Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
24. (1) Íà ñëåäóþùèé äåíü, ïîñîâåùàâøèñü ñ ïðåòîðîì Ìàðêîì Ïîìïîíèåì, ñåíàò íàïèñàë äèêòàòîðó88: åñëè îí ñ÷èòàåò ýòî ïîëåçíûì äëÿ ãîñóäàðñòâà, òî ïóñòü ïðèáóäåò íà âûáîðû êîíñóëîâ âìåñòå ñ íà÷àëüíèêîì êîííèöû è ïðåòîðîì Ìàðêîì Ìàðöåëëîì; (2) îò íèõ ñåíàòîðû óçíàþò î ñîñòîÿíèè ãîñóäàðñòâà è ïðèìóò ñîîòâåòñòâåííî ðåøåíèÿ. Âñå ïðèãëàøåííûå ïðèáûëè, îñòàâèâ ëåãàòîâ êîìàíäîâàòü âîéñêàìè. (3) Äèêòàòîð ñêàçàë î ñåáå ñêóïî è ñêðîìíî89, óñòóïèâ ïî÷òè âñþ ñëàâó Òèáåðèþ Ñåìïðîíèþ Ãðàêõó, è íàçíà÷èë âûáîðû; â êîíñóëû âûáðàëè îòñóòñòâîâàâøåãî Ëóöèÿ Ïîñòóìèÿ (â òðåòèé ðàç90) — îí íàõîäèëñÿ òîãäà â ñâîåé ïðîâèíöèè Ãàëëèè — è Ñåìïðîíèÿ Ãðàêõà, êîòîðûé áûë òîãäà íà÷àëüíèêîì êîííèöû è êóðóëüíûì ýäèëîì; (4) â ïðåòîðû áûëè âûáðàíû: Ìàðê Âàëåðèé Ëåâèí (âòîðè÷íî), Àïïèé Êëàâäèé Ïóëüõð, Êâèíò Ôóëüâèé Ôëàêê, Êâèíò Ìóöèé Ñöåâîëà. (5) Äèêòàòîð ïî âûáîðå ìàãèñòðàòîâ âåðíóëñÿ â Òåàí91 ê âîéñêó, â çèìíèé ëàãåðü. Íà÷àëüíèêà êîííèöû îí îñòàâèë â Ðèìå, ÷òîáû òîò, âñòóïèâ ÷åðåç íåñêîëüêî äíåé â íîâóþ äîëæíîñòü, îáñóäèë ñ ñåíàòîðàìè, êàê íàáðàòü è ñíàðÿäèòü âîéñêî íà áóäóùèé ãîä. (6) Ýòèì è áûëè ïðåèìóùåñòâåííî çàíÿòû, êîãäà ñîîáùèëè î íîâîé áåäå (â ýòîì ãîäó áåäû ïî âîëå ñóäüáû øëè íåïðåðûâíûé ÷åðåäîé): Ëóöèé Ïîñòóìèé, íàìå÷åííûé â êîíñóëû, ïîãèá âìåñòå ñ âîéñêîì â îãðîìíîì ëåñó, (7) ÷åðåç êîòîðûé ñîáèðàëñÿ åãî ïðîâåñòè. (Ãàëëû íàçûâàëè ýòîò ëåñ Ëèòàíñêèì92). Äåðåâüÿ â ýòîì ëåñó, ñòîÿâøèå ñïðàâà è ñëåâà âäîëü äîðîãè, ãàëëû ïîäðóáèëè òàê, ÷òîáû îíè, åñëè èõ íå òðîãàòü, ñïîêîéíî ñòîÿëè áû, íî âàëèëèñü, ñòîèëî èõ ÷óòü òîëêíóòü. (8) Ó Ïîñòóìèÿ áûëî äâà ðèìñêèõ ëåãèîíà, à ðåêðóòîâ-ñîþçíèêîâ ñ Âåðõíåãî ìîðÿ93 îí íàáðàë ñòîëüêî, ÷òî âî âðàæåñêóþ çåìëþ ââåë äâàäöàòü ïÿòü òûñÿ÷ âîéñêà. (9) Ãàëëû îêðóæèëè îïóøêó ëåñà, à êîãäà âîéñêî âîøëî â òåñíèíó94, îíè íàâàëèëèñü íà êðàéíèå ïîäðóáëåííûå äåðåâüÿ, è áåç òîãî åäâà ñòîÿâøèå, äåðåâüÿ ðóøèëèñü ñ îáåèõ ñòîðîí äîðîãè, ïîãðåáàÿ ïîä ñîáîé ëþäåé è ëîøàäåé; ñïàñëîñü ÷åëîâåê äåñÿòü. (10) Áîëüøèíñòâî ïîãèáëî ïîä ñòâîëàìè è îáëîìèâøèìèñÿ âåòâÿìè, îñòàëüíóþ òîëïó, ïåðåïóãàííóþ ýòîé íåîæèäàííîé ëîâóøêîé, ïåðåáèëè âîîðóæåííûå ãàëëû, îáëîæèâøèå òåñíèíó.  ïëåí ïîïàëè î÷åíü íåìíîãèå óñòðåìèâøèåñÿ ê ìîñòó ÷åðåç ðåêó: èõ ïåðåõâàòèëè âðàãè, åùå ðàíüøå çàíÿâøèå ýòîò ìîñò. (11) Ïîñòóìèé ïàë, ñðàæàÿñü èç ïîñëåäíèõ ñèë, òîëüêî áû íå ïîïàñòü â ïëåí. Áîéè95 ñ òîðæåñòâîì âíåñëè åãî äîñïåõè â õðàì, íàèáîëåå ó íèõ ïî÷èòàåìûé: (12) ñ îòðóáëåííîé ãîëîâû ñ÷èñòèëè âñå ìÿñî è ïî îáû÷àþ ñâîåìó îáäåëàëè ÷åðåï â çîëîòî: èç íåãî, êàê èç ñâÿùåííîãî ñîñóäà, ñîâåðøàëè ïî ïðàçäíèêàì âîçëèÿíèÿ è ïèëè, êàê ñ.128 èç ÷àøè, æðåöû è ïðåäñòîÿòåëè õðàìà. (13) Ïîáåäó ãàëëû îäåðæàëè áîëüøóþ è äîáû÷à áûëà íåìàëîé: õîòÿ æèâîòíûõ ïî áîëüøåé ÷àñòè çàäàâèëî ïàâøèìè äåðåâüÿìè, çàòî ïî âñåìó ïóòè ðàçáèòîãî, íî íå ðàññåÿâøåãîñÿ â áåñïîðÿäî÷íîì áåãñòâå âîéñêà íàõîäèëè âàëÿâøèåñÿ âåùè. |
24. Postero die consultus a M. Pomponio praetore senatus decrevit dictatori scribendum uti, si e re publica censeret esse, ad consules subrogandos veniret cum magistro equitum et praetore M. Marcello, [2] ut ex iis praesentibus noscere patres possent quo statu res publica esset, consiliaque ex rebus caperent. Qui acciti erant, omnes venerunt relictis legatis qui legionibus praeessent. [3] Dictator de se pauca ac modice locutus in magistrum equitum Ti. Sempronium Gracchum magnam partem gloriae vertit, comitiaque edixit, quibus L. Postumius tertium absens, qui tum Galliam provinciam obtinebat, et Ti. Sempronius Gracchus, qui tum magister equitum et aedilis curulis erat, consules creantur. [4] Praetores inde creati M. Valerius Laevinus iterum, Ap. Claudius Pulcher, Q. Fulvius Flaccus, Q. Mucius Scaevola. [5] Dictator creatis magistratibus Teanum in hiberna ad exercitum redit relicto magistro equitum Romae, qui, cum post paucos dies magistratum initurus esset, de exercitibus scribendis conparandisque in annum patres consuleret. [6] Cum eae res maxime agerentur, nova clades nuntiata, aliam super aliam cumulante in eum annum fortuna, L. Postumium consulem designatum in Gallia ipsum atque exercitum deletos. [7] Silva erat vasta — Litanam Galli vocabant — qua exercitum traducturus erat. Eius silvae dextra laevaque circa viam Galli arbores ita inciderunt ut inmotae starent, momento levi inpulsae occiderent. [8] Legiones duas Romanas habebat Postumius, sociumque ab supero mari tantum conscripserat ut viginti quinque milia armatorum in agros hostium induxerit. [9] Galli oram extremae silvae cum circumsedissent, ubi intravit agmen saltum, tum extremas arborum succisarum impellunt. Quae alia in aliam, instabilem per se ac male haerentem, incidentes ancipiti strage arma, viros, equos obruerunt, ut vix decem homines effugerent. [10] Nam cum exanimati plerique essent arborum truncis fragmentisque ramorum, ceteram multitudinem inopinato malo trepidam Galli saltum omnem armati circumsedentes interfecerunt, paucis e tanto numero captis, qui pontem fluminis petentes, obsesso ante ab hostibus ponte, interclusi sunt. [11] Ibi Postumius omni vi ne caperetur dimicans occubuit. Spolia corporis caputque praecisum ducis Boii ovantes templo quod sanctissimum est apud eos intulere. [12] Purgato inde capite, ut mos iis est, calvam auro caelavere, idque sacrum vas iis erat quo sollemnibus libarent poculumque idem sacerdotibus esset ac templi antistitibus. [13] Praeda quoque haud minor Gallis quam victoria fuit; nam etsi magna pars animalium strage silvae oppressa erat, tamen ceterae res, quia nihil dissipatum fuga est, stratae per omnem iacentis agminis ordinem inventae sunt. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß