История Рима от основания города

Книга XL, гл. 21

21. Phi­lip­pus, si­mul ne otio mi­les de­te­rior fie­ret, si­mul aver­ten­dae sus­pi­cio­nis cau­sa quic­quam a se agi­ta­ri de Ro­ma­no bel­lo, Sto­bos Paeo­niae exer­ci­tu in­dic­to in Mae­di­cam du­ce­re per­git. [2] Cu­pi­do eum ce­pe­rat in ver­ti­cem Hae­mi mon­tis as­cen­den­di, quia vol­ga­tae opi­nio­ni cre­di­de­rat Pon­ti­cum si­mul et Had­ria­ti­cum ma­re et Histrum am­nem et Al­pes conspi­ci pos­se: su­biec­ta ocu­lis ea haud par­vi si­bi mo­men­ti fu­tu­ra ad co­gi­ta­tio­nem Ro­ma­ni bel­li. [3] Per­cuncta­tus re­gio­nis pe­ri­tos de as­cen­su Hae­mi, cum sa­tis in­ter om­nes consta­ret viam exer­ci­tui nul­lam es­se, pau­cis et ex­pe­di­tis per dif­fi­cil­li­mum adi­tum, [4] ut ser­mo­ne fa­mi­lia­ri mi­no­rem fi­lium per­mul­ce­ret, quem sta­tue­rat non du­ce­re se­cum, pri­mum quae­rit ab eo, cum tan­ta dif­fi­cul­tas iti­ne­ris pro­po­na­tur, ut­rum per­se­ve­ran­dum sit in in­cep­to an absti­nen­dum. [5] Si per­gat ta­men ire, non pos­se ob­li­vis­ci se in ta­li­bus re­bus An­ti­go­ni, qui sae­va tem­pes­ta­te iac­ta­tus, cum in eadem na­ve se­cum suos om­nes ha­buis­set, prae­ce­pis­se li­be­ris di­ce­re­tur ut et ip­si me­mi­nis­sent et ita pos­te­ris pro­de­rent, ne quis cum to­ta gen­te si­mul in re­bus du­biis pe­ric­li­ta­ri aude­ret. [6] Me­mo­rem er­go se prae­cep­ti eius duos si­mul fi­lios non com­mis­su­rum in aleam eius qui pro­po­ne­re­tur ca­sus; et quo­niam maio­rem fi­lium se­cum du­ce­ret, mi­no­rem ad sub­si­dia spei et cus­to­diam reg­ni re­mis­su­rum in Ma­ce­do­niam es­se. [7] Non fal­le­bat De­met­rium ab­le­ga­ri se ne ades­set con­si­lio, cum in conspec­tu lo­co­rum con­sul­ta­rent, quae pro­xi­me iti­ne­ra ad ma­re Had­ria­ti­cum at­que Ita­liam du­ce­rent, quae­que ra­tio bel­li es­set fu­tu­ra. [8] Sed non so­lum pa­ren­dum pat­ri sed etiam ad­sen­tien­dum erat, ne in­vi­tum pa­re­re sus­pi­cio­nem fa­ce­ret. [9] Ut ta­men iter ei tu­tum in Ma­ce­do­niam es­set, Di­das ex prae­to­ri­bus re­giis unus, qui Paeo­niae praee­rat, ius­sus est pro­se­qui eum cum mo­di­co prae­si­dio. [10] Hunc quo­que Per­seus, si­cut ple­ros­que pat­ris ami­co­rum, ex quo haud cui­quam du­bium es­se coe­pe­rat, ad quem re­gis ani­mo ita incli­na­to he­re­di­tas reg­ni per­ti­ne­ret, in­ter co­niu­ra­tos in frat­ris per­ni­ciem ha­buit. [11] In prae­sen­tia dat ei man­da­ta ut per om­ne ob­se­qui­um in­si­nua­ret se in quam ma­xi­me fa­mi­lia­rem usum, ut eli­ce­re om­nia ar­ca­na spe­cu­la­ri­que ab­di­tos eius sen­sus pos­set. Ita dig­re­di­tur De­met­rius cum in­fes­tio­ri­bus quam si so­lus iret prae­si­diis.