Ïåðåâîä Î. Ë. Ëåâèíñêîé.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002) Ì. Ë. Ãàñïàðîâ è
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, A. C. Schlesinger, 1951/1989. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
30. (1) Âñå ýòî áûëî îáúÿâëåíî â ïåðâûé äåíü ñîáðàíüÿ è âûçâàëî ÷óâñòâà âåñüìà ðàçëè÷íûå. Ñâîáîäà, îáðåòåííàÿ ñâåðõ îæèäàíèé, îáîäðÿëà, êàê è îáëåã÷åíèå ãîäîâîé ïîäàòè, (2) íî ðàçðûâ òîðãîâûõ ñâÿçåé ìåæäó îáëàñòÿìè, êàçàëîñü, óïîäîáèë ñòðàíó æèâîìó ñóùåñòâó, ðàññå÷åííîìó íà ÷àñòè, íåæèçíåñïîñîáíûå äðóã áåç äðóãà. Òàê ìàëî ñàìè ìàêåäîíÿíå çíàëè, ñêîëü âåëèêà ñòðàíà èõ, êàê ëåãêî åå ïîäåëèòü è êàê åå ÷àñòè ìîãóò äîâëåòü ñåáå. (3)  ñàìîì äåëå, ïåðâóþ îáëàñòü íàñåëÿþò áèñàëòû, íàðîä î÷åíü õðàáðûé (îíè æèâóò çà Íåññîì è ïî îáå ñòîðîíû Ñòðèìîíà); çäåñü çåìëÿ îáèëüíà ïëîäàìè, íåäðà åå áîãàòû, à ãîðîä Àìôèïîëü õîðîøî çàêðûâàåò âñå ïîäñòóïû ê Ìàêåäîíèè ñ âîñòîêà. (4) Âòîðàÿ îáëàñòü âëàäååò ìíîãîëþäíûìè öâåòóùèìè ãîðîäàìè — Ôåññàëîíèêîé è Êàññàíäðèåé, — à åùå Ïàëëåíîé — çåìëåé ïëîäîðîäíîé è óðîæàéíîé; è ê ìîðþ òóò ïîäîéòè óäîáíî — åñòü ãàâàíè â Òîðîíå è â Ýíåå, ó ãîðû Àôîí, è â Àêàíôå; îíè îáðàùåíû âåñüìà óäà÷íî — îäíè ê Ôåññàëèè è ê îñòðîâó Åâáåå, à äðóãèå ê Ãåëëåñïîíòó. (5) Îáëàñòè òðåòüåé ïðèíàäëåæàò çíàìåíèòûå ãîðîäà Ýäåññà, Áåðåÿ, Ïåëëà, à òàêæå çåìëè Âåòòèåâ, âîèíñòâåííîãî ïëåìåíè; òóò îáèòàåò è âåëèêîå ìíîæåñòâî ãàëëîâ è èëëèðèéöåâ, íåóòîìèìûõ çåìëåäåëüöåâ. (6) ×åòâåðòóþ îáëàñòü íàñåëÿþò Ýîðäåè, ëèíêåñòû è ïåëàãîíû, ê íèì ïðèñîåäèíåíû Àòèíòàíèÿ, Òèìôåèäà è Ýëèìèîòèäà — (7) çåìëè õîëîäíûå, òðóäíûå, íåïîäàòëèâûå, òî÷ü-â-òî÷ü êàê èõ æèòåëè, ÷üÿ ãðóáîñòü óñóãóáëÿåòñÿ ñîñåäñòâîì âàðâàðîâ, êîòîðûå òî â áèòâàõ ñ íèìè òÿãàþòñÿ, òî çàìèðÿþòñÿ è çàðàæàþò ñâîèìè îáû÷àÿìè. (8) Òàêîé ðàçäåë Ìàêåäîíèè íà ÷àñòè, êàæäàÿ èç êîòîðûõ ñåáÿ îáåñïå÷èâàëà ñðåäñòâàìè, ïîêàçàë, ñêîëü âåëèêà îíà â öåëîì. |
30. Haec pronuntiata primo die conventus varie adfecerunt animos. Libertas praeter spem data adrexit et levatum annuum vectigal; [2] regionatim commercio interruptis sua videri lacerata, tamquam animali in artus alterum alterius indigentis distracto; adeo, quanta Macedonia esset, quam divisui facilis, quam se ipsa quaeque contenta pars esset, Macedones quoque ignorabant. [3] Pars prima Bisaltas habet, fortissimos viros — trans Nessum amnem incolunt et circa Strymonem, — et multas frugum proprietates et metalla et opportunitatem Amphipolis, quae obiecta claudit omnes ab oriente sole in Macedoniam aditus. [4] Secunda pars celeberrimas urbes Thessalonicen et Cassandream habet, ad hoc Pallenen, fertilem ac frugiferam terram; maritimas quoque opportunitates ei praebent portus ad Toronen ac montem Atho Aeneamque et Acanthum, alii ad Thessaliam insulamque Euboeam, alii ad Hellespontum opportune versi. [5] Tertia regio nobilis urbes Edessam et Beroeam et Pellam habet et Vettiorum bellicosam gentem, incolas quoque permultos Gallos et Illyrios, impigros cultores. [6] Quartam regionem Eordaei et Lyncestae et Pelagones incolunt; iuncta his Atintania et Tymphaeis et Elimiotis. [7] Frigida haec omnis duraque cultu et aspera plaga est; cultorum quoque ingenia terrae similia habet. Ferociores eos et accolae barbari faciunt, nunc bello exercentes, nunc in pace miscentes ritus suos. [8] Divisa itaque Macedonia partium usibus separatis, quanta universa esset, ostendit. |