Ïåðåâîä È. È. Ìàõàíüêîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, A. C. Schlesinger, 1938/1991. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
6. (1) Òóò êàê ðàç ïðèøëî âðåìÿ âîéñêîâîãî ñìîòðà, êîòîðûé ïðîèñõîäèò ïî òàêîìó îáðÿäó: ãîëîâó ðàçðóáëåííîé íàäâîå ñîáàêè âìåñòå ñ ïåðåäíåé ÷àñòüþ òóëîâèùà êëàäóò ïî ïðàâóþ ñòîðîíó äîðîãè, à çàäíþþ ÷àñòü ñ âíóòðåííîñòÿìè — ïî ëåâóþ. (2) Ìåæäó ïîëîâèíàìè æåðòâåííîãî æèâîòíîãî ïðîâîäÿò âîîðóæåííîå âîéñêî. Âïåðåäè íåñóò ïðîñëàâëåííîå îðóæèå âñåõ ìàêåäîíñêèõ öàðåé îò ñàìîãî íà÷àëà öàðñòâà. (3) Äàëåå ñëåäóåò ñàì öàðü ñ äåòüìè, çà íèì — öàðñêèé îòðÿä è òåëîõðàíèòåëè, à çàìûêàåò øåñòâèå îñòàëüíîå âîéñêî. (4) Áîê î áîê ñ Ôèëèïïîì øëè ìîëîäûå ëþäè — åãî ñûíîâüÿ: Ïåðñåé, êîòîðîìó øåë óæå òðèäöàòûé ãîä, è Äåìåòðèé, ïÿòüþ ãîäàìè ìîëîæå. Ïåðâûé áûë â ïîëíîé ñèëå þíîñòè, âòîðîé â åå öâåòó, è îíè ÿâëÿëè áû ñîáîé äîñòîéíîå ïîòîìñòâî ñ÷àñòëèâîãî îòöà, áóäü òîò â çäðàâîì óìå. (5) Íà ñìîòðàõ áûë îáû÷àé: ïîñëå ñâÿùåííîäåéñòâèÿ âîéñêî ïåðåñòðàèâàëîñü è, ðàçäåëèâøèñü íàäâîå, ñõîäèëîñü, èçîáðàæàÿ áèòâó. (6) Öàðåâè÷è áûëè íàçíà÷åíû êîìàíäóþùèìè â ýòîì ïîòåøíîì ñðàæåíèè. Îäíàêî äåëî âûøëî íåøóòî÷íîå: îòðÿäû ñõâàòèëèñü òàê, êàê áóäòî áèëèñü çà öàðñòâî, è ìíîãî ðàíåíèé áûëî íàíåñåíî ïàëêàìè14, òàê ÷òî äëÿ íàñòîÿùåãî áîÿ íåäîñòàâàëî òîëüêî ìå÷åé. (7) Ïîëîâèíà âîéñêà, êîòîðîé êîìàíäîâàë Äåìåòðèé, íàìíîãî ïðåâçîøëà äðóãóþ. Õîòÿ Ïåðñåé ñîêðóøàëñÿ î ïîðàæåíèè, åãî ðàññóäèòåëüíûå äðóçüÿ áûëè äîâîëüíû, ãîâîðÿ, ÷òî ýòîò ñëó÷àé åùå áóäåò ïîâîäîì îáâèíèòü Äåìåòðèÿ. |
6. Forte lustrandi exercitus venit tempus, cuius sollemne est tale: caput mediae canis praecisae et pars ad dexteram, cum extis posterior ad laevam viae ponitur: [2] inter hanc divisam hostiam copiae armatae traducuntur. Praeferuntur primo agmini arma insignia omnium ab ultima origine Macedoniae regum, deinde rex ipse cum liberis sequitur, [3] proxima est regia cohors custodesque corporis, postremum agmen Macedonum cetera multitudo claudit. [4] Latera regis duo filii iuvenes cingebant, Perseus iam tricesimum annum agens, Demetrius quinquennio minor, medio iuventae robore ille, hic flore, fortunati patris matura suboles, si mens sana fuisset. [5] Mos erat lustrationis sacro peracto decurrere exercitum, et divisas bifariam duas acies concurrere ad simulacrum pugnae. [6] Regii iuvenes duces ei ludicro certamini dati; ceterum non imago fuit pugnae, sed tamquam de regno dimicaretur, ita concurrerunt, multaque vulnera rudibus facta, nec praeter ferrum quicquam defuit ad iustam belli speciem. [7] Pars ea quae sub Demetrio erat longe superior fuit. Id aegre patiente Perseo laetari prudentes amici eius, eamque rem ipsam dicere praebituram causam criminandi iuvenis. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß