Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
44. (1) Ãåðåííèé Áàññ íà ýòî îòâåòèë: óæå ìíîãî157 ëåò ñóùåñòâóåò äðóæáà ìåæäó ðèìñêèì è íîëàíñêèì íàðîäàìè, â ÷åì äî ñåãî äíÿ íè òîò, íè äðóãîé íå ðàñêàèâàëèñü. Åñëè áû ñ ïåðåìåíîé ñ÷àñòüÿ íàäî áûëî ìåíÿòü è âåðíîñòü, òî èì-òî ìåíÿòü åå ïîçäíî: (2) ðàçâå îíè ñîáèðàëèñü ñäàòüñÿ Ãàííèáàëó, ïðîñÿ ðèìëÿí ïîñòàâèòü ê íèì ñâîé ãàðíèçîí. Ñ òåìè, êòî ïðèøåë îõðàíÿòü èõ, ó íèõ âñå îáùåå: òàê áóäåò è äî êîíöà. (3) Ýòîò ðàçãîâîð îòíÿë ó Ãàííèáàëà íàäåæäó íà òî, ÷òî Íîëà áóäåò åìó âûäàíà èçìåíîé. Îí îáëîæèë ãîðîä êðóãîì, ÷òîáû íàïàñòü ñðàçó ñî âñåõ ñòîðîí. (4) Ìàðöåëë, óâèäÿ, ÷òî Ãàííèáàë ïîäîøåë ê ñòåíàì, âûñòðîèë â ãîðîäå âîéñêî âíóòðè âîðîò è ñ áîëüøèì øóìîì âûíåññÿ èç ãîðîäà. Ïðè ïåðâîì æå íàòèñêå íåñêîëüêî âîèíîâ áûëî îòáðîøåíî è óáèòî; ê ñðàæàþùèìñÿ ñáåæàëèñü, óðàâíÿëèñü ñèëû, è íà÷àëàñü æåñòîêàÿ áèòâà; îíà îñòàëàñü áû â ÷èñëå ñàìûõ äîñòîïàìÿòíûõ, íî ñðàæàþùèåñÿ áûëè ðàçâåäåíû ñòðàøíîé áóðåé è ëèâíåì. (5)  ýòîò äåíü ñõâàòêà áûëà íåáîëüøîé è òîëüêî äðàçíèëà; ðèìëÿíå âåðíóëèñü â ãîðîä, ïóíèéöû â ëàãåðü. Ó ïóíèéöåâ ïîãèáëî ÷åëîâåê òðèäöàòü, ñìÿòûõ ïðè ïåðâîé âûëàçêå, ó ðèìëÿí — ïÿòüäåñÿò. (6) Ëèâåíü ïðîäîëæàëñÿ âñþ íî÷ü äî òðåòüåãî ÷àñà158 ñëåäóþùåãî äíÿ. Îáå ñòîðîíû õîòü è æàæäàëè áèòâû, îñòàâàëèñü â ñâîèõ óêðåïëåíèÿõ. Íà òðåòèé äåíü Ãàííèáàë ïîñëàë ÷àñòü âîéñêà ïîãðàáèòü íîëàíñêóþ çåìëþ. (7) Ìàðöåëë, âèäÿ ýòî, òîò÷àñ æå âûâåë èç ãîðîäà âîéñêî â áîåâîì ñòðîþ. Ãàííèáàë îò ñðàæåíèÿ íå îòêàçàëñÿ. Ìåæäó ãîðîäîì è ëàãåðåì áûëà ïðèáëèçèòåëüíî ìèëÿ. Íà ýòîì ïðîñòðàíñòâå — âîêðóã Íîëû ñïëîøíàÿ ðàâíèíà — âîéñêà è âñòðåòèëèñü. (8) ñ.145 Êðèê, ïîäíÿòûé îáåèìè ñòîðîíàìè, âîðîòèë íà ïîëå áîÿ, óæå çàâÿçàâøåãîñÿ, ñîëäàò èç òåõ êîãîðò, ÷òî óøëè ïîãðàáèòü è íàõîäèëèñü âáëèçè. (9) Íîëàíöû äîáàâèëèñü ê ðèìñêîìó âîéñêó; Ìàðöåëë ïîõâàëèë èõ, ïîñòàâèë êàê çàïàñíîé îòðÿä è âåëåë âûíîñèòü èç ñðàæåíèÿ ðàíåíûõ, íî â áèòâó íå âñòóïàòü áåç åãî çíàêà. |
44. Ad ea Herennius Bassus respondit multos annos iam inter Romanum Nolanumque populum amicitiam esse, cuius neutros ad eam diem paenitere, et sibi, si cum fortuna mutanda fides fuerit, sero iam esse mutare. [2] An dedituris se Hannibali fuisse accersendum Romanorum praesidium? Cum iis qui ad sese tuendos venissent omnia sibi et esse consociata et ad ultimum fore. [3] Hoc conloquium abstulit spem Hannibali per proditionem recipiendae Nolae. Itaque corona oppidum circumdedit, ut simul ab omni parte moenia adgrederetur. [4] Quem ut successisse muris Marcellus vidit, instructa intra portam acie cum magno tumultu erupit. Aliquot primo impetu perculsi caesique sunt; dein concursu ad pugnantis facto aequatisque viribus atrox esse coepit pugna, memorabilisque inter paucas fuisset, ni ingentibus procellis effusus imber diremisset pugnantis. [5] Eo die commisso modico certamine atque inritatis animis in urbem Romani, Poeni in castra receperunt sese; nam Poenorum prima eruptione perculsi ceciderunt haud plus quam triginta, Romani quinquaginta. [6] Imber continens per noctem totam usque ad horam tertiam diei insequentis tenuit. Itaque, quamquam utraque pars avidi certaminis erant, eo die tenuerunt sese tamen munimentis. Tertio die Hannibal partem copiarum praedatum in agrum Nolanum misit. [7] Quod ubi animadvertit Marcellus, extemplo in aciem copias eduxit; neque Hannibal detractavit. Mille fere passuum inter urbem erant castraque; eo spatio — et sunt omnia campi circa Nolam — concurrerunt. [8] Clamor ex parte utraque sublatus proximos ex cohortibus iis quae in agros praedatum exierant ad proelium iam commissum revocavit. [9] Et Nolani aciem Romanam auxerunt, quos conlaudatos Marcellus in subsidiis stare et saucios ex acie efferre iussit, pugna abstinere, ni ab se signum accepissent. |