История Рима от основания города

Книга XXXIV, гл. 59

59. Cum hae­si­ta­ret He­ge­sia­nax nec in­fi­tia­ri pos­set ho­nes­tio­rem cau­sam li­ber­ta­tis quam ser­vi­tu­tis prae­te­xi ti­tu­lo, «quin mit­ti­mus am­ba­ges?» in­quit P. Sul­pi­cius, qui ma­xi­mus na­tu ex de­cem le­ga­tis erat, [2] «al­te­ram ex dua­bus con­di­cio­ni­bus, quae mo­do di­ser­te a Quinctio la­tae sunt, le­gi­te aut su­per­se­de­te de ami­ci­tia age­re». [3] «Nos ve­ro» in­quit Me­nip­pus «nec vo­lu­mus nec pos­su­mus pa­cis­ci quic­quam quo reg­num An­tio­chi mi­nua­tur».

[4] Pos­te­ro die Quincti­us le­ga­tio­nes uni­ver­sas Grae­ciae Asiae­que cum in se­na­tum intro­du­xis­set, ut sci­rent qua­li ani­mo po­pu­lus Ro­ma­nus, qua­li An­tio­chus er­ga ci­vi­ta­tes Grae­ciae es­sent, pos­tu­la­ta et re­gis et sua ex­po­suit: re­nun­tia­rent ci­vi­ta­ti­bus suis po­pu­lum Ro­ma­num, [5] qua vir­tu­te qua­que fi­de li­ber­ta­tem eorum a Phi­lip­po vin­di­ca­ve­rit, eadem ab An­tio­cho, ni­si de­ce­dat Euro­pa, vin­di­ca­tu­rum. [6] Tum Me­nip­pus dep­re­ca­ri et Quincti­um et pat­res insti­tit, ne fes­ti­na­rent de­cer­ne­re, quo dec­re­to tur­ba­tu­ri or­bem ter­ra­rum es­sent; [7] tem­pus et si­bi su­me­rent et re­gi ad co­gi­tan­dum da­rent; co­gi­ta­tu­rum, cum re­nun­tia­tae con­di­cio­nes es­sent, et im­pet­ra­tu­rum ali­quid aut pa­cis cau­sa con­ces­su­rum. Ita in­teg­ra di­la­ta res est. [8] Le­ga­tos mit­ti ad re­gem eos­dem qui Ly­si­machiae apud eum fue­rant pla­cuit, P. Sul­pi­cium, P. Vil­lium, P. Aeli­um.