Ïåðåâîä Î. Ë. Ëåâèíñêîé.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, A. C. Schlesinger, 1951/1989. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
44. (1) À êîíñóë, õîòü è âîðîòèëñÿ â ëàãåðü ñ ïîáåäîþ, íî ðàäîñòè ïðåäàòüñÿ íå ìîã, ñíåäàåìûé òðåâîãîþ çà ìëàäøåãî ñûíà. (2) Ýòî áûë Ïóáëèé Ñöèïèîí, ðîäíîé ñûí êîíñóëà Ïàâëà è ïðèåìíûé âíóê Ñöèïèîíà Àôðèêàíñêîãî, âïîñëåäñòâèè, ïîñëå ïàäåíèÿ Êàðôàãåíà128, òàêæå ïîëó÷èâøèé ïðîçâèùå Àôðèêàíñêîãî. (3) Áåç óäåðæó ïðåñëåäóÿ âðàãà, îí îêàçàëñÿ îòíåñåííûì â ñòîðîíó îò ëàãåðÿ, à áûëî åìó â òó ïîðó ñåìíàäöàòü ëåò, è ýòî óñóãóáëÿëî òðåâîãó îòöà. Îí âîðîòèëñÿ ìíîãî ïîçæå, è êîíñóë, óâèäåâ ñûíà öåëûì è íåâðåäèìûì, ïî÷óâñòâîâàë íàêîíåö, ÷òî ðàä ñâîåé ïîáåäå. (4) Ñëóõ î ñðàæåíèè óæå äîøåë äî Àìôèïîëÿ, è ìàòåðè ñåìåéñòâ ñòåêàëèñü â õðàì Äèàíû, êîòîðàÿ çîâåòñÿ Òàâðîïîëîé129, óìîëÿòü áîãèíþ î ïîìîùè, è òóò Äèîäîð, íà÷àëüñòâîâàâøèé íàä ãîðîäîì, îïàñàÿñü, êàê áû ôðàêèéöû, êîòîðûõ äâå òûñÿ÷è áûëî â ãàðíèçîíå, íå ðàçãðàáèëè ñðåäè ñóìÿòèöû ãîðîä, ïóñòèëñÿ íà õèòðîñòü: îí íàíÿë ÷åëîâåêà, êîòîðûé ïîä âèäîì ïèñüìîíîñöà âðó÷èë åìó ïîñëàíüå ïðÿìî ïîñðåäè ðûíî÷íîé ïëîùàäè. (5) Òàì ãîâîðèëîñü, ÷òî ðèìëÿíå ïðèñòàëè ó Ýìàôèè130 è ðàçîðÿþò ïîëÿ âîêðóã; òàìîøíèå íà÷àëüíèêè ïðîñÿò çàùèòû îò ýòèõ ãðàáèòåëåé. (6) Ïðî÷òÿ ïèñüìî, Äèîäîð îáðàòèëñÿ ê ôðàêèéöàì: èäèòå, ñêàçàë îí, ê Ýìàôèè è çàùèòèòå áåðåã; ïîêóäà ðèìëÿíå ðàçáðåëèñü ïî ïîëÿì è òàì ðûùóò, èõ ìîæíî ïåðåáèòü è ïîæèâèòüñÿ èçðÿäíî. (7) Îäíîâðåìåííî Äèîäîð ñòàðàëñÿ ðàññåÿòü ñëóõ î ïîðàæåíèè: êîãäà áû, äåñêàòü, áûë îí âåðåí, áåãëåöû èç áèòâû óæå âîçâðàùàëèñü áû îäèí çà äðóãèì. (8) Óäàëèâ ïîä òàêèì ïðåäëîãîì ôðàêèéöåâ è óáåäèâøèñü, ÷òî îíè ïåðåïðàâèëèñü ÷åðåç Ñòðèìîí, Äèîäîð òîò÷àñ çàïåð âîðîòà ãîðîäà. |
44. Consulem, cum se in castra victor recepisset, ne sincero gaudio frueretur, cura de minore filio stimulabat. [2] P. Scipio is erat, Africanus et ipse postea deleta Carthagine appellatus, naturalis consulis Pauli filius, adoptione Africani nepos. [3] Is septimum decimum tunc annum agens, quod ipsum curam augebat, dum effuse sequitur hostes, in partem aliam turba ablatus erat; et serius cum redisset, tunc demum, recepto sospite filio, victoriae tantae gaudium consul sensit. [4] Amphipolim cum iam fama pugnae pervenisset concursusque matronarum in templum Dianae, quam Tauropolon vocant, ad opem exposcendam fieret, Diodorus, qui praeerat urbi, metuens ne Thraces, quorum duo milia in praesidio erant, urbem in tumultu diriperent, ab subornato ab se per fallaciam in tabellarii speciem litteras in foro medio accepit. [5] Scriptum in iis erat ad Emathiam classem Romanam appulsam esse agrosque circa vexari; orare praefectos Emathiae ut praesidium adversus populatores mittat. [6] His lectis hortatur Thracas ut ad tuendam Emathiae oram proficiscantur: magnam eos caedem praedamque palatis passim per agros Romanis facturos. [7] Simul elevat famam adversae pugnae: quae si vera foret, alium super alium recentes ex fuga venturos fuisse. [8] Per hanc causam Thracibus ablegatis, simul transgressos eos Strymonem vidit, portas clausit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß