Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1985. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
17. (1) Ýòî è ïîñòàíîâëåíî áûëî â Ëåâêàäå. Îíà áûëà ãëàâíûì ãîðîäîì Àêàðíàíèè, è òóäà ñîáèðàëèñü íà ñîâåò âñå îáùèíû. ñ.86 (2) Èòàê, êîãäà ëåãàò Ôëàìèíèí31 íà Êîðêèðå óçíàë î âíåçàïíîé ýòîé ïåðåìåíå, îí òîò÷àñ ïðèáûë ê Ëåâêàäå è áðîñèë ÿêîðü ó òàê íàçûâàåìîãî Ãåðåÿ. (3) Îòòóäà îí ñî âñåâîçìîæíûìè îñàäíûìè ïðèñïîñîáëåíèÿìè è îðóäèÿìè äëÿ âçÿòèÿ ãîðîäîâ ïîäñòóïèë ê ñòåíàì, ðàññ÷èòûâàÿ ïåðâûì æå óñòðàøåíèåì ñëîìèòü äóõ çàùèòíèêîâ. (4) Íî íå óâèäåâ ñêëîííîñòè ê çàìèðåíèþ, ëåãàò ïðèíÿëñÿ ãîòîâèòü íàâåñû è áàøíè; ê ãîðîäñêèì ñòåíàì áûë ïîäâåäåí òàðàí. (5) Àêàðíàíèÿ âñÿ öåëèêîì ðàñïîëîæåíà ìåæäó Ýòîëèåé è Ýïèðîì, áóäó÷è îáðàùåíà ê çàïàäó è Ñèöèëèéñêîìó ìîðþ32. (6) Ëåâêàäèÿ33 òåïåðü ÿâëÿåò ñîáîé îñòðîâ, îòäåëåííûé îò Àêàðíàíèè ìåëêîâîäíûì ïðîëèâîì, äåëîì ÷åëîâå÷åñêèõ ðóê. Òîãäà æå ýòî áûë ïîëóîñòðîâ, óçêèì ïåðåøåéêîì ñâÿçàííûé ñ çàïàäíîé ÷àñòüþ Àêàðíàíèè. (7) Äëèíà ïåðåøåéêà ñîñòàâëÿëà îêîëî ïÿòèñîò ôóòîâ, à øèðèíà — íå áîëåå ñòà äâàäöàòè.  ýòèõ òåñíèíàõ è ðàñïîëîæåíà Ëåâêàäèÿ, îíà ëåïèòñÿ ê ãîðå34, îáðàùåííîé íà âîñòîê, ê Àêàðíàíèè. (8) Íèæíÿÿ ÷àñòü ãîðîäà íà ïëîñêîì ìåñòå, îíà ëåæèò ó ìîðÿ, îòäåëÿþùåãî Ëåâêàäèþ îò Àêàðíàíèè. Òàê ÷òî ãîðîä óÿçâèì è ñ ñóøè, è ñ ìîðÿ: òàìîøíåå ìåëêîâîäüå íàïîìèíàåò ñêîðåå ëóæó, ÷åì ìîðå, à ðîâíîå ìåñòî óäîáíî äëÿ îñàäíûõ ðàáîò. (9) Èòàê, ïîäêîïàííûå è ðàñøàòàííûå òàðàíàìè ñòåíû ðóõíóëè ñðàçó â íåñêîëüêèõ ìåñòàõ. Íî ñêîëü îòêðûò áûë äëÿ ïðèñòóïà ñàì ãîðîä, ñòîëü æå íåïðèñòóïåí äóõ åãî çàùèòíèêîâ. (10) Äíåì è íî÷üþ îíè íå ïîêëàäàÿ ðóê ÷èíèëè ïîâðåæäåííûå ñòåíû, çàäåëûâàëè ïðîõîäû, îòêðûâàâøèåñÿ òàì, ãäå ñòåíà îáðóøèëàñü, õðàáðî âñòóïàëè â áèòâó: ñêîðåå îíè çàùèùàëè ñòåíû, ÷åì ñòåíû — èõ. (11) Ýòà îñàäà ïðîäëèëàñü áû äîëüøå, ÷åì ðàññ÷èòûâàëè ðèìëÿíå, åñëè áû êàêèå-òî æèâøèå â Ëåâêàäå èòàëèéöû-èçãíàííèêè íå âïóñòèëè âîèíîâ â ãîðîä ñî ñòîðîíû êðåïîñòè. (12) Îòòóäà, ñâåðõó, îíè ñ ãðîìêèì øóìîì ðèíóëèñü âíèç — ëåâêàäÿíå, âûñòðîèâøèñü íà ôîðóìå, çàâÿçàëè ñ íèìè ïðàâèëüíîå ñðàæåíèå è êàêîå-òî âðåìÿ âûäåðæèâàëè èõ íàòèñê, (13) íî ðèìëÿíå ìåæäó òåì çàõâàòèëè ñòåíû, ïðèñòàâèâ ê íèì ìíîæåñòâî ëåñòíèö, è ïðîøëè â ãîðîä ÷åðåç ðàçâàëèíû è êàìåííûå çàâàëû. (14) È âîò óæå ñàì ëåãàò ñ áîëüøèì îòðÿäîì îáîøåë íåïðèÿòåëÿ ñ òûëà. ×àñòü âðàãîâ áûëà ïåðåáèòà â îêðóæåíèè, à ÷àñòü, áðîñèâ îðóæèå, ñäàëàñü ïîáåäèòåëþ. (15) ×åðåç íåñêîëüêî äíåé, êîãäà ðàçíåñëàñü âåñòü î áèòâå ïðè Êèíîñêåôàëàõ, âñå àêàðíàíñêèå îáùèíû ïîä÷èíèëèñü âëàñòè ëåãàòà. |
17. Leucade haec sunt decreta. Id caput Acarnaniae erat, eoque in concilium omnes populi conveniebant. [2] Itaque cum haec repentina mutatio Corcyram ad legatum Flamininum perlata esset, extemplo cum classe profectus Leucadem ad Heraeum, quod vocant, naves adplicuit. [3] Inde cum omni genere tormentorum machinarumque quibus expugnantur urbes ad muros accessit, ad primum terrorem ratus inclinare animos posse. [4] Postquam pacati nihil ostendebatur, tum vineas turresque erigere et arietem admovere muris coepit. [5] Acarnania universa inter Aetoliam atque Epirum posita solem occidentem et mare Siculum spectat. [6] Leucadia nunc insula est, vadoso freto quod perfossum manu est, ab Acarnania divisa; tum paeninsula erat, occidentis regione artis faucibus cohaerens Acarnaniae; [7] quingentos ferme passus longae eae fauces erant, latae haud amplius centum et viginti. In iis angustiis Leucas posita est, colli applicata verso in orientem et Acarnaniam; [8] ima urbis plana sunt, iacentia ad mare quo Leucadia ab Acarnania dividitur. Inde terra marique expugnabilis est; nam et vada sunt stagno similiora quam mari, et campus terrenus omnis operique facilis. [9] Itaque multis simul locis aut subruti aut ariete decussi ruebant muri. Sed quam urbs ipsa opportuna oppugnantibus erat, tam inexpugnabiles hostium animi. [10] Die ac nocte intenti reficere quassata muri, obstruere quae patefacta ruinis erant, proelia impigre inire et armis magis muros quam se ipsos moenibus tutari; [11] diutiusque spe Romanorum obsidionem eam extraxissent, ni exules quidam Italici generis Leucade habitantes ab arce milites accepissent. [12] Eos tamen ex superiore loco magno cum tumultu decurrentes acie in foro instructa iusto proelio aliquamdiu Leucadii sustinuerunt. [13] Interim et scalis capta multis locis moenia, et per stragem lapidum ac ruinas transcensum in urbem; [14] iamque ipse legatus magno agmine circumvenerat pugnantes. Tum pars in medio caesi, pars armis abiectis dediderunt sese victori. [15] Et post dies paucos audito proelio, quo ad Cynoscephalas pugnatum erat, omnes Acarnaniae populi in dicionem legati venerunt. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß