Ïåðåâîä Ý. Ã. Þíöà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1983. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
17. (1) Çàòåì êîíñóëû ïðèêàçàëè îãëàñèòü òåêñòû ñåíàòñêèõ ïîñòàíîâëåíèé è ïîîáåùàëè íàãðàäó êàæäîìó, êòî ñóìååò ñõâàòèòü è ïðèâåñòè ê íèì õîòÿ áû îäíîãî çàãîâîðùèêà, èëè, ïî êðàéíåé ìåðå, ñîîáùèò åãî èìÿ. (2) Åñëè ïîèìåíîâàííûé ïîïûòàåòñÿ áåæàòü, òî åìó áóäåò íàçíà÷åí äåíü äëÿ ñóäåáíîãî ðàçáèðàòåëüñòâà, è åñëè íà âûçîâ ãëàøàòàÿ â òîò äåíü îí íå îòçîâåòñÿ, òî áóäåò îñóæäåí è ïðèãîâîðåí çàî÷íî. Òåì çàãîâîðùèêàì, êòî íàõîäèòñÿ âíå Èòàëèè, ñ.331 ñðîê áóäåò ïðîäëåí, ÷òîáû îíè ìîãëè ëè÷íî ÿâèòüñÿ â ñóä è çàùèùàòüñÿ îò îáâèíåíèé. (3) Äàëåå êîíñóëû èçäàëè óêàç, çàïðåùàþùèé ÷òî-ëèáî ïðîäàâàòü è ïîêóïàòü ñ öåëüþ áåãñòâà, à òàêæå çàïðåùàþùèé ïðåäîñòàâëÿòü áåãëåöàì óáåæèùå, óêðûâàòü èõ è îêàçûâàòü èì êàêóþ-ëèáî ïîääåðæêó. (4) Ïîñëå òîãî êàê ñîáðàíèå áûëî ðàñïóùåíî, âåñü Ðèì îõâàòèëà íàñòîÿùàÿ ïàíèêà. Òðåâîãà íå îãðàíè÷èëàñü ñòåíàìè ñòîëèöû è áëèæàéøèìè ê Ðèìó îêðåñòíîñòÿìè, íî ïî âñåé Èòàëèè ðàñïðîñòðàíèëèñü èñïóã è îöåïåíåíèå èç-çà ïèñåì, êîòîðûìè æèòåëè Ðèìà èçâåùàëè ñâîèõ äðóçåé î ñåíàòñêîì ðåøåíèè, íàðîäíîì ñîáðàíèè è ïîñòàíîâëåíèè êîíñóëîâ. (5)  ïåðâóþ æå íî÷ü ïîñëå íàðîäíîãî ñîáðàíèÿ, â êîòîðîì áûë ðàçîáëà÷åí çàãîâîð, ìíîãèå ïðåñòóïíèêè ïûòàëèñü áåæàòü, íî áëàãîäàðÿ ïîñòàì, ðàçìåùåííûì ó âñåõ âîðîò òðèóìâèðàìè, áûëè çàäåðæàíû è äîñòàâëåíû ïîä êîíâîåì. Íà ìíîãèõ ïîñòóïèëè äîíîñû, ïðè÷åì íåêîòîðûå èç íèõ, è æåíùèíû è ìóæ÷èíû, ñîâåðøèëè ñàìîóáèéñòâî. (6) Óòâåðæäàëè, ÷òî ñâûøå ñåìè òûñÿ÷ ëèö îáîåãî ïîëà áûëî âîâëå÷åíî â çàãîâîð. Âîçãëàâëÿëè òàéíîå îáùåñòâî, êàê ñòàëî èçâåñòíî, äâîå Àòèíèåâ, Ìàðê è Ãàé, îáà èç ÷èñëà ðèìñêèõ ïëåáååâ, à òàêæå Ëóöèé Îïèòåðíèé[1], óðîæåíåö Ôàëåðèé, è êàìïàíåö Ìèíèé Öåððèíèé. (7) Îíè-òî è áûëè çà÷èíùèêàìè âñåõ ïðåñòóïëåíèé è ãíóñíîñòåé, âåðõîâíûìè æðåöàìè è îñíîâàòåëÿìè ìèñòåðèé. Èõ ïîñòàðàëèñü àðåñòîâàòü â ïåðâóþ î÷åðåäü, è êîãäà èõ äîñòàâèëè ê êîíñóëàì, îíè ñðàçó ñîçíàëèñü è äàëè ïîëíûå ïîêàçàíèÿ. |
17. Recitari deinde senatus consulta iusserunt indicique praemium proposuerunt si quis quem ad se deduxisset nomenve absentis detulisset. [2] Qui nominatus profugisset, diem certam se finituros, ad quam nisi citatus respondisset, absens damnaretur. Si quis eorum, qui tum extra terram Italiam essent, nominaretur, ei laxiorem diem daturos, si venire ad causam dicendam vellet. [3] Edixerunt deinde ne quis quid fugae causa vendidisse neve emisse vellet; ne quis reciperet celaret ope ulla iuvaret fugientes. [4] Contione dimissa terror magnus urbe tota fuit, nec moenibus se tantum urbis aut finibus Romanis continuit, sed passim per totam Italiam, litteris hospitum de senatus consulto et contione et edicto consulum acceptis, trepidari coeptum est. [5] Multi ea nocte, quae diem insecuta est quo in contione res palam facta est, custodiis circa portas positis fugientes a triumviris comprehensi et reducti sunt: multorum delata nomina. Quidam ex iis viri feminaeque mortem sibi consciverunt. [6] Coniurasse supra septem milia virorum ac mulierum dicebantur. Capita autem coniurationis constabat esse M. et C. Atinios de plebe Romana et Faliscum L. Opiternium et Minium Cerrinium Campanum: [7] ab his omnia facinora et flagitia orta, eos maximos sacerdotes conditoresque eius sacri esse. Data opera, ut primo quoque tempore comprehenderentur. Adducti ad consules fassique de se nullam moram iudicio fecerunt. |