Íà ãëàâíóþ | Àíòè÷íàÿ ëèòåðàòóðà | Ðèìñêîå ïðàâî | Ñâîä ãðàæäàíñêîãî ïðàâà
Ñâîä ãðàæäàíñêîãî ïðàâà

Äèãåñòû Þñòèíèàíà

Êí. 1, òèò. 18, ôð. 13

Äèãåñòû Þñòèíèàíà. 2-å èçä., èñïð. Ò. 1. Êí. I—IV. Ñòàòóò, Ìîñêâà, 2008.
Ïåðåâîä ñ ëàò. À. Ë. Ñìûøëÿåâà, È. Ñ. Ïåðåòåðñêîãî (òèò. 10—22).
Îáù. ðåäàêöèÿ ïåðåâîäà: Ë. Ë. Êîôàíîâ; ðåäàêöèÿ Êîíñòèòóöèé è êí. I: Â. À. Òîìñèíîâ.
Digesta Iustiniani Augusti. Ed. Mommsen — Krüger. Vol. I. Berolini, 1870.
ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
  • 13. Óëü­ïè­àí â 7-é êíè­ãå «Îá îáÿ­çàí­íî­ñòÿõ ïðî­êîí­ñó­ëà».
  • (pr.) Õîðî­øå­ìó è äîñòîé­íî­ìó ïðå­çè­äó íàä­ëå­æèò çàáî­òèòü­ñÿ î òîì, ÷òîáû ïðî­âèí­öèÿ, êîòî­ðîé îí óïðàâ­ëÿ­åò, áûëà ìèð­íîé è ñïî­êîé­íîé. Ýòî­ãî íåòðóä­íî áóäåò äîáèòü­ñÿ, åñëè îí ïîñòà­ðà­åò­ñÿ î÷è­ñòèòü ïðî­âèí­öèþ îò çëî­íà­ìå­ðåí­íûõ ëèö è ïðè­ìåò ìåðû ê èõ ðîçûñ­êó. Âåäü îí äîë­æåí îòûñ­êè­âàòü ñâÿ­òîòàò­öåâ, ðàç­áîé­íè­êîâ, ïîõè­òè­òå­ëåé ëþäåé, âîðîâ è êàðàòü èõ ñîîá­ðàç­íî ñ âèíîé êàæ­äî­ãî. Ñëå­äó­åò íàêà­çû­âàòü è óêðû­âà­òå­ëåé, áåç êîòî­ðûõ ðàç­áîé­íèê íå ìîæåò äîë­ãî ñêðû­âàòü­ñÿ.
  • (1) Åñëè óìà­ëè­øåí­íûõ óæå íå ñïî­ñîá­íû îáóçäàòü èõ ðîä­ñò­âåí­íè­êè, òî ïðå­çèä äîë­æåí ïðè­íÿòü ïðî­òèâ íèõ ñîîò­âåò­ñò­âó­þ­ùèå ìåðû, à èìåí­íî çàêëþ­÷èòü èõ â òþðü­ìó. Òàêîâ ðåñêðèïò áîæå­ñò­âåí­íî­ãî Ïèÿ. Ïî ìíå­íèþ Áîæå­ñò­âåí­íûõ áðà­òüåâ, â ñëó­÷àå óáèé­ñòâà íàäî âíè­ìà­òåëü­íî ðàñ­ñìîò­ðåòü ëè÷­íîñòü ïðå­ñòóï­íè­êà: ñèìó­ëè­ðî­âàë ëè îí áåçó­ìèå â ìîìåíò óáèé­ñòâà èëè â ñàìîì äåëå íå áûë â çäðà­âîì óìå. È â ñëó­÷àå ïðè­òâîð­ñòâà åãî ñëå­äó­åò ïîêà­ðàòü, à â ñëó­÷àå íàñòî­ÿ­ùå­ãî áåçó­ìèÿ îí äîë­æåí ñîäåð­æàòü­ñÿ â òþðü­ìå.
  • 13. Ul­pia­nus lib­ro sep­ti­mo de of­fi­cio pro­con­su­lis
  • B. 6, 1, 46 (pr.) Congruit bo­no et gra­vi prae­si­di cu­ra­re, ut pa­ca­ta at­que quie­ta pro­vin­cia sit quam re­git. quod non dif­fi­ci­le ob­ti­ne­bit, si sol­li­ci­te agat, ut ma­lis ho­mi­ni­bus pro­vin­cia ca­reat eos­que con­qui­rat: nam et sac­ri­le­gos lat­ro­nes pla­gia­rios fu­res con­qui­re­re de­bet et prout quis­que de­li­que­rit, in eum ani­mad­ver­te­re, re­cep­to­res­que eorum coer­ce­re, si­ne qui­bus lat­ro diu­tius la­te­re non po­test.
  • (1) Fu­rio­sis, si non pos­sint per ne­ces­sa­rios con­ti­ne­ri, eo re­me­dio per prae­si­dem ob­viam eundum est: sci­li­cet ut car­ce­re con­ti­nean­tur. et ita di­vus Pius rescrip­sit. sa­ne ex­cu­tien­dum di­vi frat­res pu­ta­ve­runt in per­so­na eius, qui par­ri­ci­dium ad­mi­se­rat, ut­rum si­mu­la­to fu­ro­re fa­ci­nus ad­mis­sis­set an ve­ro re ve­ra com­pos men­tis non es­set, ut si si­mu­las­set, plec­teretur, si fu­re­ret, in car­ce­re con­ti­ne­re­tur.
ÈÑÒÎÐÈß ÄÐÅÂÍÅÃÎ ÐÈÌÀ
1496002023 1496002029 1496002030 3300118014 3300118015 3300118016