Ïåðåâîä Î. Ë. Ëåâèíñêîé.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, A. C. Schlesinger, 1951/1989. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
12. (1) Âíà÷àëå íåïðèÿòåëü èçóìèëñÿ, íå ïîíèìàÿ, ÷òî îçíà÷àåò ýòîò âíåçàïíûé øóì. (2) Êîãäà æå Ïèôîí ñ Ôèëèïïîì, íà÷àëüíèêè ãàðíèçîíà, óçíàëè, ÷òî ãîðîä îòêðûò, òî áðîñèëèñü ÷åðåç áðåøü íà âûëàçêó ñ îòðÿäîì àãðèàí è èëëèðèéöåâ, ðåøèâ, ÷òî äåëî îáåðíåòñÿ íà ïîëüçó òåì, êòî ïåðâûì åå çàõâàòèò, è íåñòðîéíàÿ òîëïà ðèìëÿí, (3) êîòîðûå ñõîäèëèñü è ñîçûâàëèñü îòîâñþäó, ÷òîáû âîðâàòüñÿ çäåñü â ãîðîä, áûëà îòîãíàíà è â áåñïîðÿäêå áåæàëà; èõ ïðåñëåäîâàëè äî ñàìîãî ðâà, è, çàãíàííûå òóäà, îíè ïàäàëè, çàïîëíÿÿ ðîâ ñâîèìè òåëàìè. Äî øåñòèñîò áûëî òàì óáèòî, à ðàíåíû ïî÷òè ñ.495 ÷òî âñå, êòî áûë çàñòèãíóò ìåæäó ñòåíîþ è ðâîì. (4) Òàê ïîãóáèëà ïðåòîðà ñîáñòâåííàÿ åãî çàòåÿ, è îí óæå áîëüøå íå ìîã íè íà ÷òî ðåøèòüñÿ. Íå äâèãàëîñü äåëî è ó Ýâìåíà, ïðèñòóïàâøåãî ê Êàññàíäðèè ñðàçó ñ ìîðÿ è ñ ñóøè. (5) À ïîýòîìó îáà ðåøèëè, ðàç íå óäàëñÿ îòêðûòûé íàòèñê, ðàññòàâèòü ïîä ñòåíàìè îñàäíûå îðóäèÿ, íî ïðåæäå óñèëèòü ñòðàæó, ÷òîáû èç Ìàêåäîíèè íå ÿâèëàñü íèêàêàÿ ïîäìîãà. (6) Íî ïîêà îíè ãîòîâèëè îñàäó, äåñÿòü Ïåðñååâûõ ëåãêèõ ñóäîâ, ïðèñëàííûõ èç Ôåññàëîíèêè ñ îòáîðíûì îòðÿäîì ãàëëîâ, óâèäåâ ñ ìîðÿ âðàæåñêèå êîðàáëè, äîæäàëèñü íî÷è è, âûñòðîèâøèñü â ðÿä, ñàìûì áåðåãîì ïîäîøëè ê ãîðîäó. (7) Âåñòü î ïðèáûòèè íîâûõ ñèë ê íåïðèÿòåëþ çàñòàâèëà è ðèìëÿí, è Ýâìåíà îñòàâèòü ìûñëü îá îñàäå. Îáîãíóâ ìûñ, îíè ïðèñòàëè ó Òîðîíû32 (8) è óæ ãîòîâû áûëè íàïàñòü òåïåðü íà íåå, íî óâèäåëè, ÷òî ãîðîä îõðàíÿåòñÿ ñèëüíûì îòðÿäîì, è, áðîñèâ ïóñòóþ çàòåþ, äâèíóëèñü ê Äåìåòðèàäå. Ïðèáëèçèâøèñü, îíè óâèäåëè, ÷òî è òóò íà ñòåíàõ ïîëíî âîèíîâ ïðè îðóæèè, à ïîòîìó ïðîøëè ìèìî è ïðè÷àëèëè ó Èîëêà ñ íàìåðåíüåì îòñþäà íàïàñòü íà Äåìåòðèàäó, îïóñòîøèâ ïðåæäå çäåøíèå ìåñòà. |
12. Hostis primum admiratio cepit quidnam sibi repentinus clamor vellet. [2] Postquam patere urbem accepere praefecti praesidii Pytho et Philippus, pro eo qui occupasset adgredi opus factum esse rati, cum valida manu Agrianum Illyriorumque erumpunt Romanosque, [3] qui alii aliunde coibant convocabanturque, ut signa in urbem inferrent, incompositos atque inordinatos fugant persequunturque ad fossam, in quam compulsos ruina cumulant. Sescenti ferme ibi interfecti, omnesque prope qui inter murum fossamque deprensi erant volnerantur. [4] Ita suo ipse conatu perculsus praetor segnior ad alia factus consilia erat. Et ne Eumeni quidem simul a mari simul a terra adgredienti quidquam satis procedebat. [5] Placuit igitur utrique custodiis firmatis ne quod praesidium ex Macedonia intromitti posset, quoniam vis aperta non processisset, operibus moenia oppugnare. [6] Haec parantibus iis decem regii lembi ab Thessalonica cum delectis Gallorum auxiliaribus missi, cum in salo stantes hostium naves conspexissent, ipsi obscura nocte, simplici ordine, quam poterant proxime litus tenentes, intrarunt urbem. [7] Huius novi praesidii fama absistere oppugnatione simul Romanos regemque coegit. Circumvecti promunturium ad Toronen classem appulerunt. [8] Eam quoque oppugnare adorti, ubi valida defendi manu animadverterunt, inrito incepto Demetriadem petunt. Ibi cum adpropinquantes repleta moenia armatis vidissent, praetervecti ad Iolcon classem appulerunt, inde agro vastato Demetriadem quoque adgressuri. |