Íà ãëàâíóþ | Àíòè÷íàÿ ëèòåðàòóðà | Ðèìñêîå ïðàâî | Ñâîä ãðàæäàíñêîãî ïðàâà
Ñâîä ãðàæäàíñêîãî ïðàâà

Äèãåñòû Þñòèíèàíà

Êí. 30, ôð. 11

Äèãåñòû Þñòèíèàíà. Ò. 5 (1). Êí. 28—32. Ì.: «Ñòàòóò», 2004.
Ïåðåâîä ñ ëàò. Å. Â. Ëÿïóñòèíîé.
Îáù. ðåäàêöèÿ ïåðåâîäà: Ë. Ë. Êîôàíîâ; ðåäàêöèÿ ïåðåâîäà êí. 30: Å. À. Ñóõàíîâ.
Digesta Iustiniani Augusti. Ed. Mommsen — Krüger. Vol. II. Berolini, 1870.
ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
  • 11. Ïàïè­íè­àí â 9-é êíè­ãå «Âîïðî­ñîâ».
  • Êîãäà ëåãàò èëè íàñëåä­ñòâî äàåò­ñÿ ïîä­âëàñò­íî­ìó ñûíó èëè ÷óæî­ìó ðàáó, ìîæ­íî îáðå­ìå­íèòü ôèäå­è­êî­ìèñ­ñîì îòöà èëè ãîñ­ïî­äè­íà (ðàáà), è ôèäå­è­êî­ìèññ ïðè­îá­ðå­òà­åò ñèëó îò ëèöà èõ ñàìèõ òîëü­êî òîãäà, êîãäà ôèäå­è­êî­ìèññ îñòàâ­ëåí èìåí­íî òåì, ÷åðåç êîãî âûãî­äà îò íàñëåä­ñòâà èëè ëåãà­òà ïðè­îá­ðå­òà­åò­ñÿ îòöîì èëè ãîñ­ïî­äè­íîì (ðàáà). Íàêî­íåö, Þëè­àí, äâè­æè­ìûé íå ëèøåí­íûì èçÿ­ùå­ñòâà äîâî­äîì, îòâå­òèë, ÷òî îòåö, ñûí êîòî­ðî­ãî íàçíà­÷åí íàñëåä­íè­êîì, ïîñòî­ðîí­íå­ìó (ôèäå­è­êî­ìèñ­ñà­ðèþ) âûäà­åò íàñëåä­ñòâî çà âû÷å­òîì ïîëî­æåí­íî­ãî ïî Ôàëü­öè­äè­å­âó çàêî­íó, ïîñêîëü­êó îòâå­÷à­åò îò ëèöà ñûíà; ñàìî­ìó æå ñûíó (îí âûäà­åò íàñëåä­ñòâî) áåç âû÷å­òà ïî Ôàëü­öè­äè­å­âó (çàêî­íó), ïîñêîëü­êó ñûí íå ìîæåò áûòü îáÿ­çàí­íûì ñåáå îò ñâî­åãî ëèöà, à îòåö, î÷å­âèä­íî, ïîëó­÷à­åò ïîðó­÷å­íèå (âûäàòü íàñëåä­ñòâî ñûíó) íå êàê íàñëåä­íèê, íî êàê îòåö. È ïîýòî­ìó, åñëè îòöó ïîðó­÷å­íî ïîñëå ñâî­åé ñìåð­òè âûäàòü ñûíó òî, ÷òî äîñòà­ëîñü åìó èç ëåãà­òà èëè íàñëåä­ñòâà, îñòàâ­ëåí­íûõ ñûíó, à òîò óìðåò ïðè æèç­íè îòöà, â ëþáîì ñëó­÷àå îòåö ýòî ñîõðà­íèò, ïîñêîëü­êó ôèäå­è­êî­ìèññ ïðè­îá­ðåë ñèëó îò ëèöà îòöà.
  • 11. Pa­pi­nia­nus lib­ro no­no quaes­tio­num
  • B. 44, 1, 11 Cum fi­lio fa­mi­lias vel ser­vo alie­no le­ga­tum vel he­re­di­tas da­tur, fi­dei com­mit­ti pat­ris vel do­mi­ni po­test ac tunc de­mum ex per­so­na ip­so­rum fi­dei­com­mis­sum vi­res ca­pit, cum ip­sis, per quos com­mo­dum he­re­di­ta­tis vel le­ga­ti pat­ri do­mi­no­ve quae­ri­tur, fi­dei­com­mis­sum re­lin­qui­tur. de­ni­que Iulia­nus non in­sup­ti­li ra­tio­ne mo­tus pat­rem, cui­us fi­lius he­res insti­tu­tus est, ex­te­ro qui­dem ha­bi­ta ra­tio­ne le­gis Fal­ci­diae res­ti­tue­re he­re­di­ta­tem res­pon­dit, quo­niam ex per­so­na fi­lii te­ne­re­tur, ip­si ve­ro fi­lio non ad­mis­sa Fal­ci­dia, quo­niam ex per­so­na sua si­bi fi­lius ob­li­ga­ri non pos­set ac pa­ter non ut he­res, sed ut pa­ter ro­ga­ri vi­de­tur. et ideo si fi­lio ro­ga­tus sit pa­ter post mor­tem suam, quod ad se per­ve­nit ex le­ga­to vel he­re­di­ta­te fi­lio re­lic­tis, res­ti­tue­re is­que vi­vo pat­re de­ce­dat, om­ni­mo­do pat­rem id re­ten­tu­rum, quo­niam fi­dei­com­mis­sum ex per­so­na pat­ris vi­res ac­ce­pe­rit.
ÈÑÒÎÐÈß ÄÐÅÂÍÅÃÎ ÐÈÌÀ
1496002023 1496002029 1496002030 3303001012 3303001013 3303001014