Ïåðåâîä Ã. ×. Ãóñåéíîâà. Êîììåíòàðèé Í. Å. Áîäàíñêîé.
Ðåä. ïåðåâîäîâ Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è Ã. Ñ. Êíàáå. Ðåä. êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, B. O. Foster, 1922. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
27. (1) Íàçàâòðà äèêòàòîð ïðèøåë íà ôîðóì äî ðàññâåòà è íàçíà÷èë íà÷àëüíèêîì êîííèöû Ëóöèÿ Òàðêâèöèÿ, ðîäîì ïàòðèöèÿ, íî ïî áåäíîñòè ñëóæèâøåãî â ïåõîòå, à âîèíñêîé äîáëåñòüþ äàëåêî ïðåâîñõîäèâøåãî ðèìñêóþ ìîëîäåæü. (2) Âìåñòå ñ íà÷àëüíèêîì êîííèöû Öèíöèííàò ÿâèëñÿ íà ñîáðàíèå, îñòàíîâèë ñóäîïðîèçâîäñòâî, âåëåë çàêðûòü ïî âñåìó ãîðîäó òîðãîâëþ è çàïðåòèë êàêóþ áû òî íè áûëî ÷àñòíóþ äåÿòåëüíîñòü. (3) Çàòåì îí ïðèêàçàë âñåì, äîñòèãøèì ïðèçûâíîãî âîçðàñòà, ñ îðóæèåì â ðóêàõ ÿâèòüñÿ äî çàõîäà ñîëíöà íà Ìàðñîâî ïîëå, èìåÿ ïðè ñåáå ïÿòèäíåâíûé çàïàñ åäû è ïî äâåíàäöàòü êîëüåâ; (4) òåì æå, êòî ñ.140 áûë óæå ñòàð äëÿ âîéíû, îí âåëåë ïðèãîòîâèòü åäó äëÿ ñâîèõ ñîñåäåé-âîèíîâ, çàíÿòûõ ïîäãîòîâêîé îðóæèÿ è êîëüåâ. Èòàê, ìîëîäåæü êèíóëàñü ðàçûñêèâàòü êîëüÿ, ãäå òîëüêî ìîæíî. (5) Íèêîìó íå áûëî îòêàçà, è âñå ÿâèëèñü â ïîëíîé ãîòîâíîñòè òî÷íî â íàçíà÷åííîå äèêòàòîðîì âðåìÿ. (6) Âîéñêî, ïîñòðîåííîå ïîõîäíûì ïîðÿäêîì, áûëî ãîòîâî â ñëó÷àå íàäîáíîñòè ðàçâåðíóòüñÿ ê áîþ — ëåãèîíû, âåäîìûå ñàìèì äèêòàòîðîì, è âñàäíèêè ïîä ïðåäâîäèòåëüñòâîì íà÷àëüíèêà êîííèöû. È òåì è äðóãèì áûëî îäíî íàïóòñòâèå: ïðèáàâèòü øàãó! (7) Íàäîáíî áûëî ñïåøèòü, ÷òîá åùå íî÷üþ íàñòèãíóòü íåïðèÿòåëÿ. Âîò óæå òðåòèé äåíü çàïåðòû â îñàäå êîíñóë è ðèìñêîå âîéñêî; íåèçâåñòíî, ÷òî ïðèíåñåò áëèæàéøàÿ íî÷ü èëè äåíü, íî ðåøèòü âñå ìîæåò ìãíîâåíèå. (8) «Áûñòðåé, çíàìåíîñöû! Íå îòñòàâàéòå, âîèíû!» — ðàçäàâàëèñü âîçãëàñû òåõ, êòî ñòàðàëñÿ óãîäèòü ïîëêîâîäöàì. Ê ïîëóíî÷è îíè äîñòèãëè Àëüãèäà è, çàìåòèâ, ÷òî âðàã ñîâñåì ðÿäîì, îñòàíîâèëèñü. |
27. postero die dictator cum ante lucem in forum venisset, magistrum equitum dicit L. Tarquitium, patriciae gentis, sed qui, cum stipendia pedibus propter paupertatem fecisset, bello tamen primus longe Romanae iuventutis habitus esset. [2] cum magistro equitum in contionem venit, iustitium edicit, claudi tabernas tota urbe iubet, vetat quemquam privatae quicquam rei agere. [3] tum, quicumque aetate militari essent, armati cum cibariis in dies quinque coctis vallisque duodenis ante solis occasum Martio in campo adessent; [4] quibus aetas ad militandum gravior esset, vicino militi, dum is arma pararet vallumque peteret, cibaria coquere iussit. [5] sic iuventus discurrit ad vallum petendum. sumpsere unde cuique proximum fuit; prohibitus nemo est; impigreque omnes ad edictum dictatoris praesto fuere. [6] inde composite agmine non itineri magis apti quam proelio, si res ita tulisset, legiones ipse dictator, magister equitum suos equites ducit. in utroque agmine quas tempus ipsum poscebat adhortationes erant: [7] adderent gradum; maturato opus esse ut nocte ad hostem perveniri posset; consulem exercitumque Romanum obsideri, tertium diem iam clausos esse; quid quaeque nox aut dies ferat, incertum esse; puncto saepe temporis maximarum rerum momenta verti. [8] «adcelera signifer!» «sequere miles!» inter se quoque gratificantes ducibus clamabant. media note in Algidum perveniunt et, ut sensere se iam prope hostes esse, signa constituunt. |