8. (6) 45 Ðîæäàòüñÿ íîæêàìè âïåðåä ïðîòèâîðå÷èò ïðèðîäå, ïîýòîìó òàêèõ íàçûâàëè Àãðèïïàìè, êàê ðîæäåííûõ â ìóêàõ, òàê, ãîâîðÿò, áûë ðîæäåí è Ìàðê Âèïñàíèé Àãðèïïà êàê ïî÷òè åäèíñòâåííûé ïðèìåð ñ÷àñòëèâîãî èñõîäà ñðåäè âñåõ ðîäèâøèõñÿ òàêèì îáðàçîì. Âïðî÷åì, ìîæíî ñ÷èòàòü, ÷òî îí òîæå çàïëàòèë çà ïðåäçíàìåíîâàíèå, [ñâÿçàííîå ñ] íååñòåñòâåííûì ðîæäåíèåì: áîëåçíüþ íîã, íåñ÷àñòíîé þíîñòüþ, áåñïîêîéíîé æèçíüþ ñðåäè âîéí è ñìåðòåé, à òàêæå âáëèçè ïðåñòóïëåíèé, âñåìè ïîòîìêàìè, [îêàçàâøèìèñÿ] íåñ÷àñòüÿìè äëÿ çåìëè, — îñîáåííî äâå Àãðèïïèíû, ðîäèâøèå ïðèíöåïñîâ Ãàÿ è Äîìèöèÿ Íåðîíà, [ñòàâøèõ] ÿçâàìè ðîäà ÷åëîâå÷åñêîãî, — êðîìå òîãî, êðàòêîñòüþ æèçíè,
46 êîòîðàÿ îáîðâàëàñü íà åãî ïÿòüäåñÿò ïåðâîì ãîäó â ñòðàäàíèÿõ îò èçìåí æåíû è â òÿæêîì ðàáñòâå ó òåñòÿ [1].
Íåðîí, âðàã ðîäà ÷åëîâå÷åñêîãî íåçàäîëãî äî è â òå÷åíèå âñåãî ñâîåãî ïðèíöèïàòà, êàê ïèøåò åãî ìàòü Àãðèïïèíà, òàêæå ðîäèëñÿ íîæêàìè âïåðåä. Ïî çàêîíó ïðèðîäû, ÷åëîâåê ðîæäàåòñÿ ãîëîâîé âïåðåä, à, ñîãëàñíî îáû÷àþ, âûíîñÿò åãî ïîñëå ñìåðòè âïåðåä íîãàìè.
|
8. (6) [45] In pedes procidere nascentem contra naturam est, quo argumento eos appellavere Agrippas ut aegri partus, qualiter et M. Agrippam ferunt genitum, unico prope felicitatis exemplo in omnibus ad hunc modum genitis. quamquam is quoque adversa pedum valitudine, misera iuventa, exercito aevo inter arma mortesque ac noxia accessu, infelici terris stirpe omni, sed per utrasque Agrippinas maxime, quae Gaium, quae Domitium Neronem principes genuere totidem faces generis humani, praeterea brevitate aevi,
[46] quinquagensimo uno raptus anno in tormentis adulteriorum coniugis socerique praegravi servitio, luisse augurium praeposteri natalis existimatur. Neronem quoque, paulo ante principem et toto principatu suo hostem generis humani, pedibus genitum scribit parens eius Agrippina. ritus naturae hominem capite gigni, mos est pedibus efferri.
|