Ïåðåâîä À. È. Ñîëîïîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1983. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
10. (1) Èç Àìáðàêèè êîíñóë äâèíóëñÿ ñ âîéñêîì â ñðåäèííûå îáëàñòè Ýòîëèè è ïîñòàâèë ëàãåðü âîçëå Àðãîñà Àìôèëîõèéñêîãî, ðàñïîëîæåííîãî â äâàäöàòè äâóõ ìèëÿõ îò Àìáðàêèè. Òóäà íàêîíåö ïðèáûëè ïîñëû ýòîëèéöåâ ê êîíñóëó, óäèâëÿâøåìóñÿ, ÷òî îíè çàñòàâëÿþò ñåáÿ æäàòü. (2) Òîãäà êîíñóë óçíàë î òîì, ÷òî ýòîëèéñêîå ñîáðàíèå îäîáðèëî óñëîâèÿ äîãîâîðà, è ïðèêàçàë ïîñëàì îòïðàâëÿòüñÿ ê ñåíàòó â Ðèì, ïîçâîëèâ òàêæå ðîäîñöàì è àôèíÿíàì ñëåäîâàòü âìåñòå ñ ýòîëèéöàìè â êà÷åñòâå õîäàòàåâ çà íèõ. Ñîïðîâîæäàòü ïîñîëüñòâà êîíñóë ïîðó÷èë ñâîåìó áðàòó, Ãàþ Âàëåðèþ, à ñàì ïåðåïðàâèëñÿ íà Êåôàëëåíèþ. (3) Ïðèáûâøèå â Ðèì ïîñëû îáíàðóæèëè, ÷òî âëèÿòåëüíåéøèå ñåíàòîðû ïðåäóáåæäåíû ïðîòèâ íèõ æàëîáàìè Ôèëèïïà, êîòîðûé âñåìè ñïîñîáàìè, è ÷åðåç ñâîèõ ïîñëîâ, è â ïèñüìàõ, îáâèíÿë ýòîëèéöåâ â òîì, ÷òî îíè îòíÿëè ó íåãî Äîëîïèþ, Àìôèëîõèþ è Àôàìàíèþ, ïðîãíàëè åãî ãàðíèçîíû, à â äîâåðøåíèå âñåãî èçãíàëè èç Àìôèëîõèè åãî ñûíà Ïåðñåÿ. (4) Ïîýòîìó ïðîñüáû ýòîëèéöåâ ñåíàò ñëóøàòü íå ñòàë, à ðîäîñöåâ è àôèíÿí âûñëóøàëè â ìîë÷àíèè. Ðàññêàçûâàþò, ÷òî àôèíñêèé ïîñîë Ëåîíò, ñûí Ãèêåñèÿ, âñå-òàêè ïîäåéñòâîâàë íà ñåíàò ñâîèì êðàñíîðå÷èåì. (5) Îí âîñïîëüçîâàëñÿ èçâåñòíûì ñðàâíåíèåì íàðîäà ñ ìîðåì — ñïîêîéíûì, íî âîëíóåìûì âåòðàìè, è ñêàçàë, ÷òî íàðîä ýòîëèéñêèé, ïîêà ñîõðàíÿë âåðíîñòü ñîþçó ñ Ðèìîì, áûë ñïîêîåí, êàê ñâîéñòâåííî íðàâó ýòîãî ïëåìåíè (6), íî ïîñëå òîãî, êàê íà÷àëè äóòü ñî ñòîðîíû Àçèè Ôîàíò è Äèêåàðõ, à èç Åâðîïû Ìåíåñò è Äàìîêðèò, òóò-òî ïîäíÿëàñü òà ñàìàÿ áóðÿ, êîòîðàÿ è ïðèáèëà ýòîëèéöåâ ê öàðþ Àíòèîõó, ñëîâíî ê îïàñíîé ñêàëå23. |
10. Profectus ab Ambracia consul in mediterranea Aetoliae ad Argos Amphilochium — viginti duo milia ab Ambracia abest — castra posuit. Eo tandem legati Aetoli, mirante consule quod morarentur, venerunt. [2] Inde, postquam approbasse pacem concilium Aetolorum accepit, iussis proficisci Romam ad senatum permissoque ut et Rhodii et Athenienses deprecatores irent dato, qui simul cum iis proficisceretur, C. Valerio fratre ipse in Cephallaniam traiecit. [3] Praeoccupatas aures animosque principum Romae criminibus Philippi invenerunt, qui per legatos, per litteras Dolopas Amphilochosque et Athamaniam erepta sibi querens, praesidiaque sua postremo filium etiam Persea ex Amphilochis pulsum, averterat senatum ab audiendis precibus eorum. [4] Rhodii tamen et Athenienses cum silentio auditi sunt. Atheniensis legatus Leon Hicesiae filius eloquentia etiam dicitur movisse; [5] qui vulgata similitudine, mari tranquillo quod ventis concitaretur aequiperando multitudinem Aetolorum, usus, cum in fide Romanae societatis mansissent, insita gentis tranquillitate quiesse eos aiebat; [6] postquam flare ab Asia Thoas et Dicaearchus, ab Europa Menestas et Damocritus coepissent, tum illam tempestatem coortam, quae ad Antiochum eos sicuti in scopulum intulisset. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß