Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1985. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
39. (1) Îâëàäåâ ãîðîäîì àðãîñöåâ, òèðàí ìãíîâåííî çàáûë, îò êîãî è íà êàêèõ óñëîâèÿõ ïðèíÿë ãîðîä, — (2) îòðÿäèâ ïîñëîâ â Ýëàòåþ ê Êâèíêöèþ, è ê Àòòàëó, çèìîâàâøåìó íà Ýãèíå, îí îïîâåñòèë èõ, ÷òî Àðãîñ â åãî âëàñòè, è åñëè Êâèíêöèé ïðèáóäåò òóäà íà ïåðåãîâîðû, îíè, íåñîìíåííî, îáî âñåì äîãîâîðÿòñÿ. (3) Êâèíêöèé, ÷òîáû ëèøèòü Ôèëèïïà è ýòîé îïîðû, îáåùàë ïðèåõàòü è ïîñëàë ê Àòòàëó, ÷òîáû òîò, îòïëûâ ñ Ýãèíû, âñòðåòèëñÿ ñ íèì â Ñèêèîíå. (4) Ñàì æå îí, ïîêèíóâ Àíòèêèðó, ñ äåñÿòüþ êâèíêâåðåìàìè, êîòîðûå â ýòè ñàìûå äíè ïðèâåë ñ çèìíåé ñòîÿíêè íà Êîðêèðå åãî áðàò Ëóöèé Êâèíêöèé, ïðèáûë â Ñèêèîí. (5) Àòòàë áûë óæå òàì. Îí óáåäèë Êâèíêöèÿ íå õîäèòü â ñàìûé Àðãîñ, èáî ñëåäóåò òèðàíó èäòè ê ðèìñêîìó ïîëêîâîäöó, à íå íàîáîðîò. (6) Íåäàëåêî îò ãîðîäà áûëî ìåñòî ïîä íàçâàíèåì Ìèêåíèêà: ñãîâîðèëèñü âñòðåòèòüñÿ òàì. (7) Êâèíêöèé ÿâèëñÿ ñ áðàòîì è íåñêîëüêèìè âîåííûìè òðèáóíàìè, Àòòàë — ñ öàðñêîé ñâèòîé, àõåéñêèé ïðåòîð Íèêîñòðàò — ñ íåìíîãèìè âîèíàìè. (8) Òèðàí æäàë èõ òàì ñî âñåì ñâîèì âîéñêîì. Âîîðóæåííûé, â îêðóæåíèè âîîðóæåííûõ æå ñïóòíèêîâ, îí âûøåë ïî÷òè íà ñåðåäèíó ïîëÿ, ðàçäåëÿâøåãî ñòîðîíû; áåçîðóæíûé Êâèíêöèé âûøåë ñ áðàòîì è äâóìÿ âîåííûìè òðèáóíàìè. Àòòàëà, òîæå áåçîðóæíîãî, îáñòóïèëè ïðåòîð àõåéöåâ è îäèí èç ïðèäâîðíûõ. (9) Òèðàí íà÷àë ñâîþ ðå÷ü ñ èçâèíåíèé, ÷òî îí ïðèáûë íà ïåðåãîâîðû âîîðóæåííûì, â ñîïðîâîæäåíèè âîîðóæåííîé ñâèòû, à ðèìñêèé êîìàíäóþùèé è öàðü, êàê îí âèäèò, áåçîðóæíû: ñ.74 îí, Íàáèñ, íå èõ-äå áîèòñÿ, íî àðãîññêèõ èçãíàííèêîâ. (10) Çàòåì, êîãäà çàøëà ðå÷ü îá óñëîâèÿõ äðóæáû, ðèìëÿíèí ïîòðåáîâàë äâóõ âåùåé: (11)[2] âî-ïåðâûõ, ïðåêðàòèòü âîéíó ñ àõåéöàìè è, âî-âòîðûõ, ïîñëàòü åìó âñïîìîãàòåëüíûå ÷àñòè ïðîòèâ Ôèëèïïà. Ïîìîùü îí ïîñëàòü îáåùàë, à ñ àõåéöàìè âìåñòî ìèðà áûëî çàêëþ÷åíî ïåðåìèðèå âïðåäü äî îêîí÷àíèÿ âîéíû ñ Ôèëèïïîì. |
39. Postquam in potestate Argivorum civitas erat, nihil eius memor tyrannus, a quo eam civitatem et in quam condicionem accepisset, [2] legatos Elatiam ad Quinctium et ad Attalum Aeginae hibernantem mittit, qui nuntiarent Argos in potestate sua esse: eo si veniret Quinctius ad colloquium, non diffidere sibi omnia cum eo conventura. [3] Quinctius, ut eo quoque praesidio Philippum nudaret, cum adnuisset se venturum, mittit ad Attalum, ut ab Aegina Sicyonem sibi occurreret, [4] ipse ab Anticyra decem quinqueremibus, quas iis forte ipsis diebus L. Quinctius frater eius adduxerat ex hibernis Corcyrae, Sicyonem tramisit. [5] Iam ibi Attalus erat; qui cum tyranno ad Romanum imperatorem, non Romano ad tyrannum eundum diceret, in sententiam suam Quinctium traduxit, ne in urbem ipsam Argos iret. [6] Haud procul urbe Mycenica vocatur; in eo loco ut congrederentur convenit. [7] Quinctius cum fratre et tribunis militum paucis, Attalus cum regio comitatu, Nicostratus, Achaeorum praetor, cum auxiliaribus paucis venit. [8] Tyrannum ibi cum omnibus copiis opperientem invenerunt. Progressus armatus cum satellitibus armatis est in medium fere interiacentis campi; inermis Quinctius cum fratre et duobus tribunis militum, inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant. [9] Initium sermonis ab excusatione tyranni ortum, quod armatus ipse armatisque saeptus, cum inermes Romanum imperatorem regemque cerneret, in colloquium venisset: neque enim se illos timere dixit; sed exules Argivorum. [10] Inde ubi de condicionibus amicitiae coeptum agi est, Romanus duas postulare res, unam, ut bellum cum Achaeis finiret, alteram, ut adversus Philippum mitteret secum auxilia. Ea se missurum dixit; pro pace cum Achaeis indutiae impetratae, donec bellum cum Philippo finiretur. |