Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
20. (1) Ãîðîä Êàçèëèí âåðíóëè êàìïàíöàì; Ãàííèáàë óñèëèë åãî, îñòàâèâ èç ñâîåãî âîéñêà ãàðíèçîí â ñåìüñîò ÷åëîâåê, ÷òîáû îíè è ïî óõîäå Ãàííèáàëà ìîãëè îòðàçèòü íàïàäåíèå ðèìëÿí. (2) Ðèìñêèé ñåíàò ïîñòàíîâèë âûäàòü ïðåíåñòèíñêèì ñîëäàòàì äâîéíîå æàëîâàíüå, íà ïÿòü ëåò îñâîáîäèòü èõ îò âîåííîé ñëóæáû; ñâîå, ïðåíåñòèíñêîå, ãðàæäàíñòâî îíè íå ïðîìåíÿëè íà ðèìñêîå, ïðåäëîæåííîå èì çà äîáëåñòü. (3) Ñóäüáà ïåðóçèíöåâ áîëåå òåìíà: íåò íè ïàìÿòíèêà, ñëàâÿùåãî èõ, íè ïîñòàíîâëåíèÿ ðèìëÿí. (4)  ýòî ñàìîå âðåìÿ íà ïåòåëèéöåâ73, êîòîðûå åäèíñòâåííûå â Áðóòòèè îñòàëèñü âåðíû äðóæáå ñ Ðèìîì, íàïàäàëè íå òîëüêî êàðôàãåíÿíå, çàíÿâøèå ýòó îáëàñòü, íî è îñòàëüíûå áðóòòèéöû — çà èõ èíàêîìûñëèå. (5) Ñïðàâèòüñÿ ñ òàêîé áåäîé ïåòåëèéöû íå ìîãëè è îòïðàâèëè â Ðèì ïîñîëüñòâî ïðîñèòü ïîìîùè. Èì ïîñîâåòîâàëè ñàìèì ïîçàáîòèòüñÿ î ñåáå, è îíè, ñèäÿ â ïðåääâåðèè êóðèè, ðàçëèâàëèñü â ñëåçàõ è æàëîáàõ. È ñåíàò, è íàðîä ãëóáîêî èì ñî÷óâñòâîâàë; (6) ñåíàòîðû, ïîâòîðíî çàïðîøåííûå ïðåòîðîì Ìàðêîì Ýìèëèåì, ó÷òÿ âñå ñèëû, êîòîðûìè ðàñïîëàãàëî ãîñóäàðñòâî, âûíóæäåíû áûëè ïðèçíàòü, ÷òî çàùèùàòü äàëåêèõ ñîþçíèêîâ îíè óæå íå â ñîñòîÿíèè; ïóñòü âîçâðàùàþòñÿ äîìîé — îíè ïîëíîñòüþ âûïîëíèëè âñå îáÿçàòåëüñòâà, — à âïðåäü ïóñòü ñàìè çàáîòÿòñÿ î ñåáå, ñîîáðàæàÿñü ñ íûíåøíèì ïîëîæåíèåì äåë. (7) Ïîñëû ïåðåäàëè ýòîò îòâåò ïåòåëèéöàì; èõ ñåíàòîðîâ ñðàçó îõâàòèëè âåëèêèé óæàñ è âåëèêàÿ ïå÷àëü; (8) îäíè ïðåäëàãàëè áåæàòü, êòî êóäà ìîæåò, è ïîêèíóòü ãîðîä; äðóãèå — ïðèñîåäèíèòüñÿ, ïîñêîëüêó ñòàðûå ñîþçíèêè èõ ïîêèíóëè, ê ïðî÷èì áðóòòèéöàì è ïðè èõ ïîñðåäíè÷åñòâå ñäàòüñÿ Ãàííèáàëó. (9) Îäîëåëè, îäíàêî, òå, êòî ñ÷èòàë, ÷òî íè÷åãî íå ñëåäóåò äåëàòü î÷åðòÿ ãîëîâó, à íàäî âíîâü âñå îáäóìàòü. ñ.125 (10) Íà ñëåäóþùèé äåíü áåñïîêîéñòâî íåñêîëüêî óòèõëî, è ëó÷øèå ëþäè74 äîáèëèñü òîãî, ÷òî ñ ïîëåé ñâåçëè âåñü óðîæàé è óêðåïèëè ãîðîäñêèå ñòåíû75. |
20. Casilinum oppidum redditum Campanis est, firmatum septingentorum militum de exercitu Hannibalis praesidio, ne, ubi Poenus inde abscessisset, Romani oppugnarent. [2] Praenestinis militibus senatus Romanus duplex stipendium et quinquennii militiae vacationem decrevit; civitate cum donarentur ob virtutem, non mutaverunt. [3] Perusinorum casus obscurior fama est, quia nec ipsorum monumento ullo est inlustratus nec decreto Romanorum. [4] Eodem tempore Petelinos, qui uni ex Bruttiis manserant in amicitia Romana, non Carthaginienses modo qui regionem obtinebant, sed Bruttii quoque ceteri ob separata ab se consilia oppugnabant. [5] Quibus cum obsistere malis nequirent Petelini, legatos Romam ad praesidium petendum miserunt. Quorum preces lacrimaeque — in questus enim flebiles, cum sibimet ipsi consulere iussi sunt, sese in vestibulo curiae profuderunt — ingentem misericordiam patribus ac populo moverunt; [6] consultique iterum a M. Aemilio praetore patres circumspectis omnibus imperii viribus fateri coacti nihil iam longinquis sociis in se praesidii esse, redire domum fideque ad ultimum expleta consulere sibimet ipsos in reliquum pro praesenti fortuna iusserunt. [7] Haec postquam renuntiata legatio Petelinis est, tantus repente maeror pavorque senatum eorum cepit ut pars profugiendi qua quisque posset ac deserendae urbis auctores essent, [8] pars, quando deserti a veteribus sociis essent, adiungendi se ceteris Bruttiis ac per eos dedendi Hannibali. [9] Vicit tamen ea pars quae nihil raptim nec temere agendum consulendumque de integro censuit. [10] Relata postero die per minorem trepidationem re tenuerunt optimates ut convectis omnibus ex agris urbem ac muros firmarent. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß