Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
9. (1) Ãàííèáàë ðåøèë èäòè íà Òàðåíò; îí îòîáðàë äåñÿòü òûñÿ÷ ïðîâîðíûõ ëåãêîâîîðóæåííûõ ïåõîòèíöåâ è âñàäíèêîâ, êîòîðûõ ñ÷èòàë íàèáîëåå ïðèãîäíûìè äëÿ ïðåäñòîÿùåãî ïîõîäà. Îí âûñòóïèë â ÷åòâåðòóþ ñòðàæó íî÷è, (2) âûñëàâ âïåðåä íóìèäèéöåâ — âñàäíèêîâ âîñåìüäåñÿò, è âåëåë èì ðàññûïàòüñÿ ïî ñ.196 äîðîãàì è òùàòåëüíî îáñëåäîâàòü, íå ñïðÿòàëñÿ ëè ãäå êòî-íèáóäü è íå íàáëþäàåò ëè èçäàëè çà åãî îòðÿäîì. (3) Îáîãíàâøèõ îòðÿä áûëî ïðèêàçàíî òàùèòü íàçàä, âñòðå÷íûõ óáèâàòü — ïóñòü îêðåñòíûå æèòåëè ñî÷òóò èõ íå âîéñêîì, à ðàçáîéíè÷üåé øàéêîé. Ñàì îí áûñòðî ïîâåë ñâîé îòðÿä è ñòàë ëàãåðåì ìèëÿõ â ïÿòíàäöàòè îò Òàðåíòà. (4) Îí è òóò íå ñêàçàë íè ñëîâà î òîì, êóäà îíè èäóò, à òîëüêî ñîçâàë âîèíîâ è âåëåë èäòè ïî äîðîãå, íèêóäà íå ñâîðà÷èâàòü è íå âûõîäèòü èç ñòðîÿ, à ñàìîå ãëàâíîå, âíèìàòåëüíî ñëóøàòü ïðèêàçàíèÿ è íè÷åãî íå äåëàòü áåç ðàñïîðÿæåíèÿ êîìàíäèðîâ; îí ñâîåâðåìåííî îáúÿâèò, ÷òî îí íàìåðåí äåëàòü. (5) Ïî÷òè â ýòî æå âðåìÿ â Òàðåíò äîøåë ñëóõ, ÷òî íóìèäèéöû42 ðàçãðàáèëè íåñêîëüêî äåðåâåíü; óæàñ îõâàòèë îêðåñòíûõ æèòåëåé, äàæå äàëüíèõ. (6) Ýòè èçâåñòèÿ íè÷óòü íå âñòðåâîæèëè ðèìñêîãî ïðåôåêòà, è îí òîëüêî ïðèêàçàë, ÷òîáû ÷àñòü âñàäíèêîâ âûñòóïèëà çàâòðà ñ ðàññâåòîì, ÷òîáû ïîëîæèòü êîíåö ãðàáåæàì. (7) Íè î ÷åì äðóãîì îí íå ïîçàáîòèëñÿ, áîëåå òîãî — íàáåã íóìèäèéöåâ, êàçàëîñü, ãîâîðèë î òîì, ÷òî Ãàííèáàë ñ âîéñêîì íå ñíÿëñÿ ñ ëàãåðÿ. (8) Ãàííèáàë äâèíóëñÿ ãëóáîêîé íî÷üþ; ïðîâîäíèêîì áûë Ôèëåìåí, ïî îáûêíîâåíèþ íàãðóæåííûé äîáû÷åé; îñòàëüíûå èçìåííèêè æäàëè, êàê è áûëî óñëîâëåíî, (9) ÷òî Ôèëåìåí, âíîñÿ äè÷ü, ïðîâåäåò âîîðóæåííûõ çíàêîìîé åìó êàëèòêîé; Ãàííèáàë æå âîéäåò ñ äðóãîé ñòîðîíû, ÷åðåç Òåìåíèòèäñêèå âîðîòà. Îíè îáðàùåíû íà âîñòîê — â ñòîðîíó ñóøè; â ýòîé ÷àñòè ãîðîäà ìíîãî ãðîáíèö43. (10) Ïîäîéäÿ ê âîðîòàì, Ãàííèáàë, êàê áûëî óñëîâëåíî, çàæåã îãîíü; â îòâåò áëåñíóë ñâåò — çíàê, ïîäàííûé Íèêîíîì, — (11) çàòåì ñ îáåèõ ñòîðîí îí ïîãàñ. Ãàííèáàë â òèøèíå ïîäõîäèë ê âîðîòàì; íåîæèäàííî ïîÿâèâøèéñÿ Íèêîí ïåðåáèë ñîííûõ ñòðàæåé â èõ ïîñòåëÿõ è îòêðûë âîðîòà. (12) Ãàííèáàë âîøåë ñ îòðÿäîì ïåõîòû è âåëåë âñàäíèêàì íå âúåçæàòü: ïóñòü, êîãäà ïîòðåáóåòñÿ, èì áóäåò ãäå ðàçâåðíóòüñÿ. (13) Ôèëåìåí ïîäîøåë ê êàëèòêå, êîòîðîé îáû÷íî âõîäèë â ãîðîä; çíàêîìûé ãîëîñ è îáû÷íûé ñèãíàë ðàçáóäèëè êàðàóëüíîãî. (14) Ôèëåìåí ñêàçàë, ÷òî îí óáèë îãðîìíîãî çâåðÿ; âïåðåäè åãî äâîå þíîøåé íåñëè äèêîãî êàáàíà, ñàì îí øåë áåç íîøè, îí âûõâàòèë ðîãàòèíó è ïðîíçèë êàðàóëüíîãî, êîòîðûé, íè÷åãî íå ïîäîçðåâàÿ, èçóìëÿëñÿ âåëè÷èíå çâåðÿ. (15) Âîøëè ÷åëîâåê òðèäöàòü âîîðóæåííûõ, îíè ïåðåáèëè âåñü êàðàóë, âçëîìàëè áëèæàéøèå âîðîòà, òóäà ñòðåìèòåëüíî âîðâàëñÿ âîîðóæåííûé îòðÿä, çàòåì îíè ïðîñëåäîâàëè íà ôîðóì, ãäå è ïðèñîåäèíèëèñü ê Ãàííèáàëó. (16) Òàì îí ðàçäåëèë äâóõòûñÿ÷íûé îòðÿä ãàëëîâ íà òðè ÷àñòè è ðàçîñëàë èõ ïî ãîðîäó; ê êàæäîé èç íèõ îí ïðèáàâèë ïðîâîäíèêàìè äâóõ òàðåíòèíöåâ è ïðèêàçàë çàíÿòü ñàìûå ëþäíûå óëèöû, (17) à êîãäà ïîäíèìåòñÿ òðåâîãà, óáèâàòü âñòðå÷íûõ ðèìëÿí; ãîðîæàí íå òðîãàòü. Þíîøàì-òàðåíòèíöàì îí âåëåë, åñëè îíè óâèäÿò èçäàëè êîãî-íèáóäü èç ñâîèõ, ñêàçàòü åìó, ÷òîáû ìîë÷àë è íå áåñïîêîèëñÿ. |
9. Ceterum postquam Tarentum ire constituit, decem milibus peditum atque equitum, quos in expeditionem velocitate corporum ac levitate armorum aptissimos esse ratus est, [2] electis, quarta vigilia noctis signa movit, praemissisque octoginta fere Numidis equitibus praecepit ut discurrerent circa vias perlustrarentque omnia oculis, ne quis agrestium procul spectator agminis falleret; [3] praegressos retraherent, obvios occiderent, ut praedonum magis quam exercitus accolis species esset. Ipse raptim agmine acto quindecim ferme milium spatio castra ab Tarento posuit, [4] et ne ibi quidem denuntiato quo pergerent, tantum convocatos milites monuit via omnes irent nec deverti quemquam aut excedere ordine agminis paterentur, et in primis intenti ad imperia accipienda essent neu quid nisi ducum iussu facerent; se in tempore editurum quae vellet agi. [5] Eadem ferme hora Tarentum fama praevenerat Numidas equites paucos populari agros terroremque late agrestibus iniecisse. [6] Ad quem nuntium nihil ultra motus praefectus Romanus quam ut partem equitum postero die luce prima iuberet exire ad arcendum populationibus hostem; [7] in cetera adeo nihil ab eo intenta cura est ut contra pro argumento fuerit illa procursatio Numidarum Hannibalem exercitumque e castris non movisse. [8] Hannibal concubia nocte movit. Dux Philemenus erat cum solito captae venationis onere; ceteri proditores ea quae composita erant expectabant. [9] Convenerat autem ut Philemenus portula adsueta venationem inferens armatos induceret, parte alia portam Temenitida adiret Hannibal. [10] Ea mediterranea regio est orientem spectans; busta aliquantum intra moenia includunt. Cum portae adpropinquaret, editus ex composito ignis ab Hannibale est refulsitque idem redditum ab Nicone signum; extinctae deinde utrimque flammae sunt. [11] Hannibal silentio ducebat ad portam. Nico ex improviso adortus sopitos vigiles in cubilibus suis obtruncat portamque aperit. [12] Hannibal cum peditum agmine ingreditur, equites subsistere iubet, ut quo res postulet occurrere libero campo possent. [13] Et Philemenus portulae parte alia, qua commeare adsuerat, adpropinquabat. Nota vox eius et familiare iam signum cum excitasset vigilem, dicenti vix sustineri grandis bestiae onus portula aperitur. [14] Inferentes aprum duos iuvenes secutus ipse cum expedito venatore vigilem, incautius miraculo magnitudinis in eos qui ferebant versum venabulo traicit. [15] Ingressi deinde triginta fere armati ceteros vigiles obtruncant refringuntque portam proximam, et agmen sub signis confestim inrupit. Inde cum silentio in forum ducti Hannibali sese coniunxerunt. [16] Tum duo milia Gallorum Poenus in tres divisa partis per urbem dimittit; Tarentinos iis addit duces binos; [17] itinera quam maxume frequentia occupari iubet, tumultu orto Romanos passim caedi, oppidanis parci. Sed ut fieri id posset, praecipit iuvenibus Tarentinis ut, ubi quem suorum procul vidissent, quiescere ac silere ac bono animo esse iuberent. |