populi sub gente quaterni, ipsa caput populis, Tusco de sanguine vires. hinc quoque quingentos in se Mezentius armat, |
|
205 | Ìèíöèé, Áǻíàêà ñûí, òðîñòíèêîì óâåí÷àííûé áëåäíûì, Ïî ìîðþ âåë ñîñíîâûé êîðàáëü, íà âðàãà óñòðåìëåííûé. Ïëûë è ìîãó÷èé Àâëåñò, è âçìåòåííàÿ ñîòíåþ â¸ñåë Âîäíàÿ ãëàäü çà êîðìîé áåëîìðàìîðíîé ïåíîé âñêèïàëà. Ñóäíî âëå÷åò ìîãó÷èé Òðèòîí, ïóãàÿ ïðîñòîðû |
quos patre Benaco velatus harundine glauca Mincius infesta ducebat in aequora pinu. it gravis Aulestes centenaque arbore fluctum verberat adsurgens; spumant vada marmore verso. hunc vehit immanis Triton et caerula concha |
|
210 | Ðàêîâèíîþ ñâîåé; ãîëîâà ÷åëîâå÷üÿ è ïëå÷è, Êàê ó ïëîâöà, ïîäíÿëèñü íàä âîäîé, à êîí÷àåòñÿ òåëî Ðûáüèì õâîñòîì; ðîêî÷åò âîëíà ó ãðóäè ïîëóçâåðÿ. Ëó÷øèå ýòè âîæäè íà ïîìîùü Òðîå ñïåøèëè, Íà òðèäöàòè êîðàáëÿõ áîðîçäÿ ñîëåíîå ìîðå. |
exterrens freta, cui laterum tenus hispida nanti frons hominem praefert, in pristim desinit alvus; spumea semifero sub pectore murmurat unda. tot lecti proceres ter denis navibus ibant subsidio Troiae et campos salis aere secabant. |
|
215 | Äåíü ìåæäó òåì óãàñ â íåáåñàõ, è íî÷íàÿ óïðÿæêà Ôåáû áëàãîé ïîëïóòè ïðîëåòåëà ïî âûñÿì Îëèìïà. Íî è âî ìðàêå Ýíåé îò çàáîò íå çíàåò ïîêîÿ, Ñàì ó êîðìèëà ñèäèò è ñàì ïàðóñà íàïðàâëÿåò. Âäðóã ïîñðåäèíå ïóòè ïîâñòðå÷àëñÿ ãåðîþ íåæäàííî |
Iamque dies caelo concesserat almaque curru noctivago Phoebe medium pulsabat Olympum: Aeneas (neque enim membris dat cura quietem) ipse sedens clavumque regit velisque ministrat. atque illi medio in spatio chorus, ecce, suarum |
|
220 | Õîð åãî ñïóòíèö áûëûõ — òåõ íèìô, ÷òî íèìôàìè ñòàëè È áîæåñòâàìè ìîðåé ïî âåëåíüþ âåëèêîé Êèáåëû. Ðÿäîì ïëûëè îíè, ñëîâíî â äíè, êîãäà áûëè ÷åëíàìè, — Ñòîëüêî æå èõ, ñêîëüêî ïðåæäå ñóäîâ íà ïðè÷àëå ñòîÿëî, — È, ëèøü çàâèäåâ öàðÿ, îêðóæèëè åãî õîðîâîäîì. |
occurrit comitum: nymphae, quas alma Cybebe numen habere maris nymphasque e navibus esse iusserat, innabant pariter fluctusque secabant, quot prius aeratae steterant ad litora prorae. adgnoscunt longe regem lustrantque choreis. |
|
225 | Òà, ÷òî áûëà ñðåäè íèõ âñåõ ðå÷èñòåé — Êèìîäîêåÿ, — Ñóäíî äîãíàâ, çà êîðìó ñõâàòèëàñü ïðàâîé ðóêîþ, Ëåâîþ ñòàëà ãðåñòè, ïîäíèìàÿñü èç âîëí ìîë÷àëèâûõ, È ãîâîðèòü íà÷àëà: «Òû ñïèøü, áîãàìè ðîæäåííûé? Âñòàíü îòî ñíà è êàíàòû îñëàáü, ïàðóñà ðàñïóñêàÿ! |
quarum quae fandi doctissima Cymodocea pone sequens dextra puppim tenet ipsaque dorso eminet ac laeva tacitis subremigat undis. tum sic ignarum adloquitur: «vigilasne, deum gens, Aenea? vigila et velis immitte rudentis. |
|
230 | Ñîñíû ìû, òå, ÷òî ðîñëè íà âåðøèíå Èäû ñâÿùåííîé, Ïîñëå — òâîè êîðàáëè, à íûíå — íèìôû ìîðñêèå.  ÷àñ, êîãäà ðóòóë ãðîçèë íàì êîâàðíî îãíåì è æåëåçîì, Ìû, ïîíåâîëå ïîðâàâ ïðè÷àëîâ ïóòû, ïóñòèëèñü  ìîðå îòûñêèâàòü âàñ. Èáî ñæàëèëàñü Ìàòåðü íàä íàìè, |
nos sumus, Idaeae sacro de vertice pinus, nunc pelagi Nymphae, classis tua. perfidus ut nos praecipites ferro Rutulus flammaque premebat, rupimus invitae tua vincula teque per aequor quaerimus. hanc Genetrix faciem miserata refecit |
|
235 | Íàì ïîâåëåâ áîãèíÿìè ñòàòü è æèòü ñðåäü ïó÷èíû. Çíàé æå: Àñêàíèé òåïåðü çà ñòåíàìè çàïåðò è ðâàìè, Êîïèé êîëüöîì îêðóæèëè åãî îäåðæèìûå Ìàðñîì Ðóòóëû. Ïóñòü îòâàæíûé ýòðóñê è âñàäíèê àðêàäñêèé Âñòàëè óæå íà ìåñòà — ïðîòèâ íèõ íàìåðåí íàïðàâèòü |
et dedit esse deas aevumque agitare sub undis. at puer Ascanius muro fossisque tenetur tela inter media atque horrentis Marte Latinos. iam loca iussa tenet forti permixtus Etrusco Arcas eques; medias illis opponere turmas, |
|
240 | Òóðìû êîííûå Òóðí è íå äàòü èì ê ñòàíó ïðîáèòüñÿ. Âñòàíü æå ñ çàðåé, ïðèçîâè ê îðóæüþ ñîþçíèêîâ íîâûõ, ×òîáû âðàãîâ óïðåäèòü, è âîçüìè ñâîé ùèò, ÷òî îêîâàí Çîëîòîì âåñü ïî êðàÿì, îãíåìîùíîãî áîãà ñîçäàíüå. Çàâòðàøíèé äåíü — êîëü ìîè íå ñî÷òåøü òû íàïðàñíûìè ðå÷è, — |
ne castris iungant, certa est sententia Turno. surge age et Aurora socios veniente vocari primus in arma iube et clipeum cape, quem dedit ipse invictum Ignipotens atque oras ambiit auro. crastina lux, mea si non inrita dicta putaris, |
|
245 | Ìíîãèõ ëàòèíÿí óçðèò, â áåñïîùàäíîé ïîâåðæåííûõ áèòâå». Ìîëâèâ, îíà îòïëûëà, íî ñíà÷àëà ðóêîþ óìåëîé Ñ ñèëîé òîëêíóëà êîðìó — è êîðàáëü ïîëåòåë ìåæ çûáÿìè, Ñêîðîñòüþ ñïîðÿ ñ êîïüåì èëü ñòðåëîé, íàñòèãàþùåé âåòåð. Ñëåäîì è âñå êîðàáëè óáûñòðÿþò ñâîé áåã.  èçóìëåíüå |
ingentis Rutulae spectabit caedis acervos». dixerat, et dextra discedens impulit altam, haud ignara modi, puppim: fugit illa per undas ocior et iaculo et ventos aequante sagitta. inde aliae celerant cursus. stupet inscius ipse |
|
250 | Âåñòè âíèìàë Àíõèçèä, íî, îáîäðåííûé çíàìåíüåì íîâûì, Âçîð óñòðåìèë ê íåáåñàì è âîçíåñ ìîëèòâó Êèáåëå: «Ìàòåðü áëàãàÿ áîãîâ, âîçëþáèâøàÿ ãîðû Äèíäè́ìà, Áàøíè, è ñòåíû, è ëüâîâ, â êîëåñíèöó ïàðîé âïðÿæåííûõ! Áóäü íàì â áèòâàõ âîæäåì, ïðèáëèçü èñïîëíåíüå âåùàíèé, |
Tros Anchisiades, animos tamen omine tollit. tum breviter supera aspectans convexa precatur: «alma parens Idaea deum, cui Dindyma cordi turrigeraeque urbes biiugique ad frena leones, tu mihi nunc pugnae princeps, tu rite propinques |
|
255 | Âíîâü íèçîéäè áëàãîñêëîííîé ñòîïîé ê ôðèãèéöàì, áîãèíÿ!» Òàê îí ñêàçàë. Ìåæäó òåì çààëåëà çàðÿ, âîðîòèëîñü Óòðî, è òåìíóþ íî÷ü ëó÷è åãî ñ íåáà ïðîãíàëè. Ïðåæäå âñåãî ïðèêàçàë Ýíåé äðóçüÿì, ÷òîáû êàæäûé  áèòâó ãîòîâ áûë èäòè è ïîñëóøåí ïåðâîìó çíàêó. |
augurium Phrygibusque adsis pede, diva, secundo». tantum effatus, et interea revoluta ruebat matura iam luce dies noctemque fugarat. Principio sociis edicit, signa sequantur atque animos aptent armis pugnaeque parent se. |
|
260 | Âîò óæ è òåâêðîâ ñâîèõ, è ëàãåðü îòïðûñê Àíõèçà Âèäèò ñ âûñîêîé êîðìû, è êîãäà íà ñîëíöå ãîðÿùèé Ïîäíÿë îí ùèò íà ëåâîé ðóêå, — äî íåáåñ äîëåòåëè Êðèêè äàðäàíöåâ ñî ñòåí; ðàçæèãàþò èõ ÿðîñòü íàäåæäû, Ñòðåëû èõ ÷àùå ëåòÿò. Òàê âåñíîé ê ïîòîêàì Ñòðèìîíà |
iamque in conspectu Teucros habet et sua castra, stans celsa in puppi, clipeum cum deinde sinistra extulit ardentem. clamorem ad sidera tollunt Dardanidae e muris, spes addita suscitat iras, tela manu iaciunt, quales sub nubibus atris |
|
265 |  íåáå ïëûâóò æóðàâëè, îêëèêàÿ äðóã äðóãà ïðîòÿæíî, Ìåæäó ìÿòóùèõñÿ òó÷ óíîñèìûå Íîòîì ïîïóòíûì. Êðèêàì äèâèëèñü è Òóðí, è âîæäè àâçîíèéöåâ, ïîêóäà Ê áåðåãó ì÷àâøèéñÿ ôëîò íå çàìåòèëè âñå, îãëÿíóâøèñü, Íå óâèäàëè ñóäîâ, ïîäëåòàâøèõ ïî ãëàäè âñå áëèæå. |
Strymoniae dant signa grues atque aethera tranant cum sonitu, fugiuntque Notos clamore secundo. at Rutulo regi ducibusque ea mira videri Ausoniis, donec versas ad litora puppis respiciunt totumque adlabi classibus aequor. |
|
270 | Øëåì ãîðèò íà ÷åëå, ïëàìåíååò ãðèâà íà ãðåáíå, Âûïóêëûé ùèò çîëîòîé ïîñûëàåò îãíåííûé îòñâåò, — Òàê â ïðîçðà÷íîé íî÷è ñðåäè çâåçä àëååò çëîâåùå Ïëàìÿ êðîâàâûõ êîìåò èëè Ñèðèóñ âñõîäèò, ñâåðêàÿ, Æàæäó ñ ñîáîé ïðèíîñÿ è ïîâåòðèÿ ëþäÿì íåäóæíûì, |
ardet apex capiti cristisque a vertice flamma funditur et vastos umbo vomit aureus ignis: non secus ac liquida si quando nocte cometae sanguinei lugubre rubent, aut Sirius ardor ille, sitim morbosque ferens mortalibus aegris, |
|
275 278 |
Æàðîì çëîâðåäíûì ñâîèì óäðó÷àÿ øèðîêîå íåáî. Òóðí îäèí ñðåäè âñåõ íå óòðàòèë ñïåñèâîé îòâàãè: Âåðèò, ÷òî áåðåã çàéìåò è ïðèáûâøèõ íå ïóñòèò íà ñóøó. [Âíîâü îêëèêàÿ äðóçåé, îí ñåðäöà èì âíîâü îáîäðÿåò:] «Ñðîê æåëàííûé íàñòàë ñ âðàãîì ñõâàòèòüñÿ âïëîòíóþ! |
nascitur et laevo contristat lumine caelum. Haud tamen audaci Turno fiducia cessit litora praecipere et venientis pellere terra. [ultro animos tollit dictis atque increpat ultro:] «quod votis optastis, adest, perfringere dextra. |
|
280 | Ìàðñ, î ìóæè, — îí â íàøèõ ðóêàõ! Ïóñòü êàæäûé, ñðàæàÿñü, Ïîìíèò ñâîé äîì è æåíó, ïóñòü âåëèêèå ïîäâèãè ïðåäêîâ Êàæäûé â äóøå âîñêðåñèò. Òàê çàõâàòèì áåðåã, ïîêóäà Ñòðîåì íå ñòàëè âðàãè è íåâåðíû øàãè èõ íà ñóøå. Ñ òåìè Ôîðòóíà, êòî õðàáð!» |
in manibus Mars ipse viris. nunc coniugis esto quisque suae tectique memor, nunc magna referto facta, patrum laudes. ultro occurramus ad undam, dum trepidi egressisque labant vestigia prima. audentis Fortuna iuvat». |
|
285 | Ìîëâèò îí òàê — è â äóøå ðàçìûøëÿåò, êîãî çà ñîáîþ Ê ìîðþ âåñòè è êîìó ïîðó÷èòü îñàæäåííûå ñòåíû. Òîé ïîðîþ Ýíåé âûñàæèâàë íà́ áåðåã âîéñêî, Ñõîäíè ñïóñòèâ ñ êîðìû. Îòëèâîì çàòèõøåãî ìîðÿ Ïîëüçóÿñü, ìíîãèå âíèç â íåãëóáîêóþ ïðûãàþò âîäó |
haec ait et secum versat, quos ducere contra vel quibus obsessos possit concredere muros. Interea Aeneas socios de puppibus altis pontibus exponit. multi servare recursus languentis pelagi et brevibus se credere saltu, |
|
290 | Èëè ïî âåñëàì ñêîëüçÿò. À Òàðõîí, ïðèìåòèâøè ìåñòî, Ãäå íå áóøóåò ïðèáîé, íå ðîêî÷åò âîëíà, ðàçáèâàÿñü, Íî äàëåêî íà ïåñîê íàáåãàåò âàë áåçîïàñíûé, Òîò÷àñ êîðàáëü íàïðàâëÿåò òóäà è ñîðàòíèêîâ ìîëèò: «Âîèíû, ñëàâíàÿ ðàòü, íàëåãàéòå ñèëüíåå íà âåñëà, |
per remos alii. speculatus litora Tarchon, qua vada non spirant nec fracta remurmurat unda, sed mare inoffensum crescenti adlabitur aestu, advertit subito proras sociosque precatur: «nunc, o lecta manus, validis incumbite remis; |
|
295 | Ì÷èòå, ãîíèòå ÷åëíû! Ïóñòü âî âðàæüþ çåìëþ âîíçÿòñÿ Îñòðûå ðîñòðû, ïóñòü êèëü áîðîçäîé åå ðàíèò ãëóáîêîé! ×òî ìíå ñ òîãî, ÷òî êîðàáëü ðàçîáüåòñÿ, ñ ðàçëåòó óäàðÿñü, — Òîëüêî áû íà́ áåðåã íàì ñêîðåé ñòóïèòü!» È åäâà ëèøü Ðå÷ü îêîí÷èë Òàðõîí, êàê ãðåáöû, íà ñêàìüÿõ ïðèïîäíÿâøèñü, |
tollite, ferte rates; inimicam findite rostris hanc terram, sulcumque sibi premat ipsa carina. frangere nec tali puppim statione recuso, arrepta tellure semel». quae talia postquam effatus Tarchon, socii consurgere tonsis |
|
300 | Ê ïàøíÿì Ëàòèíñêèì ÷åëíû, ïîêðûòûå ïåíîé, ïîãíàëè. Âðåçàëèñü â áåðåã ñóäà, è â äíî èõ êèëè çàðûëèñü, Âñå íåâðåäèìû — ëèøü òâîé, î Òàðõîí, êîðàáëü áûñòðîõîäíûé Âñòàë íà ìåëè, íàëåòåâ íà ïåñîê, íàíåñåííûé âîëíàìè. Äîëãî ïðîòèâèëñÿ îí, øàòàÿñü, íàïîðó ïðèáîÿ, |
spumantisque rates arvis inferre Latinis, donec rostra tenent siccum et sedere carinae omnes innocuae. sed non puppis tua, Tarchon. namque inflicta vadis dorso dum pendet iniquo, anceps sustentata diu, fluctusque fatigat, |
|
305 | Íî ðàñêîëîëñÿ — è âîò ìóæè â âîäå î÷óòèëèñü; Ïëàâàþò âêðóã è ìåøàþò èäòè èì îáëîìêè è äîñêè, Çûáü ñáèâàåò èõ ñ íîã è, îòõëûíóâ, îòíîñèò îò ñóøè. Âðåìåíè Òóðí ìåæäó òåì íå òåðÿë, íî âñå ñâîå âîéñêî Ê ìîðþ ïîâåë çà ñîáîé è ïîñòðîèë, ÷òîá íåäðóãà âñòðåòèòü. |
solvitur atque viros mediis exponit in undis; fragmina remorum quos et fluitantia transtra impediunt retrahitque pedes simul unda relabens. Nec Turnum segnis retinet mora, sed rapit acer totam aciem in Teucros et contra in litore sistit. |
|
310 | Òðóáíûé ðàçíîñèòñÿ çâóê, è — äîáðûé çíàê! — íàïàäàåò Ïåðâûì Ýíåé íà ïîëêè çåìëåäåëüöåâ — è ïåðâîþ æåðòâîé Âîèí ëàòèíñêèé óïàë: áåãîì íàâñòðå÷ó ãåðîþ Áðîñèëñÿ ìîùíûé Òåðîí, íî, ïðîáèâ åãî ìåäíûå ëàòû, Òóíèêè òêàíü ðàçîðâàâ, òÿæåëîé îò çîëîòà, â ðåáðà |
signa canunt. primus turmas invasit agrestis Aeneas, omen pugnae, stravitque Latinos, occiso Therone, virum qui maximus ultro Aenean petit. huic gladio perque aerea suta, per tunicam squalentem auro latus haurit apertum. |
|
315 | Âïèëñÿ Ýíåÿ êëèíîê. È Ëè́õàñ ïàë, ïîñâÿùåííûé Ôåáó: îí áûë èçâëå÷åí èç óòðîáû ìàòåðè ìåðòâîé, Íî ëèøü ìëàäåíöåì åìó óäàëîñü èçáåãíóòü æåëåçà. Ïàëè Ãèàñ è Êèññåé, âàëèâøèå ïàëèöåé òîëñòîé Òîëïû âðàãîâ: íè ñèëà ðóê, íè îðóæüå Àëêèäà |
inde Lichan ferit, exsectum iam matre perempta et tibi, Phoebe, sacrum, casus evadere ferri quod licuit parvo. nec longe, Cissea durum immanemque Gyan, sternentis agmina clava, deiecit Leto: nihil illos Herculis arma |
|
320 | Èõ íå ñïàñëè, íè ðîäèòåëü Ìåëàìï, Ãåðêóëåñà ïîìîùíèê, Ñ íèì íåðàçëó÷íûé, äîêîëü çåìëÿ îòÿã÷àëà òðóäàìè Áîãà. Áðîñàåò Ýíåé â ïîíàïðàñíó âîïèâøåãî Ôàðà Äðîò — è â ðàñêðûòûõ óñòàõ çàñòðåâàåò îñòðîå æàëî. Ïàë áû è òû, î Êèäîí, çà âîçëþáëåííûì ñëåäóÿ íîâûì, |
nec validae iuvere manus genitorque Melampus, Alcidae comes usque gravis dum terra labores praebuit. ecce Pharo, voces dum iactat inertis, intorquens iaculum clamanti sistit in ore. tu quoque, flaventem prima lanugine malas |
|
325 | Êëèòîì, ÷üè ùåêè ïîêðûë âïåðâûå ïóøîê çîëîòèñòûé,  ïðàõå ëåæàë áû è òû, îò ðóêè Äàðäàíèäà ïîãèáíóâ, Ñòðàñòüþ, ÷òî ê þíîøàì ëèøü òåáÿ âëåêëà, íå òðåâîæèì, Åñëè áû áðàòüÿ òâîè íå ïðèì÷àëèñü êîãîðòîé ñïëî÷åííîé, Ôîðêà ñûíû; êàê îäèí, âñå ñåìåðî êîïüÿ áðîñàþò, |
dum sequeris Clytium infelix, nova gaudia, Cydon, Dardania stratus dextra, securus amorum, qui iuvenum tibi semper erant, miserande iaceres, ni fratrum stipata cohors foret obvia, Phorci progenies, septem numero, septenaque tela |
|
330 | Íî îòñêî÷èëè îíè îò ùèòà è øëåìà Ýíåÿ Èëè, Âåíåðîé áëàãîé îòêëîíåííûå, òîëüêî çàäåëè Òåëî åìó. Òóò âåðíîìó öàðü ïðîìîëâèë Àõàòó: «Êîïüÿ ïîäàé! Èç íèõ íè îäíî íå ìåòíåò ïîíàïðàñíó  ðóòóëîâ ýòà ðóêà: âåäü ïîä Òðîåé íå ðàç îñòàâàëèñü |
coniciunt: partim galea clipeoque resultant inrita, deflexit partim stringentia corpus alma Venus. fidum Aeneas adfatur Achaten: «suggere tela mihi: non ullum dextera frustra torserit in Rutulos, steterunt quae in corpore Graium |
|
335 | Êîïüÿ ìîè ó àðãèâÿí â ãðóäè!» È, ïðîìîëâèâ, ñõâàòèë îí Ïèêó è áðîñèë åå, è îíà ó Ìåîíà ñ ðàçëåòà Ìåäü ïðîáèâàåò ùèòà è ñêâîçü ïàíöèðü â ãðóäü ïðîíèêàåò. Áðàò Àëüêàíîð ïîäáåãàåò ê íåìó, ÷òîá Ìåîíà â ïàäåíüå Ïðàâîé ðóêîé ïîääåðæàòü, íî êîïüå, íå óòðàòèâøè ñèëû, |
Iliacis campis». tum magnam corripit hastam et iacit: illa volans clipei transverberat aera Maeonis et thoraca simul cum pectore rumpit. huic frater subit Alcanor fratremque ruentem sustenta dextra: traiecto missa lacerto |
|
340 | Äàëüøå áåã ñâîé ñòðåìèò è ïðîíçàåò ïëå÷î Àëüêàíîðó, È, îìåðòâåâ, ïîâèñàåò ðóêà, äåðæàñü ëèøü íà æèëàõ. Íó́ìèòîð, âûðâàâ êîïüå èç òåëà áðàòà, â Ýíåÿ Ìåòèò, — íî ïîðàçèòü íå äàíî åìó áûëî ãåðîÿ: Òîëüêî Àõàòà â áåäðî ìîãó÷åãî ðàíèëà ïèêà. |
protinus hasta fugit servatque cruenta tenorem, dexteraque ex umero nervis moribunda pependit. tum Numitor iaculo fratris de corpore rapto Aenean petiit; sed non et figere contra est licitum, magnique femur perstrinxit Achatae. |
|
345 | Þíîé ñèëîþ ãîðä, ïîäáåãàåò âîèòåëü èç Êóðèé, Êëàâç, è Äðèîïà ðàçèò îí èçäàëè ïèêîé íåãèáêîé; Áðîøåíà ñèëüíîé ðóêîé, ãîâîðèâøåìó ÷òî-òî Äðèîïó  ãîðëî âîíçèëàñü îíà, è ðå÷ü è æèçíü îáðûâàÿ; Âíèç ëèöîì îí óïàë è êðîâüþ ãóñòîé çàõëåáíóëñÿ. |
Hic Curibus, fidens primaevo corpore, Clausus advenit et rigida Dryopem ferit eminus hasta sub mentum graviter pressa pariterque loquentis vocem animamque rapit traiecto gutture: at ille fronte ferit terram et crassum vomit ore cruorem. |
|
350 | Òðîå ôðàêèéñêèõ áîéöîâ, Áîðåÿ äàëüíèõ ïîòîìêîâ, — Èäàñ-îòåö èõ ïðèñëàë èç îò÷åãî Èñìàðà â áèòâû, — Êëàâçà ðóêîé ñðàæåíû, ïîãèáëè îò ðàí. Ïîäáåãàåò Ñ âîéñêîì àâðóíêîâ Àëåç, è Ìåññàï, Íåïòóíîâà îòðàñëü, Ì÷èò íà ïðåêðàñíûõ êîíÿõ. È îäíè, è äðóãèå ñòðåìÿòñÿ |
tres quoque Threicios Boreae de gente suprema et tris, quos Idas pater et patria Ismara mittit, per varios sternit casus. accurrit Halaesus Auruncaeque manus, subit et Neptunia proles, insignis Messapus equis. expellere tendunt |
|
355 | Âñïÿòü âðàãîâ îòòåñíèòü. Íà ïîðîãå Àâçîíèè áèòâà Ãðîçíî êèïèò. Òàê âåòðû ïîðîé, âðàæäóÿ â ýôèðå, Áîðþòñÿ ìåæäó ñîáîé, ðàâíû îòâàãîé è ñèëîé, È íå õîòÿò óñòóïèòü íè îíè, íè ìîðå, íè òó÷è: Äîëãî óïîðñòâóþò âñå, è íåÿñåí èñõîä èõ ñðàæåíüÿ. |
nunc hi, nunc illi; certatur limine in ipso Ausoniae. magno discordes aethere venti proelia ceu tollunt animis et viribus aequis; non ipsi inter se, non nubila, non mare cedit; anceps pugna diu, stant obnixa omnia contra: |
|
360 | Òàê æå òðîÿíñêàÿ ðàòü ñ ëàòèíñêîé ðàòüþ ñõâàòèëàñü, Ãðóäüþ â ãðóäü, íîãà ê íîãå, ïðîòèâíèêè áüþòñÿ.  ïîëå ñ äðóãîé ñòîðîíû, ãäå ïîòîê âåñåííèé îñòàâèë Ìíîæåñòâî øàòêèõ êàìíåé è ñ îáðûâà ñìûòûõ äåðåâüåâ, Äðîãíóë àðêàäöåâ îòðÿä, íåïðèâû÷íûõ ê ïåøåìó ñòðîþ |
haud aliter Troianae acies aciesque Latinae concurrunt, haeret pede pes densusque viro vir. At parte ex alia, qua saxa rotantia late impulerat torrens arbustaque diruta ripis, Arcadas, insuetos acies inferre pedestris, |
|
365 | (Ìåñòíîñòü íåðîâíàÿ èõ çàñòàâèëà ñåäëà ïîêèíóòü);  áåãñòâî ïóñòèëèñü îíè îò ëàòèíÿí, â ïîãîíå óïîðíûõ. Ýòî óâèäåâ, Ïàëëàíò — ÷òî åùå â íóæäå îñòàåòñÿ? — Äîáëåñòü äðóçåé ñòðåìèòñÿ çàæå÷ü òî ìîëüáîé, òî óïðåêîì: «×òî æå áåæèòå âû âñå? Ýâàíäðà èìåíåì ãðîìêèì, |
ut vidit Pallus Latio dare terga sequaci (aspera quis natura loci dimittere quando suasit equos), unum quod rebus restat egenis, nunc prece, nunc dictis virtutem accendit amaris: «quo fugitis, socii? per vos et fortia facta, |
|
370 | Ñëàâîé äåÿíèé åãî è áûëûõ ïîáåä è íàäåæäîé Ñûíà ñðàâíÿòüñÿ ñ îòöîì è ñòÿæàòü õâàëó — çàêëèíàþ:  áåãñòâå ñïàñåíüÿ ñåáå íå èùèòå! Ìå÷àìè äîëæíû ìû Ïóòü ïðîðóáèòü! Òóäà, ãäå âðàãè ëàâèíîé ãóñòîþ Ì÷àòñÿ íà íàñ, îò÷èçíà çîâåò è âàñ è Ïàëëàíòà. |
per ducis Euandri nomen devictaque bella spemque meam, patriae quae nunc subit aemula laudi, fidite ne pedibus. ferro rumpenda per hostis est via. qua globus ille virum densissimus urget, hac vos et Pallanta ducem patria alta reposcit. |
|
375 | Íàñ íå áîãè òåñíÿò: ïðîòèâíèê ïðåñëåäóåò ñìåðòíûé Ñìåðòíûõ, — íå ìåíüøå ó íàñ è ñåðäåö, è ðóê, è îðóæüÿ! Ñòîéòå! Âîëíà ïðåãðàæäàåò íàì ïóòü, êîí÷àåòñÿ ñóøà: Íåêóäà äàëüøå áåæàòü! Èëü ïîì÷èòåñü âû ïî ìîðþ â Òðîþ?» Òàê îí ïðîìîëâèë — è ñàì âðóáèëñÿ â ãóùó ëàòèíÿí. |
numina nulla premunt, mortali urgemur ab hoste mortales; totidem nobis animaeque manusque. ecce, maris magna claudit nos obice pontus, deest iam terra fugae; pelagus Troiamne petemus?» haec ait et medius densos prorumpit in hostis. |
|
380 | Ïåðâûì çëàÿ ñóäüáà ïîñëàëà íàâñòðå÷ó Ïàëëàíòó Ëàãà: òÿæåëûé ïîäíÿòü õîòåë îí êàìåíü, íàãíóâøèñü, Íî ðàçìàõíóëñÿ Ïàëëàíò è êîïüå âîíçèë åìó â ñïèíó Òàì, ãäå ðåáðà õðåáåò ðàçäâèãàåò, — è âûòàùèë ñ ñèëîé Æàëî êîïüÿ èç êîñòåé. Òóò Ãèñáîí, íàïðàñíî íàäåÿñü |
Obvius huic primum, fatis adductus iniquis, fit Lagus. hunc, magno vellit dum pondere saxum, intorto figit telo, discrimina costis per medium qua spina dabat, hastamque receptat ossibus haerentem. quem non super occupat Hisbo, |
|
385 | Þíîøó ïåðâûì ñðàçèòü, íàïàäàåò, çàáûâ îñòîðîæíîñòü, — Óì ïîìðà÷èë åìó ãíåâ è áîëü çà óáèòîãî äðóãà, — Íî ïðèíèìàåò åãî íà êëèíîê Ïàëëàíò è âîíçàåò  ëåãêîå ìå÷. Àíõåìîë, ñòàðèííîãî ðîäà ïîòîìîê, Ðåòà äåðçîñòíûé âíóê, îñêâåðíèâøèé ìà÷åõè ëîæå, |
ille quidem hoc sperans: nam Pallas ante ruentem, dum furit, incautum crudeli morte sodalis excipit atque ensem tumido in pulmone recondit. hinc Sthenium petit et Rhoeti de gente vetusta Anchemolum, thalamos ausum incestare novercae. |
|
390 | Ïàë íà ëàòèíñêèõ ïîëÿõ, è Ñôåíèé, è Òèìáåð ñ Ëàðèäîì, — Äàâêà ñûíû-áëèçíåöû, ìåæ ñîáîé âû áûëè ïîõîæè Òàê, ÷òî ìàòü è îòåö â çàáëóæäåíüå ñëàäîñòíîì ÷àñòî Ïóòàëè âàñ, — íî îòíÿë Ïàëëàíò âàøå ñõîäñòâî æåñòîêî: Ãîëîâó, Òèìáåð, òåáå ìå÷îì Ýâàíäðà îòñåê îí, |
vos etiam, gemini, Rutulis cecidistis in arvis, Daucia, Laride Thymberque, simillima proles, indiscreta suis gratusque parentibus error; at nunc dura dedit vobis discrimina Pallas: nam tibi, Thymbre, caput Euandrius abstulit ensis, |
|
395 | Ïðàâàÿ ïðî÷ü îò ïëå÷à îòëåòåëà ðóêà ó Ëàðèäà, Ïàëüöû ùóïàþò ìå÷, â ñîäðîãàíüå ïðåäñìåðòíîì ñæèìàÿñü. Ðå÷üþ âîæäÿ çàææåíû, íà åãî äåÿíüÿ àðêàäöû Ñìîòðÿò — è âíîâü íà âðàãà ïîñûëàþò èõ ñòûä è îáèäà. Ñáðîñèë Ðåòåÿ Ïàëëàíò ñ êîëåñíèöû äâóêîííîé, â êîòîðîé |
te decisa suum, Laride, dextera quaerit semianimesque micant digiti ferrumque retractant. Arcadas accensos monitu et praeclara tuentis facta viri mixtus dolor et pudor armat in hostis. tum Pallas biiugis fugientem Rhoetea praeter |
|
400 | Ìèìî ëåòåë îí, — è òåì îòñðî÷èëàñü Èëà ïîãèáåëü: Èáî â Èëà Ïàëëàíò íàöåëèë èçäàëè ïèêó, Íî ïîä óäàð ïîïàë Ðåòåé, îò âàñ óáåãàâøèé, Áðàòüÿ îòâàæíûå, Òèð è Òåâòðàíò; ñ êîëåñíèöû óïàë îí,  çåìëþ ëàòèíñêóþ áüþò ñòîïû â ñîäðîãàíüÿõ ïðåäñìåðòíûõ. |
traicit. hoc spatium tantumque morae fuit Ilo. Ilo namque procul validam derexerat hastam: quam medius Rhoeteus intercipit, optime Teuthra, te fugiens fratremque Tyren; curruque volutus caedit semianimis Rutulorum calcibus arva. |
|
405 | Ñëîâíî êàê çíîéíîé ïîðîé, êîãäà âåòåð ïîäóåò æåëàííûé, Â ðàçíûõ ìåñòàõ ïîäæèãàåò ïàñòóõ æíèâüå — è, äîñòèãíóâ Âìèã ñåðåäèíû ñòåðíè, âîåäèíî ñëèâàåòñÿ ïëàìÿ, Ñòðîåì øèðîêèì ëåòèò ïî ïîëÿì Âóëêàíîâî âîéñêî, Îí æå, ëèêóÿ, ñ õîëìà íà ïîæàð ïîáåäíûé âçèðàåò, — |
ac velut optato ventis aestate coortis dispersa immittit silvis incendia pastor; correptis subito mediis extenditur una horrida per latos acies Volcania campos; ille sedens victor flammas despectat ovantis: |
|
410 | Òàê âîåäèíî ñëèëàñü è äîáëåñòü äðóçåé, çàãîðåâøèñü: Âñå ê Ïàëëàíòó ñïåøàò. Íî Àëåç, áåçóäåðæíûé â áèòâå, Áðîñèëñÿ ïðÿìî íà íèõ, ïîä ïðèêðûòüåì ùèòà ïðèãèáàÿñü, Âìèã îí Ëàäîíà ñðàçèë, è Ôåðåòà, è âñëåä Äåìîäîêà, Ðóêó Ñòðèìîíèé çàíåñ íàä çàòûëêîì Àëåçà — íî òîò÷àñ |
non aliter socium virtus coit omnis in unum teque iuvat, Palla. sed bellis acer Halaesus tendit in adversos seque in sua colligit arma. hic mactat Ladona Pheretaque Demodocumque, Strymonio dextram fulgenti deripit ense |
|
415 | Ìå÷ åå îñòðûé îòñåê.  ëèöî îí óäàðèë Ôîàíòà Êàìíåì — è áðûçíóë ìîçã âïåðåìåøêó ñ îñêîëêàìè êîñòè. Ðîêà ñòðàøàñü, óêðûâàë ñðåäü ëåñîâ Àëåçà ðîäèòåëü, Íî ëèøü òîëüêî ñìåæèë ñòàðèê ïîáëåäíåâøèå âåêè, Ïàðêè íà ñûíà òîò÷àñ íàëîæèëè ðóêó è â æåðòâó |
elatam in iugulum, saxo ferit ora Thoantis ossaque dispersit cerebro permixta cruento. fata canens silvis genitor celarat Halaesum: ut senior leto canentia lumina solvit, iniecere manum Parcae telisque sacrarunt |
|
420 | Êîïüÿì Ýâàíäðà åãî îáðåêëè. Ïàëëàíò, çàìàõíóâøèñü, Òèáðó âçìîëèëñÿ: «Îòåö, êîïüþ, êîòîðûì ÿ öåëþñü, Äàé óäà÷ó, îòêðîé äîðîãó â ñåðäöå Àëåçà! ß æå ñ äîñïåõîì âðàãà êîïüå íà äóá òâîé ïîâåøó». Âíÿë ìîëüáå Òèáåðèí, è Àëåç, ïðèêðûâ Èìàîíà, |
Euandri. quem sic Pallas petit ante precatus: «da nunc, Thybri pater, ferro, quod missile libro, fortunam atque viam duri per pectus Halaesi. haec arma exuviasque viri tua quercus habebit». audiit illa deus; dum texit Imaona Halaesus, |
|
425 | Ñàì áåçîðóæíóþ ãðóäü ïîä êîïüå àðêàäöà ïîäñòàâèë. Íî èòàëèéöàì íå äàë óñòðàøèòüñÿ ãèáåëüþ ìóæà Ëàâç, ÷òî â ðàòíîì òðóäå íåñ îäèí îãðîìíóþ äîëþ: Ïàë Àáàíò, ïðåãðàäà âðàãàì, ñðåäîòî÷èå áèòâû, Òóñêîâ ðåäåþò ðÿäû, ïîãèáàþò àðêàäöû è ñ íèìè |
Arcadio infelix telo dat pectus inermum. At non caede viri tanta perterrita Lausus, pars ingens belli, sinit agmina: primus Abantem oppositum interimit, pugnae nodumque moramque. sternitur Arcadiae proles, sternuntur Etrusci, |
|
430 | Âû, êòî âîòùå èçáåæàë àõåéñêèõ êîïèé, — òðîÿíöû. Ðàòè âïëîòíóþ ñîøëèñü, è âîæäè ðàâíû èõ, è ñèëû. Çàäíèå ðâóòñÿ âïåðåä, óïëîòíÿåòñÿ ñòðîé, íåâîçìîæíî Ðóêó â òîëïå çàíåñòè. Îòñþäà Ïàëëàíò íàñòóïàåò, Ëàâç îòòóäà òåñíèò. Ïî÷òè ðîâåñíèêè îáà, |
et vos, o Grais imperdita corpora, Teucri. agmina concurrunt ducibusque et viribus aequis. extremi addensent acies nec turba moveri tela manusque sinit. hinc Pallas instat et urget, hinc contra Lausus, nec multum discrepat aetas, |
|
435 | Îáà ïðåêðàñíû ëèöîì — íî îáîèì íǻ äàëè ñóäüáû Ê îò÷èì âåðíóòüñÿ äîìàì; ïîâåëèòåëü âåëèêèé Îëèìïà Èì íå äîçâîëèë ñîéòèñü ëèöîì ê ëèöó â ïîåäèíêå: Âñêîðå îáîèõ æäàëà îò âðàãà ñèëüíåéøåãî ãèáåëü. Òóðíó ìåæ òåì áëàãàÿ ñåñòðà óêàçàëà, ÷òî äîëæíî |
egregii forma, sed quis Fortuna negarat in patriam reditus. ipsos concurrere passus haud tamen inter se magni regnator Olympi; mox illos sua fata manent maiore sub hoste. Interea soror alma monet succedere Lauso |
|
440 | Ëàâçó ïîìî÷ü, è ãåðîé â êîëåñíèöå êðûëàòîé ïîì÷àëñÿ È, óâèäàâøè ñâîèõ, çàêðè÷àë: «Ïîêèíüòå ñðàæåíüå! ß íàïàäó íà Ïàëëàíòà îäèí, îáðå÷åí îí â äîáû÷ó Ìíå îäíîìó! Î, åñëè áû íàñ è îòåö åãî âèäåë!» Ìîëâèò îí òàê, è áîéöû ïî ïðèêàçó åãî îòñòóïàþò. |
Turnum, qui volucri curru medium secat agmen. ut vidit socios: «tempus desistere pugnae; solus ego in Pallanta feror, soli mihi Pallas debetur; cuperem ipse parens spectator adesset». haec ait, et socii cesserunt aequore iusso. |
|
445 | Ñìîòðèò Ïàëëàíò, èçóìëåí, êàê, íàäìåííûì ïðèêàçàì ïîñëóøíû, Ðóòóëû âìèã îòîøëè, è âðàãà âî âåñü ðîñò èñïîëèíñêèé Ìåðèò îí âçãëÿäîì óãðþìûì, è ïîëå âîêðóã îçèðàåò, È, âûñòóïàÿ âïåðåä, îòâå÷àåò íà ðå÷è òèðàíà: «Èëè äîñïåõ, ÷òî ñ òåáÿ ÿ ñîðâó, ïðîñëàâèò Ïàëëàíòà, |
at Rutulum abscessu iuvenis tum, iussa superba miratus, stupet in Turno corpusque per ingens lumina volvit obitque truci procul omnia visu, talibus et dictis it contra dicta tyranni: «aut spoliis ego iam raptis laudabor opimis |
|
450 | Èëè ïðåêðàñíàÿ ñìåðòü. Îòåö ê îáîèì èñõîäàì Ðàâíî ãîòîâ. Óãðîçû îñòàâü!» È, ïðîìîëâèâ, ñðåäü ïîëÿ Âñòàë Ïàëëàíò — è â ãðóäè çàñòûëà êðîâü ó àðêàäöåâ. Ñïðûãíóë è Òóðí ñ êîëåñíèöû ñâîåé, ÷òîáû ïåøèì ñðàæàòüñÿ. Ñõîäÿòñÿ áëèæå âðàãè. Ñëîâíî ëåâ, ÷òî, çàâèäåâ ñ óòåñà |
aut leto insigni; sorti pater aequus utrique est. tolle minas». fatus medium procedit in aequor. frigidus Arcadibus coit in praecordia sanguis. desiluit Turnus biiugis, pedes apparat ire comminus; utque leo, specula cum vidit ab alta |
|
455 |  ïîëå äàë¸êî áûêà, ê ñìåðòåëüíîé ãîòîâîãî ñõâàòêå, Ì÷èòñÿ, — òàê Òóðí ïîäëåòåë, ïîäîáíûé õèùíîìó çâåðþ. Âèäÿ, ÷òî âðàã ïîäîøåë íà áðîñîê êîïüÿ, è ðåøèâøèñü Ïåðâûì íàïàñòü, — åñëè õðàáðûì ïîìî÷ü ïðè ñèëàõ íåðàâíûõ Æðåáèé ìîæåò, — Ïàëëàíò ê íåáåñàì ñ ìîëüáîé îáðàòèëñÿ: |
stare procul campis meditantem in proelia taurum, advolat: haud alia est Turni venientis imago. hunc ubi contiguum missae fore credidit hastae, ire prior Pallas, si qua fors adiuvet ausum viribus imparibus, magnumque ita ad aethera fatur: |
|
460 | «Ãîñòåïðèèìñòâîì îòöà è ñòîëîì, çà êîòîðûì îäíàæäû Òû ïðèøåëüöåì ñèäåë, Àëêèä, òåáÿ çàêëèíàþ: Ïîäâèã ñâåðøèòü ïîìîãè! Ïóñòü óâèäèò Òóðí, óìèðàÿ, Êàê ñíèìàþ ñ íåãî äîñïåõè ÿ, ïîáåäèòåëü!» Ñëûøèò Ïàëëàíòà ìîëüáó è ãëóáîêî â ãðóäè ïîäàâëÿåò |
«per patris hospitium et mensas, quas advena adisti, te precor, Alcide, coeptis ingentibus adsis. cernat semineci sibi me rapere arma cruenta victoremque ferant morientia lumina Turni». audiit Alcides iuvenem magnumque sub imo |
|
465 | Ãîðåñòíûé ñòîí Ãåðêóëåñ è ñëåçû ëüåò ïîíàïðàñíó. Ñûíà Þïèòåð ìåæ òåì óòåøàåò ëàñêîâîé ðå÷üþ: «Êàæäîìó ñâîé ïîëîæåí ïðåäåë. Áåçâîçâðàòíî è êðàòêî Âðåìÿ æèçíè ëþäñêîé. Íî óìíîæèòü äåÿíüÿìè ñëàâó — Â ýòîì äîáëåñòè äîëã. Ïîä âûñîêèìè ñòåíàìè Òðîè |
corde premit gemitum lacrimasque effundit inanis. tum genitor natum dictis adfatur amicis: «stat sua cuique dies, breve et inreparabile tempus omnibus est vitae; sed famam extendere factis, hoc virtutis opus. Troiae sub moenibus altis |
|
470 | Ìíîãèå äåòè áîãîâ ïîãèáëè. Ìíîþ ðîæäåííûé Ïàë â èõ ÷èñëå Ñàðïåäîí. Çíàé, ñóäüáà óæå ïðèçûâàåò Òóðíà, è áëèçîê êîíåö åìó îòìåðåííîé æèçíè». Òàê îí ïðîìîëâèë è âçîð îòâðàòèë îò ïàøåí ëàòèíñêèõ. Ñ ñèëîé Ïàëëàíò ìåæäó òåì ìåòíóë êîïüå — è íåìåäëÿ |
tot gnati cecidere deum, quin occidit una Sarpedon, mea progenies. etiam sua Turnum fata vocant metasque dati pervenit ad aevi». sic ait atque oculos Rutulorum reicit arvis. At Pallas magnis emittit viribus hastam |
|
475 | Ìå÷ ñâåðêàþùèé ñâîé èç ïîëûõ âûõâàòèë íîæåí. Âðîâåíü ñ ïëå÷îì, îäåòûì â áðîíþ, óäàðèëà Òóðíà Ïèêà, ó êðàÿ ùèòà ïðîáèâ äîðîãó ñ ðàçëåòà, Íî ëèøü çàäåëà ñëåãêà ìîãó÷åå ðóòóëà òåëî. Òóðí, ïîòðÿñàÿ êîïüåì ñ íàêîíå÷íèêîì îñòðûì æåëåçíûì, |
vaginaque cava fulgentem deripit ensem. illa volans, umeri surgunt qua tegmina summa, incidit atque viam clipei molita per oras tandem etiam magno strinxit de corpore Turni. Hic Turnus ferro praefixum robur acuto |
|
480 | Öåëèëñÿ äîëãî — è âîò âî âðàãà ïîñëàë åãî, ìîëâèâ: «Ñàì ïîãëÿäè, íå îñòðåé ëè ó íàñ íàòî÷åíû êîïüÿ!» Òàê îí ñêàçàë.  ñåðåäèíó ùèòà ïðèøåëñÿ òÿæåëûé Òóðíà óäàð, — è, ïðîáèâ ìíîãîñëîéíóþ ìåäü è æåëåçî, Áû÷üè êîæè ïðîðâàâ, îäåâàâøèå ùèò, íàêîíå÷íèê |
in Pallanta diu librans iacit atque ita fatur: «aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum». dixerat; at clipeum, tot ferri terga, tot aeris, quem pellis totiens obeat circumdata tauri, vibranti cuspis medium transverberat ictu |
|
485 | Þíîøå â ðåáðà âïèëñÿ, íå çàäåðæàííûé ïàíöèðåì ïðî÷íûì. Âûòàùèòü õî÷åò Ïàëëàíò êîïüå èç ðàíû — íî òùåòíî: Êðîâü èç òåëà è æèçíü îäíèì ïóòåì óòåêàþò. Ðàíîþ âíèç óìèðàþùèé ïàë; çàãðåìåëè äîñïåõè; Ê âðàæüåé çåìëå îí ïðèíèê îáàãðåííûìè êðîâüþ ãóáàìè. |
loricaeque moras et pectus perforat ingens. ille rapit calidum frustra de volnere telum: una eademque via sanguis animusque sequuntur. corruit in volnus (sonitum super arma dedere) et terram hostilem moriens petit ore cruento. |
|
490 | Âñòàë íàä ïîâåðæåííûì Òóðí: «Ñëîâî ìîå, — îí ñêàçàë, — ïåðåäàéòå Ýâàíäðó, àðêàäöû: Ñûíà åìó âîçâðàùàþ òàêèì, êàêèì çàñëóæèë îí Âèäåòü åãî. Ïî÷åòíûé êóðãàí, îáðÿä ïîãðåáàëüíûé — Âñå â óòåøåíüå îòöó ÿ äàðþ. Çà ñîþç ñ èíîçåìöåì |
quem Turnus super adsistens: «Arcades, haec», inquit, «memores mea dicta referte Euandro: qualem meruit, Pallanta remitto. quisquis honos tumuli, quidquid solamen humandi est, largior: haud illi stabunt Aeneia parvo |
|
495 | Ïëàòèò íåäåøåâî îí!» È, ïðîìîëâèâ, öàðü íàñòóïàåò Ëåâîé íîãîþ íà òðóï, ÷òîáû ïåðåâÿçü ñíÿòü çîëîòóþ: Äåâ ïðåñòóïëåíüå íà íåé, è ôàëàíãó ìóæåé, óìåðùâëåííûõ  ïåðâóþ áðà÷íóþ íî÷ü, è çàëèòûå êðîâüþ ÷åðòîãè Êëîí Ýâðèòèä íà ëèòîì îò÷åêàíèë ìåòàëëå èñêóñíî. |
hospitia». et laevo pressit pede talia fatus exanimem, rapiens immania pondera baltei impressumque nefas: una sub nocte iugali caesa manus iuvenum foede thalamique cruenti, quae Clonus Eurytides multo caelaverat auro; |
|
500 | Ïîëîí ðàäîñòè Òóðí è ãîðä ïðåêðàñíîé äîáû÷åé. Î ÷åëîâå÷åñêèé äóõ! Ñóäüáû îí íå çíàåò ãðÿäóùåé, Ìåðû íå ìîæåò áëþñòè, õîòü íà ìèã âîçíåñåííûé óäà÷åé! Âðåìÿ íàñòàíåò — è Òóðí ñîãëàñèòñÿ öåíó ëþáóþ Äàòü, ëèøü áû æèâ áûë Ïàëëàíò, è äîáû÷ó è äåíü ïîåäèíêà |
quo nunc Turnus ovat spolio gaudetque potitus. nescia mens hominum fati sortisque futurae et servare modum, rebus sublata secundis! Turno tempus erit, magno cum optaverit emptum intactum Pallanta, et cum spolia ista diemque |
|
505 | Ñàì ïðîêëÿíåò. Àðêàäöû êëàäóò, ñòåíàÿ è ïëà÷à, Þíîøè òåëî íà ùèò, è äðóçüÿ óíîñÿò ãåðîÿ. Âíîâü òû âåðíåøüñÿ äîìîé, î ðîäèòåëÿ ãîðå è ãîðäîñòü! Òîò æå óíåñ òåáÿ äåíü, êîòîðûé â áèòâó îòïðàâèë, Íî è êîðîòêèé ñâîé ïóòü òû óñòëàë òåëàìè óáèòûõ. |
oderit, at socii multo gemitu lacrimisque impositum scuto referunt Pallanta frequentes. o dolor atque decus magnum rediture parenti! haec te prima dies bello dedit, haec eadem aufert, cum tamen ingentis Rutulorum linquis acervos! |
|
510 | Ñ âåñòüþ î ñòðàøíîé áåäå íå Ìîëâà, íî íà́ðî÷íûé âåðíûé Òîò÷àñ ê Ýíåþ ëåòèò: íà êðàþ ïîãèáåëè òåâêðû, Ñàìîå âðåìÿ ïðèéòè ðàçáèòîé ðàòè íà ïîìîùü. Âñòðå÷íûõ êîñèò êëèíêîì è ñêâîçü âðàæåñêèé ñòðîé ïðîëàãàåò Ïóòü øèðîêèé Ýíåé: ê òåáå ñòðåìèòñÿ îí, ãîðäûé |
Nec iam fama mali tanti, sed certior auctor advolat Aeneae, tenui discrimine leti esse suos, tempus versis succurrere Teucris. proxima quaeque metit gladio latumque per agmen ardens limitem agit ferro, te, Turne, superbum |
|
515 | Êðîâüþ ïðîëèòîé Òóðí. Âñ¸ ñòîÿò ó íåãî ïðåä ãëàçàìè Ñòàðåö Ýâàíäð, è Ïàëëàíò, è ñòîëû, ê êîòîðûì ÿâèëñÿ Îí ïðèøëåöîì, è ïîæàòèÿ ðóê… Ðîæäåííûõ â Ñóëüìîíå Þíûõ áîéöîâ ÷åòâåðûõ è âñïî¸ííûõ Óôåíòîì ñòîëüêî æ  ïëåí æèâûìè áåðåò, ÷òîáû â æåðòâó ìàíàì ïðèíåñòü èõ, |
caede nova quaerens. Pallas, Euander, in ipsis omnia sunt oculis, mensae, quas advena primas tunc adiit, dextraeque datae. Sulmone creatos quattuor hic iuvenes, totidem quos educat Ufens, viventis rapit, inferias quos immolet umbris |
|
520 | Âðàæåñêîé êðîâüþ çàëèòü êîñòðà ïîãðåáàëüíîãî ïëàìÿ. Ïîñëå â Ìàãà ìåòíóë îí èçäàëè ãðîçíóþ ïèêó, Íî ïðîëåòåëà íàä íèì, óâåðíóâøèìñÿ ñ ëîâêîñòüþ, ïèêà, Ñàì æå Ìàã, êîëåíà âðàãà îáíèìàÿ, âçìîëèëñÿ: «Òåíüþ Àíõèçà òåáÿ çàêëèíàþ, íàäåæäàìè Þëà: |
captivoque rogi perfundat sanguine flammas. inde Mago procul infensam contenderat hastam. ille astu subit — at tremibunda supervolat hasta — et genua amplectens effatur talia supplex: «per patrios Manis et spes surgentis Iuli |
|
525 | Ðàäè îòöà ìîåãî, ðàäè ñûíà æèçíü ïîäàðè ìíå!  äîìå âûñîêîì ìîåì ñåðåáðà ÷åêàííîãî ìíîãî, Çîëîòà ìíîãî ëåæèò â èçäåëüÿõ è ñëèòêàõ òÿæåëûõ, Ñêðûòî â çåìëå. Ðåøèòñÿ íå çäåñü ïîáåäà òðîÿíöåâ, Âîèíà æèçíü îäíîãî äëÿ èñõîäà âîéíû áåçðàçëè÷íà». |
te precor, hanc animam serves gnatoque patrique. est domus alta, iacent penitus defossa talenta caelati argenti, sunt auri pondera facti infectique mihi. non hic victoria Teucrum vertitur aut anima una dabit discrimina tanta». |
|
530 | Òàê îí ñêàçàë, è åìó Ýíåé íà ýòî îòâåòèë: «Çîëîòî è ñåðåáðî, êîòîðûìè òû ïîõâàëÿëñÿ, Äëÿ ñûíîâåé ñáåðåãè: òîðãîâàòüñÿ î âûêóïå ïîçäíî, Âûêóïû Òóðí îòìåíèë, êîãäà îòíÿë îí æèçíü ó Ïàëëàíòà. Òàê æå ðåøàþò è Þë, è Àíõèçà ðîäèòåëÿ ìàíû». |
dixerat. Aeneas contra cui talia reddit: «argenti atque auri memoras quae multa talenta, gnatis parce tuis. belli commercia Turnus sustulit ista prior iam tum Pallante perempto. hoc patris Anchisae Manes, hoc sentit Iulus». |
|
535 | Âûìîëâèâ, ãîëîâó îí îòêèíóë Ìàãó, ñõâàòèâøèñü Ëåâîé ðóêîþ çà øëåì, è êëèíîê ïîãðóçèë åìó â ãîðëî. Ôåáà è Òðèâèè æðåö Ãåìîíèä âäàëè ïîêàçàëñÿ, Áûëè âèñêè ó íåãî îáâèòû ñâÿùåííîé ïîâÿçêîé, Ïûøíûé äîñïåõ íà ñîëíöå ãîðåë è îäåæäà ñâåðêàëà. |
sic fatus galeam laeva tenet atque reflexa cervice orantis capulo tenus applicat ensem. nec procul Haemonides, Phoebi Triviaeque sacerdos, infula cui sacra redimibat tempora vitta, totus conlucens veste atque insignibus armis: |
|
540 | Áðîñèëñÿ îí îò Ýíåÿ áåæàòü, íî óïàë, è òðîÿíåö Ñâåðõó âîíçèë â íåãî ìå÷ è óêðûë åãî òüìîé íåïðîãëÿäíîé, Ñíÿë æå äîñïåõè Ñåðåñò, ÷òîá öàðþ ïîñâÿòèòü èõ Ãðàäèâó. Ñíîâà áîéöîâ ñîáèðàþò â ðÿäû ðîæäåííûé Âóëêàíîì Öåêóë è õðàáðûé Óìáðîí, îò Ìàðñèéñêèõ íàãîðèé ïðèøåäøèé. |
quem congressus agit campo, lapsumque superstans immolat ingentique umbra tegit; arma Serestus lecta refert umeris, tibi, rex Gradive, tropaeum. Instaurant acies Volcani stirpe creatus Caeculus et veniens Marsorum montibus Umbro. |
|
545 | ßðîñòíî áüåòñÿ Ýíåé. Îòñåêàåò îí ëåâóþ ðóêó Àíêñóðó, — è ñî ùèòîì îòëåòåëà îíà ïîä óäàðîì. Âåðÿ, ÷òî ñèëà — â ñëîâàõ, ãîâîðèë íàäìåííûå ðå÷è Àíêñóð íå ðàç è äóøîé äî íåáåñ âîçíîñèëñÿ, áûòü ìîæåò, Ñàì îí ñåáå è ñåäèíû ñóëèë, è äîëãèå ãîäû. |
Dardanides contra furit. Anxuris ense sinistram et totum clipei ferro deiecerat orbem (dixerat ille aliquid magnum vimque adfore verbo crediderat, caeloque animum fortasse ferebat canitiemque sibi et longos promiserat annos): |
|
550 | Âûøåë íàâñòðå÷ó Òàðêâèò, ñâåðêàþùèì ãîðäûé îðóæüåì (Ôàâíîì, áîãîì ëåñíûì, îí ðîæäåí áûë è íèìôîé Äðèîïîé), Ãíåâíûé ãåðîÿ íàïîð ñäåðæàòü îí õîòåë, íî ñ ðàçìàõó Ïèêîé óäàðèë Ýíåé, è êîëü÷óãó è ùèò îòÿã÷àÿ Âåñîì åå, è ãîëîâó ñíåñ óìîëÿâøåìó òùåòíî, |
Tarquitus exsultans contra fulgentibus armis, silvicolae Fauno Dryope quem nympha crearat, obvius ardenti sese obtulit. ille reducta loricam clipeique ingens onus impedit hasta; tum caput orantis nequiquam et multa parantis |
|
555 | Äîëãóþ ðå÷ü îáîðâàâ, è óïàâøåå òåïëîå òåëî Íàâçíè÷ü îí ïîâåðíóë, è ïðîìîëâèë âðàæäåáíîå ñëîâî: «Âîèí ãðîçíûé, ëåæè îòíûíå çäåñü! Íå çàðîåò Ïðàõ òâîé äîáðàÿ ìàòü, íå ïî÷òèò ðîäîâîþ ãðîáíèöåé: Õèùíûå ïòèöû òåáÿ ðàçíåñóò èëè âîëíû â ïó÷èíó |
dicere deturbat terrae truncumque tepentem provolvens super haec inimico pectore fatur: «istic nunc, metuende, iace. non te optima mater condet humi patrioque onerabit membra sepulchro: alitibus linquere feris aut gurgite mersum |
|
560 | Ñìîþò, è ê ðàíàì òâîèì ïðèñîñóòñÿ ãîëîäíûå ðûáû». Ïîñëå ïîãíàëñÿ Ýíåé çà Àíòååì è Ëó́êîé, ÷òî áèëèñü  ïåðâûõ ðÿäàõ, è çà Íóìîé ëèõèì, è çà ðûæèì Êàìåðòîì (Áûë óãîäüÿìè îí áîãà÷å âñåõ àâçîíèäîâ, Öàðü ìîë÷àëèâûõ Àìèêë, áëàãîðîäíûì ðîæäåííûé Âîëüöåíòîì). |
unda feret piscesque impasti volnera lambent». protinus Antaeum et Lucam, prima agmina Turni, persequitur fortemque Numam fulvumque Camertem, magnanimo Volcente satum, ditissimus agri qui fuit Ausonidum et tacitis regnavit Amyclis. |
|
565 | Ñëîâíî âñòàðü Ýãåîí, ïðî êîòîðîãî ìîëâÿò, ÷òî ñîòíÿ Ðóê áûëà ó íåãî, è ïîëñîòíè óñò, èçðûãàâøèõ Ïëàìÿ, è òåë ïÿòüäåñÿò, ÷òî îò ìîëíèé Îòöà çàñëîíÿëñÿ Îí ïîëóñîòíåé ùèòîâ, ïÿòüäåñÿò ìå÷åé îáíàæàÿ, — Òàê ïîáåäèòåëü Ýíåé ïî âñåé ðàâíèíå íîñèëñÿ, |
Aegaeon qualis, centum cui bracchia dicunt centenasque manus, quinquaginta oribus ignem pectoribusque arsisse. Iovis cum fulmina contra tot paribus streperet clipeis, tot stringeret ensis: sic toto Aeneas desaevit in aequore victor, |
|
570 | Ñ òåïëûì îò êðîâè êëèíêîì. Êîëåñíèöó Íèôåÿ çàìåòèâ, Ïðîòèâ ÷åòâåðêè êîíåé óïðÿæíûõ óñòðåìèëñÿ îí ãðóäüþ. Ãðîçíî êðè÷à, øèðîêî îí øàãàë êîëåñíèöå íàâñòðå÷ó, — Êîíè, çàâèäåâ åãî, ìåòíóëèñü â èñïóãå, Ñáðîñèâ Íèôåÿ è ì÷à êîëåñíèöó ïóñòóþ ê ïðèáðåæüþ. |
ut semel intepuit mucro. quin ecce Niphaei quadriiugis in equos adversaque pectora tendit. atque illi longe gradientem et dira frementem ut videre, metu versi retroque ruentes effunduntque ducem rapiuntque ad litora currus. |
|
575 | Íî âûëåòàåò åùå ñêàêóíîâ áåëîñíåæíàÿ ïàðà; Ëèãåð äåðæèò áðàçäû è êîíÿìè ïðàâèò, à ðÿäîì Áðàò åãî, áûñòðûé Ëóêàã, âðàùàåò ìå÷îì îáíàæåííûì. Þíîøåé ÿðîñòíûé ïûë ïðåèñïîëíèë ãíåâîì Ýíåÿ, Òîò÷àñ çàíåñ îí êîïüå è, îãðîìíûé, âñòàë ïåðåä íèìè. |
Interea biiugis infert se Lucagus albis in medios fraterque Liger; sed frater habenis flectit equos, strictum rotat acer Lucagus ensem. haud tulit Aeneas tanto fervore furentis: inruit adversaque ingens apparuit hasta. |
|
580 | Ëèãåð ñêàçàë: «Íå Äèîìåäà êîíåé, íå óïðÿæêó Àõèëëà òû âèäèøü, Çäåñü — íå Ïåðãàìà ïîëÿ: è âîéíó è æèçíü òû îêîí÷èøü Íûí÷å íà ýòîé çåìëå!» Áåçðàññóäíûå Ëèãåðà ðå÷è Ñëûøíû äàë¸êî âîêðóã, íî â îòâåò íå æåëàåò íè ñëîâà |
cui Liger: «non Diomedis equos nec currum cernis Achilli aut Phrygiae campos: nunc belli finis et aevi his dabitur terris». vesano talia late dicta volant Ligeri. sed non et Troius heros |
|
585 | Ìîëâèòü òðîÿíñêèé ãåðîé, — ëèøü â ïðîòèâíèêà äðîòèê áðîñàåò. Âåñü íàêëîíèâøèñü âïåðåä, ïîãîíÿåò óäàðàìè ïèêè Ðåçâóþ ïàðó Ëóêàã è, ëåâóþ âûñòàâèâ íîãó, Ê ñõâàòêå ãîòîâèòñÿ îí — íî Ýíååâ äðîò ïðîáèâàåò Íèæíåå ïîëå ùèòà è â ïàõ âïèâàåòñÿ ëåâûé, |
dicta parat contra, iaculum nam torquet in hostem. Lucagus ut pronus pendens in verbera telo admonuit biiugos, proiecto dum pede laevo aptat se pugnae, subit oras hasta per imas fulgentis clipei, tum laevum perforat inguen; |
|
590 | Ïàäàåò ìåðòâûì Ëóêàã, ïî ðàâíèíå êàòèòñÿ òåëî. Áëàãî÷åñòèâûé Ýíåé ïðîâîäèë åãî ñëîâîì íåäîáðûì: «Íåò, íå ìåäëåííûé áåã ñêàêóíîâ òâîþ êîëåñíèöó Ïðåäàë, Ëóêàã, è íå ïðèçðàê ïóñòîé íà ïðîòèâíèêîâ íǻ äàë Åé íàëåòåòü: òû ñàì ñîñêî÷èë è óïðÿæêó ïîêèíóë!» |
excussus curru moribundus volvitur arvis. quem pius Aeneas dictis adfatur amaris: «Lucage, nulla tuos currus fuga segnis equorum prodidit aut vanae vertere ex hostibus umbrae: ipse rotis saliens iuga deseris». haec ita fatus |
|
595 | Ìîëâèâ, ñõâàòèë îí êîíåé ïîä óçäöû — ñ êîëåñíèöû íåñ÷àñòíûé Ëèãåð óïàë è ê íåìó ïðîòÿíóë áåçîðóæíûå ðóêè: «Ðàäè òåáÿ, ðàäè òåõ, êòî òåáÿ ðîäèë ñòîëü ìîãó÷èì, Ñæàëüñÿ, òðîÿíñêèé ìóæ, íå ãóáè ìîëÿùåãî äóøó!» Äîëãèå ïðîñüáû Ýíåé ïðåðâàë: «Íå òàêèå íåäàâíî |
arripuit biiugos; frater tendebat inertis infelix palmas, curru delapsus eodem: «per te, per qui te talem genuere parentes, vir Troiane, sine hanc animam et miserere precantis». pluribus oranti Aeneas: «haud talia dudum |
|
600 | Ðå÷è òû âåë! Òàê óìðè! Ðàññòàâàòüñÿ áðàòüÿì íåãîæå!» Ìîëâèâ, ðàññåê îí Ëèãåðó ãðóäü è âûïóñòèë äóøó. Òàê ëåòåë ïî ïîëÿì ïðåäâîäèòåëü äàðäàíöåâ è âñþäó Ñåÿë ñìåðòü, ñëîâíî ÿðîñòíûé ñìåð÷ èëü ïîòîê â ïîëîâîäüå, À óæ íàâñòðå÷ó åìó èç ëàãåðÿ ì÷àëñÿ Àñêàíèé, |
dicta dabas. morere et fratrem ne desere frater». tum latebras animae pectus mucrone recludit. talia per campos edebat funera ductor Dardanius, torrentis aquae vel turbinis atri more furens. tandem erumpunt et castra relinquunt |
|
605 | Òåâêðû ëåòåëè, ïðîðâàâ êîëüöî íàïðàñíîé îñàäû. Òîé ïîðîþ ê ñåáå ïðèçâàë Þïèòåð Þíîíó: «×òî æå òû ñêàæåøü, ñåñòðà è ëþáåçíàÿ ñåðäöó ñóïðóãà? Âïðàâäó ëü ñáûëîñü, ÷òî ïðåäâèäåëà òû? Ïîìîãàåò Âåíåðà Òåâêðàì è âïðÿìü, è íåòó ó íèõ íè ïðîâîðíûõ â ñðàæåíüå |
Ascanius puer et nequiquam obsessa iuventus. Iunonem interea compellat Iuppiter ultro: «o germana mihi atque eadem gratissima coniunx, ut rebare, Venus (nec te sententia fallit) Troianas sustentat opes, non vivida bello |
|
610 | Ðóê, íè ÿðîñòè íåò â äóøå, íè ñòîéêîñòè â áåäàõ?» Êðîòêî Þíîíà åìó îòâå÷àëà: «Ñóïðóã ìîé ïðåêðàñíûé! Ñêîðáíóþ çðÿ íå òðåâîæü! Ìíå ñòðàøíû òâîè ãíåâíûå ðå÷è. Åñëè áû ïðåæíåé áûëà è òàêîé, êàêîé ïîäîáàåò, Ñèëà òâîåé ëþáâè, — õîòü â îäíîì áû òû, âñåìîãóùèé, |
dextra viris animusque ferox patiensque pericli». cui Iuno submissa: «quid, o pulcherrime coniunx, sollicitas aegram et tua tristia iussa timentem? si mihi, quae quondam fuerat quamque esse decebat, vis in amore foret, non hoc mihi namque negares, |
|
615 | Ìíå íå ìîã îòêàçàòü: ÷òîáû ÿ íåâðåäèìûì èç áèòâû Âûíåñëà Òóðíà, ñïàñëà áû åãî äëÿ ðîäèòåëÿ Äàâíà. Íî ñóæäåíî åìó óìåðåòü è íåâèííîþ êðîâüþ Òåâêðàì çà âñå çàïëàòèòü, õîòü îí è íàøåãî ðîäà, Èáî ïðàïðàäåä åìó — Ïèëóìí, õîòü íåðåäêî äàðàìè |
omnipotens, quin et pugnae subducere Turnum et Dauno possem incolumem servare parenti. nunc pereat Teucrisque pio det sanguine poenas. ille tamen nostra deducit origine nomen, Pilumnusque illi quartus pater, et tua larga |
|
620 | Ùåäðî îí ñàì îòÿã÷àë òâîèõ ñâÿòèëèù ïîðîãè». Êðàòêî ñêàçàë åé â îòâåò ïîâåëèòåëü âûñîò Îëèìïèéñêèõ: «Åñëè äëÿ þíîøè òû, îáðå÷åííîãî ãèáåëè ñêîðîé, Ïðîñèøü îòñðî÷êè è æäåøü íà òî ìîåãî äîçâîëåíüÿ, — Òóðíà çàñòàâü óáåæàòü, ó ñóäüáû íàñòèãàþùåé âûðâè. |
saepe manu multisque oneravit limina donis». Cui rex aetherii breviter sic fatur Olympi: «si mora praesentis leti tempusque caduco oratur iuveni meque hoc ita ponere sentis, tolle fuga Turnum atque instantibus eripe fatis. |
|
625 | Â ýòîì ÿ âîëåí òåáå óãîäèòü. Íî åñëè òàèòñÿ Â ïðîñüáàõ òâîèõ î áîëüøåì ìîëüáà, åñëè òû çàìûøëÿåøü Áèòâ èñõîä èçìåíèòü, çíàé, íàïðàñíû ýòè íàäåæäû». Ìîëâèò Þíîíà â ñëåçàõ: «Î, êîãäà áû òû ñîãëàñèëñÿ Â ñåðäöå íà òî, íà ÷òî ñîãëàñèòüñÿ âñëóõ íå æåëàåøü. |
hactenus indulsisse vacat. sin altior istis sub precibus venia ulla latet totumque moveri mutarive putas bellum, spes pascis inanis». Et Iuno adlacrimans: «quid, si, quae voce gravaris, mente dares atque haec Turno rata vita maneret? |
|
630 | Òóðíó îñòàâèë áû æèçíü… Íî åìó ëèøü ñìåðòü îñòàåòñÿ, Èëü çàáëóæäàþñü ÿ… Î, åñëè á òàê, åñëè á ñåðäöå òîìèëîñü Òùåòíîé òðåâîãîé è òû — òû âåäü ìîæåøü! — ñìÿã÷èë ïðèãîâîð ñâîé!» Òàê ñêàçàëà îíà è ñ âûñîêèõ íåáåñ óñòðåìèëàñü, Âîçäóõ âèõðÿìè âçâèâ, îáëå÷åííàÿ îáëàêîì ïëîòíûì, |
nunc manet insontem gravis exitus, aut ego veri vana feror. quod ut o potius formidine falsa ludar et in melius tua, qui potes, orsa reflectas!» Haec ubi dicta dedit, caelo se protinus alto misit agens hiemem nimbo succincta per auras, |
|
635 | Ïðÿìî ê òðîÿíñêèì âîéñêàì, ê ëàâðåíòñêîìó ëàãåðþ òåâêðîâ. Çäåñü, èç òóìàíà ñîòêàâ áåññèëüíûé ïðèçðàê ëåòó÷èé, Îáðàç Ýíåÿ åìó ïðèäàåò áîãèíÿ, — î ÷óäî! — Âñåì ñíàðÿæàåò åãî: è ùèòîì, è äàðäàíñêèì äîñïåõîì, Ïîñòóïü, áîæåñòâåííûé ëèê ãåðîÿ — âñ¸ ïîâòîðÿåò, |
Iliacamque aciem et Laurentia castra petivit. tum dea nube cava tenuem sine viribus umbram in faciem Aeneae (visu mirabile monstrum) Dardaniis ornat telis, clipeumque iubasque divini adsimulat capitis, dat inania verba, |
|
640 | Ãîëîñ âëàãàåò â óñòà — òîëüêî çâóê ïóñòîé áåç çíà÷åíüÿ. Òåíüþ òàêîé, ãîâîðÿò, ÷åëîâåê ïîñëå ñìåðòè âèòàåò, Ëæèâûå ñíû òàêîâû, ÷òî ìîðî÷àò ñïÿùèå ÷óâñòâà. Ñëîâíî ëèêóþùèé âîæäü, ïåðåä ñòðîåì âüåòñÿ òðîÿíñêèì Ïðèçðàê è Òóðíà çîâåò, è êîïüåì, è ãîëîñîì äðàçíèò. |
dat sine mente sonum gressusque effingit euntis; morte obita qualis fama est volitare figuras aut quae sopitos deludunt somnia sensus. at primas laeta ante acies exsultat imago inritatque virum telis et voce lacessit. |
|
645 | Òîëüêî ëèøü ðóòóë, íàïàâ, ìåòíóë ñâèñòÿùóþ ïèêó, — Ïðèçðàê ê íåìó ïîâåðíóëñÿ ñïèíîé è â áåãñòâî ïóñòèëñÿ. Òîò÷àñ ïîâåðèë Òóðí, ÷òî âîèñòèíó âðàã îòñòóïàåò, Äóõ ïîìðà÷åííûé åãî çàãîðåëñÿ íàïðàñíîé íàäåæäîé. «×òî æå áåæèøü òû, Ýíåé, ïåðåä ñâàäüáîé ïîêèíóâ íåâåñòó? |
instat cui Turnus stridentemque eminus hastam conicit; illa dato vertit vestigia tergo. tum vero Aenean aversum ut cedere Turnus credidit atque animo spem turbidus hausit inanem: «quo fugis, Aenea? thalamos ne desere pactos; |
|
650 | Çåìëþ, ê êîòîðîé òû ïëûë, îò ìåíÿ òû ñåãîäíÿ ïîëó÷èøü!» Òàê, ïîòðÿñàÿ ìå÷îì, îí êðè÷àë è, ïðåñëåäóÿ ïðèçðàê, Íå çàìå÷àë, ÷òî ðàäîñòü åãî ðàçâåÿíà âåòðîì. Âäðóã, ïðè÷àëåí ê ñêàëå, ïåðåä íèì êîðàáëü îêàçàëñÿ, Ñïóùåíû ëåñòíèöû âíèç è íà áåðåã ïðîëîæåíû ñõîäíè, — |
hac dabitur dextra tellus quaesita per undas». talia vociferans sequitur strictumque coruscat mucronem, nec ferre videt sua gaudia ventos. Forte ratis celsi coniuncta crepidine saxi expositis stabat scalis et ponte parato, |
|
655 | Ïðèáûë íà íåì èç Êëóçèéñêîé çåìëè âëàäûêà Îñèíèé. Òîò÷àñ íà ñóäíî âçëåòåë Ýíåÿ òðåïåòíûé ïðèçðàê, ×òîáû óêðûòüå íàéòè, — íî, ïðåïÿòñòâèÿ âñå ïðåçèðàÿ, Òóðí âäîãîíêó çà íèì ïî âûñîêèì ñõîäíÿì âçáåãàåò. Òîëüêî íà ïàëóáó îí ñòóïèë, íåìåäëÿ Þíîíà |
qua rex Clusinis advectus Osinius oris. huc sese trepida Aeneae fugientis imago conicit in latebras, nec Turnus segnior instat exsuperatque moras et pontis transilit altos. vix proram attigerat: rumpit Saturnia funem |
|
660 | Îáîðâàëà ïðè÷àëüíûé êàíàò, è, âëåêîìûé îòëèâîì,  ìîðå ïîíåññÿ êîðàáëü. Èç óêðûòüÿ íåíóæíîãî ïðèçðàê Áûñòðî âçìûë â âûñîòó è ñìåøàëñÿ ñ òåìíûì òóìàíîì. Ðóòóëà èùåò ìåæ òåì è íà áîé Ýíåé âûçûâàåò, Âñòðå÷íûõ âðàãîâ ïî äîðîãå ðàçèò, ïðåäàâàÿ èõ ñìåðòè, — |
avolsamque rapit revoluta per aequora navem. illum autem Aeneas absentem in proelia poscit; obvia multa virum demittit corpora morti, tum levis haud ultra latebras iam quaerit imago, sed sublime volans nubi se immiscuit atrae, |
|
665 | Òóðíà æå âåòåð íåñåò ïîñðåäè øèðîêîãî ìîðÿ, Ñìîòðèò îí âñïÿòü è, ðóêè ïîäíÿâ, â íåâåäåíüå ñóäåá Íåáó òàêèå ñëîâà âìåñòî ñëîâ áëàãîäàðíîñòè ìîëâèò: «Î âñåìîãóùèé Îòåö, íåóæåëè òàêîãî ïîçîðà Ñ÷åë òû äîñòîéíûì ìåíÿ è òàêóþ êàðó ïîñëàë ìíå? |
cum Turnum medio interea fert aequore turbo. respicit ignarus rerum ingratusque salutis et duplicis cum voce manus ad sidera tendit: «omnipotens genitor, tanton me crimine dignum duxisti et talis voluisti expendere poenas? |
|
670 | Ãäå ÿ? Êóäà ÿ íåñóñü? Êåì âåðíóñü èç íåæäàííîãî áåãñòâà? Âíîâü óâèæó ëè ÿ ëàâðåíòñêîãî ëàãåðÿ ñòåíû? Ñ òåìè, êòî âûøåë çà ìíîé íà áîé, — ÷òî ñòàíåòñÿ ñ íèìè? Âñåõ — î íå÷åñòüå! — äðóçåé ÿ ïîêèíóë íà ñòðàøíóþ ãèáåëü. Âèæó: â ñìÿòåíüå îíè ðàçáðåëèñü, óìèðàþùèõ ñòîíû |
quo feror? unde abii? quae me fuga quemve reducit? Laurentisne iterum muros aut castra videbo? quid manus illa virum, qui me meaque arma secuti? quosne (nefas) omnis infanda in morte reliqui et nunc palantis video gemitumque cadentum |
|
675 | Ñëûøó… ×òî äåëàþ ÿ? Ãäå çåìëÿ ðàçâåðçíåòñÿ áåçäíîé, ×òîáû ìåíÿ ïîãëîòèòü? Õîòü âû ïîæàëåéòå, î âåòðû! Òóðí ïî âîëå ñâîåé âàñ ìîëèò: íà ñêàëû, íà êàìíè Ì÷èòå ïðîêëÿòûé êîðàáëü è íà ìåëè ñâèðåïûå áðîñüòå, ×òîáû íè ðóòóëû òàì, íè ìîëâà ìåíÿ íå íàñòèãëà!» |
accipio? quid ago? aut quae iam satis ima dehiscat terra mihi? vos o potius miserescite, venti; in rupes, in saxa (volens vos Turnus adoro) ferte ratem saevisque vadis immittite syrtis, quo neque me Rutuli nec conscia fama sequatur». |
|
680 | Òàê îí â òîñêå ãîâîðèë è äóøîþ ìåòàëñÿ, êîëåáëÿñü, Áðîñèòüñÿ ëü ãðóäüþ íà ìå÷ è, âåëèêèé ïîçîð èñêóïàÿ, Ñåðäöå ïðîíçèòü áåñïîùàäíûì êëèíêîì â ïîðûâå áåçóìíîì, Â ìîðå ëè ïðûãíóòü è ïëûòü ê èçëóêàì áåðåãà äàëüíèì, ×òîáû ñíîâà ïîéòè ïîä óäàðû êîïèé òðîÿíñêèõ. |
haec memorans animo nunc huc, nunc fluctuat illuc, an sese mucrone ob tantum dedecus amens induat et crudum per costas exigat ensem, fluctibus an iaciat mediis et litora nando curva petat Teucrumque iterum se reddat in arma. |
|
685 | Òðèæäû ïûòàëñÿ Òóðí ñîâåðøèòü è òî è äðóãîå, — Ñæàëèâøèñü, òðèæäû åãî óäåðæàëà öàðèöà Þíîíà. Ïî ìîðþ áûñòðî ñêîëüçèò ìåæäó òåì êîðàáëü, è îòíîñÿò Òóðíà ïðèáîé è ïðèëèâ ê ñòîëèöå Äàâíà ñòàðèííîé. Â áèòâó íà ñìåíó åìó, ïîäñòðåêàåì Þïèòåðîì, âûøåë |
ter conatus utramque viam, ter maxima Iuno continuit iuvenemque animi miserata repressit. labitur alta secans fluctuque aestuque secundo et patris antiquam Dauni defertur ad urbem. At Iovis interea monitis Mezentius ardens |
|
690 | Ãðîçíûé Ìåçåíöèé, íàïàâ íà ëèêóþùèõ òåâêðîâ íåæäàííî. Òóò æå òèððåíñêàÿ ðàòü, ïîäáåæàâ, åãî îêðóæàåò; Âñåì íåíàâèñòåí îäèí, â îäíîãî íàïðàâëåíû êîïüÿ. Îí æå ïîäîáåí ñêàëå, ÷òî â ìîðñêîì ïðîñòîðå äàë¸êî Âûñèòñÿ, ÿðîñòè âîëí îòîâñþäó îòêðûòà, è âǻòðîâ |
succedit pugnae Teucrosque invadit ovantis. concurrunt Tyrrhenae acies atque omnibus uni, uni odiisque viro telisque frequentibus instant. ille velut rupes, vastum quae prodit in aequor, obvia ventorum furiis expostaque ponto, |
|
695 | Íàòèñê âûíîñèò äâîéíîé è óäàðû ìîðÿ è íåáà, Íî íå äðîãíåò âîâåê. Ñðàæåíû Ìåçåíöèåì, ïàëè Ãåáð, Äîëèõà́îíà ñûí, è Ëàòàã, è Ïàëüì óáåãàâøèé: Òÿæêèì îáëîìêîì ãîðû, îãðîìíûì êàìíåì óäàðèë Îí Ëàòàãà â ëèöî, à Ïàëüìó ïîäñåê ïîä êîëåíîì |
vim cunctam atque minas perfert caelique marisque, ipsa immota manens, prolem Dolichaonis Hebrum sternit humi, cum quo Latagum Palmumque fugacem, sed Latagum saxo atque ingenti fragmine montis occupat os faciemque adversam, poplite Palmum |
|
700 | Æèëû, è ðóõíóë â ïåñîê íåïðîâîðíûé áåãëåö, à Ìåçåíöèé Ëàâçó äîáûòûé äîñïåõ ïîäàðèë è øëåì ïûøíîãðèâûé. Áûë è Ýâàíò èì óáèò, è Ïàðèñà ñïóòíèê è ñâåðñòíèê, Ñûí Àìèêà Ìèìàíò, ðîæäåííûé æðèöåé Ôåàíî  òó æå ñàìóþ íî÷ü, êîãäà â ÷ðåâå íîñèâøàÿ ôàêåë |
succiso volvi segnem sinit, armaque Lauso donat habere umeris et vertice figere cristas. nec non Euanthen Phrygium Paridisque Mimanta aequalem comitemque, una quem nocte Theano in lucem genitori Amyco dedit et face praegnas |
|
705 | Äî÷ü Êèññåÿ íà ñâåò ðîäèëà Ïàðèñà; íî â Òðîå Ïàë Ïàðèñ, à Ìèìàíò ïîä Ëàâðåíòîì ëåæèò, ïîçàáûòûé. Åñëè ñîãíàííûé ñ ãîð ñîáàê êóñëèâîþ ñâîðîé Âåïðü, êîòîðîãî áîð íà ñêëîíàõ Âǻçóëà äèêèõ Äîëãèå ãîäû ñêðûâàë èëü êîòîðûé ñðåäü òîïåé Ëàâðåíòñêèõ |
Cisseis regina Parin: Paris urbe paterna occubat, ignarum Laurens habet ora Mimanta. ac velut ille canum morsu de montibus altis actus aper, multos Vesulus quem pinifer annos defendit multosque palus Laurentia, silva |
|
710 | Ïàññÿ â ãóñòûõ êàìûøàõ, à òåïåðü ïîïàëñÿ â òåíåòà, Çëîáíî âîð÷èò è íà ìåñòå ñòîèò, îùåòèíèâ çàãðèâîê, — Èçäàëè ëîâ÷èå âñå, ïîäîéòè ê íåìó áëèæå íå ñìåÿ, Äðîòû áðîñàþò â íåãî è êðè÷àò ñ áåçîïàñíîãî ìåñòà; Òàê è áîéöàì, â êîì ïî ïðàâó ñèëüíà íà Ìåçåíöèÿ çëîáà, |
pastus harundinea, postquam inter retia ventum est, substitit infremuitque ferox et inhorruit armos, nec cuiquam irasci propiusve accedere virtus, sed iaculis tutisque procul clamoribus instant, haud aliter, iustae quibus est Mezentius irae, |
|
715 | Ìå÷ îáíàæèòü è íàïàñòü íà íåãî íå õâàòàåò îòâàãè, Âñå ëèøü ïîîäàëü øóìÿò è ìå÷óò êîïüÿ è ñòðåëû, Îí æå ñòîèò äî ïîðû, âîêðóã îçèðàÿñü áåç ñòðàõà, Òîëüêî çóáàìè ñêðèïèò, îòðÿõàÿ áåññèëüíûå êîïüÿ. Ñ òóñêàìè ïðèáûë Àêðîí èç ïðåäåëîâ ñòàðèííûõ Êîðèòà; |
non ulli est animus stricto concurrere ferro; missilibus longe et vasto clamore lacessunt. ille autem impavidus partis cunctatur in omnis, dentibus infrendens, et tergo decutit hastas. Venerat antiquis Corythi de finibus Acron, |
|
720 | Ðîäîì ãðåê, îí áåæàë èç îò÷èçíû, íå ñïðàâèâøè ñâàäüáû. Âèäèò Ìåçåíöèé: Àêðîí ñðåäü ñìÿòåííîãî íîñèòñÿ âîéñêà, Ïóðïóðîì ïåðüÿ ãîðÿò è ïëàù — ïîäàðîê íåâåñòû. Åñëè íåñûòûé ëåâ, ÷òî ó õëåâà âûñîêîãî ðûñêàë, Äâèæèìûé ãîëîäîì çëûì, çàìåòèò ïðîâîðíóþ ñåðíó |
Graius homo, infectos linquens profugus hymenaeos: hunc ubi miscentem longe media agmina vidit, purpureum pinnis et pactae coniugis ostro, impastus stabula alta leo ceu saepe peragrans, (suadet enim vesana fames) si forte fugacem |
|
725 | Èëè âûñîêèå âäðóã ðîãà îëåíÿ óâèäèò, Ñòðàøíî ðàçèíåò îí ïàñòü, îùåòèíèò ãðèâó, ëèêóÿ, Ê òåïëîé äîáû÷å ïðèëüíåò è òåðçàåò åå, îìûâàÿ Êðîâüþ êëûêè. Òàê æå â ãóùó âðàãîâ Ìåçåíöèé ðèíóëñÿ áûñòðûé. |
conspexit capream aut surgentem in cornua cervum, gaudet, hians immane, comasque arrexit et haeret visceribus super incumbens, lavit improba taeter ora cruor: sic ruit in densos alacer Mezentius hostis. |
|
730 | Ðóõíóë íåñ÷àñòíûé Àêðîí; óìèðàÿ, ïÿòêàìè áüåò îí  ÷åðíóþ çåìëþ, è êðîâü íà îáëîìêè êîïèé ñòðóèòñÿ. Áðîñèëñÿ â áåãñòâî Îðîä; íî ïî÷åë íåäîñòîéíûì Ìåçåíöèé  ñïèíó óäàð íàíåñòè è ñðàçèòü åãî áðîøåííîé ïèêîé: Ñàì îáîãíàâ áåãëåöà, îí ëèöîì ê ëèöó ñ íèì ñîøåëñÿ, |
sternitur infelix Acron et calcibus atram tundit humum exspirans infractaque tela cruentat. atque idem fugientem haud est dignatus Oroden sternere nec iacta caecum dare cuspide volnus; obvius adversoque occurrit seque viro vir |
|
735 | ×òîá íå îáìàíîì åãî îäîëåòü, íî îòâàãîé è ìîùüþ. Ïàâøåãî ãðóäü îí íîãîé ïðèäàâèë, íà êîïüå îïèðàÿñü, Ìîëâèë: «Ïîâåðæåí Îðîä, âåðøèâøèé íåìàëóþ äîëþ Ðàòíûõ òðóäîâ!» È ñîðàòíèêè êëè÷ ïîäõâàòèëè ïîáåäíûé. Íî óìèðàþùèé âäðóã: «Êòî áû íè áûë òû, ïîáåäèòåëü, — |
contulit, haud furto melior sed fortibus armis. tum super abiectum posito pede nixus et hasta: «pars belli haud temnenda, viri, iacet altus Orodes». conclamant socii laetum paeana secuti. ille autem exspirans: «non me, quicumque es, inulto, |
|
740 | Ìîëâèë, — íåäîëãî òåáå ëèêîâàòü áåç îòìùåíüÿ îñòàëîñü! Æäåò òåáÿ òà æå ñóäüáà, è íà òîé æå ðàâíèíå ïàäåøü òû!» Ñ ãíåâîì â äóøå, íî ñìåÿñü, îòâå÷àë Ìåçåíöèé: «Óìðè æå! À îáî ìíå ðîäèòåëü áîãîâ è ëþäåé ïîâåëèòåëü Ïóñòü, ÷òî çàõî÷åò, ðåøèò!» È êîïüå îí âûðâàë èç ðàíû. |
victor, nec longum laetabere; te quoque fata prospectant paria atque eadem mox arva tenebis». ad quae subridens mixta Mezentius ira: «nunc morere. ast de me divum pater atque hominum rex viderit». hoc dicens eduxit corpore telum. |
|
745 | Òîò÷àñ æå òÿæêèé ïîêîé, æåëåçíûé ñîí îïóñòèëñÿ, Î÷è Îðîäà çàñòëàâ íàâåêè òüìîé íåïðîãëÿäíîé. Öåäèê Àëüêàòà ïîâåðã, ñðàçèë Ñàêðàòîð Ãèäàñïà, Îðñ, áåññòðàøíûé ñèëà÷, è Ïàðôåíèé Ðàïîíîì óáèòû, Êëîíèé è ñ íèì Ýðèõåò, Ëèêàîíîâ îòïðûñê, — Ìåññàïîì: |
olli dura quies oculos et ferreus urget somnus, in aeternam clauduntur lumina noctem. Caedicus Alcathoum obtruncat, Sacrator Hydaspen, Partheniumque Rapo et praedurum viribus Orsen, Messapus Cloniumque Lycaoniumque Ericeten, |
|
750 | Ñïåøèâøèñü, ïåøåãî îí ïîðàçèë Ýðèõåòà, à Êëîíèé Íàçåìü óïàë, êîãäà êîíü îñòóïèëñÿ. Àãèä-ëèêèåö Â ïðàõå Âàëåðîì ïðîñòåðò, íå ÷óæäûì äîáëåñòè äðåâíåé, Ôðîíèÿ Ñàëèé óáèë è ñàì óáèò áûë Íåàëêîì, Ëîâêî âëàäåâøèì êîïüåì è ñòðåëîé, íåæäàííî ðàçÿùåé. |
illum infrenis equi lapsu tellure iacentem, hunc peditem. pedes et Lycius processerat Agis; quem tamen haud expers Valerus virtutis avitae deicit; at Thronium Salius, Saliumque Nealces insignis iaculo et longe fallente sagitta. |
|
755 | Ïîðîâíó ñêîðáü è ïîòåðè äåëèë Ìàâîðñ ìåæ âðàãàìè, Òî â ñâîé ÷åðåä ïîáåæäàþò îäíè, îòñòóïàþò äðóãèå, Òî ïîáåæäåííûé òåñíèò — íî íèêòî íå ìûñëèò î áåãñòâå. Ñ æàëîñòüþ ñìîòðÿò íà íèõ èç ÷åðòîãîâ Þïèòåðà áîãè: Òÿæêî íåâçãîäû ëþäåé è ãíåâ íàïðàñíûé èì âèäåòü. |
Iam gravis aequabat luctus et mutua Mavors funera; caedebant pariter pariterque ruebant victores victique, neque his fuga nota neque illis. di Iovis in tectis iram miserantur inanem amborum et tantos mortalibus esse labores: |
|
760 | Äî÷ü Ñàòóðíà ãëÿäèò, ãëÿäèò áëàãàÿ Âåíåðà, Êàê ìåæ âðàæäóþùèõ òîëï Òèçèôîíà áëåäíàÿ ðûùåò. Çëîáû íåèñòîâîé ïîëí, îãðîìíûì êîïüåì ïîòðÿñàÿ, Ïî ïîëþ áèòâû èäåò Ìåçåíöèé. Ïî ìîðþ òàê æå Øåë âåëèêàí Îðèîí, êîãäà ñêâîçü Íåðååâû òîïè |
hinc Venus, hinc contra spectat Saturnia Iuno; pallida Tisiphone media inter milia saevit. at vero ingentem quatiens Mezentius hastam turbidus ingreditur campo. quam magnus Orion, cum pedes incedit medii per maxima Nerei |
|
765 | Ïåøèé îí ïóòü ïðîëàãàë, ëèøü äî ïëå÷ ïîãðóæåííûé â ïó÷èíó, Èëè, ñ âûñîêîé ãîðû ïðèíîñÿ ìíîãîëåòíèå âÿçû, Øåñòâîâàë ñàì ïî çåìëå, ãîëîâà æå ïðÿòàëàñü â òó÷àõ. Ðîñòîì ïîäîáåí åìó è îãðîìíûì äîñïåõîì Ìåçåíöèé. Ìóæà óâèäåâ ñðåäè ìíîãîëþäíîãî ñòðîÿ, ñîáðàëñÿ |
stagna viam scindens, umero supereminet undas, aut summis referens annosam montibus ornum. ingrediturque solo et caput inter nubila condit: talis se vastis infert Mezentius armis. Huic contra Aeneas, speculatus in agmine longo, |
|
770 | Âûéòè íàâñòðå÷ó Ýíåé. À Ìåçåíöèé, íå âåäàÿ ñòðàõà, Õðàáðîãî æäåò âðàãà, è ñòîèò íåäâèæèìîé ãðîìàäîé, È, ÷òîá äîñòèãíóòü êîïüåì, ðàññòîÿíüå ìåðèò ãëàçàìè. «Âû, î áîãè ìîè, êîïüå è ðóêà! Ïîìîãèòå Â ýòîì áîþ! À òû, î ìîé ñûí, îòöîâñêîé ïîáåäû |
obvius ire parat. manet imperterritus ille, hostem magnanimum opperiens, et mole sua stat; atque oculis spatium emensus, quantum satis hastae: «dextra mihi deus et telum, quod missile libro, nunc adsint! voveo praedonis corpore raptis |
|
775 | Ïàìÿòíèê áóäåøü æèâîé: äîñïåõ, ñ ðàçáîéíèêà ñíÿòûé, ß òåáå ïîñâÿùó!» È, ïðîìîëâèâ, èçäàëè áðîñèë Ïèêó ñâèñòÿùóþ îí, íî, ùèòîì îòðàæåííàÿ ïðî÷íûì, Ïðî÷ü îòëåòåëà îíà è â æèâîò âîíçèëàñü Àíòîðó; Ñïóòíèêîì áûë Ãåðêóëåñà Àíòîð, íî, ïîêèíóâøè Àðãîñ, |
indutum spoliis ipsum te, Lause, tropaeum Aeneae». dixit stridentemque eminus hastam iecit; at illa volans clipeo est excussa proculque egregium Antoren latus inter et ilia figit, Herculis Antoren comitem, qui missus ab Argis |
|
780 |  áåãñòâå ê Ýâàíäðó ïðèìêíóë è â Èòàëèè ñ íèì ïîñåëèëñÿ. Ïàë îí, íåñ÷àñòíûé, ïðèíÿâ çà äðóãîãî ñìåðòåëüíóþ ðàíó,  íåáî ãëÿäåë è ðîäíûå êðàÿ âñïîìèíàë, óìèðàÿ. Áðîñèë êîïüå è Ýíåé. Òðè ìåäíûõ âûïóêëûõ êðóãà Ñ áû÷üåé êîæåé òðîéíîé è õîëñòèíîé, ùèò îäåâàâøåé, |
haeserat Euandro atque Itala consederat urbe. sternitur infelix alieno volnere caelumque aspicit et dulcis moriens reminiscitur Argos. tum pius Aeneas hastam iacit; illa per orbem aere cavum triplici, per linea terga tribusque |
|
785 | Ïèêà ïðîáèëà íàñêâîçü è, óòðàòèâ ñèëó óäàðà,  ïàõ íåãëóáîêî âïèëàñü. Íî, êðîâü òèððåíöà óâèäåâ, Âûõâàòèë ìå÷, ÷òî âèñåë ó áåäðà, è, ðàäîñòè ïîëíûé, Íà÷àë Ýíåé íàñòóïàòü, ïîâåðãàÿ ïðîòèâíèêà â òðåïåò. Âèäèò âñå ýòî Ëàâç — è ëþáîâü ê îòöó èñòîðãàåò |
transiit intextum tauris opus imaque sedit inguine; sed viris haud pertulit. ocius ensem Aeneas, viso Tyrrheni sanguine laetus, eripit a femine et trepidanti fervidus instat. ingemuit cari graviter genitoris amore, |
|
790 | Ñòîí èç ãðóäè ó íåãî è èç ãëàç — îáèëüíûå ñëåçû… Çäåñü î êîí÷èíå òâîåé, î òâîèõ ïðåêðàñíûõ äåÿíüÿõ — Ïóñòü ëèøü ïîâåðÿò âåêà ïðåäàíüÿì î ïîäâèãàõ äðåâíèõ, — Íå ïðîìîë÷ó è òåáÿ, íåçàáâåííûé îòðîê, ïðîñëàâëþ. Øàã çà øàãîì íàçàä îòñòóïàë, îáåññèëåâ, Ìåçåíöèé, |
ut vidit, Lausus, lacrimaeque per ora volutae. Hic mortis durae casum tuaque optima facta, si qua fidem tanto est operi latura vetustas, non equidem nec te, iuvenis memorande, silebo. Ille pedem referens et inutilis inque ligatus |
|
795 | Ïèêà òîð÷àëà â ùèòå è çà íèì òÿæåëî âîëî÷èëàñü. Áðîñèëñÿ Ëàâç ê îòöó èç ðÿäîâ è, âñòàâ ìåæ âðàãàìè  ìèã, êîãäà ðóêó ñ ìå÷îì çàíåñ Ýíåé äëÿ óäàðà, Ïðèíÿë êëèíîê íà ñåáÿ è ñäåðæàë íàïîð ñìåðòîíîñíûé. Ðèíóëèñü ñ êðèêîì çà íèì äðóçüÿ è, ìåæ òåì êàê Ìåçåíöèé |
cedebat clipeoque inimicum hastile trahebat. proripuit iuvenis seseque immiscuit armis iamque adsurgentis dextra plagamque ferentis Aeneae subiit mucronem ipsumque morando sustinuit; socii magno clamore sequuntur, |
|
800 | Ìåäëåííî âñïÿòü îòñòóïàë, ùèòîì ñûíîâíèì ïðèêðûòûé, Èçäàëè êîïüÿ ìåòàòü ïðèíÿëèñü, âðàãà îòãîíÿÿ. Ùèò âûñòàâëÿåò Ýíåé è ñèëüíåé çàãîðàåòñÿ ãíåâîì. Òàê èíîãäà ñðåäü ëåòíåãî äíÿ èç òó÷è íàâèñøåé Êðóïíûé ïîñûïëåòñÿ ãðàä, — è áåãóò ñ ïîëåé çåìëåäåëüöû, |
dum genitor nati parma protectus abiret, telaque coniciunt proturbantque eminus hostem missilibus. furit Aeneas tectusque tenet se. ac velut, effusa si quando grandine nimbi praecipitant, omnis campis diffugit arator, |
|
805 | Ïàõàðü òîðîïèòñÿ ïðî÷ü è ñïåøèò ïðîõîæèé óêðûòüñÿ Èëü ïîä îáðûâîì ðå÷íûì, èëü â ñêàëå ïîä ñâîäîì ïåùåðû, ×òîáû ãðîçó ïåðåæäàòü, à êîãäà âîðîòèòñÿ ñîëíöå, Âçÿòüñÿ îïÿòü çà òðóäû; è Ýíåé, ñëîâíî ãðàäîì, çàñûïàí Êîïüÿìè, æäåò, ÷òîá óøëà ñìåðòîíîñíàÿ òó÷à, ïðîëèâøèñü; |
omnis et agricola, et tuta latet arce viator, aut amnis ripis aut alti fornice saxi, dum pluit in terris, ut possint sole reducto exercere diem: sic obrutus undique telis Aeneas nubem belli, dum detonet omnis, |
|
810 | Ëàâçó ìåæ òåì îí ãðîçèò, îêëèêàåò Ëàâçà: «Êóäà òû Ðâåøüñÿ íà âåðíóþ ñìåðòü? Íå ïî ñèëàì òåáå, áåçðàññóäíûé, Òî, íà ÷òî òû äåðçíóë, îñëåïëåííûé ñûíîâíåé ëþáîâüþ!» Íå óíèìàåòñÿ Ëàâç. Â äóøå ïðåäâîäèòåëÿ òåâêðîâ Âûøå âçäûìàåòñÿ ãíåâ, è óæå ïîñëåäíèå íèòè |
sustinet et Lausum increpitat Lausoque minatur: «quo moriture ruis maioraque viribus audes? fallit te incautum pietas tua». nec minus ille exsultat demens, saevae iamque altius irae Dardanio surgunt ductori, extremaque Lauso |
|
815 | Þíîøå Ïàðêè ïðÿäóò. Ìîãó÷èì ìå÷îì óäàðÿåò Ëàâçà Ýíåé è êëèíîê âîíçàåò â òåëî ãëóáîêî, Ëåãêèé ïðîáèâ åìó ùèò, â íàïàäåíüå çàñëîí íåíàäåæíûé, Òóíèêè òêàíü ðàçîðâàâ, ÷òî çîëîòîì ìàòü âûøèâàëà. Òîò÷àñ êðîâè ñòðóÿ ïðîïèòàëà îäåæäó, è ãðóñòíî |
Parcae fila legunt: validum namque exigit ensem per medium Aeneas iuvenem totumque recondit. transiit et parmam mucro, levia arma minacis, et tunicam, molli mater quam neverat auro, implevitque sinum sanguis; tum vita per auras |
|
820 | Òåëî ïîêèíóëà æèçíü, îòëåòåâ ïî âîçäóõó ê ìàíàì. Ñûí Àíõèçà, åäâà óìèðàâøåãî î÷è óâèäåë, Î÷è åãî, è ëèöî, è óñòà, ïîáåëåâøèå ñòðàííî, Ðóêó ê íåìó ïðîòÿíóë, çàñòîíàë îò æàëîñòè òÿæêî, Ìûñëü îá îòöîâñêîé ëþáâè ïîòðÿñëà åãî äóøó ïå÷àëüþ. |
concessit maesta ad Manis corpusque reliquit. at vero ut voltum vidit morientis et ora, ora modis Anchisiades pallentia miris, ingemuit miserans graviter dextramque tetendit et mentem patriae strinxit pietatis imago. |
|
825 | «×åì çà âûñîêèé òâîé äóõ è çà ïîäâèã, î ìàëü÷èê íåñ÷àñòíûé, Ìîæåò òåáÿ íàãðàäèòü Ýíåé, áëàãî÷åñòèåì ñëàâíûé? Ñâîé äîñïåõ òû ëþáèë, — ñîõðàíè æå åãî. Âîçâðàùàþ Ìàíàì è ïðàõó îòöîâ òâîé ïðàõ, êîëü îá ýòîì çàáîòà Åñòü õîòü êîìó-òî. È ïóñòü îäíî òåáÿ óòåøàåò: |
«quid tibi nunc, miserande puer, pro laudibus istis, quid pius Aeneas tanta dabit indole dignum? arma, quibus laetatus, habe tua, teque parentum manibus et cineri, si qua est ea cura, remitto. hoc tamen infelix miseram solabere mortem: |
|
830 | Ïàë òû, ñðàæåííûé ñàìèì âåëèêèì Ýíååì!» Ïðîìîëâèâ, Ìåäëèâøèõ Ëàâçà äðóçåé îí ïîçâàë è þíîøó ïîäíÿë, — Ïðÿäè êîðîòêèõ âîëîñ ó íåãî óæå ñëèïëèñü îò êðîâè. Òîþ ïîðîé ðîäèòåëü åãî íàä ñòðóÿìè Òèáðà Âëàãîþ êðîâü óíèìàë; èçãîëîâüåì áåññèëüíîìó òåëó |
Aeneae magni dextra cadis». increpat ultro cunctantis socios et terra sublevat ipsum, sanguine turpantem comptos de more capillos. Interea genitor Tiberini ad fluminis undam volnera siccabat lymphis corpusque levabat |
|
835 | Ñòâîë óïàâøèé ñëóæèë. Âèñåë íà âåòêå ïîîäàëü Ìåäíûé øëåì, è â òðàâå ïîêîèëèñü ïðàçäíî äîñïåõè. Ìåæäó îòáîðíûõ áîéöîâ ëåæàë Ìåçåíöèé, ñêëîíèâøèñü Òåëîì íåäóæíûì íà ñòâîë; ïî ãðóäè áîðîäà ðàçìåòàëàñü, ×àñòî î Ëàâçå äðóçåé âîïðîøàë, çàäûõàÿñü, è ÷àñòî |
arboris adclinis trunco. procul aerea ramis dependet galea et prato gravia arma quiescunt. stant lecti circum iuvenes: ipse aeger, anhelans colla fovet, fusus propexam in pectore barbam; multa super Lauso rogitat multumque remittit, |
|
840 | Ñëàë îí ãîíöîâ, ÷òîá ê îòöó ïå÷àëüíîìó ñûí âîçâðàòèëñÿ. Íî óæ íåñëè íà ùèòå ðûäàâøèå âîèíû òåëî Ëàâçà; â øèðîêîé ãðóäè øèðîêàÿ ðàíà çèÿëà. Èçäàëè ñòîí óëîâèëà äóøà, ïðîçîðëèâàÿ â áåäàõ. Ïûëüþ ñåäèíû ñâîè îñûïàâ è ê íåáó ïðîñòåðøè |
qui revocent maestique ferant mandata parentis. at Lausum socii exanimem super arma ferebant flentes, ingentem atque ingenti volnere victum. adgnovit longe gemitum praesaga mali mens; canitiem multo deformat pulvere et ambas |
|
845 | Ðóêè, Ìåçåíöèé ïðèëüíóë ê áåçäûõàííîìó ñûíó, ñòåíàÿ: «Ê æèçíè ëþáîâü, î ìîé ñûí, íåóæåëè âî ìíå òàê óïîðíà, ×òî äîïóñòèë ÿ òåáÿ, ðîæäåííîãî ìíîþ, ïîãèáíóòü, Âñòàâ çà ìåíÿ ïîä óäàð? Òâîåþ ðàíîé ñïàñåí ÿ, Ãèáåëü òâîÿ ìíå æèçíü ñáåðåãëà! Óâû ìíå! Òåïåðü ëèøü |
ad caelum tendit palmas et corpore inhaeret. «tantane me tenuit vivendi, nate, voluptas, ut pro me hostili paterer succedere dextrae, quem genui? tuane haec genitor per volnera servor, morte tua vivens? heu, nunc misero mihi demum |
|
850 | Ñìåðòü ïîäñòóïèëà êî ìíå, ëèøü òåïåðü ÿ âîèñòèíó ðàíåí! ß ïðåñòóïëåíüåì, ìîé ñûí, óæ äàâíî çàïÿòíàë òâîå èìÿ, Áûë ñ ïðåñòîëà îòöîâ ÿ èçãíàí, âñåì íåíàâèñòíûé. Åñëè îò÷èçíå ïëàòèòü è ñîãðàæäàíàì äîëæåí ÿ ïåíþ, — Êàçíüþ ëþáîé ó ìåíÿ ñàìîãî ïóñòü áû îòíÿëè äóøó. |
exsilium infelix, nunc alte volnus adactum! idem ego, nate, tuum maculavi crimine nomen, pulsus ob invidiam solio sceptrisque paternis. debueram patriae poenas odiisque meorum: omnis per mortis animam sontem ipse dedissem. |
|
855 | ß æå è íûíå æèâó ñðåäü æèâûõ è ñâåò íå ïîêèíóë… Íåò, ÿ ïîêèíó åãî!» È, ïðîìîëâèâ, íà íîãó áîëüíóþ Âñòàë îí, õîòü ñèëû åìó è ñêîâàëà øèðîêàÿ ðàíà, È, íåïðåêëîííûé, âåëåë ïðèâåñòè êîíÿ (â óòåøåíüå Òîëüêî ñêàêóí îñòàëñÿ åìó, íà êîòîðîì ñ ïîáåäîé |
nunc vivo neque adhuc homines lucemque relinquo. sed linquam». simul hoc dicens attollit in aegrum se femur et, quamquam vis alto volnere tardat, haud deiectus equum duci iubet. hoc decus illi, hoc solamen erat, bellis hoc victor abibat |
|
860 | Îí âîçâðàùàëñÿ èç áèòâ). È êîíþ îí ïå÷àëüíîìó ìîëâèë: «Äîëãî, ìîé Ðåá, — åñëè åñòü äëÿ ñìåðòíûõ äîëãèå ñðîêè, — Ìû çàæèëèñü. Íî òåïåðü èëè âíîâü òû ñ ïîáåäîé âåðíåøüñÿ, Ãîëîâó âðàæüþ íåñÿ è êðîâàâûé äîñïåõ è çà ñûíà Âìåñòå ñî ìíîé îòîìñòèâ, èëè, åñëè ïóòè íå ïðîëîæèò |
omnibus. adloquitur maerentem et talibus infit: «Rhoebe, diu, res si qua diu mortalibus ulla est, viximus. aut hodie victor spolia illa cruenta et caput Aeneae referes Lausique dolorum ultor eris mecum aut, aperit si nulla viam vis, |
|
865 | Ñèëà, ñî ìíîþ ïàäåøü. Âåäü ÷óæèõ ïðèêàçîâ, ÿ çíàþ, Òû íå ñíåñåøü, ìîé õðàáðåö, è íå âûòåðïèøü ðàáñòâà ó òåâêðîâ». Òàê îí ñêàçàë è âåðõîì íà êîíÿ óñåëñÿ ïðèâû÷íî,  îáå ðóêè íàáðàë ïîáîëüøå äðîòèêîâ îñòðûõ, Øëåì áëåñòÿùèé íàäåë ñ ìîõíàòîé ãðèâîþ êîíñêîé, |
occumbes pariter: neque enim, fortissime, credo, iussa aliena pati et dominos dignabere Teucros». dixit et exceptus tergo consueta locavit membra manusque ambas iaculis oneravit acutis, aere caput fulgens cristaque hirsutus equina. |
|
870 872 |
Ðåáà âñêà÷ü îí ïóñòèë è ïîì÷àëñÿ ê òðîÿíñêîìó ñòðîþ.  ñåðäöå, áóøóÿ, ñëèëèñü è ñòûä, è ñêîðáü, è áåçóìüå. [Âåðà â äîáëåñòü ñâîþ è ëþáîâü, ðàñïàëåííàÿ ìåñòüþ.] Òðèæäû Ìåçåíöèé âîççâàë ê Ýíåþ ãîëîñîì ãðîìêèì. Ìóæà Ýíåé òîò÷à́ñ æå óçíàë è âçìîëèëñÿ, ëèêóÿ; |
sic cursum in medios rapidus dedit. aestuat ingens uno in corde pudor mixtoque insania luctu. [et furiis agitatus amor et conscia virtus.] Atque hic Aenean magna ter voce vocavit. Aeneas adgnovit enim laetusque precatur: |
|
875 | «Äàé, î ðîäèòåëü áîãîâ è Ôåá âûñî́êîèäóùèé, Ñèëîé ïîìåðèòüñÿ ñ íèì». Òàê îí ñêàçàë è, íàñòàâèâ êîïüå, óñòðåìèëñÿ íàâñòðå÷ó. Ìîëâèò Ìåçåíöèé: «Ìåíÿ ëü óñòðàøèòü òû çàäóìàë, æåñòîêèé, Ïîñëå òîãî, êàê ñûíà óáèë? Íî ìåíÿ ïîãóáèòü òû |
«sic pater ille deum faciat, sic altus Apollo! incipias conferre manum». tantum effatus, et infesta subit obvius hasta. ille autem: «quid me erepto, saevissime, nato terres? haec via sola fuit, qua perdere posses. |
|
880 | Òîëüêî ýòèì è ìîã! Íè áîãîâ íå áîþñü ÿ, íè ñìåðòè, — Èáî çà ñìåðòüþ ïðèøåë! Íå òðàòü æå ñëîâ! Íî ñíà÷àëà Ýòè ïîäàðêè ïðèìè!» È, ïðîìîëâèâ, äðîòèê ìåòíóë îí, Ñëåäîì åùå è åùå è, ñêà÷à ïî øèðîêîìó êðóãó, Äðîò çà äðîòîì áðîñàë, — íî âñå â ùèòå çàñòðåâàëè. |
nec mortem horremus nec divum parcimus ulli. desine: nam venio moriturus et haec tibi porto dona prius». dixit telumque intorsit in hostem. inde aliud super atque aliud figitque volatque ingenti gyro, sed sustinet aureus umbo. |
|
885 | Òðèæäû îí îáñêàêàë Ýíåÿ ñïðàâà íàëåâî, Òðèæäû òðîÿíñêèé ãåðîé ïîâåðíóëñÿ íà ìåñòå, è òðèæäû Êðóã îïèñàë óñòðàøàþùèé ëåñ íà ùèòå åãî ìåäíîì. Íî íàäîåëî åìó èçâëåêàòü áåññ÷åòíûå êîïüÿ, Ìåäëèòü è ïåøèì âåñòè ñ âåðõîâûì íåðàâíóþ áèòâó: |
ter circum adstantem laevos equitavit in orbis, tela manu iaciens, ter secum Troius heros immanem aerato circumfert tegmine silvam. inde ubi tot traxisse moras, tot spicula taedet vellere et urgetur pugna congressus iniqua, |
|
890 | Âñå îáäóìàâ â äóøå, îí âïåðåä ðâàíóëñÿ è ïèêîé ×åðåï ïðîíçèë îò âèñêà äî âèñêà êîíþ áîåâîìó. Âçâèëñÿ êîíü íà äûáû è ñå÷åò êîïûòàìè âîçäóõ, Íàçåìü ñòðÿõíóâ ñåäîêà, à ïîòîì íà ïåðåäíèå íîãè Ðóøèòñÿ ñàì, ïðèäàâèâ óïàâøåãî âñàäíèêà ãðóäüþ. |
multa movens animo iam tandem erumpit et inter bellatoris equi cava tempora conicit hastam. tollit se arrectum quadrupes et calcibus auras verberat effusumque equitem super ipse secutus implicat eiectoque incumbit cernuus armo. |
|
895 | Ñëîâíî îãîíü, äî íåáåñ âçìåòíóëèñü âîèíîâ êðèêè. Âûõâàòèâ ìå÷ èç íîæîí, ê âðàãó Ýíåé ïîäáåãàåò, «Ãäå æå òåïåðü, — ãîâîðèò, — äóøè íåîáóçäàííîé ñèëà, Ãäå Ìåçåíöèé-õðàáðåö?» È îòâåòèë òèððåíåö, âïèâàÿ Âçîðîì íåáåñíûé ñâåò è âíîâü îáîäðèâøèñü äóõîì: |
clamore incendunt caelum Troesque Latinique. advolat Aeneas vaginaque eripit ensem et super haec: «ubi nunc Mezentius acer et illa effera vis animi?» contra Tyrrhenus, ut auras suspiciens hausit caelum mentemque recepit: |
|
900 | «Õóäøèé ìîé âðàã, äëÿ ÷åãî ìåíÿ òû ñìåðòüþ ïóãàåøü? Âïðàâå ìåíÿ òû óáèòü, ÿ ñ òåì è âûøåë íà áèòâó, Ëàâç î òîì æå ñ òîáîé äîãîâîð çàêëþ÷èë ïåðåä ñìåðòüþ. Ëèøü îá îäíîì ÿ ìîëþ: êîëü â òåáå ê âðàãàì ïîáåæäåííûì Åñòü ñíèñõîæäåíüå, äîçâîëü, ÷òîáû ïðàõ ìîé ïîêðûëè çåìëåþ. |
«hostis amare, quid increpitas mortemque minaris? nullum in caede nefas, nec sic ad proelia veni, nec tecum meus haec pepigit mihi foedera Lausus. unum hoc per si qua est victis venia hostibus oro: corpus humo patiare tegi. scio acerba meorum |
|
905 | Çíàþ, êàê òóñêàì ìîèì íåíàâèñòåí ÿ ñòàë. Óêðîòè æå ßðîñòü èõ, ÷òîá â ìîãèëå îäíîé ÿ ïîêîèëñÿ ñ ñûíîì». Òàê îí ñêàçàë è ãîðëî ïîä ìå÷ äîáðîâîëüíî ïîäñòàâèë, Õëûíóëà êðîâè ñòðóÿ íà äîñïåõ è äóøó óì÷àëà. |
circumstare odia: hunc, oro, defende furorem et me consortem nati concede sepulchro». haec loquitur iuguloque haud inscius accipit ensem undantique animam diffundit in arma cruore. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß