Всеобщая история

Кн. I, гл. 82

82. Ἀμίλ­κας δὲ δυσχρησ­τού­μενος τῇ τῶν πο­λεμίων ἀπο­νοίᾳ τὸν μὲν Ἄν­νω­να πρὸς ἑαυτὸν ἐκά­λει, πε­πεισ­μέ­νος ἁθροισ­θέντων ὁμοῦ τῶν στρα­τοπέ­δων θᾶτ­τον ἐπι­θή­σειν τέ­λος τοῖς ὅλοις. [2] τῶν δὲ πο­λεμίων οὕς πο­τε κρα­τήσειε, τοὺς μὲν ἐν χει­ρῶν νό­μῳ διέφ­θει­ρεν, τοὺς δὲ ζωγ­ρίᾳ πρὸς αὐτὸν εἰσα­ναχ­θέν­τας ὑπέ­βαλ­λε τοῖς θη­ρίοις, μίαν ὁρῶν λύ­σιν ταύ­την, εἰ δυ­νηθείη τοὺς ἐχθροὺς ἄρδην ἀφα­νίσαι. [3] δο­κούν­των δὲ τῶν Καρ­χη­δονίων ἐπι­κυ­δεσ­τέ­ρας ἐλπί­δας ἔχειν ἤδη κα­τὰ τὸν πό­λε­μον, γί­νεταί τις ὁλοσ­χερὴς καὶ πα­ράδο­ξος περὶ αὐτοὺς πα­λίρ­ροια τῶν πραγ­μά­των. [4] οἵ τε γὰρ στρα­τηγοὶ συ­νελ­θόν­τες ἐπὶ ταὐτὸ διεσ­τα­σίασαν πρὸς σφᾶς ἐπὶ το­σοῦτον ὥστε μὴ μό­νον τοὺς κα­τὰ τῶν ἐχθρῶν πα­ραλεί­πειν και­ρούς, ἀλλὰ καὶ κα­τὰ σφῶν αὐτῶν πολ­λὰς ἀφορ­μὰς δι­δόναι τοῖς ὑπε­ναν­τίοις διὰ τὴν πρὸς ἀλλή­λους φι­λονι­κίαν. [5] ἃ δὴ καὶ συ­νέν­τες οἱ Καρ­χη­δόνιοι τῷ μὲν ἑνὶ τῶν στρα­τηγῶν ἀπαλ­λάττεσ­θαι προ­σέτα­ξαν, τῷ δ᾽ ἑτέ­ρῳ μέ­νειν, ὃν ἂν αἱ δυ­νάμεις προκ­ρί­νω­σιν. [6] ἅμα δὲ τού­τοις καὶ τὰς πα­ρακο­μιζο­μένας ἀγο­ρὰς ἐκ τῶν παρ᾽ αὐτοῖς κα­λουμέ­νων Ἐμπο­ρίων, ἐφ᾽ αἷς εἶχον τὰς με­γίσ­τας ἐλπί­δας πε­ρί τε τῆς τρο­φῆς καὶ τῶν ἄλ­λων ἐπι­τη­δείων, διαφ­θα­ρῆναι συ­νέβη κα­τὰ θά­λατ­ταν ὁλοσ­χε­ρῶς ὑπὸ χει­μῶνος. [7] τὰ δὲ κα­τὰ τὴν Σαρ­δό­να, κα­θάπερ ἐπά­νω προεῖπον, ἐτύγ­χα­νεν ἀπηλ­λοτ­ριωμέ­να, με­γάλας αὐτοῖς αἰεί πο­τε χρείας πα­ρεχο­μένης τῆς νή­σου ταύ­της κα­τὰ τὰς πε­ρισ­τά­σεις. [8] τὸ δὲ μέ­γισ­τον, ἡ τῶν Ἱπ­πακ­ρι­τῶν καὶ τῶν Ἰτυ­καίων ἀπέσ­τη πό­λις, αἵτι­νες ἐτύγ­χα­νον μό­ναι τῶν κα­τὰ τὴν Λι­βύην οὐ μό­νον τὸν ἐνεσ­τῶ­τα πό­λε­μον ἀνα­δεδεγ­μέ­ναι γεν­ναίως, ἀλλὰ καὶ τοὺς κατ᾽ Ἀγα­θοκ­λέα και­ροὺς καὶ τὴν Ῥω­μαίων ἔφο­δον εὐγε­νῶς ὑπο­μεμε­νηκυῖαι καὶ συλ­λήβδην οὐδέ­ποτε βε­βου­λευ­μέναι Καρ­χη­δονίοις οὐδὲν ὑπε­ναν­τίον. [9] τό­τε δὲ χωρὶς τῆς ἀλό­γου πρὸς τοὺς Λί­βυας ἀποσ­τά­σεως καὶ διὰ τῆς με­ταθέ­σεως εὐθέως τού­τοις μὲν τὴν με­γίσ­την οἰκειότη­τα καὶ πίσ­τιν ἐνα­πεδεί­ξαν­το, πρὸς δὲ τοὺς Καρ­χη­δονίους ἀπα­ραίτη­τον ὀργὴν ἐνεσ­τή­σαν­το καὶ μῖ­σος. [10] τοὺς μὲν γὰρ πα­ραβε­βοηθη­κό­τας αὐτοῖς παρ᾽ ἐκεί­νων, ὄν­τας εἰς πεν­τα­κοσίους, καὶ τὸν ἡγε­μόνα τού­των ἀποκ­τεί­ναν­τες ἅπαν­τας ἔρ­ρι­ψαν κα­τὰ τοῦ τεί­χους, τὴν δὲ πό­λιν ἐνε­χείρι­σαν τοῖς Λί­βυσι· τοῖς γε μὴν Καρ­χη­δονίοις οὐδὲ θά­ψαι συ­νεχώ­ρησαν τοὺς ἠτυ­χηκό­τας αἰτου­μένοις. [11] τού­των δὲ συμ­βαι­νόν­των οἱ μὲν περὶ τὸν Μά­θω καὶ Σπέν­διον ἐπαρ­θέν­τες τοῖς συμ­βε­βηκό­σιν πο­λιορ­κεῖν ἐνε­χείρη­σαν αὐτὴν τὴν Καρ­χη­δόνα. [12] Βάρ­κας δὲ πα­ραλα­βὼν Ἀν­νί­βαν τὸν στρα­τηγόν· τοῦ­τον γὰρ ἐξα­πέσ­τει­λαν οἱ πο­λῖται πρὸς τὰς δυ­νάμεις, ἐπεὶ τὸν Ἄν­νω­να τὸ στρα­τόπε­δον ἔκρι­νε δεῖν ἀπαλ­λάττεσ­θαι κα­τὰ τὴν ὑπὸ τῶν Καρ­χη­δονίων αὐτοῖς δο­θεῖσαν ἐπι­τροπὴν περὶ τὰς γε­νομέ­νας τῶν στρα­τηγῶν στά­σεις πρὸς ἀλλή­λους· [13] διόπερ Ἀμίλ­κας ἔχων τοῦ­τόν τε καὶ Να­ραύαν ἐπῄει τὴν χώ­ραν, διακ­λείων τὰς χο­ρηγίας τοῖς περὶ τὸν Μά­θω καὶ Σπέν­διον, με­γίσ­την αὐτῷ πα­ρεχο­μένου χρείαν πε­ρί τε ταῦτα καὶ τἄλ­λα Να­ραύα τοῦ Νο­μάδος.

[14] τὰ μὲν οὖν περὶ τὰς ὑπαίθ­ρους δυ­νάμεις ἐν τού­τοις ἦν.