История Рима от основания города

Книга XXIV, гл. 35

35. In­te­rim Mar­cel­lus cum ter­tia fe­re par­te exer­ci­tus ad re­ci­pien­das ur­bes pro­fec­tus quae in mo­tu re­rum ad Car­tha­gi­nien­ses de­fe­ce­rant, He­lo­rum at­que Her­be­sum de­den­ti­bus ip­sis re­ci­pit, [2] Me­ga­ra vi cap­ta di­ruit ac di­ri­puit ad re­li­quo­rum ac ma­xi­me Sy­ra­cu­sa­no­rum ter­ro­rem. [3] Per idem fe­re tem­pus et Hi­mil­co, qui ad Pachy­ni pro­mun­tu­rium clas­sem diu te­nue­rat, ad He­rac­leam, quam vo­cant Mi­noam, quin­que et vi­gin­ti mi­lia pe­di­tum, tria equi­tum, duo­de­cim ele­phan­tos ex­po­suit, ne­qua­quam cum quan­tis co­piis an­te te­nue­rat ad Pachy­num clas­sem; [4] sed, postquam ab Hip­poc­ra­te oc­cu­pa­tae Sy­ra­cu­sae erant, pro­fec­tus Car­tha­gi­nem adiu­tus­que ibi et ab le­ga­tis Hip­poc­ra­tis et lit­te­ris Han­ni­ba­lis, qui ve­nis­se tem­pus aie­bat Si­ci­liae per sum­mum de­cus re­pe­ten­dae, [5] et ip­se haud va­nus prae­sens mo­ni­tor fa­ci­le per­pu­le­rat ut quan­tae ma­xi­me pos­sent pe­di­tum equi­tum­que co­piae in Si­ci­liam trai­ce­ren­tur. [6] Ad­ve­niens He­rac­leam, intra pau­cos in­de dies Ag­ri­gen­tum re­ce­pit; alia­rum­que ci­vi­ta­tium, quae par­tis Car­tha­gi­nien­sium erant, adeo ac­cen­sae sunt spes ad pel­len­dos Si­ci­lia Ro­ma­nos ut postre­mo etiam qui ob­si­de­ban­tur Sy­ra­cu­sis ani­mos sus­tu­le­rint. [7] Et par­te co­pia­rum sa­tis de­fen­di ur­bem pos­se ra­ti, ita in­ter se mu­ne­ra bel­li par­ti­ti sunt ut Epi­cy­des praees­set cus­to­diae ur­bis, Hip­poc­ra­tes Hi­mil­co­ni co­niunctus bel­lum ad­ver­sus con­su­lem Ro­ma­num ge­re­ret. [8] Cum de­cem mi­li­bus pe­di­tum, quin­gen­tis equi­ti­bus noc­te per in­ter­mis­sa cus­to­diis lo­ca pro­fec­tus castra cir­ca Ac­ril­las ur­bem po­ne­bat. [9] Mu­nien­ti­bus su­per­ve­nit Mar­cel­lus ab Ag­ri­gen­to iam oc­cu­pa­to, cum frustra eo prae­ve­ni­re hos­tem fes­ti­nans te­ten­dis­set, re­diens, ni­hil mi­nus ra­tus quam il­lo tem­po­re ac lo­co Sy­ra­cu­sa­num si­bi exer­ci­tum ob­vium fo­re; [10] sed ta­men me­tu Hi­mil­co­nis Poe­no­rum­que, ut qui­bus ne­qua­quam eis co­piis quas ha­be­bat par es­set, quam po­te­rat ma­xi­me in­ten­tus at­que ag­mi­ne ad om­nes ca­sus com­po­si­to ibat.