11. Ïàïèíèàí â 9-é êíèãå «Âîïðîñîâ».
Êîãäà ëåãàò èëè íàñëåäñòâî äàåòñÿ ïîäâëàñòíîìó ñûíó èëè ÷óæîìó ðàáó, ìîæíî îáðåìåíèòü ôèäåèêîìèññîì îòöà èëè ãîñïîäèíà (ðàáà), è ôèäåèêîìèññ ïðèîáðåòàåò ñèëó îò ëèöà èõ ñàìèõ òîëüêî òîãäà, êîãäà ôèäåèêîìèññ îñòàâëåí èìåííî òåì, ÷åðåç êîãî âûãîäà îò íàñëåäñòâà èëè ëåãàòà ïðèîáðåòàåòñÿ îòöîì èëè ãîñïîäèíîì (ðàáà). Íàêîíåö, Þëèàí, äâèæèìûé íå ëèøåííûì èçÿùåñòâà äîâîäîì, îòâåòèë, ÷òî îòåö, ñûí êîòîðîãî íàçíà÷åí íàñëåäíèêîì, ïîñòîðîííåìó (ôèäåèêîìèññàðèþ) âûäàåò íàñëåäñòâî çà âû÷åòîì ïîëîæåííîãî ïî Ôàëüöèäèåâó çàêîíó, ïîñêîëüêó îòâå÷àåò îò ëèöà ñûíà; ñàìîìó æå ñûíó (îí âûäàåò íàñëåäñòâî) áåç âû÷åòà ïî Ôàëüöèäèåâó (çàêîíó), ïîñêîëüêó ñûí íå ìîæåò áûòü îáÿçàííûì ñåáå îò ñâîåãî ëèöà, à îòåö, î÷åâèäíî, ïîëó÷àåò ïîðó÷åíèå (âûäàòü íàñëåäñòâî ñûíó) íå êàê íàñëåäíèê, íî êàê îòåö. È ïîýòîìó, åñëè îòöó ïîðó÷åíî ïîñëå ñâîåé ñìåðòè âûäàòü ñûíó òî, ÷òî äîñòàëîñü åìó èç ëåãàòà èëè íàñëåäñòâà, îñòàâëåííûõ ñûíó, à òîò óìðåò ïðè æèçíè îòöà, â ëþáîì ñëó÷àå îòåö ýòî ñîõðàíèò, ïîñêîëüêó ôèäåèêîìèññ ïðèîáðåë ñèëó îò ëèöà îòöà.
|
11. Papinianus libro nono quaestionum
B. 44, 1, 11 Cum filio familias vel servo alieno legatum vel hereditas datur, fidei committi patris vel domini potest ac tunc demum ex persona ipsorum fideicommissum vires capit, cum ipsis, per quos commodum hereditatis vel legati patri dominove quaeritur, fideicommissum relinquitur. denique Iulianus non insuptili ratione motus patrem, cuius filius heres institutus est, extero quidem habita ratione legis Falcidiae restituere hereditatem respondit, quoniam ex persona filii teneretur, ipsi vero filio non admissa Falcidia, quoniam ex persona sua sibi filius obligari non posset ac pater non ut heres, sed ut pater rogari videtur. et ideo si filio rogatus sit pater post mortem suam, quod ad se pervenit ex legato vel hereditate filio relictis, restituere isque vivo patre decedat, omnimodo patrem id retenturum, quoniam fideicommissum ex persona patris vires acceperit.
|