Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1985. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
15. (1) Íè÷åãî íå ïîäîçðåâàâøèé Àíäðîñôåí îñòàâèë Êîðèíô è ïîñòàâèë ñâîé ëàãåðü ó Íåìåè, ðåêè, ïðîòåêàþùåé ìåæäó çåìëÿìè Êîðèíôà è Ñèêèîíà. (2) Òàì îí ðàçäåëèë âîéñêî ïîïîëàì: îäíó ïîëîâèíó îòïóñòèë, à äðóãóþ ðàçáèë íà òðè ÷àñòè è ïðèêàçàë åé âìåñòå ñî âñåé êîííèöåé äâèíóòüñÿ â ðàçíûå ñòîðîíû äëÿ îäíîâðåìåííîãî ãðàáåæà ïåëëåíñêèõ, ñèêèîíñêèõ è ôëèóíòñêèõ ïîëåé. (3) È âîò ýòè òðè îòðÿäà ðàçîøëèñü â ðàçíûå ñòîðîíû. Êàê òîëüêî ýòî ñòàëî èçâåñòíî Íèêîñòðàòó â Êëåîíàõ, îí òîò÷àñ âûñëàë ñèëüíûé îòðÿä íàåìíèêîâ, ÷òîáû çàíÿòü óùåëüå, âåäóùåå â êîðèíôñêóþ çåìëþ. (4) À ñàì îí ïîñòàâèë ïåðåä çíàìåíàìè êîííèöó, êîòîðîé ïðåäñòîÿëî èäòè âïåðåäè, è äâèíóëñÿ ïðÿìèêîì çà íåþ ñ äâîéíûì îòðÿäîì. (5) Îäíó åãî ÷àñòü ñîñòàâëÿëè ëåãêîâîîðóæåííûå íàåìíèêè, äðóãóþ òÿæåëîâîîðóæåííûå ïåõîòèíöû29 — ãëàâíàÿ ñèëà â âîéñêàõ ýòèõ ïëåìåí. (6) È ïåõîòà, è êîííèöà íàõîäèëèñü óæå íåäàëåêî îò íåïðèÿòåëüñêîãî ëàãåðÿ; òóò íåêîòîðûå èç ôðàêèéöåâ íàïàëè íà âðàãîâ, ðàññåÿâøèõñÿ è ðàçáðåäøèõñÿ ïî ïîëÿì. Âåñü ëàãåðü ìãíîâåííî áûë îõâà÷åí ñòðàõîì. (7) Èñïóãàëñÿ è Àíäðîñôåí: åìó ñëó÷àëîñü âèäåòü íåïðèÿòåëÿ, ëèøü êîãäà òîò ðàçðîçíåííûìè íåáîëüøèìè îòðÿäàìè ïîÿâëÿëñÿ íà õîëìàõ ïåðåä Ñèêèîíîì, íå îñìåëèâàÿñü ñïóñòèòüñÿ ñòðîåì â îòêðûòîå ïîëå. È óæ âî âñÿêîì ñëó÷àå ïîëêîâîäåö íèêîãäà íå ïîâåðèë áû, ÷òî ïðîòèâíèê ïîÿâèòñÿ ñî ñòîðîíû Êëåîí. (8) Îí âåëåë òðóáîé ñîçûâàòü â ëàãåðü ðàçáðåäøèõñÿ âîèíîâ, à îñòàâøèìñÿ ïðèêàçàë ñïåøíî ðàçîáðàòü îðóæèå. Âûâåäÿ ýòîò íåïîëíûé ñòðîé çà âîðîòà ëàãåðÿ, îí âûñòðîèë åãî ê áîþ íà âûñîêîì áåðåãó ðåêè. (9) Ïîñêîëüêó îñòàëüíûå íå ñìîãëè íè ñîáðàòüñÿ, íè ïîñòðîèòüñÿ, òî è ýòè íå ñóìåëè âûäåðæàòü ïåðâîãî æå íàòèñêà. (10)  íàèáîëüøåì ÷èñëå ÿâèëèñü ê çíàìåíàì ìàêåäîíÿíå, è áëàãîäàðÿ èì èñõîä áîÿ äîëãî îñòàâàëñÿ íåÿñåí. (11) Íî çàòåì èç-çà ïîâàëüíîãî áåãñòâà âñåõ ïðî÷èõ ìàêåäîíÿíå îñòàëèñü â îäèíî÷åñòâå; êîãäà èõ ñ ðàçíûõ ñòîðîí ñòàëè òåñíèòü óæå äâà íåïðèÿòåëüñêèõ îòðÿäà (ëåãêîâîîðóæåííûå ñ ôëàíãà, à ùèòîíîñöû ñ ïåëòàñòàìè â ëîá), òî è îíè, âèäÿ, ÷òî äåëî ïëîõî, (12) ñïåðâà íà÷àëè øàã çà øàãîì îòñòóïàòü, à çàòåì íå âûäåðæàëè ñ.85 íàòèñêà è îáðàòèëèñü â áåãñòâî. Ïîáðîñàâ îðóæèå, íå íàäåÿñü áîëåå óäåðæàòü ëàãåðü, îíè óñòðåìèëèñü ê Êîðèíôó. (13) Ïðåñëåäîâàòü èõ Íèêîñòðàò îòðÿäèë íàåìíèêîâ, à êîííèöó è âñïîìîãàòåëüíûå ôðàêèéñêèå ÷àñòè íàñëàë íà òåõ, êîòîðûå ãðàáèëè ñèêèîíñêèå ïîëÿ. Òàì òîæå ïðîèçîøëî âåëèêîå èçáèåíèå, åäâà ëè íå áîëüøåå, ÷åì â ñàìîì ñðàæåíèè. (14) Ìåæäó òåì ðàçîðèòåëè ïåëëåíñêèõ è ôëèóíòñêèõ ïîëåé íåñòðîéíîé òîëïîé âîçâðàùàëèñü â ëàãåðü. Íåêîòîðûå èç íèõ, íè î ÷åì íå äîãàäûâàÿñü, ïîäîøëè ê íåïðèÿòåëüñêèì êàðàóëàì, áóäòî ê ñâîèì, (15) à äðóãèå, çàìåòèâ òàì ñóåòó è çàïîäîçðèâ íåëàäíîå, ðàçáåæàëèñü. Ýòèõ, áëóæäàâøèõ ïî ïîëÿì, îêðóæèëè òàìîøíèå ïîñåëÿíå. (16)  òîò äåíü íåïðèÿòåëü ïîòåðÿë òûñÿ÷ó ïÿòüñîò ÷åëîâåê óáèòûìè è òðèñòà ïîïàëè â ïëåí. Âñÿ Àõàéÿ áûëà èçáàâëåíà îò âåëèêîãî ñòðàõà. |
15. Androsthenes omnium ignarus Corintho profectus ad Nemeam — amnis est Corinthium et Sicyonium interfluens agrum — castra locat. [2] Ibi partem dimidiam exercitus, divisam trifariam, et omnes equites discurrere ad depopulandos simul Pellenensem Sicyoniumque agros et Phliasium iubet. [3] Haec tria diversa agmina discessere. Quod ubi Cleonas ad Nicostratum perlatum est, extemplo validam mercennariorum manum praemissam ad occupandum saltum, [4] per quem transitus in Corinthium est agrum, ante signa equitibus ut praegrederentur locatis ipse confestim agmine duplici sequitur. [5] Parte una mercennarii milites ibant cum levi armatura, altera clipeati; id in illarum gentium exercitibus robur erat. [6] Iam haud procul castris aberant pedites equitesque, et Thracum quidam in vagos palatosque per agros hostes impetum fecerant, cum repens terror castris infertur. [7] Trepidare dux, ut qui hostes nusquam nisi raros in collibus ante Sicyonem non audentes agmen demittere in campos vidisset, ab Cleonis quidem accessuros numquam credidisset. [8] Revocari tuba iubet vagos a castris dilapsos; ipse raptim capere arma iussis militibus infrequenti agmine porta egressus super flumen instruit aciem. [9] Ceterae copiae, vix colligi atque instrui cum potuissent, primum hostium impetum non tulerunt; [10] Macedones et maxime omnium frequentes ad signa fuerant et diu ancipitem victoriae spem fecerunt; [11] postremo fuga ceterorum nudati, cum duae iam acies hostium ex diverso, levis armatura ab latere, clipeati caetratique a fronte urgerent, et ipsi re inclinata primo rettulere pedem, [12] deinde impulsi terga vertunt et plerique abiectis armis, nulla spe castrorum tenendorum relicta, Corinthum petierunt. [13] Nicostratus mercennariis militibus ad hos persequendos, equitibus Thracumque auxiliis in populatores agri Sicyonii missis, magnam ibi quoque caedem edidit, maiorem prope quam in proelio ipso. [14] Ex iis quoque qui Pellenen Phliuntaque depopulati erant, incompositi partim omniumque ignari ad castra revertentes in hostium stationes tamquam in suas illati sunt, [15] partim ex discursu id quod erat suspicati ita se in fugam passim sparserunt ut ab ipsis agrestibus errantes circumvenirentur. [16] Ceciderunt eo die mille et quingenti, capti trecenti. Achaia omnis magno liberata metu. |