Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
34. (1)  ñîîòâåòñòâèè ñ ýòèì íàðîäíûì ðåøåíèåì ñåíàò ïðåæäå âñåãî ïîñòàíîâèë âåðíóòü èìóùåñòâî è ñâîáîäó Îïïèè è Êëóâèè159; åñëè ó íèõ åñòü åùå ïðîñüáà ê ñåíàòó, ïóñòü ïðèäóò â Ðèì. (2) Î êàìïàíöàõ áûëè âûíåñåíû îïðåäåëåíèÿ ïî îòäåëüíûì ñåìüÿì160 — ïåðå÷èñëÿòü âñå íå ñòîèò òðóäà. (3) Áûëî ïîñòàíîâëåíî: ó îäíèõ èìóùåñòâî îòîáðàòü â êàçíó, à ñàìèõ ñ èõ äåòüìè è æåíàìè ïðîäàòü (êðîìå äî÷åðåé, êîòîðûå äî ïåðåõîäà âî âëàñòü Ðèìà âûøëè çàìóæ â äðóãèå ãîðîäà); (4) äðóãèõ ïîñàäèòü â òþðüìó è îòëîæèòü ðåøåíèå èõ ó÷àñòè: îá îñòàëüíûõ ðàññóäèòü, ïðèíèìàÿ â ðàñ÷åò ñóììó èõ öåíçà, îòáèðàòü ëè â êàçíó èõ èìóùåñòâî èëè íåò161; (5) çàõâà÷åííûé ñêîò, êðîìå ëîøàäåé è ðàáîâ, êðîìå âçðîñëûõ ìóæ÷èí, è âîîáùå âñå äâèæèìîå èìóùåñòâî âåðíóòü õîçÿåâàì. (6) Âñåì êàìïàíöàì, àòåëëàíöàì, êàëàòèéöàì, ñàáàòèíöàì (êðîìå òåõ, êòî ñàì èëè ÷üè ðîäèòåëè áûëè íà ñòîðîíå âðàãîâ162) äàëè ñâîáîäó, (7) íî ñ òåì, ÷òîáû íèêòî èç íèõ íå áûë ðèìñêèì ãðàæäàíèíîì èëè ëàòèíîì è ÷òîáû òå èç íèõ, êòî áûë â Êàïóå, ïîêà äëèëàñü îñàäà, íå îñòàâàëèñü â ãîðîäå èëè â Êàìïàíèè ïîñëå îïðåäåëåííîãî ñðîêà. (8) Äëÿ ïîñåëåíèÿ èì ïðåäîñòàâëÿëè ìåñòî çà Òèáðîì, íî íå ïî áåðåãó; òåõ æå, êòî íà ïðîòÿæåíèè âîéíû íå áûë â Êàïóå, íè â äðóãîì, îòïàâøåì îò Ðèìà êàìïàíñêîì ãîðîäå, — ïî ñþ, ñ÷èòàÿ îò Ðèìà, ñòîðîíó ðåêè Ëèðèñ, (9) ïåðåøåäøèõ íà ñòîðîíó Ðèìà ðàíüøå, ÷åì Ãàííèáàë ïîäîøåë ê Êàïóå, ïåðåñåëèëè íà ñþ ñòîðîíó Âóëòóðíà, íå äîçâîëèâ íè ñòðîèòüñÿ, íè èìåòü çåìëþ áëèæå ÷åì â ïÿòíàäöàòè ìèëÿõ îò ìîðÿ163. (10) Âûñåëåííûì çà Òèáð, êàê ñàìèì, òàê è ïîòîìñòâó èõ, ïîçâîëèëè ïðèîáðåòàòü çåìëþ òîëüêî ñ.258 â îáëàñòè Âåé, Ñóòðèíà è Íåïåòå — ñ òåì ÷òîáû íèêòî èç íèõ íå èìåë áîëüøå ïÿòèäåñÿòè þãåðîâ. (11) Èìóùåñòâî âñåõ ñåíàòîðîâ è äîëæíîñòíûõ ëèö Êàïóè, Àòåëëû è Êàëàòèè ïðîäàëè â Êàïóå; ñâîáîäíûõ ëþäåé, ïðèñóæäåííûõ ê ïðîäàæå, îòïðàâèëè â Ðèì è ïðîäàëè òàì. (12) Èçîáðàæåíèÿ è áðîíçîâûå ñòàòóè, êîòîðûå ñ÷èòàëè âçÿòûìè ó âðàãîâ, ïåðåäàëè êîëëåãèè ïîíòèôèêîâ: ïóñòü ðåøàþò, êàêèå èç íèõ ñâÿùåííûå, êàêèå — íåò. (13) Êàìïàíöåâ îòïóñòèëè; îíè áûëè óäðó÷åíû ýòèìè ïîñòàíîâëåíèÿìè è óøëè èç Ðèìà åùå â áîëüøåé ïå÷àëè, ÷åì ïðèøëè. È æàëîâàëèñü îíè óæå íå íà ñâèðåïñòâî Êâèíòà Ôóëüâèÿ, à íà íåñïðàâåäëèâîñòü áîãîâ, íà ñâîþ ãîðüêóþ ñóäüáó. |
34. Ex hoc plebei scito senatus consultus Oppiae Cluviaeque primum bona ac libertatem restituit: si qua alia praemia petere ab senatu vellent, venire eas Romam. [2] Campanis in familias singulas decreta facta, quae non operae pretium est omnia enumerare: [3] aliorum bona publicanda, ipsos liberosque eorum et coniuges vendendas, extra filias quae enupsissent priusquam in populi Romani potestatem venirent; [4] alios in vincula condendos, ac de iis posterius consulendum; aliorum Campanorum summam etiam census distinxerunt publicanda necne bona essent. [5] Pecua captiva praeter equos et mancipia praeter puberes virilis sexus et omnia quae solo non continerentur restituenda censuerunt dominis. [6] Campanos omnis, Atellanos, Calatinos, Sabatinos, extra quam qui eorum aut ipsi aut parentes eorum apud hostis essent, liberos esse iusserunt, [7] ita ut nemo eorum civis Romanus aut Latini nominis esset, neve quis eorum qui Capuae fuisset, dum portae clausae essent, in urbe agrove Campano intra certam diem maneret; locus ubi habitarent trans Tiberim qui non contingeret Tiberim daretur; [8] qui nec Capuae nec in urbe Campana quae a populo Romano defecisset per bellum fuissent, eos cis Lirim amnem Romam versus, [9] qui ad Romanos transissent, priusquam Capuam Hannibal veniret, cis Volturnum emovendos censuerunt, ne quis eorum propius mare quindecim milibus passuum agrum aedificiumve haberet. [10] Qui eorum trans Tiberim emoti essent, ne ipsi posterive eorum uspiam pararent haberentve nisi in Veiente, Sutrino Nepesinove agro, dum ne cui maior quam quinquaginta iugerum agri modus esset. [11] Senatorum omnium quique magistratus Capuae, Atellae, Calatiae gessissent bona venire Capuae iusserunt; libera corpora quae venum dari placuerat Romam mitti ac Romae venire. [12] Signa, statuas aeneas quae capta de hostibus dicerentur, quae eorum sacra ac profana essent ad pontificum collegium reiecerunt. [13] Ob haec decreta maestiores aliquanto quam Romam venerant Campanos dimiserunt. Nec iam Q. Fulvii saevitiam in sese, sed iniquitatem deum atque exsecrabilem fortunam suam incusabant. |