Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
48. (1) Âàëåðèé Àíòèàò ïèøåò, ÷òî â êîíñóëüñòâî Ìàðêà Ôóëüâèÿ Íîáèëèîðà è Ãíåÿ Ìàíëèÿ Âîëüñîíà ïî Ðèìó ðàçíåññÿ ñëóõ, âîñïðèíÿòûé ïî÷òè ÷òî çà âåðíîå, (2) áóäòî êîíñóë Ëóöèé Ñöèïèîí âìåñòå ñ Ïóáëèåì Àôðèêàíñêèì áûëè âûçâàíû Àíòèîõîì ïîä ïðåäëîãîì ïåðåãîâîðîâ î ïåðåäà÷å èì þíîãî Ñöèïèîíà104 è çàõâà÷åíû ñàìè, (3) áóäòî áû ïîñëå ïëåíåíèÿ ïîëêîâîäöåâ öàðü òîò÷àñ æå äâèíóëñÿ íà ðèìñêèé ëàãåðü, îâëàäåâ êîòîðûì, óíè÷òîæèë âñå ðèìñêîå âîéñêî. (4) Ãîâîðèëè òàêæå, ÷òî è ýòîëèéöû ïî ýòîé ïðè÷èíå âîñïðÿëè äóõîì è îòêàçàëèñü âûïîëíÿòü ïðèêàçû, à èõ ïîëêîâîäöû îòïðàâèëèñü â Ìàêåäîíèþ, Äàðäàíèþ è Ôðàêèþ íàáèðàòü íàåìíèêîâ. (5) Äîáàâëÿëè, ÷òî îáî âñåì ýòîì óæå îòïðàâëåíî â Ðèì ñîîáùåíèå ÷åðåç Àâëà Òåðåíöèÿ Âàððîíà è Ìàðêà Êëàâäèÿ Ëåïèäà, ïîñëàííûõ èç Ýòîëèè ïðîïðåòîðîì Àâëîì Êîðíåëèåì. (6) Ê ýòèì âûäóìêàì ïðèïëåòàëè åùå è ðàññêàç, áóäòî ýòîëèéñêèå ïîñëû áûëè ñïðîøåíû â ñåíàòå ñðåäè ïðî÷åãî è î òîì, îòêóäà îíè óçíàëè î ïëåíåíèè Àíòèîõîì ðèìñêèõ êîìàíäóþùèõ â Àçèè è î ãèáåëè âîéñêà, (7) à ýòîëèéöû ÿêîáû îòâåòèëè, ÷òî èõ èçâåñòèëè ñîáñòâåííûå ïîñëû, íàõîäèâøèåñÿ ïðè êîíñóëå. Ïîñêîëüêó íèêòî äðóãîé èç ïèñàòåëåé íå ñîîáùàåò îá ýòèõ ñëóõàõ, ÿ ñ÷èòàþ, ÷òî íåò îñíîâàíèé íè âåðèòü ðàññêàçó î íèõ, íè óìîë÷àòü î íåì êàê î âçäîðíîì. ñ.257 |
48. M. Fulvio Nobiliore et Cn. Manlio Volsone consulibus Valerius Antias auctor est rumorem celebrem Romae fuisse et paene pro certo habitum, [2] recipiendi Scipionis adulescentis causa consulem L. Scipionem et cum eo P. Africanum in colloquium evocatos regis et ipsos comprehensos esse, [3] et ducibus captis confestim ad castra Romana exercitum ductum, eaque expugnata et deletas omnes copias Romanorum esse. [4] Ob haec Aetolos sustulisse animos et abnuisse imperata facere, principesque eorum in Macedoniam et in Dardanos et in Thraeciam ad conducenda mercede auxilia profectos. [5] Haec qui nuntiarent Romam, A. Terentium Varronem et M. Claudium Lepidum ab A. Cornelio propraetore ex Aetolia missos esse. [6] Subtexit deinde fabulae huic legatos Aetolos in senatu inter cetera hoc quoque interrogatos esse, unde audissent imperatores Romanos in Asia captos ab Antiocho rege et exercitum deletum esse; [7] Aetolos respondisse ab suis legatis se, qui cum consule fuerint, certiores factos. Rumoris huius quia neminem alium auctorem habeo, neque adfirmata res mea opinione sit nec pro vana praetermissa. |