69. Ãàé âî 2-é êíèãå î ëåãàòàõ «Êîììåíòàðèåâ ê ïðåòîðñêîìó ýäèêòó».
( pr.) Áûëî ïðèíÿòî ðåøåíèå, ÷òî ìîæíî îñòàâëÿòü çàâåùàòåëüíûå îòêàçû â ïîëüçó ðàáà, îòêàçàííîãî ïî çàâåùàíèþ, ïîñêîëüêó ïîñëå âñòóïëåíèÿ â íàñëåäñòâî ðàá òîò÷àñ æå ïðèîáðåòàåòñÿ ëåãàòàðèþ, à çàòåì ñëåäóåò è ëåãàò.
( 1) Åñëè íàñëåäíèê ñîâåðøèò îò÷óæäåíèå ðàáà, îòêàçàííîãî ïîä óñëîâèåì, à çàòåì óñëîâèå èñïîëíèòñÿ, ðàáà òåì íå ìåíåå ñìîæåò âèíäèöèðîâàòü îòêàçîïîëó÷àòåëü, è ëåãàò íå ïðåêðàùàåòñÿ.
( 2) Åñëè çàâåùàòåëü âåëåë íåêîòîðûì èç íàñëåäíèêîâ ðàñïëàòèòüñÿ ñ äîëãîì, òî èñêè ïðîòèâ íèõ áóäóò íå ó êðåäèòîðîâ, à ó ñîíàñëåäíèêîâ, â èíòåðåñàõ êîòîðûõ ýòî äåëàåòñÿ. È íå òîëüêî â ýòîì ñëó÷àå èñê îêàçûâàåòñÿ íå ó òîãî, ñ êåì çàâåùàòåëü âåëåë ðàñïëàòèòüñÿ, íî åùå è â äðóãîì, íàïðèìåð åñëè âåëåë äàòü çà äî÷åðüþ ïðèäàíîå çÿòþ èëè æåíèõó: âåäü èñê áóäåò èìåòü íå çÿòü èëè æåíèõ, à äî÷ü, äëÿ êîòîðîé î÷åíü âàæíî íå îêàçàòüñÿ áåñïðèäàííèöåé.
( 3) Åñëè îòêàçàííîå ïî çàâåùàíèþ ïîìåñòüå îáðåìåíåíî ñåðâèòóòîì, îíî äîëæíî áûòü îòäàíî òàêèì, êàêîâî îíî åñòü; åñëè æå îòêàçàíî òàê: «â íàèëó÷øåì âèäå »42, òî îíî äîëæíî áûòü ïðåäîñòàâëåíî ñâîáîäíûì îò îáðåìåíåíèé.
( 4) Åñëè ïî çàâåùàíèþ îòêàçàí ðàá, çàíÿòûé â òîðãîâëå, îí äîëæåí ïåðåäàâàòüñÿ íå ðàíüøå, ÷åì ñäàñò âñå îò÷åòû, à åñëè ñòàíóò ñóäèòüñÿ, òî æå ñàìîå íàäëåæèò ñäåëàòü ñóäüå.
( 5) Åñëè åñòü ñîìíåíèÿ, ñóùåñòâóåò ëè â ïðèðîäå âåùü, îòêàçàííàÿ ïî çàâåùàíèþ, íàïðèìåð åñëè ñîìíåâàþòñÿ, æèâ ëè îòêàçàííûé ðàá, áûëî ðåøåíî, ÷òî ïðåäúÿâëÿòü èñê èç çàâåùàíèÿ âñå æå ìîæíî, íî äåëî ñóäüè — äîáèòüñÿ ïðåäîñòàâëåíèÿ ãàðàíòèè, ïîñðåäñòâîì êîòîðîé íàñëåäíèê ðó÷àåòñÿ, ÷òî áóäåò îòûñêèâàòü ýòó âåùü è åñëè çàâëàäååò åþ, òî âûäàñò ëåãàòàðèþ.
|
69. Gaius libro secundo de legatis ad edictum praetoris
B. 44, 1, 65 (pr.) Servo legato legari posse receptum est, quod adita hereditate statim servus adquiritur legatario, deinde sequetur legatum.
(1) Si servum sub condicione legatum heres alienaverit, deinde condicio exstiterit, potest nihilo minus a legatario vindicari nec extinguitur legatum.
(2) Si testator quosdam ex heredibus iusserit aes alienum solvere, non creditores habebunt adversus eos actionem, sed coheredes, quorum interest hoc fieri. nec solum hoc casu alius habet actionem, quam cui testator dari iussit, sed alio quoque, veluti si filiae nomine genero aut sponso dotem dari iusserit: non enim gener aut sponsus, sed filia habet actionem, cuius maxime interest indotatam non esse.
(3) Si fundus qui legatus est servitutem debeat impositam, qualis est, dari debet: quod si ita legatus sit «uti optimus maximusque», liber praestandus est.
(4) Servus, qui in negotio fuerit, legatus non ante tradi debet quam rationes explicet, et si ad iudicium itum sit, iudicis eaedem partes esse debent.
(5) Si res quae legata est an in rerum natura sit dubitetur, forte si dubium sit, an homo legatus vivat, placuit agi quidem ex testamento posse, sed officio iudicis contineri, ut cautio interponeretur, qua heres caveret eam rem persecuturum et, si nactus sit, legatario restituturum.
|