Ïåðåâîä Ý. Ã. Þíöà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1983. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
47. (1) Îòâå÷àòü íà æàëîáû áûë äîëæåí Äåìåòðèé, â òî âðåìÿ ñîâñåì åùå þíîøà139. Íåëåãêî åìó áûëî äåðæàòü â ïàìÿòè âñå äåòàëè îáâèíåíèé è îòâåòû íà íèõ, òàê êàê îíè áûëè íå òîëüêî âåñüìà ìíîãî÷èñëåííû, íî è â áîëüøèíñòâå ñâîåì êàñàëèñü ïóñòÿêîâûõ âîïðîñîâ: (2) ïîãðàíè÷íûõ êîíôëèêòîâ, óâîäà ëþäåé è óãîíà ñêîòà, ñóäåáíîãî ïðîèçâîëà, çàïóãèâàíèÿ èëè ïîäêóïà ñóäåé. (3) Âèäÿ, ÷òî þíîøà íå ìîæåò äàòü ÿñíûé îòâåò, è ÷òî îíè íå ìîãóò îò íåãî ïîëó÷èòü èñ÷åðïûâàþùóþ èíôîðìàöèþ, ñåíàòîðû, ñî÷óâñòâóÿ åãî çàòðóäíèòåëüíîìó ïîëîæåíèþ, ïðèêàçàëè ñïðîñèòü ó Äåìåòðèÿ, ñíàáäèë ëè Ôèëèïï åãî ïèñüìåííûìè èíñòðóêöèÿìè. (4) Êîãäà þíîøà ïîäòâåðäèë ýòî, ñåíàòîðû ñî÷ëè íàèëó÷øèì íåïîñðåäñòâåííî îçíàêîìèòüñÿ ñ äîâîäàìè öàðÿ ïî êàæäîìó ïóíêòó. Îíè ïðèêàçàëè òîò÷àñ äîñòàâèòü ñâèòîê, è ñ.353 ðàçðåøèëè Äåìåòðèþ çà÷èòûâàòü îòâåòû ïðÿìî ïî íåé. (5) Òàì áûëè ñæàòûå îòâåòû íà êàæäîå îáâèíåíèå, à èìåííî, ÷òî îäíè äåéñòâèÿ öàðü ïðåäïðèíÿë ïî ðåøåíèþ ðèìñêèõ óïîëíîìî÷åííûõ, à äðóãèå èõ ðåøåíèÿ åñëè îí è íå âûïîëíèë, òî ëèøü ïî âèíå òåõ, êòî åãî îáâèíÿåò. (6) Îòâåòû ïåðåìåæàëèñü ïðîòåñòàìè ïî ïîâîäó íåñïðàâåäëèâîñòè ýòèõ ðåøåíèé, íå÷åñòíîñòè, ñ êàêîé âåëàñü äèñêóññèÿ ïåðåä Öåöèëèåì, è íåîáîñíîâàííîñòè íàïàäîê, ñûïàâøèõñÿ íà íåãî îòîâñþäó. (7) Ñåíàò ýòè ïðèçíàêè ðàçäðàæåíèÿ âçÿë íà çàìåòêó, íî þíîøå, ñìèðåííî ïðèíîñèâøåìó èçâèíåíèÿ çà ïðîâèííîñòü îòöà è âïðåäü îáåùàâøåìó òî÷íî èñïîëíÿòü âîëþ ñåíàòà, ðåøåíî áûëî äàòü ñëåäóþùèé îòâåò: (8) Ñåíàò ñ÷èòàåò â âûñøåé ñòåïåíè ïîõâàëüíûì è ïðàâèëüíûì, ÷òî Ôèëèïï, êàêîâî áû íè áûëî åãî ïîâåäåíèå, ïðåäñòàâèë îïðàâäàíèÿ ðèìëÿíàì, ïðèñëàâ ê íèì ñâîåãî ñûíà Äåìåòðèÿ. (9) Ñåíàò ãîòîâ ïðîñòèòü ïðîøëîå è çàêðûòü ãëàçà íà ïðîñòóïêè Ôèëèïïà, à îòíîñèòåëüíî áóäóùåãî ñ÷èòàåò âîçìîæíûì ïîëîæèòüñÿ íà ÷åñòíîå ñëîâî Äåìåòðèÿ, (10) èáî õîòÿ ôèçè÷åñêè îí áûë âîçâðàùåí îòöó, ñåðäöå åãî îñòàëîñü çàëîæíèêîì â Ðèìå, è ñåíàò çíàåò, ÷òî íàñêîëüêî ýòî ïîçâîëÿåò åãî ëîÿëüíîñòü ê îòöó, ðèìñêîìó íàðîäó Äåìåòðèé èñêðåííå ïðåäàí. (11) Èç óâàæåíèÿ ê þíîøå ñåíàò îòïðàâèò â Ìàêåäîíèþ íîâûõ óïîëíîìî÷åííûõ, ÷òîáû ïðîâåðèòü ñîáëþäåíèå îáÿçàòåëüñòâ è èñïðàâèòü âîçìîæíûå íàðóøåíèÿ, íå íàêàçûâàÿ çà íèõ. Ñåíàò åùå ðàç íàïîìèíàåò Ôèëèïïó, ÷òî òîëüêî áëàãîäàðÿ ñâîåìó ñûíó Äåìåòðèþ òîò ïîëó÷àåò îò ðèìñêîãî íàðîäà ïðîùåíèå. |
47. Respondendum ad omnia iuveni tum admodum Demetrio erat. Cum haud facile esset aut ea, quae obicerentur, aut quae adversus ea dicenda erant, memoria complecti — [2] nec enim multa solum, sed etiam pleraque oppido quam parva erant, de controversia finium, de hominibus raptis pecoribusque abactis, de iure aut dicto per libidinem aut non dicto, de rebus per vim aut gratiam iudicatis — [3] nihil horum neque Demetrium docere dilucide nec se satis liquido discere ab eo senatus cum cerneret posse, simul et tirocinio et perturbatione iuvenis moveretur, quaeri iussit ab eo, ecquem de his rebus commentarium a patre accepisset. [4] Cum respondisset accepisse se, nihil prius nec potius visum est quam regis ipsius de singulis responsa accipere. Librum extemplo poposcerunt, deinde ut ipse recitaret permiserunt. [5] Erant autem de singulis rebus in breve coactae causae, ut alia fecisse se secundum decreta legatorum diceret, alia non per se stetisse, quo minus faceret, sed per eos ipsos, qui accusarent. [6] Interposuerat et querellas de iniquitate decretorum, et quam non ex aequo disceptatum apud Caecilium foret indigneque sibi nec ullo suo merito insultatum ab omnibus esset. [7] Has notas irritati eius animi collegit senatus: ceterum alia excusanti iuveni, alia recipienti futura ita, ut maxime vellet senatus, [8] responderi placuit nihil patrem eius neque rectius nec magis quod ex voluntate senatus esset fecisse, quam quod, utcumque ea gesta essent, per Demetrium filium satisfieri voluisset Romanis. [9] Multa et dissimulare et oblivisci et pati praeterita senatum posse, et credere etiam Demetrio. [10] Obsidem enim se animum eius habere, etsi corpus patri reddiderit, et scire, quantum salva in patrem pietate possit, amicum eum populi Romani esse, [11] honorisque eius causa missuros in Macedoniam legatos, ut si quid minus factum sit quam debuerit, tum quoque sine piaculo rerum praetermissarum fiat. Velle etiam sentire Philippum integra omnia sibi cum populo Romano Demetrii filii beneficio esse. |