Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1940/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
22. (1) Êîãäà äî Ðèìà äîøëà âåñòü îá ýòîì — âòîðîì ïîäðÿä — ïîðàæåíèè, — ãîðîäîì îâëàäåëè è ñêîðáü, è ñòðàõ; íî êîíñóëû, êîòîðûì ïðèíàäëåæàëî âûñøåå êîìàíäîâàíèå, äî ñèõ ïîð âîåâàëè óäà÷íî, è ýòî óìåðèëî òðåâîãó. (2) Ê êîíñóëàì îòïðàâèëè äâóõ ïîñëîâ, Ãàÿ Ëåòîðèÿ è Ìàðêà Ìåòèëèÿ82, ñ ïèñüìîì: ïóñòü ïîñòàðàþòñÿ ñîáðàòü îñòàòêè äâóõ âîéñê, (3) ÷òîáû ñîëäàòû ñ îò÷àÿíèÿ è ñòðàõà íå ñäàëèñü âðàãó, êàê ýòî ñëó÷èëîñü ïîñëå Êàíí, è ïóñòü ðàçûñêèâàþò ðàçáåæàâøèõñÿ äîáðîâîëüöåâ. (4) Ïóáëèé Êîðíåëèé, êîòîðîìó áûë ïîðó÷åí è íàáîð íîâîáðàíöåâ, îáúÿâèë ïî ñåëüñêèì îêðóãàì è ðûíêàì83, ÷òîáû ðàçûñêèâàëè äîáðîâîëüöåâ è âîçâðàùàëè èõ ïîä çíàìåíà. Âñå áûëî èñïîëíåíî ñ âåëèêèì ñòàðàíèåì. (5) Êîíñóë Àïïèé Êëàâäèé âåëåë Äåöèìó Þíèþ, êîìàíäèðó ôëîòà, ñòîÿâøåãî â óñòüå Âóëòóðíà, è Ìàðêó Àâðåëèþ Êîòòå, ðàñïîðÿæàâøåìóñÿ â Ïóòåîëàõ, ÷òîáû îíè îòïðàâëÿëè â ëàãåðü ñðàçó æå êîðàáëè, ÷òî áóäóò ïðèõîäèòü èç Ýòðóðèè è Ñàðäèíèè, (6) à ñàì âåðíóëñÿ ïîä Êàïóþ è çàñòàë äðóãîãî êîíñóëà, Êâèíòà Ôóëüâèÿ, çàíÿòûì âûâîçîì èç Êàçèëèíà âñåãî íóæíîãî äëÿ îñàäû Êàïóè. (7) Îáà îñàäèëè ãîðîä è îòîçâàëè ïðåòîðà Êëàâäèÿ ñ.209 Íåðîíà èç-ïîä Ñâåññóëû èç Êëàâäèåâà ëàãåðÿ. (8) Íåðîí îñòàâèë òàì íåáîëüøîé îòðÿä, ÷òîáû óäåðæèâàòü çàíÿòîå ìåñòî, è ñî âñåì îñòàëüíûì âîéñêîì ñïóñòèëñÿ ê Êàïóå. Òðè ïîëêîâîäöà ñòîÿëè òåïåðü îêîëî Êàïóè, è òðè âîéñêà ñ òðåõ ðàçíûõ ñòîðîí îáâîäèëè ãîðîä ðâîì è âàëîì, âîçâîäèëè ÷åðåç íåáîëüøèå ïðîìåæóòêè óêðåïëåíèÿ è (9) òî òóò, òî òàì ñòîëü óñïåøíî áèëèñü ñ êàìïàíöàìè, ñòàðàâøèìèñÿ ïîìåøàòü èõ ðàáîòå, ÷òî òå íå âûõîäèëè áîëüøå èç ãîðîäà. (10) Ïðåæäå, îäíàêî, ÷åì ýòè ðàáîòû áûëè çàêîí÷åíû, îíè îòïðàâèëè ê Ãàííèáàëó ïîñëîâ ñ æàëîáàìè: îí-äå áðîñèë Êàïóþ, ïî÷òè îòäàë åå ðèìëÿíàì; åãî çàêëèíàëè ïðèéòè íà ïîìîùü èì, íå ïðîñòî îñàæäåííûì, à îòðåçàííûì îò ìèðà. (11) Ïóáëèé Êîðíåëèé, ïðåòîð, íàïèñàë êîíñóëàì84: ïóñòü, ïðåæäå ÷åì çàêîí÷àòñÿ îñàäíûå ðàáîòû, êàìïàíöàì, òåì, êòî çàõî÷åò, áóäåò äàíà âîçìîæíîñòü âûéòè èç ãîðîäà ñî âñåì ñâîèì ñêàðáîì — (12) òå, êòî âûéäåò äî ìàðòîâñêèõ èä85, íå ëèøàòñÿ ñâîáîäû è ñîõðàíÿò èìóùåñòâî; òå, êòî îñòàíåòñÿ â ãîðîäå èëè óéäåò èç íåãî ïîñëå ýòîãî ÷èñëà, áóäåò ñ÷èòàòüñÿ âðàãîì. (13) Ýòî ïðåäëîæåíèå áûëî îáúÿâëåíî êàìïàíöàì, íî îíè èì ïðåíåáðåãëè è ñòàëè îñûïàòü ðèìëÿí îñêîðáëåíèÿìè è óãðîçàìè. (14) Ãàííèáàë îòâåë îò Ãåðäîíèè ñâîè âîéñêà, íàäåÿñü ñèëîé èëè õèòðîñòüþ âçÿòü òàðåíòèíñêóþ êðåïîñòü; åìó íå ïîâåçëî, è îí íàïðàâèëñÿ ê Áðóíäèçèþ, ðàññ÷èòûâàÿ, ÷òî ãîðîä åìó âûäàäóò. (15) Îí çðÿ òåðÿë òàì âðåìÿ, êîãäà ê íåìó ïðèøëè êàìïàíñêèå ïîñëû ñ æàëîáàìè è ìîëüáàìè; Ãàííèáàë ãîðäî îòâåòèë, ÷òî îí è ðàíüøå çàñòàâëÿë îñàæäàþùèõ óáèðàòüñÿ ïðî÷ü è ñåé÷àñ ñ åãî ïðèõîäîì êîíñóëàì ïðèäåòñÿ ïëîõî. (16) Îáíàäåæåííûå ïîñëû ïîøëè â Êàïóþ, íî åäâà ïðîáðàëèñü â ãîðîä, êîòîðûé óæå áûë îïîÿñàí äâîéíûì ðâîì è âàëîì. |
22. Hae clades super aliam alia Romam cum essent nuntiatae, ingens quidem et luctus et pavor civitatem cepit; sed tamen quia consules, ubi summa rerum esset, ad id locorum prospere rem gererent, minus his cladibus commovebantur. [2] Legatos ad consules mittunt C. Laetorium M. Metilium qui nuntiarent ut reliquias duorum exercituum cum cura colligerent darentque operam [3] ne per metum ac desperationem hosti se dederent, id quod post Cannensem accidisset cladem, et ut desertores de exercitu volonum conquirerent. [4] Idem negotii P. Cornelio datum, cui et dilectus mandatus erat; isque per fora conciliabulaque edixit ut conquisitio volonum fieret iique ad signa reducerentur. Haec omnia intentissima cura acta. [5] Ap. Claudius consul D. Iunio ad ostium Volturni, M. Aurelio Cotta Puteolis praeposito, qui, ut quaeque naves ex Etruria ac Sardinia accessissent, extemplo in castra mitterent frumentum, [6] ipse ad Capuam regressus Q. Fulvium collegam invenit Casilino omnia deportantem molientemque ad oppugnandam Capuam. [7] Tum ambo circumsederunt urbem et Claudium Neronem praetorem ab Suessula ex Claudianis castris exciverunt. [8] Is quoque modico ibi praesidio ad tenendum locum relicto ceteris omnibus copiis ad Capuam descendit. Ita tria praetoria circa Capuam erecta; tres et exercitus diversis partibus opus adgressi fossa valloque circumdare urbem parant et castella excitant modicis intervallis multisque [9] simul locis cum prohibentibus opera Campanis eo eventu pugnant ut postremo portis muroque se contineret Campanus. [10] Prius tamen quam haec continuarentur opera, legati ad Hannibalem missi qui quererentur desertam ab eo Capuam ac prope redditam Romanis obtestarenturque ut tunc saltem opem non circumsessis modo sed etiam circumvallatis ferret. [11] Consulibus litterae a P. Cornelio praetore missae ut, priusquam clauderent Capuam operibus, potestatem Campanis facerent ut qui eorum vellent exirent a Capua suasque res secum ferrent: [12] liberos fore suaque omnia habituros qui ante idus Martias exissent; post eam diem quique exissent quique ibi mansissent, hostium futuros numero. [13] Ea pronuntiata Campanis atque ita spreta ut ultro contumelias dicerent minarenturque. [14] Hannibal ab Herdonea Tarentum duxerat legiones, spe aut vi aut dolo arcis Tarentinae potiundae; quod ubi parum processit, ad Brundisium flexit iter, prodi id oppidum ratus. [15] Ibi quoque cum frustra tereret tempus, legati Campani ad eum venerunt querentes simul orantesque; quibus Hannibal magnifice respondit et antea se solvisse obsidionem et nunc adventum suum consules non laturos. [16] Cum hac spe dimissi legati vix regredi Capuam iam duplici fossa valloque cinctam potuerunt. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß