Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
39. (1) Òðåâîãà â Ðèìå âîçðîñëà ïîñëå ïèñüìà ïðåòîðà Ëóöèÿ Ïîðöèÿ èç Ãàëëèè; (2) Ãàçäðóáàë, ñîîáùèë îí, ñíÿëñÿ ñ çèìíåãî ñ.310 ëàãåðÿ è óæå ïåðåõîäèò Àëüïû: âîñåìü òûñÿ÷ âîîðóæåííûõ ëèãóðèéöåâ186 ãîòîâû ïðèñîåäèíèòüñÿ ê íåìó â Èòàëèè. Íàäî ïîñëàòü êîãî-íèáóäü, ÷òîáû íà÷àòü ïðîòèâ íèõ âîéíó è òåì èõ îòâëå÷ü; ñàì Ëóöèé ïðîäâèíåòñÿ âïåðåä, ñêîëüêî ñìîæåò, — âîéñêî ó íåãî ñëàáîå. (3) Ýòî ïèñüìî çàñòàâèëî êîíñóëîâ áûñòðî çàêîí÷èòü íàáîð è îòïðàâèòüñÿ ê ñâîèì âîéñêàì ðàíüøå, ÷åì îíè ïðåäïîëàãàëè: íàäî êàæäîìó èç íèõ â ñâîåé ïðîâèíöèè ñäåðæèâàòü íåïðèÿòåëÿ, ÷òîáû íå äîïóñòèòü ñîåäèíåíèÿ âðàæåñêèõ ñèë. (4) Òóò èì î÷åíü ïîìîã ñàì Ãàííèáàë: âñïîìèíàÿ, êàê èñòîùèë îí ñâîå âîéñêî ïÿòèìåñÿ÷íîé áîðüáîé ñ ëþäüìè è ïðèðîäîé, ïåðåáèðàÿñü òî ÷åðåç Ðîäàí, òî ÷åðåç Àëüïû, (5) îí íå ðàññ÷èòûâàë è íå îæèäàë, ÷òî áðàò ïåðåïðàâèòñÿ òàê ëåãêî è áûñòðî, è ïîòîìó çàäåðæàëñÿ â çèìíèõ ëàãåðÿõ. (6) Äëÿ Ãàçäðóáàëà âñå, îäíàêî, áûëî ëåã÷å è óäîáíåå, ÷åì äóìàë îí ñàì è äðóãèå. Àðâåðíû è ïðî÷èå ãàëëüñêèå è àëüïèéñêèå ïëåìåíà íå òîëüêî äðóæåñòâåííî ïðèíÿëè åãî, íî è ïîøëè âìåñòå ñ íèì íà âîéíó. (7) Îí âåë âîéñêî ìåñòàìè, êîãäà-òî íåïðîõîäèìûìè, ÷åðåç êîòîðûå óæå ïðîëîæèë äîðîãó åãî áðàò; çà äâåíàäöàòü ëåò ïëåìåíà, æèâóùèå â Àëüïàõ, íàâèäàëèñü, êàê ïåðåõîäÿò ÷åðåç èõ ãîðû, è ê Ãàçäðóáàëó áûëè íàñòðîåíû áîëåå ìèðîëþáèâî187. (8) Ðàíüøå îíè íè ñ êåì íå çíàëèñü, èì áûëî íåïðèâû÷íî âèäåòü ó ñåáÿ ÷óæåçåìöà, è ïîíà÷àëó, íå çíàÿ, êóäà èäåò Ïóíèåö, îíè äóìàëè, ÷òî îí õî÷åò îâëàäåòü èõ ñêàëàìè è óêðåïëåíèÿìè, èõ ñêîòîì è ëþäüìè. (9) Òåïåðü, êîãäà âñåì èçâåñòíî, ÷òî Èòàëèÿ äâåíàäöàòûé ãîä â îãíå, îíè õîðîøî çíàþò, ÷òî Àëüïû — ýòî ïðîñòî äîðîãà è ÷òî äâà ìîãóùåñòâåííûõ ãîðîäà, îòäåëåííûå äðóã îò äðóãà áîëüøèìè ïðîñòðàíñòâàìè ñóøè è ìîðÿ, áîðþòñÿ çà âëàñòü è áîãàòñòâî. (10) Âîò ïî÷åìó ïóòü ÷åðåç Àëüïû áûë Ãàçäðóáàëó îòêðûò. (11) È âñå æå îí íå ñóìåë âîñïîëüçîâàòüñÿ áûñòðîòîé ñâîåãî ïåðåõîäà; îí ïðîìåäëèë ïîä Ïëàöåíòèåé, ïîêà ïîïóñòó îñàæäàë åå, âìåñòî òîãî ÷òîáû áðàòü ïðèñòóïîì. (12) Îí ðåøèë, ÷òî íè÷åãî íå ñòîèò âçÿòü ãîðîä, ðàñïîëîæåííûé íà ðàâíèíå, à ðàçîðèâ òàêóþ çíàìåíèòóþ êîëîíèþ, îí íàâåäåò óæàñ è íà îñòàëüíûå. (13) Îí íàâðåäèë ýòîé îñàäîé íå òîëüêî ñåáå; Ãàííèáàë, óñëûøàâ î ïîÿâëåíèè â Èòàëèè Ãàçäðóáàëà, êîòîðîãî íå æäàë òàê ðàíî, ñòàë áûñòðî ñíèìàòüñÿ ñ çèìíåãî ëàãåðÿ, íî îñòàíîâèëñÿ. (14) Îí âñïîìíèë è î òîì, êàêîé çàòÿæíîé áûâàåò îñàäà, è î òîì, êàê ñàì îí ïîñëå ïîáåäû ïðè Òðåáèè òùåòíî ïûòàëñÿ âçÿòü ýòó êîëîíèþ188. |
39. Auxerunt Romae tumultum litterae ex Gallia allatae ab L. Porcio praetore: [2] Hasdrubalem movisse ex hibernis et iam Alpes transire; octo milia Ligurum conscripta armataque coniunctura se transgresso in Italiam esse, nisi mitteretur in Ligures qui eos bello occuparet; se cum invalido exercitu quoad tutum putaret progressurum. [3] Hae litterae consules raptim confecto dilectu maturius quam constituerant exire in provincias coegerunt ea mente ut uterque hostem in sua provincia contineret neque coniungi aut conferre in unum vires pateretur. [4] Plurimum in eam rem adiuvit opinio Hannibalis, quod, etsi ea aestate transiturum in Italiam fratrem crediderat, recordando quae ipse in transitu nunc Rhodani, nunc Alpium cum hominibus locisque pugnando per quinque menses exhausisset, [5] haudquaquam tam facilem maturumque transitum exspectabat; ea tardius movendi ex hibernis causa fuit. [6] Ceterum Hasdrubali et sua et aliorum spe omnia celeriora atque expeditiora fuere. Non enim receperunt modo Arverni eum deincepsque aliae Gallicae atque Alpinae gentes, sed etiam secutae sunt ad bellum. [7] Et cum per munita pleraque transitu fratris, quae antea invia fuerant, ducebat, tum etiam duodecim annorum adsuetudine perviis Alpibus factis inter mitiora iam transibant hominum ingenia. [8] Invisitati namque antea alienigenis nec videre ipsi advenam in sua terra adsueti, omni generi humano insociabiles erant. Et primo ignari quo Poenus pergeret suas rupes suaque castella et pecorum hominumque praedam peti crediderant; [9] fama deinde Punici belli, quo duodecimum annum Italia urebatur, satis edocuerat viam tantum Alpes esse; duas praevalidas urbes, magno inter se maris terrarumque spatio discretas, de imperio et opibus certare. [10] Hae causae aperuerant Alpes Hasdrubali. Ceterum quod celeritate itineris profectum erat, [11] id mora ad Placentiam, dum frustra obsidet magis quam oppugnat, conrupit. [12] Crediderat campestris oppidi facilem expugnationem esse, et nobilitas coloniae induxerat eum, magnum se excidio eius urbis terrorem ceteris ratum iniecturum. [13] Non ipse se solum ea oppugnatione inpediit, sed Hannibalem post famam transitus eius tanto spe sua celeriorem iam moventem ex hibernis continuerat, [14] quippe reputantem non solum quam lenta urbium oppugnatio esset, sed etiam quam ipse frustra eandem illam coloniam ab Trebia victor regressus temptasset. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß