Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
19. (1) Ãàííèáàë äâèíóëñÿ îò Áåíåâåíòà ê Êàïóå; ÷åðåç òðè äíÿ ïî ñâîåì ïðèáûòèè îí âûâåë âîéñêî â áîåâîì ñòðîþ. (2) Íåäàâíî è áåç íåãî êàìïàíöû ñðàçèëèñü óäà÷íî — îí íå ñîìíåâàëñÿ, ÷òî ðèìëÿíå íå óñòîÿò ïåðåä íèì è åãî âîéñêîì, îäåðæàâøèì ñòîëüêî ïîáåä. (3) Íà÷àëñÿ áîé; ðèìëÿíàì ïðèõîäèëîñü õóäî: èõ îñûïàëà äðîòèêàìè íåïðèÿòåëüñêàÿ êîííèöà. Íî âîò íàêîíåö äàí çíàê âñàäíèêàì áðîñèòüñÿ íà âðàãà. (4) Øëî êîííîå ñðàæåíèå, êîãäà âäàëè óâèäåëè âîéñêî Ñåìïðîíèÿ, êîòîðûì êîìàíäîâàë êâåñòîð Ãíåé Êîðíåëèé78. Îáå ñòîðîíû èñïóãàëèñü: íå íîâûé ëè âðàã ïîäîøåë? (5) Ñëîâíî ñãîâîðèâøèñü, äàëè ñèãíàë ê îòñòóïëåíèþ è âåðíóëèñü â ëàãåðü; ïîáåäà áûëà îäèíàêîâî âîçìîæíà äëÿ îáåèõ ñòîðîí, íî ðèìëÿíå, êîãäà íà íèõ íàëåòåëà êîííèöà, ïîòåðÿëè áîëüøå ëþäåé. (6) ×òîáû óâåñòè Ãàííèáàëà îò Êàïóè, êîíñóëû ñëåäóþùåé æå íî÷üþ îòïðàâèëèñü — Ôóëüâèé â çåìëþ Êóì, Êëàâäèé â Ëóêàíèþ. (7) Íà ñëåäóþùèé äåíü, êîãäà Ãàííèáàëó äîëîæèëè, ÷òî â ðèìñêîì ëàãåðå íåò íè äóøè, à îáà âîéñêà ïîøëè â ðàçíûå ñòîðîíû, (8) è îí, ñíà÷àëà ïîêîëåáàâøèñü, çà êåì ãíàòüñÿ, ðåøèë ïðåñëåäîâàòü Àïïèÿ, êîòîðûé, ïîâîäèâ âðàãà, ãäå õîòåë, äðóãèì ïóòåì âåðíóëñÿ ê Êàïóå. (9) Ãàííèáàëó âñå-òàêè â ýòèõ ìåñòàõ ïîâåçëî. Ñðåäè ïåðâûõ öåíòóðèîíîâ âûäåëÿëñÿ è ðîñòîì, è ìóæåñòâîì íåêèé Ìàðê Öåíòåíèé, ïî ïðîçâèùó Ïåíóëà. (10) Îí óæå îòáûë ñðîê ñëóæáû è ïðè ïîñðåäñòâå ïðåòîðà Ïóáëèÿ Êîðíåëèÿ Ñóëëû äîëîæèë ñåíàòó î ñâîåì çàìûñëå: îí ïðîñèò äàòü åìó ïÿòü òûñÿ÷ ñîëäàò, (11) îí õîðîøî çíàåò è âðàãà, è ýòó ìåñòíîñòü, ñâåðøèò íå÷òî âàæíîå, ñ.207 à óëîâêàìè, êîòîðûìè íåïðèÿòåëü ïîëüçîâàëñÿ ïðîòèâ íàøèõ âîéñê, îí âîñïîëüçóåòñÿ ïðîòèâ èçîáðåòàòåëÿ. (12) Áåñòîëêîâîìó îáåùàíèþ áåñòîëêîâî ïîâåðèëè: çíàíèå è îïûò îò âîåíà÷àëüíèêà è ïðîñòîãî ñîëäàòà òðåáóþòñÿ ðàçíûå. (13) Åìó äàëè íå ïÿòü òûñÿ÷ ñîëäàò, à âîñåìü — ïîëîâèíà ãðàæäàí, ïîëîâèíà ñîþçíèêîâ. Ïî äîðîãå îí íàáðàë ïî îêðåñòíîñòÿì äîáðîâîëüöåâ è ïðèøåë ñ âîéñêîì, ïî÷òè âäâîå óâåëè÷èâøèìñÿ, â Ëóêàíèþ, ãäå Ãàííèáàë îñòàíîâèëñÿ ïîñëå íàïðàñíîé ïîãîíè çà Êëàâäèåì. (14) Ñîìíåíèé è áûòü íå ìîãëî: ïðîñëàâëåííûé âîæäü Ãàííèáàë — è ïðîñòîé öåíòóðèîí; âîéñêî, ñîñòàðèâøååñÿ â ïîáåäàõ, — è íîâîáðàíöû, áåñïîðÿäî÷íàÿ, êîå-êàê âîîðóæåííàÿ òîëïà. (15) Îáå ñòîðîíû îãëÿäåëè îäíà äðóãóþ, âûñòðîèëèñü è ðåøèòåëüíî ïîøëè â áîé. Âîéñêà, âî âñåì íåðàâíûå, ñðàæàëèñü, îäíàêî, áîëüøå äâóõ ÷àñîâ; ïîêà êîìàíäèð äåðæàëñÿ, íàäåæäà íå ïîêèäàëà ðèìëÿí. (16) Íàêîíåö îí, îáåðåãàÿ ñâîå äîáðîå èìÿ, ñòðàøàñü áóäóùåãî ïîçîðà — åñëè îí óöåëååò â ïîðàæåíèè, êîòîðîå íàâëåê ñâîåé äåðçêîé íåîñìîòðèòåëüíîñòüþ, — áðîñèëñÿ â ãóùó âðàãîâ è ïîãèá ïîä èõ ìå÷àìè. (17) È äàæå áåæàòü áûëî íåêóäà — äîðîãè áûëè âñþäó ïåðåêðûòû êîííûìè çàñòàâàìè: èç âñåãî ìíîãî÷èñëåííîãî îòðÿäà ñïàñëàñü åäâà òûñÿ÷à; îñòàëüíûå ïîãèáëè òàê ëè, èíà÷å ëè. |
19. Hannibal ex agro Beneventano castra ad Capuam cum movisset, tertio post die quam venit copias in aciem eduxit, [2] haudquaquam dubius, quod Campanis absente se paucos ante dies secunda fuisset pugna, quin multo minus se suumque totiens victorem exercitum sustinere Romani possent. [3] Ceterum postquam pugnari coeptum est, equitum maxime incursu, cum iaculis obrueretur, laborabat Romana acies, donec signum equitibus datum est ut in hostem admitterent equos. [4] Ita equestre proelium erat, cum procul visus Sempronianus exercitus, cui Cn. Cornelius quaestor praeerat, utrique parti parem metum praebuit ne hostes novi adventarent. [5] Velut ex composito utrimque signum receptui datum, reductique in castra prope aequo Marte discesserunt; plures tamen ab Romanis primo incursu equitum ceciderunt. [6] Inde consules, ut averterent Capua Hannibalem, nocte quae secuta est diversi, Fulvius in agrum Cumanum, Claudius in Lucanos abit. [7] Postero die, cum vacua castra Romanorum esse nuntiatum Hannibali esset et duobus agminibus diversos abisse, incertus primo utrum sequeretur, Appium institit sequi. [8] Ille circumducto hoste qua voluit alio itinere ad Capuam redit. Hannibali alia in his locis bene gerendae rei fortuna oblata est. [9] M. Centenius fuit cognomine Paenula, insignis inter primi pili centuriones et magnitudine corporis et animo. [10] Is, perfunctus militia, per P. Cornelium Sullam praetorem in senatum introductus petit a patribus uti sibi quinque milia militum darentur: [11] se peritum et hostis et regionum brevi operae pretium facturum et, quibus artibus ad id locorum nostri et duces et exercitus capti forent, iis adversus inventorem usurum. [12] Id non promissum magis stolide quam stolide creditum, tamquam eaedem militares et imperatoriae artes essent. [13] Data pro quinque octo milia militum, pars dimidia cives, pars socii. Et ipse aliquantum voluntariorum in itinere ex agris concivit ac prope duplicato exercitu in Lucanos pervenit, ubi Hannibal nequiquam secutus Claudium substiterat. [14] Haud dubia res erat, quippe inter Hannibalem ducem et centurionem, exercitusque alterum vincendo veteranum, alterum novum totum, magna ex parte etiam tumultuarium ac semermem. [15] Ut conspecta inter se agmina sunt et neutra pars detrectavit pugnam, extemplo instructae acies. Pugnatum tamen ut in nulla pari re; duas amplius horas constitit pugna spe concitante, donec dux stetit, Romanam aciem. [16] Postquam is non pro vetere fama solum, sed etiam metu futuri dedecoris, si sua temeritate contractae cladi superesset, obiectans se hostium telis cecidit, fusa extemplo est Romana acies; [17] sed adeo ne fugae quidem iter patuit omnibus viis ab equite insessis, ut ex tanta multitudine vix mille evaserint, ceteri passim alii alia peste absumpti sint. |