Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
2. (1) Âîò ÷òî ïðîèñõîäèëî â Èñïàíèè, ïîêà ïðåòîð Ãàé Ôëàìèíèé5 åùå è íå âûñòóïèë èç Ðèìà. (2) Íî áëàãîäàðÿ ñòàðàíèÿì åãî ñîáñòâåííûì è åãî äðóçåé ïîâñþäó áîëüøå ãîâîðèëè î íåóäà÷àõ, ÷åì î ïîáåäàõ. (3) Ññûëàÿñü íà òî, ÷òî â ïðîâèíöèè âîçãîðåëàñü áîëüøàÿ âîéíà, à íàõîäÿòñÿ òàì òîëüêî æàëêèå îñòàòêè àðìèè Ñåêñòà ñ.153 Äèãèòèÿ, äà è òå, ìîë, â ïàíèêå ïîìûøëÿþò òîëüêî î áåãñòâå, Ôëàìèíèé òðåáîâàë ñåáå îäèí èç ãîðîäñêèõ ëåãèîíîâ6, (4) ñ òåì ÷òîáû, äîáàâèâ ê íåìó âîèíîâ, íàáðàííûõ èì ñàìèì íà îñíîâàíèè ñåíàòñêîãî ïîñòàíîâëåíèÿ, âûáðàòü èç îáùåãî èõ ÷èñëà øåñòü òûñÿ÷ äâåñòè ïåõîòèíöåâ è òðèñòà âñàäíèêîâ: (5) ñ ýòèì-äå ëåãèîíîì îí è áóäåò âåñòè âîéíó, êîëü ñêîðî íà âîéñêî Ñåêñòà Äèãèòèÿ íàäåæäû ìàëî. (6) Ñòàðåéøèå ñåíàòîðû âîçðàæàëè, ÷òî íåãîæå ñåíàòó ïðèíèìàòü ïîñòàíîâëåíèÿ, îñíîâûâàÿñü íà ñëóõàõ, áåçîñíîâàòåëüíî ðàñïóñêàåìûõ ÷àñòíûìè ëèöàìè â óãîäó ëèöàì äîëæíîñòíûì, — ïîëàãàòüñÿ ñëåäóåò òîëüêî íà òî, ÷òî ïèøóò èç ïðîâèíöèè ïðåòîðû èëè âîçâåùàþò ëåãàòû, (7) à åñëè â Èñïàíèè íåñïîêîéíî, òî ïóñòü ïðåòîð ïðîâîäèò ñïåøíûé íàáîð âíå ïðåäåëîâ Èòàëèè. Ñåíàò ðåøèë, ÷òî íàáèðàòü ýòèõ ñîëäàò íàäî â ñàìîé Èñïàíèè. (8) Âàëåðèé Àíòèàò ïèøåò, ÷òî è â Ñèöèëèþ ïðèïëûâàë Ãàé Ôëàìèíèé ðàäè íàáîðà âîèíîâ; îòòóäà-äå îí íàïðàâèëñÿ áûëî â Èñïàíèþ, íî áóðåé áûë óíåñåí ê Àôðèêå, ãäå ïðèâåë ê ïðèñÿãå ñîëäàò, îòáèâøèõñÿ â ñâîå âðåìÿ îò âîéñê Ïóáëèÿ Àôðèêàíñêîãî, (9) à ê ýòèì íàáîðàì, ïðîèçâåäåííûì â äâóõ ïðîâèíöèÿõ, äîáàâèë è òðåòèé, â Èñïàíèè7. |
2. Nondum ab Roma profectus erat C. Flaminius praetor, cum haec in Hispania gerebantur. [2] Itaque adversae quam secundae res per ipsum amicosque eius magis sermonibus celebrabantur; [3] et temptaverat, quoniam bellum ingens in provincia exarsisset, et exiguas reliquias exercitus ab Sex. Digitio atque eas ipsas plenas pavoris ac fugae accepturus esset, ut sibi unam ex urbanis legionibus decernerent, [4] ad quam cum militem ab se ipso scriptum ex senatus consulto adiecisset, eligeret ex omni numero sex milia et ducentos pedites, equites trecentos: [5] ea se legione — nam in Sex. Digiti exercitu haud multum spei esse — rem gesturum. [6] Seniores negare ad rumores a privatis temere in gratiam magistratuum confictos senatus consulta facienda esse; nisi quod aut praetores ex provinciis scriberent aut legati renuntiarent, nihil ratum haberi debere; [7] si tumultus in Hispania esset, placere tumultuarios milites extra Italiam scribi a praetore. Mens ea senatus fuit ut in Hispania tumultuarii milites legerentur. [8] Valerius Antias et in Siciliam navigasse dilectus causa C. Flaminium scribit, et, ex Sicilia Hispaniam petentem, tempestate in Africam delatum vagos milites de exercitu P. Africani sacramento rogasse; [9] his duarum provinciarum dilectibus tertium in Hispania adiecisse. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß