Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
ñ.199 13. (1) Åùå çèìîé Ìàðê Áåáèé è öàðü Ôèëèïï, âñòðåòèâøèñü â Äàññàðåòèè, ïîñëàëè Àïïèÿ Êëàâäèÿ â Ôåññàëèþ, ÷òîáû âûçâîëèòü Ëàðèñó èç îñàäû. (2) Íî òîãäà ïîãîäà íå áëàãîïðèÿòñòâîâàëà âåäåíèþ âîéíû, òàê ÷òî ñàìè îíè âåðíóëèñü íà çèìíèå êâàðòèðû è ëèøü òåïåðü, ñ íàñòóïëåíèåì âåñíû, ñîåäèíèâ ñèëû, ñïóñòèëèñü â Ôåññàëèþ. (3) Àíòèîõ òîãäà áûë â Àêàðíàíèè. Ïî ïðèõîäå Ôèëèïï íàïàë íà Ìàëëîéþ â Ïåððåáèè, à Áåáèé íà Ôàêèé46. Çàõâàòèâ åãî ïåðâûì æå íàòèñêîì, îí çàòåì ñ òàêîé æå áûñòðîòîé çàíÿë Ôåñò. (4) Óéäÿ îòòóäà â Àòðàê, îí îâëàäåë ïîòîì Êèðåòèÿìè è Ýðèòèåì. Ïîñòàâèâ â îòâîåâàííûõ ãîðîäàõ ãàðíèçîíû, îí îïÿòü ïðèñîåäèíèëñÿ ê Ôèëèïïó, îñàæäàâøåìó Ìàëëîéþ. (5) Ïðè ïîäõîäå ðèìñêîãî âîéñêà ãîðîæàíå ñäàëèñü, òî ëè îïàñàÿñü ñòîëü âíóøèòåëüíûõ ñèë, òî ëè îáðåòÿ íàäåæäó íà ñíèñõîæäåíèå. Îáà âîéñêà îäíîé êîëîííîé äâèíóëèñü îòáèâàòü ãîðîäà, çàõâà÷åííûå àôàìàíàìè, (6) à èìåííî: Ýãèíèé, Ýðèêèíèé, Ãîìôû, Ñèëàíó, Òðèêêó, Ìåëèáåþ, Ôàëîðèþ47. (7) Çàòåì îíè îñàäèëè Ïåëëèíåé, êîòîðûé îáîðîíÿë Ôèëèïï Ìåãàëîïîëèòàíåö ñ ïÿòüþñòàìè ïåõîòèíöàìè è ñîðîêà êîííèêàìè. Ïðåæäå ÷åì èäòè íà ïðèñòóï, ñîþçíèêè ïîñëàëè ê íåìó, ñîâåòóÿ íå äîâîäèòü äåëî äî ïîñëåäíåé êðàéíîñòè. (8) Òîò çàíîñ÷èâî îòâåòèë, ÷òî ãîòîâ ïðåäàòü ñåáÿ â ðóêè ëèáî ðèìëÿí, ëèáî ôåññàëèéöåâ, íî ïîä âëàñòü Ôèëèïïà-öàðÿ îí íå ñêëîíèòñÿ. (9) Óáåäèâøèñü â íåèçáåæíîñòè ïðèñòóïà, Áåáèé îñòàëñÿ ïîä Ïåëëèíååì, à öàðü ðåøèë îòïðàâèòüñÿ ê Ëèìíåþ, èáî òîãäà ïîÿâèëàñü âîçìîæíîñòü çàõâàòèòü åãî. |
13. Sub idem tempus M. Baebius et Philippus rex, iam ante per hiemem in Dassaretiis congressi, cum Ap. Claudium, ut obsidione Larisam eximeret, in Thessaliam misissent, [2] quia id tempus rebus gerendis immaturum erat, in hiberna regressi, principio veris coniunctis copiis in Thessaliam descenderunt. [3] In Acarnania tum Antiochus erat. Advenientes Philippus Malloeam Perrhaebiae, Baebius Phacium est adgressus; quo primo prope impetu capto Phaestum eadem celeritate capit. [4] Inde Atracem cum se recepisset, Cyretias hinc et Eritium occupat, praesidiisque per recepta oppida dispositis Philippo rursus obsidenti Malloeam se coniungit. [5] Sub adventum Romani exercitus seu ad metum virium seu ad spem veniae cum dedidissent sese, ad ea recipienda oppida, quae Athamanes occupaverant, uno agmine ierunt. Erant autem haec: [6] Aeginium Ericinium Gomphi Silana Tricca Meliboea Phaloria. [7] Inde Pellinaeum, ubi Philippus Megalopolitanus cum quingentis peditibus et equitibus quadraginta in praesidio erat, circumsidunt et, priusquam oppugnarent, mittunt ad Philippum qui monerent ne vim ultimam experiri vellet. [8] Quibus ille satis ferociter respondit vel Romanis vel Thessalis se crediturum fuisse, in Philippi se potestatem commissurum non esse. [9] Postquam apparuit vi agendum, quia videbatur et Limnaeum eodem tempore oppugnari posse, regem ad Limnaeum ire placuit, Baebius restitit ad Pellinaeum oppugnandum. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß