Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1949/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
30. (1)  ýòî âðåìÿ Ãàííîí, ïðåôåêò96 Ìàãîíà, îòïðàâëåííûé èç Ãàäåñà ñ íåáîëüøèì îòðÿäîì àôðèêàíöåâ, äîøåë äî ðåêè Áåòèñ è, ñîáëàçíÿÿ èñïàíöåâ ïëàòîé, íàáðàë è âîîðóæèë ÷åòûðå òûñÿ÷è þíîøåé. (2) Åãî âûãíàë èç ëàãåðÿ Ëóöèé Ìàðöèé; â ñóìàòîõå ñõâàòêè Ãàííîí ïîòåðÿë áîëüøèíñòâî ñîëäàò, à íåêîòîðûå ïîãèáëè ïðè áåãñòâå, êîãäà êîííèöà ïðåñëåäîâàëà ðàññåÿâøèõñÿ; ñàì Ãàííîí ñ íåñêîëüêèìè ëþäüìè áåæàë. (3) Ïîêà ýòî ïðîèñõîäèëî íà ðåêå Áåòèñ, Ëåëèé ïðîøåë ñ ôëîòîì ÷åðåç ïðîëèâ â Îêåàí è ïðèñòàë ó Êàðòåè. Ýòî ãîðîä íà áåðåãó Îêåàíà, òàì, ãäå ñðàçó çà óçêèì ïðîõîäîì îòêðûâàåòñÿ ìîðå97. (4) Ãàäåñ, êàê ìû óæå ãîâîðèëè, ðèìëÿíå ðàññ÷èòûâàëè âçÿòü áåç áîÿ98: ýòî îáåùàëè ëþäè, ïðèõîäèâøèå èç ãîðîäà â ðèìñêèé ëàãåðü, íî Ìàãîí, âîâðåìÿ óçíàâ îá èçìåíå, ñõâàòèë ïðåäàòåëåé è ïîðó÷èë ïðåòîðó99 Àäãåðáàëó îòâåçòè èõ â Êàðôàãåí. (5) Àäãåðáàë ïîñàäèë çàãîâîðùèêîâ íà êâèíêâåðåìó è îòïðàâèë åå âïåðåä (îíà èäåò ìåäëåííåå òðèðåìû), à ñàì ñ âîñåìüþ òðèðåìàìè øåë çà íåé íà íåáîëüøîì ðàññòîÿíèè. (6) Êâèíêâåðåìà óæå âõîäèëà â ïðîëèâ, êîãäà Ëåëèé, òîæå íà êâèíêâåðåìå, âûõîäèë ñ ñåìüþ òðèðåìàìè èç êàðòåéñêîé ãàâàíè; îí ñðàçó íàïàë íà Àäãåðáàëà è åãî òðèðåìû, ïðàâèëüíî ðàññ÷èòûâàÿ, ÷òî êâèíêâåðåìà, ñõâà÷åííàÿ â ïðîëèâå áûñòðûì òå÷åíèåì, íå ñìîæåò ïîâåðíóòü âñïÿòü. (7) Ïóíèéöà ýòà íåîæèäàííàÿ âñòðå÷à ïðèâåëà íà êîðîòêèé ìèã â çàìåøàòåëüñòâî, ïëûòü ëè çà êâèíêâåðåìîé èëè ïîâåðíóòü íà âðàãà. (8) Ýòî ïðîìåäëåíèå ëèøèëî åãî âîçìîæíîñòè óéòè îò ñðàæåíèÿ. Ðàññòîÿíèå ìåæäó âðàãàìè óæå ñîêðàòèëîñü äî ïåðåëåòà äðîòèêà. Ðèìëÿíå íàïàäàëè ñî âñåõ ñòîðîí, à âîëíû ìåøàëè óïðàâëÿòü êîðàáëÿìè. Íàñòîÿùåé ìîðñêîé áèòâû íå áûëî: íè÷òî íå çàâèñåëî îò âîëè ëþäåé, èõ èñêóññòâà, èõ çàìûñëà. (9) Âñå áûëî âî âëàñòè ïðèðîäû ïðîëèâà: ãðåáöû íà êîðàáëÿõ ïðîòèâíèêîâ íàïðàñíî áîðîëèñü ñ òå÷åíèåì; óáåãàþùèé êîðàáëü ïîâîðà÷èâàëî âîäîâîðîòîì íàçàä è íåñëî íà ïîáåäèòåëåé; ïðåñëåäîâàòåëÿ, ïîïàâøåãî ïðîòèâ òå÷åíèÿ, ñ.349 îáðàùàëî âñïÿòü, êàê áåãëåöà. (10) Êîðàáëü, êîòîðûé ñòàðàëñÿ ïðîáèòü íîñîì âðàæåñêèé êîðàáëü, âíåçàïíî îêàçûâàëñÿ ïîâåðíóò â ñòîðîíó è ñàì ïîëó÷àë óäàð; äðóãîé, áûëî ïîäñòàâèâøèéñÿ íåïðèÿòåëþ, âäðóã êðóòî ïîâîðà÷èâàëñÿ ê íåìó íîñîì. (11) Ñðàæåíèåì ìåæäó òðèðåìàìè óïðàâëÿë ñëó÷àé, è íèêòî íå ïîëó÷èë ïåðåâåñà, íî êâèíêâåðåìà ðèìëÿí, òî ëè áîëåå òÿæåëàÿ è óñòîé÷èâàÿ, òî ëè ëó÷øå óïðàâëÿåìàÿ áîëåå ìíîãî÷èñëåííûìè ãðåáöàìè, ëåã÷å ïðîâîäèâøèìè åå ñêâîçü âîäîâîðîòû, ïîòîïèëà äâå òðèðåìû, à ó òðåòüåé, ïðîíîñÿñü ìèìî, ñíåñëà âñå âåñëà. (12) Îíà äîãíàëà áû è óíè÷òîæèëà è îñòàëüíûå òðèðåìû, íî Àäãåðáàë ïîäíÿë ïàðóñà è óâåë îñòàâøèåñÿ ïÿòü êîðàáëåé â Àôðèêó. |
30. Per idem tempus ad Baetim fluvium Hanno, praefectus Magonis, missus a Gadibus cum parva manu Afrorum, mercede Hispanos sollicitando ad quattuor milia iuvenum armavit. [2] Castris deinde exutus ab L. Marcio, maxima parte militum inter tumultum captorum castrorum, quibusdam etiam in fuga amissis, palatos persequente equite, cum paucis ipse effugit. [3] Dum haec ad Baetim fluvium geruntur, Laelius interim freto in Oceanum evectus ad Carteiam classe accessit. Urbs ea in ora Oceani sita est, ubi primum e faucibus angustis panditur mare. [4] Gades sine certamine per proditionem recipiendi, ultro qui eam rem pollicerentur in castra Romana venientibus, spes, sicut ante dictum est, fuerat. Sed patefacta inmatura proditio est, conprensosque omnes Mago Adherbali praetori Carthaginem devehendos tradit. [5] Adherbal coniuratis in quinqueremem inpositis, praemissaque ea, quia tardior quam triremis erat, ipse cum octo triremibus modico intervallo sequitur. [6] Iam fretum intrabat quinqueremis cum Laelius et ipse in quinqueremi ex portu Carteiae sequentibus septem triremibus evectus in Adherbalem ac triremes invehitur, quinqueremem satis credens deprensam rapido in freto in adversum aestum reciprocari non posse. [7] Poenus in re subita parumper incertus trepidavit utrum quinqueremem sequeretur an in hostes rostra converteret. [8] Ipsa cunctatio facultatem detractandae pugnae ademit; iam enim sub ictu teli erant, et undique instabant hostes. Aestus quoque arbitrium moderandi naves ademerat. Neque erat navali pugna similis, quippe ubi nihil voluntarium, nihil artis aut consilii esset. [9] Una natura freti aestusque totius certaminis potens suis, alienis navibus nequiquam remigio in contrarium tendentes invehebat; et fugientem navem videres vertice retro intortam victoribus inlatam, et sequentem, si in contrarium tractum incidisset maris, fugientis modo sese avertentem. [10] Iam in ipsa pugna haec, cum infesto rostro peteret hostium navem, obliqua ipsa ictum alterius rostri accipiebat; illa, cum transversa obiceretur hosti, repente intorta in proram circumagebatur. [11] Cum inter triremes fortuna regente anceps proelium misceretur, quinqueremis Romana seu pondere tenacior, seu pluribus remorum ordinibus scindentibus vertices cum facilius regeretur, duas triremes suppressit, unius praelata impetu lateris alterius remos detersit; [12] ceterasque quas indepta esset mulcasset, ni cum reliquis quinque navibus Adherbal velis in Africam transmisisset. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß