История Рима от основания города

Книга XLIV, гл. 13

13. In­ter haec et con­sul, ne seg­nis se­de­ret tan­tum in ag­ro hos­tium, M. Po­pi­lium cum quin­que mi­li­bus mi­li­tum ad Me­li­boeam ur­bem op­pug­nan­dam mit­tit. [2] Si­ta est in ra­di­ci­bus Os­sae mon­tis, qua par­te in Thes­sa­liam ver­git, op­por­tu­ne im­mi­nens su­per De­met­ria­dem. [3] Pri­mus ad­ven­tus hos­tium per­cu­lit in­co­las lo­ci; col­lec­tis dein­de ab ne­co­pi­na­to pa­vo­re ani­mis dis­cur­runt ar­ma­ti ad por­tas ac moe­nia, qua sus­pec­ti adi­tus erant, spem­que ex­templo in­ci­de­runt ca­pi pri­mo im­pe­tu pos­se. [4] Ob­si­dio igi­tur pa­ra­ba­tur, et ope­ra ad op­pug­na­tio­nem fie­ri coep­ta.

Per­seus cum audis­set si­mul Me­li­boeam a con­su­lis exer­ci­tu op­pug­na­ri, si­mul clas­sem Iol­ci sta­re, ut in­de De­met­ria­dem adgre­de­re­tur, Euph­ra­no­rem quen­dam ex du­ci­bus cum de­lec­tis duo­bus mi­li­bus Me­li­boeam mit­tit. [5] Eidem im­pe­ra­tum, ut si a Me­li­boea sum­mo­vis­set Ro­ma­nos, De­met­ria­dem pri­us oc­cul­to iti­ne­re intra­ret, quam ab Iol­co ad ur­bem castra mo­ve­rent Ro­ma­ni. [6] Et ab op­pug­na­to­ri­bus Me­li­boeae, cum in su­pe­rio­ri­bus lo­cis re­pen­te ap­pa­ruis­set, cum tre­pi­da­tio­ne mul­ta re­lic­ta ope­ra sunt ig­nis­que iniec­tus. [7] Ita a Me­li­boea absces­sum est. Euph­ra­nor so­lu­ta uni­us ur­bis ob­si­dio­ne De­met­ria­dem ex­templo du­cit. Noc­te moe­nia intrat tan­tam­que fi­du­ciam in­co­len­ti­bus fe­cit ut non moe­nia mo­do, sed ag­ros etiam con­fi­de­rent se a po­pu­la­tio­ni­bus tue­ri pos­se; et erup­tio­nes in va­gos po­pu­la­to­res non si­ne vol­ne­ri­bus hos­tium fac­tae sunt. [8] Cir­cum­vec­ti ta­men moe­nia sunt prae­tor et rex, si­tum ur­bis con­templan­tes, si qua par­te tempta­re aut ope­re aut vi pos­sent. [9] Fa­ma fuit per Cy­dan­tem Cre­ten­sem et An­ti­machum, qui De­met­ria­di praee­rat, trac­ta­tas in­ter Eume­nen et Per­sea con­di­cio­nes ami­ci­tiae. Ab De­met­ria­de cer­te absces­sum est. [10] Eume­nes ad con­su­lem na­vi­gat; gra­tu­la­tus­que, quod pros­pe­re Ma­ce­do­niam intras­set, Per­ga­mum in reg­num abit. [11] Mar­cius Fi­gu­lus prae­tor par­te clas­sis in hi­ber­na Scia­thum mis­sa cum re­li­quis na­vi­bus Ore­um Euboeae pe­tit, eam ur­bem ap­tis­si­mam ra­tus un­de exer­ci­ti­bus qui in Ma­ce­do­nia qui­que in Thes­sa­lia erant, mit­ti com­mea­tus pos­sent.

[12] De Eume­ne re­ge lon­ge di­ver­sa tra­dunt. Si Va­le­rio An­tia­ti cre­das, nec clas­se adiu­tum ab eo prae­to­rem es­se, cum sae­pe eum lit­te­ris ac­cer­sis­set, tra­dit, nec cum gra­tia ab con­su­le pro­fec­tum in Asiam, in­dig­na­tum quod, ut iis­dem castris ten­de­ret per­mis­sum non fue­rit; [13] ne ut equi­tes qui­dem Gal­los quos se­cum ad­du­xe­rat re­lin­que­ret, im­pet­ra­ri ab eo po­tuis­se. [14] At­ta­lum frat­rem eius et re­man­sis­se apud con­su­lem, et sin­ce­ram eius fi­dem aequa­li te­no­re eg­re­giam­que ope­ram in eo bel­lo fuis­se.