113. Ìàðöèàí â 7-é êíèãå «Èíñòèòóöèé».
( pr.) Çàâåùàòåëüíûé îòêàç ÷óæîìó ðàáó ìîæíî îñòàâèòü òàê: «ïîêà îí áóäåò â ðàáñòâå » èëè «åñëè áóäåò ðàáîì », íàïðèìåð, «Òèöèÿ », — êàê è Ìàðöåëë ãîâîðèò.
( 1) Åñëè êòî-òî ïðåäîñòàâèò ñâîåìó ðàáó ñâîáîäó ïîñëå îïðåäåëåííîãî âðåìåíè, à ìåæäó òåì ïîïðîñèò íàñëåäíèêà äàâàòü åìó ïðîïèòàíèå, ïîêà îí íå îêàæåòñÿ íà ñâîáîäå, ñëåäóåò ïîâèíîâàòüñÿ âîëå çàâåùàòåëÿ, — òàêîé îòâåò äàëè áîæåñòâåííûå Ñåâåð è Àíòîíèí.
( 2) Åñëè êòî îòêàçàë êîìó-òî ïî çàâåùàíèþ 100, îáðåìåíèâ ýòèì ëåãàòîì íàñëåäíèêà Ïðèìà, è åìó æå 200, îáðåìåíèâ íàñëåäíèêà Ñåêóíäà, à ïîòîì ïîâòîðèë ëåãàòû â îáùåé ôîðìå, ÿñíî, ÷òî îí ïîâòîðèë 300.
( 3) Êîãäà îòåö ïîäíàçíà÷èë (íàñëåäíèêà) íåñîâåðøåííîëåòíåìó ñûíó è ïîâòîðíî îáðåìåíèë ëåãàòàìè ïîäíàçíà÷åííîãî, òî â ñëó÷àå, åñëè íåñîâåðøåííîëåòíèé ñòàë íàñëåäíèêîì è óìåð äî íàñòóïëåíèÿ ñîâåðøåííîëåòèÿ, ïîâòîðåíèå íå èìååò ñèëû, òàê êàê âîëÿ óìåðøåãî ñîñòîÿëà â òîì, ÷òîáû ëåãàòû ïðè÷èòàëèñü îäèí ðàç.
( 4) Åñëè íåñîâåðøåííîëåòíèé áûë îáðåìåíåí çàâåùàòåëüíûì îòêàçîì ïîä óñëîâèåì «åñëè äîñòèãíåò ñîâåðøåííîëåòèÿ » è ýòèì æå îòêàçîì ïîâòîðíî îáðåìåíåí ïîäíàçíà÷åííûé (íåñîâåðøåííîëåòíåìó íàñëåäíèê), ëåãàò ïðè÷èòàåòñÿ, à óñëîâèå, ëèøàþùåå ëåãàò ñèëû, ñ÷èòàåòñÿ ïðè îáðåìåíåíèè ïîäíàçíà÷åííîãî íåïîâòîðåííûì.
( 5) Íåëåïûå ðàñïîðÿæåíèÿ óìåðøèõ ïî ïîâîäó ïîãðåáåíèÿ (íàïðèìåð, ÷òîáû ðàäè ïîõîðîí òðàòèëèñü íà îäåæäó èëè åùå ÷òî-íèáóäü èçëèøíåå) íå èìåþò ñèëû, ïèøåò Ïàïèíèàí â 3-é êíèãå «Îòâåòîâ ».
|
113. Marcianus libro septimo institutionum
B. 44, 1, 108 (pr.) Servo alieno ita legari potest «quoad serviat» vel «si servus» forte «Titii erit», ut et Marcellus ait.
(1) Si quis post tempus libertatem servo suo dederit et interea rogaverit heredem, donec ad libertatem perveniat, cibaria ei dare, testatoris voluntati obtemperandum esse divi Severus et Antoninus rescripserunt.
(2) Si quis a Primo herede centum legaverit alicui et eidem a Secundo ducenta posteaque generaliter repetierit legata, trecenta videtur repetisse.
(3) Sed si pater impuberi filio substituerit et a substituto legata repetierit: si pupillus heres exstiterit et intra pubertatem decesserit, repetitio non valet, quia voluntas defuncti haec est, ut semel debeantur.
(4) Si ab impubere legatum fuerit sub condicione «si ad pubertatem pervenerit» et a substituto repetitum fuerit, legatum debetur et a substituto nec videtur repetita condicio, quae inutile legatum facit.
(5) Ineptas voluntates defunctorum circa sepulturam (veluti vestes aut si qua alia supervacua ut in funus impendantur) non valere Papinianus libro tertio responsorum scribit.
|