Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
55. (1) Çà ðîäîñöàìè âûçâàëè ïîñëîâ Àíòèîõà. Ïî îáùåìó îáûêíîâåíèþ óìîëÿþùèõ î ïîùàäå, îíè ïðèçíàëè öàðÿ íåïðàâûì, íî çàêëèíàëè îòöîâ-ñåíàòîðîâ, ÷òîáû òå, ïðèíèìàÿ ðåøåíèå, ïîìíèëè áîëåå î ñîáñòâåííîì ìèëîñåðäèè, ÷åì î öàðñêîé âèíå, çà êîòîðóþ îí óæå çàïëàòèë ïîëíîé ìåðîé, è äàæå ñâåðõ òîãî. (2) Íàêîíåö îíè ïîïðîñèëè, ÷òîáû ñåíàò ñâîèì ðåøåíèåì îäîáðèë ìèðíûé äîãîâîð íà òåõ óñëîâèÿõ, êàêèå ïðåäëîæèë èì êîìàíäóþùèé Ëóöèé Ñöèïèîí. (3) È ñåíàò ñ÷åë, ÷òî ýòîò äîãîâîð äîëæåí áûòü ñ.264 îäîáðåí, à ÷åðåç íåñêîëüêî äíåé åãî óòâåðäèë íàðîä. Äîãîâîð áûë çàêëþ÷åí íà Êàïèòîëèè ñ ãëàâîé ïîñîëüñòâà Àíòèïàòðîì, ñûíîì áðàòà öàðÿ Àíòèîõà. (4) Ïîòîì áûëè âûñëóøàíû è äðóãèå ïîñîëüñòâà èç Àçèè. Âñåì èì áûëî ñêàçàíî, ÷òî ñåíàò ïî îáû÷àþ ïðåäêîâ îòïðàâèò äåñÿòü ëåãàòîâ, äàáû ðàññìîòðåòü è ðåøèòü âñå àçèàòñêèå äåëà. (5) Òåì íå ìåíåå îáùàÿ îñíîâà áóäóùåãî óñòðîéñòâà áûëà îïðåäåëåíà: çåìëè ïî ñþ ñòîðîíó Òàâðñêèõ ãîð, âõîäèâøèå â ïðåäåëû Àíòèîõîâà öàðñòâà, äîëæíû áûëè äîñòàòüñÿ Ýâìåíó, èñêëþ÷àÿ Ëèêèþ è Êàðèþ âïëîòü äî ðåêè Ìåàíäð, — ýòè îáëàñòè ïðåäíàçíà÷àëèñü ðîäîñöàì. (6) Äðóãèì ãîðîäàì Àçèè, ÷òî áûëè ðàíåå äàííèêàìè Àòòàëà, ïðåäñòîÿëî ïëàòèòü äàíü Ýâìåíó, à áûâøèå äàííèêè Àíòèîõà ïîëó÷àëè ñâîáîäó è íåçàâèñèìîñòü. (7)  ÷èñëî äåñÿòè ëåãàòîâ áûëè âûáðàíû ñëåäóþùèå: Êâèíò Ìèíóöèé Ðóô, Ëóöèé Ôóðèé Ïóðïóðåîí, Êâèíò Ìèíóöèé Òåðì, Àïïèé Êëàâäèé Íåðîí, Ãíåé Êîðíåëèé Ìåðóëà, Ìàðê Þíèé Áðóò, Ëóöèé Àâðóíêóëåé, Ëóöèé Ýìèëèé Ïàâåë, Ïóáëèé Êîðíåëèé Ëåíòóë, Ïóáëèé Ýëèé Òóáåðîí. |
55. Post Rhodios Antiochi legati vocati sunt. Ii vulgato petentium veniam more errorem fassi regis obtestati sunt patres conscriptos [2] ut suae potius clementiae quam regis culpae, qui satis superque poenarum dedisset, memores consulerent; postremo pacem datam a L. Scipione imperatore, quibus legibus dedisset, confirmarent auctoritate sua. [3] Et senatus eam pacem servandam censuit, et paucos post dies populus iussit. Foedus in Capitolio cum Antipatro principe legationis et eodem fratris filio regis Antiochi est ictum. [4] Auditae deinde et aliae legationes ex Asia sunt. Quibus omnibus datum responsum decem legatos more maiorum senatum missurum ad res Asiae disceptandas componendasque; [5] summam tamen hanc fore, ut cis Taurum montem, quae intra regni Antiochi fines fuissent, Eumeni attribuerentur praeter Lyciam Cariamque usque ad Maeandrum amnem; [6] ea ut civitatis Rhodiorum essent; ceterae civitates Asiae quae Attali stipendiariae fuissent eaedem vectigal Eumeni penderent; quae vectigales Antiochi fuissent, eae liberae atque immunes essent. [7] Decem legatos hos decreverunt: Q. Minucium Rufum L. Furium Purpurionem Q. Minucium Thermum Ap. Claudium Neronem Cn. Cornelium Merulam M. Iunium Brutum L. Aurunculeium L. Aemilium Paulum P. Cornelium Lentulum P. Aelium Tuberonem. |