Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
25. (1) Î òàðåíòèíöàõ â ñåíàòå øåë áîëüøîé ñïîð. Ôàáèé, òóò æå ïðèñóòñòâîâàâøèé, çàùèùàë ïîêîðåííûõ èì, íî îñòàëüíûå áûëè íàñòðîåíû âðàæäåáíî è ïðèðàâíèâàëè èõ ê êàìïàíöàì: ïðåñòóïíèêè îäèíàêîâûå. (2) Ñåíàò ïî ïðåäëîæåíèþ Ìàíèÿ Àöèëèÿ ïîñòàíîâèë: â ãîðîäå ñòîÿòü ãàðíèçîíó, òàðåíòèíöàì íèêóäà èç ãîðîäà íå âûõîäèòü112; äåëî èõ ðàññìîòðåòü, êîãäà â Èòàëèè ñòàíåò ñïîêîéíåå. (3) Íå ìåíåå ãîðÿ÷î ñïîðèëè î Ìàðêå Ëèâèè, êîìåíäàíòå òàðåíòñêîé êðåïîñòè: îäíè òðåáîâàëè ñåíàòñêîãî ïîðèöàíèÿ çà òî, ÷òî èç-çà åãî áåñïå÷íîñòè113 ãîðîä áûë âûäàí âðàãàì; (4) äðóãèå — íàãðàäû åìó: ïÿòü ëåò ïðîäåðæàëñÿ îí â êðåïîñòè; Òàðåíò âîçâðàùåí áëàãîäàðÿ åìó, è òîëüêî åìó. (5) Âðàãè êðàéíîñòåé ãîâîðèëè, ÷òî òàêîå ïîðèöàíèå — äåëî öåíçîðîâ, à íå ñåíàòà. Òîãî æå ìíåíèÿ áûë è Ôàáèé, äîáàâèâøèé, ÷òî Òàðåíò âîçâðàùåí, êîíå÷íî, áëàãîäàðÿ Ëèâèþ, î ÷åì áåç êîíöà òâåðäÿò â ñåíàòå åãî äðóçüÿ; íå ìîã áû îí áûòü âîçâðàùåí, íå áóäü ðàíüøå ïîòåðÿí. (6) Êîíñóë Òèò Êâèíêöèé Êðèñïèí îòáûë ñ ïîäêðåïëåíèåì ê áûâøåìó âîéñêó Êâèíòà Ôóëüâèÿ Ôëàêêà â Ëóêàíèþ. (7) Ìàðöåëë íå ìîã óåõàòü, ïîêà íå âûïîëíèò îáÿçàòåëüíûõ îáðÿäîâ: åùå â Ãàëëüñêóþ âîéíó îí ïðè Êëàñòèäèè äàë îáåò ïîñòàâèòü õðàì ×åñòè è Äîáëåñòè114; (8) íî ïîíòèôèêè âîñïðåïÿòñòâîâàëè îñâÿùåíèþ ýòîãî õðàìà, èáî íåëüçÿ äâóì áîæåñòâàì áûòü â îäíîì ïîìåùåíèè: åñëè òóäà ïîïàäåò ìîëíèÿ èëè ñëó÷èòñÿ êàêîå-òî çíàìåíèå, òðóäíî áóäåò åãî èñêóïèòü — íåïîíÿòíî áóäåò, êàêîìó áîãó ïðèíîñèòü æåðòâó; (9) äà è íåëüçÿ äâóì áîæåñòâàì (êðîìå íåêîòîðûõ) ïðèíîñèòü îäíó æåðòâó. Ñïåøíî ñ.298 ïîñòðîèëè åùå îòäåëüíûé õðàì Äîáëåñòè, è âñå-òàêè ýòè õðàìû ñàì Ìàðöåëë íå ïîñâÿòèë115. (10) Òîëüêî ïîñëå ýòîãî îí îòïðàâèëñÿ ñ ïîïîëíåíèåì ê âîéñêó, êîòîðîå ãîä íàçàä îñòàâèë â Âåíóçèè. (11) Êðèñïèí â Áðóòòèè ïîïûòàëñÿ îñàäèòü Ëîêðû116 (Òàðåíò ïðèíåñ Ôàáèþ ñëèøêîì óæ áîëüøóþ ñëàâó) è âûòðåáîâàë èç Ñèöèëèè ðàçíûå ìåòàòåëüíûå è ñòåíîáîéíûå ìàøèíû. Îòòóäà æå âûçâàíû áûëè è êîðàáëè, ÷òîáû íàïàñòü íà ãîðîä ñî ñòîðîíû ìîðÿ. (12) Îñàäó, îäíàêî, ïðèøëîñü áðîñèòü: Ãàííèáàë ïîäîøåë ñ âîéñêîì ê Ëàöèíèþ117, à Êðèñïèí õîòåë ñîåäèíèòüñÿ ñ Ìàðöåëëîì, êîòîðûé, ïî ñëóõàì, óæå âûøåë èç Âåíóçèè. (13) Îí âåðíóëñÿ â Àïóëèþ, è êîíñóëû ðàçáèëè äâà ëàãåðÿ ìåæäó Âåíóçèåé è Áàíòèåé118, ìåíüøå ÷åì â òðåõ ìèëÿõ äðóã îò äðóãà. (14) È Ãàííèáàë âåðíóëñÿ â ýòè êðàÿ, êàê òîëüêî âîéíà áûëà îòâåäåíà îò Ëîêð. Êîíñóëû, îáà — ëþäè ãîðÿ÷èå, ïî÷òè åæåäíåâíî âûñòðàèâàëè âîéñêî äëÿ áèòâû â óâåðåííîñòè, ÷òî âîéíà áóäåò çàâåðøåíà, åñëè âðàã âñòóïèò â ñðàæåíèå ñ îáúåäèíåííûìè êîíñóëüñêèìè âîéñêàìè. |
25. De Tarentinis inde magna contentione in senatu actum coram Fabio, defendente ipso quos ceperat armis, aliis infensis et plerisque aequantibus eos Campanorum noxae poenaeque. [2] Senatus consultum in sententiam M’. Acili factum est ut oppidum praesidio custodiretur, Tarentinique omnes intra moenia continerentur, res integra postea referretur, cum tranquillior status Italiae esset. [3] Et de M. Livio praefecto arcis Tarentinae haud minore certamine actum est, aliis senatus consulto notantibus praefectum, quod eius socordia Tarentum proditum hosti esset, [4] aliis praemia decernentibus, quod per quinquennium arcem tutatus esset, maximeque unius eius opera receptum Tarentum foret, [5] mediis ad censores, non ad senatum notionem de eo pertinere dicentibus; cuius sententiae et Fabius fuit. Adiecit tamen fateri se opera Livi Tarentum receptum, quod amici eius volgo in senatu iactassent; neque enim recipiundum fuisse, nisi amissum foret. [6] Consulum alter T. Quinctius Crispinus ad exercitum quem Q. Fulvius Flaccus habuerat cum supplemento in Lucanos est profectus. [7] Marcellum aliae atque aliae obiectae animo religiones tenebant, in quibus quod, cum bello Gallico ad Clastidium aedem Honori et Virtuti vovisset, dedicatio eius a pontificibus impediebatur, [8] quod negabant unam cellam amplius quam uni deo recte dedicari, quia, si de caelo tacta aut prodigii aliquid in ea factum esset, difficilis procuratio foret, [9] quod utri deo res divina fieret, sciri non posset; neque enim duobus nisi certis deis rite una hostia fieri. Ita addita Virtutis aedes adproperato opere; neque tamen ab ipso aedes eae dedicatae sunt. [10] Tum demum ad exercitum quem priore anno Venusiae reliquerat cum supplemento proficiscitur. [11] Locros in Bruttiis Crispinus oppugnare conatus, quia magnam famam attulisse Fabio Tarentum rebatur, omne genus tormentorum machinarumque ex Sicilia arcessierat; et naves indidem accitae erant quae vergentem ad mare partem urbis oppugnarent. [12] Ea omissa oppugnatio est, quia Lacinium Hannibal admoverat copias, et conlegam eduxisse iam a Venusia exercitum fama erat, cui coniungi volebat. [13] Itaque in Apuliam ex Bruttiis reditum, et inter Venusiam Bantiamque minus trium milium passuum intervallo consules binis castris consederunt. [14] In eandem regionem et Hannibal rediit averso ab Locris bello. Ibi consules ambo ingenio feroces prope cotidie in aciem exire haud dubia spe, si duobus exercitibus consularibus iunctis commisisset sese hostis, debellari posse. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß