122. Ïàâåë â 3-é êíèãå «Ïðàâèë».
( pr.) Ãîðîäñêèì îáùèíàì ìîæíî îòêàçûâàòü ïî çàâåùàíèþ òàêæå è òî, ÷òî èìååò îòíîøåíèå ê äîñòîèíñòâó è óêðàøåíèþ ãîðîäà: ê óêðàøåíèþ — íàïðèìåð, òî, ÷òî áóäåò îòêàçàíî äëÿ îáóñòðîéñòâà ôîðóìà, òåàòðà, ðèñòàëèùà; ê äîñòîèíñòâó — íàïðèìåð, òî, ÷òî áóäåò îñòàâëåíî äëÿ óñòðîéñòâà ãëàäèàòîðñêèõ èãð è çâåðèíîé òðàâëè, çðåëèù â òåàòðå è öèðêå ëèáî äëÿ ðàçäà÷è îòäåëüíûì ãðàæäàíàì èëè äëÿ óãîùåíèÿ. Êðîìå òîãî, îòâå÷àþò, ÷òî ê äîñòîèíñòâó ãîðîäñêîé îáùèíû èìååò îòíîøåíèå òî, ÷òî áóäåò îñòàâëåíî íà ñîäåðæàíèå íåìîùíûõ ëèö, íàïðèìåð äëÿ ñòàðèêîâ èëè ìàëü÷èêîâ è äåâî÷åê.
( 1) «Ïóñòü Ëóöèé Òèöèé è Ãàé Ñåé áóäóò îáÿçàíû äàòü 10 Ïóáëèþ Ìåâèþ »: Ãàé Ñåé íàñëåäíèêîì íå ñòàë. Ñàáèí ãîâîðèò, ÷òî òîëüêî Òèöèé áóäåò îáÿçàí äàòü çàâåùàòåëüíûé îòêàç, èáî ñëåäóåò ñ÷èòàòü, ÷òî Ñåé íàçíà÷åí íå áûë. Ýòî ðåøåíèå ïðàâèëüíî, <òî åñòü Òèöèé áóäåò îáÿçàí äàòü âñå 10 >68.
( 2) Êîãäà êîìó-òî îòêàçàíî ïî çàâåùàíèþ ïîìåñòüå ïîä òåì óñëîâèåì, ÷òî îí äàñò íàñëåäíèêó 100, (òî), åñëè â öåíå ïîìåñòüÿ îêàæåòñÿ ëèøü ñòîëüêî, ñêîëüêî âåëåíî äàòü íàñëåäíèêó, íå ñëåäóåò ïðèíóæäàòü îòêàçîïîëó÷àòåëÿ ïðåäîñòàâëÿòü ïî ôèäåèêîìèññó, êîòîðûì îí áûë îáðåìåíåí, ïîòîìó ÷òî î÷åâèäíî, ÷òî íè÷åãî íå ïðèîáðåòàåò ïî çàâåùàíèþ òîò, êòî âûïëà÷èâàåò ñòîëüêî æå, ñêîëüêî ïîëó÷àåò.
|
122. Paulus libro tertio regularum
B. 44, 1, 115 (pr.) Civitatibus legari potest etiam quod ad honorem ornatumque civitatis pertinet: ad ornatum puta quod ad instruendum forum theatrum stadium legatum fuerit: ad honorem puta quod ad munus edendum venationemve ludos scenicos ludos Circenses relictum fuerit aut quod ad divisionem singulorum civium vel epulum relictum fuerit. hoc amplius quod in alimenta infirmae aetatis, puta senioribus vel pueris puellisque, relictum fuerit ad honorem civitatis pertinere respondetur.
(1) «Lucius Titius et Gaius Seius Publio Maevio decem dare damnas sunto»: Gaius Seius heres non exstitit. Sabinus ait Titium solum legatum debiturum: nam Seium pro non scripto habendum esse. haec sententia vera est, hoc est Titius tota decem debebit.
(2) Eum cui sub hac condicione fundus legatus est, si centum heredi dedisset, si tantum sit in pretio fundi, quantum heredi dare iussus est, non est legatarius cogendus fideicommissum a se relictum praestare, quoniam nihil ex testamento videtur capere, qui tantum erogat, quantum accipit.
|