Âåðãèëèé. Áóêîëèêè. Ãåîðãèêè. Ýíåèäà. Õóäîæåñòâåííàÿ ëèòåðàòóðà, Ìîñêâà, 1979.
Ïåðåâîä ñ ëàòèíñêîãî Ñ. À. Îøåðîâà ïîä ðåä. Ô. À. Ïåòðîâñêîãî.
Êîììåíòàðèé Í. À. Ñòàðîñòèíîé.
Ïåðåâîä ñ ëàòèíñêîãî Ñ. À. Îøåðîâà ïîä ðåä. Ô. À. Ïåòðîâñêîãî.
Êîììåíòàðèé Í. À. Ñòàðîñòèíîé.
 îñíîâó ïåðåâîäà ïîëîæåíî èçäàíèå: P. Vergilii Maronis, Opera… edidit… Albertus Forbiger. Partes I—III, Lipsiae, 1873—1875. Ó÷òåíû òàêæå ñëåäóþùèå èçäàíèÿ: P. Vergilius Maro, Opera omnia, vol. I—III, recensuit O. Ribbeck, Lipsiae, 1859—1868; «Oeuvres de Virgile», texte établi et commenté par Benoist, Paris, 1918; «Vergil’s Gedichte» erklärt von Th. Ladewig, Berlin, zwölfte Auflage, 1902—1907.
Ëàò. òåêñò ïðèâîäèòñÿ ïî èçä.: Virgil. T. II. Aeneid VII—XII // Loeb Classical Library, 1942 (2-å èñïð. ïåðåèçä. 1918, ðåïð. 1934).
ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
Ëàò. òåêñò ïðèâîäèòñÿ ïî èçä.: Virgil. T. II. Aeneid VII—XII // Loeb Classical Library, 1942 (2-å èñïð. ïåðåèçä. 1918, ðåïð. 1934).
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
120
130
140
150
160
170
180
190
200
210
220
230
240
250
260
270
280
290
300
310
320
330
340
350
360
370
380
390
400
410
420
430
440
450
460
470
480
490
500
510
520
530
540
550
560
570
580
590
600
610
620
630
640
650
660
670
680
690
700
710
720
730
740
750
760
770
780
790
800
810
Ýòè ïîêóäà äåëà âäàëåêå îò Ëàâðåíòà âåðøàòñÿ, Äî÷ü Ñàòóðíà ñ íåáåñ ïîñûëàåò íà çåìëþ Èðèäó Ê äåðçêîìó Òóðíó, — â òîò ÷àñ îí ñèäåë â äîëèíå ñâÿùåííîé, Òàì, ãäå ïðåäêà åãî Ïèëóìíà ðîùà øóìåëà. |
|
Atque ea diversa penitus dum parte geruntur, Irim de caelo misit Saturnia Iuno audacem ad Turnum. luco tum forte parentis Pilumni Turnus sacrata valle sedebat. |
|
5 | Äî÷ü Òàâìàíòà åìó óñòàìè àëûìè ìîëâèò: «Òóðí, ïî âîëå ñâîåé áûñòðîòå÷íîå âðåìÿ äàðóåò Òî, ÷òî òåáå îáåùàòü íå äåðçíóë áû íèêòî èç áåññìåðòíûõ. Ñïóòíèêîâ, ãîðîä è ôëîò Ýíåé ïîêèíóë è îòáûë  öàðñòâî, ãäå ñòàðåö Ýâàíäð ñ Ïàëàòèíà àðêàäöàìè ïðàâèò. |
ad quem sic roseo Thaumantias ore locuta est: «Turne, quod optanti divum promittere nemo auderet, volvenda dies en attulit ultro. Aeneas urbe et sociis et classe relicta sceptra Palatini sedemque petit Euandri. |
|
10 | Áîëüøå òîãî, îí ïðîíèê äî òâåðäûíü äàëåêèõ Êîðèòà, ×òîáû ê îðóæüþ ïðèçâàòü çåìëåäåëüöåâ ëèäèéñêèõ îòðÿäû. ×òî æå òû ìåäëèøü? Ïîðà çàëîæèòü êîíåé â êîëåñíèöó! Âðåìÿ íå òðàòü! Âðàñïëîõ íàïàäè íà ëàãåðü ñìÿòåííûé!» Òóò âîçíåñëàñü ê íåáåñàì íà ðàñêèíóòûõ êðûëüÿõ áîãèíÿ, |
nec satis: extremas Corythi penetravit ad urbes Lydorumque manum collectos armat agrestis. quid dubitas? nunc tempus equos, nunc poscere currus. rumpe moras omnis et turbata arripe castra». dixit et in caelum paribus se sustulit alis |
|
15 | Ñêðûëàñü ñðåäè îáëàêîâ, ïî äóãå ïðîì÷àâøèñü îãðîìíîé. Âåñòíèöó Òóðí óçíàë è, ïðîñòåðøè ê çâåçäàì ëàäîíè, Ìîëâèë òàêèå ñëîâà âîñëåä óáåãàâøåé Èðèäå: «Íåáà êðàñà! Êòî òåáå ïîâåëåë íà îáëàêå ëåãêîì Ê íàì íà çåìëþ ñëåòåòü? Îò÷åãî ëó÷è çîëîòûå |
ingentemque fuga secuit sub nubibus arcum. adgnovit iuvenis duplicisque ad sidera palmas sustulit ac tali fugientem est voce secutus: «Iri, decus caeli, quis te mihi nubibus actam detulit in terras? unde haec tam clara repente |
|
20 | Ëüþòñÿ äîæäåì, è íåáåñíàÿ òâåðäü ðàñïàõíóëàñü, ÿâëÿÿ Âçîðó áëóæäàíüå ñâåòèë? Ïîâèíóþñü çíàìåíüÿì, áîãè, Êòî áû èç âàñ ê îðóæüþ íè çâàë!» È, ïðîìîëâèâ, ñïóñòèëñÿ Òóðí ê ðåêå è, âîäû çà÷åðïíóâ ñ ïîâåðõíîñòè ñâåòëîé, Îí ê áåññìåðòíûì âîççâàë, ýôèð íàïîëíèâ ìîëüáàìè. |
tempestas? medium video discedere caelum palantisque polo stellas. sequor omina tanta, quisquis in arma vocas». et sic effatus ad undam processit summoque hausit de gurgite lymphas, multa deos orans, oneravitque aethera votis. |
|
25 | Òîò÷àñ âûõîäèò â ïîëÿ íåñìåòíàÿ ðàòü èòàëèéöåâ, Ãîðäûõ îáèëüåì êîíåé, è îäåæä óçîðíûõ, è çëàòà.  ïåðâûõ ðÿäàõ âûñòóïàåò Ìåññàï, îòðÿä çàìûêàþò Òèððà ñûíû, à Òóðí, ïðåäâîäèòåëü âîéñê, — ïîñðåäèíå Åäåò ñ îðóæüåì è âñåõ êðàñîé ïðåâîñõîäèò è ðîñòîì. |
Iamque omnis campis exercitus ibat apertis, dives equum, dives pictai vestis et auri (Messapus primas acies, postrema coercent Tyrrhidae iuvenes, medio dux agmine Turnus), [vertitur arma tenens, et toto vertice supra est: — |
|
30 | Òàê, ïîëíîâîäíûé îò ñòðóé ñåìè ñïîêîéíûõ ïðèòîêîâ, Ãàíã ìîë÷àëèâûé òå÷åò èëè Íèë, êîãäà òó÷íàÿ âëàãà Ñõëûíåò ñ ïîëåé è â ïðèâû÷íîå âíîâü âîðî́òèòñÿ ðóñëî. Âèäÿò òðîÿíöû, êàê ïûëü ïîäíèìàåòñÿ îáëàêîì òåìíûì, Êàê âíåçàïíàÿ òüìà çàêðûâàåò ðàâíèíó îò âçîðà. |
ceu septem surgens sedatis amnibus altus per tacitum Ganges aut pingui flumine Nilus cum refluit campis et iam se condidit alveo. hic subitam nigro glomerari pulvere nubem prospiciunt Teucri ac tenebras insurgere campis. |
|
35 | Ïåðâûì Êàèê çàêðè÷àë ñ óêðåïëåíèé, ê ïîëÿì îáðàùåííûõ: «Òåâêðû, âçãëÿíèòå, êàêîé òóìàí òàì ñòåëåòñÿ ÷åðíûé! Áûñòðî íåñèòå ìå÷è, ïîäíèìàéòåñü íà ñòåíû ñ îðóæüåì! Ýé! Ïîäñòóïàþò âðàãè!» È íåìåäëÿ ñ êðèêîì äàðäàíöû  ëàãåðå ñêðûòüñÿ ñïåøàò è âçáåãàþò íà́ ñòåíó, èáî |
primus ab adversa conclamat mole Caicus: «quis globus, o cives, caligine volvitur atra? ferte citi ferrum, date tela, ascendite muros, hostis adest, heia!» ingenti clamore per omnis condunt se Teucri portas et moenia complent. |
|
40 | Èì íàêàçàë, óåçæàÿ, Ýíåé, ìíîãîîïûòíûé â áèòâàõ, ×òîáû îíè, åñëè âäðóã íåîæèäàííî ÷òî ïðèêëþ÷èòñÿ,  ñòðîé íå ñìåëè âñòàâàòü, íå ââåðÿëèñü îòêðûòîìó ïîëþ, Íî çàùèùàëè ñâîé ñòàí ïîä ïðèêðûòüåì ñòåí óêðåïëåííûõ. Ãîíèò èõ ñòûä è ãíåâ ñ âðàãîì ñõâàòèòüñÿ âïëîòíóþ, |
namque ita discedens praeceperat optimus armis Aeneas, si qua interea fortuna fuisset, neu struere auderent aciem neu credere campo; castra modo et tutos servarent aggere muros. ergo etsi conferre manum pudor iraque monstrat, |
|
45 | Íî çàìûêàþò îíè, ïîâèíóÿñü ïðèêàçó, âîðîòà, Â áàøíÿõ ñ îðóæüåì çàñåâ, ïðèáëèæåíüÿ âðàãîâ îæèäàþò. Âäðóã, âïåðåä ïðîëåòåâ è ìåäëèòåëüíûé ñòðîé îáîãíàâøè, Äâàäöàòü îòáîðíûõ áîéöîâ íà êîíÿõ çà ñîáîé óâëåêàÿ, Ê ëàãåðþ Òóðí ïîäñêàêàë. Ôðàêèéñêèé â ÿáëîêàõ áåëûõ |
obiciunt portas tamen et praecepta facessunt, armatique cavis exspectant turribus hostem. Turnus, ut ante volans tardum praecesserat agmen, viginti lectis equitum comitatus, et urbi improvisus adest: maculis quem Thracius albis |
|
50 | Ì÷èò åãî êîíü, è çîëîòîì øëåì ãîðèò êðàñíîãðèâûé. «Êòî ñî ìíîþ, äðóçüÿ? Íà âðàãà êòî áðîñèòñÿ ïåðâûé?.. Âîò âàì!» È, âûìîëâèâ òàê, ìåòíóë îí äðîòèê ñ ðàçìàõó — Íîâîé íà÷àëî âîéíû — è ñòðåìãëàâ ïî ðàâíèíå ïîíåññÿ. Âñòðåòèëî ïóùåííûé äðîò ãðîçíîçâó÷íûì êðèêîì è øóìîì |
portat equus cristaque tegit galea aurea rubra. «ecquis erit, mecum, iuvenes, qui primus in hostem? en» — ait et iaculum attorquens emittit in auras, principium pugnae, et campo sese arduus infert. clamorem excipiunt socii fremituque sequuntur |
|
55 | Âîéñêî ñîþçíûõ ïëåìåí. Íåïîíÿòíà èì ðîáîñòü äàðäàíöåâ: ×òî æå íå âûéäóò îíè íà ðàâíèíó, íå âñòðåòÿò ñ îðóæüåì Íàòèñê âðàãîâ, íî çà âàëîì ñèäÿò? Âäîëü âñåõ óêðåïëåíèé Ðûùåò Òóðí è â ñòåíå íåïðèñòóïíîé èùåò ïðîõîäà; Òàê, ïûòàÿñü ïîïàñòü çà îãðàäó ïîëíîé îâ÷àðíè, |
horrisono; Teucrum mirantur inertia corda, non aequo dare se campo, non obvia ferre arma viros, sed castra fovere. huc turbidus atque huc lustrat equo muros aditumque per avia quaerit. ac veluti pleno lupus insidiatus ovili |
|
60 | Ðûùåò çà ïîëíî÷ü âîëê, ïîä äîæäëèâûì óïîðñòâóÿ âåòðîì, Áðîäèò âîêðóã è ðû÷èò, — íî â óêðûòüå íàäåæíîì ÿãíÿòà Áëåþò è ìàòîê ñîñóò; ê íåäîñòóïíîé ðâåòñÿ äîáû÷å  ÿðîñòè çâåðü, îùåòèíèâøè øåðñòü, è ïî êðîâè òîìèòñÿ Æàäíàÿ ãëîòêà åãî, èññóø¸ííàÿ ãîëîäîì äîëãèì. |
cum fremit ad caulas, ventos perpessus et imbris, nocte super media; tuti sub matribus agni balatum exercent; ille asper et improbus ira saevit in absentis; collecta fatigat edendi ex longo rabies et siccae sanguine fauces: |
|
65 | ßðîñòè òîé æå îãíåì çàãîðàåòñÿ ðóòóë ïðè âèäå Áàøåí è ñòåí, è äî ìîçãà êîñòåé ïðîíèêàåò îáèäà: Êàê ïîäñòóïèòüñÿ åìó, êàê òðîÿíñêèõ áîéöîâ èç-çà âàëà Âûáèòü? Êàê âûìàíèòü èõ, ÷òîá â îòêðûòîì ïîëå ñðàçèòüñÿ? Ðèíóëñÿ Òóðí ê êîðàáëÿì, ÷òî ñòîÿëè ñ ëàãåðåì ðÿäîì, |
haud aliter Rutulo muros et castra tuenti ignescunt irae, duris dolor ossibus ardet. qua temptet ratione aditus, et quae via clausos excutiat Teucros vallo atque effundat in aequum? classem, quae lateri castrorum adiuncta latebat, |
|
70 | Ñêðûòûå âàëîì êðóòûì è ðåêîé îãðàæäåííûå áûñòðîé, Ì÷èòñÿ îí âñêà÷ü è îãíÿ ó ñîðàòíèêîâ ðàäîñòíûõ ïðîñèò, Æàäíî õâàòàåò ðóêîé ñîñíû́ ãîðÿùèå ñó÷üÿ. Áðîñèëèñü âîèíû âñëåä, óâëå÷åííûå íàòèñêîì Òóðíà, Èç î÷àãîâ ðàñõèùàþò îãîíü — è êàæäûé íåñåòñÿ |
aggeribus saeptam circum et fluvialibus undis, invadit sociosque incendia poscit ovantis atque manum pinu flagranti fervidus implet. tum vero incumbunt (urget praesentia Turni) atque omnis facibus pubes accingitur atris. |
|
75 | Ñ ôàêåëîì ÷åðíûì â ðóêàõ; ñìîëÿíûå äûìíûå âåòâè ßðêî ïûëàþò, äî çâåçä âçìåòàÿ èñêðû è ïëàìÿ. Ìóçà! Êòî èç áîãîâ îò òàêîãî èçáàâèë ïîæàðà Òåâêðîâ? Êòî óáåðåã êîðàáëè îò Âóëêàíîâîé ñèëû? Ìîëâèòå! Ïîâåñòü î òîì ñòàðà, íî ñëàâà íåòëåííà. |
diripuere focos; piceum fert fumida lumen taeda et commixtam Volcanus ad astra favillam. Quis deus, o Musae, tam saeva incendia Teucris avertit? tantos ratibus quis depulit ignis? dicite. prisca fides facto, sed fama perennis. |
|
80 | Â òå âðåìåíà, êîãäà ôëîò ñâîé Ýíåé íà Èäå Ôðèãèéñêîé Ñòðîèë, ãîòîâÿñü îòïëûòü â ìîðñêèå áåçâåñòíûå äàëè, Ê ñûíó — ïðåäàíüå ãëàñèò, — áîãîâ Áåðåêèíôñêàÿ Ìàòåðü Ñ ïðîñüáîé òàêîþ ïðèøëà è ïðîìîëâèëà: «Ñûí ìîé! Èñïîëíè Ìàòåðè ìèëîé ìîëüáó, î âëàñòèòåëü, Îëèìï óñìèðèâøèé! |
tempore quo primum Phrygia formabat in Ida Aeneas classem et pelagi petere alta parabat, ipsa deum fertur genetrix Berecyntia magnum vocibus his adfata Iovem: «da, nate, petenti, quod tua cara parens domito te poscit Olympo. |
|
85 | Ðîùó ñîñíîâóþ ÿ ëþáèëà äîëãèå ãîäû: Ëåñ ìîé ñòîÿë íà âåðøèíå ãîðû; ïðèíîñèëè ìíå æåðòâû Â ñóìðàêå ìåæäó ñòâîëîâ òåíèñòûõ êëåíîâ è ñîñåí. Âíóêó äàðäàíñêîìó ÿ, êîãäà ôëîò ïðèøëîñü åìó ñòðîèòü, Ñ ðàäîñòüþ èõ îòäàëà, — à òåïåðü òðåâîæèòñÿ ñåðäöå. |
pinea silva mihi, multos dilecta per annos, lucus in arce fuit summa, quo sacra ferebant, nigranti picea trabibusque obscurus acernis: has ego Dardanio iuveni, cum classis egeret, laeta dedi; nunc sollicitam timor anxius angit. |
|
90 | Ñòðàõ ìîé ðàññåé è ê ïðîñüáå ìîåé ñíèçîéäè áëàãîñêëîííî: Ïóñòü ìîé ëåñ íè òÿãîñòíûé ïóòü, íè âåòðû, íè âèõðè Íå îäîëåþò — çàòåì, ÷òî ìîèìè âçðàùåí îí ãîðàìè». Ìàòåðè ñûí îòâå÷àë, âðàùàþùèé çâåçäíîå íåáî: «Âîëþ ðîêà ñêëîíèòü ðàäè íèõ òû ìíèøü, î ðîäíàÿ? |
solve metus atque hoc precibus sine posse parentem, ne cursu quassatae ullo neu turbine venti vincantur; prosit nostris in montibus ortas». Filius huic contra, torquet qui sidera mundi: «o genetrix, quo fata vocas? aut quid petis istis? |
|
95 | Åñòü ëè çàêîí, ÷òîá êîðàáëü, ðóêîé ïîñòðîåííûé ñìåðòíîé, Æðåáèé áåññìåðòíûé îáðåë è ïóòåì, îïàñíîñòåé ïîëíûì, Ïëûë áåçîïàñíî Ýíåé? Íå äàíî áîãàì ýòî ïðàâî! Òå ëèøü ÷åëíû, ÷òî, âñ¸ îäîëåâ, Àâçîíèéñêèõ äîñòèãíóò Ãàâàíåé, òå, ÷òî ñðåäü âîëí óöåëåþò è ê ïàøíÿì Ëàâðåíòñêèì |
mortaline manu factae immortale carinae fas habeant? certusque incerta pericula lustret Aeneas? cui tanta deo permissa potestas? immo ubi defunctae finem portusque tenebunt Ausonios olim, quaecumque evaserit undis |
|
100 | Òåâêðîâ öàðÿ ïðèâåçóò, ÿ îò ñìåðòíûõ èçáàâëþ îáëè÷èé: Ñòàíóò îíè ïî âîëå ìîåé áîæåñòâàìè ìîðñêèìè, Áóäóò, ïîäîáíî Äîòî́, Ãàëàòåå ïðåêðàñíîé ïîäîáíî, Ãðóäüþ áåññìåðòíîé ïðîñòîð ïó÷èíû ïåíèòü áåçáðåæíîé». Ìîëâèâ, ïîêëÿëñÿ Îòåö ðåêîé ñòèãèéñêîãî áðàòà, |
Dardaniumque ducem Laurentia vexerit arva, mortalem eripiam formam magnique iubebo aequoris esse deas, qualis Nereia Doto et Galatea secant spumantem pectore pontum». dixerat, idque ratum Stygii per flumina fratris, |
|
105 | ×åðíûì ïîòîêîì ñìîëû è îáðûâîì íàä ïðîïàñòüþ ìðà÷íîé È ãîëîâîþ êèâíóë, ñîòðÿñàÿ Îëèìïà ãðîìàäó. Íûíå íàñòàë îáåùàííûé äåíü, èñïîëíèëñÿ íûíå Ïàðêîé îòïóùåííûé ñðîê, è, ðàçãíåâàíà Òóðíà íå÷åñòüåì, Ìàòü îò ñâÿùåííûõ ÷åëíîâ îòâðàòèëà îãîíü äåðçíîâåííûé. |
per pice torrentis atraque voragine ripas adnuit et totum nutu tremefecit Olympum. Ergo aderat promissa dies et tempora Parcae debita complerant, cum Turni iniuria Matrem admonuit ratibus sacris depellere taedas. |
|
110 | Âäðóã óäàðÿåò â ãëàçà íåâåäîìûé ñâåò, è ñ âîñõîäà Ïî íåáó òó÷à ëåòèò; çà åå çàâåñîé îãðîìíîé Õîð èäåéñêèé çâó÷èò, è ñ âûñîò ðàçíîñèòñÿ ãðîçíûé Ãîëîñ, äàðäàíñêèì áîéöàì è ðàòè ðóòóëîâ âíÿòíûé: «Ñòðàõ çà ìîè êîðàáëè îòáðîñüòå, òåâêðû! Íå íóæíî |
hic primum nova lux oculis offulsit et ingens visus ab Aurora caelum transcurrere nimbus Idaeique chori; tum vox horrenda per auras excidit et Troum Rutulorumque agmina complet: «ne trepidate meas, Teucri, defendere navis, |
|
115 | Èõ ìå÷îì çàùèùàòü: ïîäîææåò ïó÷èíó ìîðñêóþ Òóðí ñêîðåé, ÷åì ñâÿùåííûé ìîé ëåñ. À âû óïëûâàéòå Âîëüíî, áîãèíè ìîðåé: òàê âåëèò âàì Âåëèêàÿ Ìàòåðü!» Òîò÷àñ æå âñå êîðàáëè îáðûâàþò ïðè÷àëüíûå ïóòû, Ðîñòðû â ðåêó ïîãðóçèâ, íûðÿþò, ñëîâíî äåëüôèíû, |
neve armate manus: maria ante exurere Turno quam sacras dabitur pinus. vos ite solutae, ite deae pelagi; genetrix iubet». et sua quaeque continuo puppes abrumpunt vincula ripis delphinumque modo demersis aequora rostris |
|
120 121 |
Âãëóáü óõîäÿò, è âîò — î ÷óäî! — äåâè÷üè ëèöà [Ñòîëüêî æå èõ, ñêîëüêî ïðåæäå ñóäîâ íà ïðè÷àëå ñòîÿëî, — Âûïëûëè âäðóã èç ãëóáèí è â îòêðûòîì ìîðå èñ÷åçëè. Ðóòóëîâ óæàñ ñêîâàë, è Ìåññàï, îõâà÷åííûé ñòðàõîì, Ðîáêèõ ñäåðæàë ñêàêóíîâ, è ïîòîê âíåçàïíî çàìåäëèë |
ima petunt. hinc virgineae, mirabile monstrum, [quot prius aeratae steterant ad litora prorae,] reddunt se totidem facies pontoque feruntur. Obstipuere animi Rutulis, conterritus ipse turbatis Messapus equis, cunctatur et amnis |
|
125 | Âëàãè ðîêî÷óùåé áåã, è Òèáð îò ìîðÿ îòõëûíóë. Òóðí îäèí ñðåäè âñåõ íå óòðàòèë ñïåñèâîé îòâàãè, Âíîâü îêëèêàÿ äðóçåé, îí ñåðäöà èì âíîâü îáîäðÿåò: «Òåâêðàì îäíèì ýòî ÷óäî ãðîçèò: îòíèìàåò ïðèâû÷íûé Ïóòü ê ñïàñåíüþ ó íèõ Þïèòåð ñàì, íå äîæäàâøèñü |
rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab alto. at non audaci Turno fiducia cessit; ultro animos tollit dictis atque increpat ultro: «Troianos haec monstra petunt, his Iuppiter ipse auxilium solitum eripuit, non tela neque ignes |
|
130 | Íàøèõ ìå÷åé è îãíåé. Íåò â ìîðÿõ òðîÿíöàì äîðîãè, Íåò íàäåæäû áåæàòü: èì òåïåðü ïîëâñåëåííîé çàêðûòî! ×òî æå äî ñóøè, — îíà â ðóêàõ ó íàñ, èòàëèéöåâ, — Ñòîëüêî íàñ âûøëî íà áîé. È áîãîâ ðîêîâûå âåùàíüÿ Ìíå íè÷óòü íå ñòðàøíû, õîòü è õâàëÿòñÿ èìè ôðèãèéöû: |
exspectant Rutulos. ergo maria invia Teucris nec spes ulla fugae: rerum pars altera adempta est, terra autem in nostris manibus; tot milia gentes arma ferunt Italae. nil me fatalia terrent, si qua Phryges prae se iactant, responsa deorum: |
|
135 | Õâàòèò ñ ñóäüáû è ñ Âåíåðû òîãî, ÷òî òðîÿíöû äîñòèãëè Ùåäðûõ Àâçîíèè íèâ. ß òîæå ïðèçâàí ñóäüáîþ, Ìíå ïîâåëåâøåé ìå÷îì èñòðåáèòü ïðåñòóïíîå ïëåìÿ Çà ïîõèùåíüå æåíû. Íå îäíèõ ëèøü êîñíóëàñü Àòðèäîâ Ýòà ïå÷àëü, è äîçâîëåíà ìåñòü íå îäíèì ëèøü Ìèêåíàì. |
sat fatis Venerique datum est, tetigere quod arva fertilis Ausoniae Troes. sunt et mea contra fata mihi, ferro sceleratam exscindere gentem, coniuge praerepta, nec solos tangit Atridas iste dolor solisque licet capere arma Mycenis. |
|
140 | Ãèáåëè ñ íèõ äîâîëüíî îäíîé. Íå äîâîëüíî ëü è ïðåæíèõ Áûëî ãðåõîâ, ÷òîáû ñòàëî íàâåê äëÿ íèõ íåíàâèñòíî Æåíùèíû èìÿ ñàìî? Íå íà ýòîò ëè âàë ïîëàãàÿñü, Ñòàëè îòâàæíû îíè, íå íà ýòîò ëè ðîâ, ÷òî îòñðî÷èò Ãèáåëü åäâà ëè íà ìèã? Íî îíè ëü íå âèäàëè, êàê ñòåíû |
“sed periisse semel satis est”: peccare fuisset ante satis, penitus modo non genus omne perosos femineum: quibus haec medii fiducia valli fossarumque morae, leti discrimina parva, dant animos. at non viderunt moenia Troiae |
|
145 | Òðîè — äàðîì ÷òî èõ Íåïòóí âîçâåë — ðàçðóøàëèñü? Êòî æå èç âàñ, îòáîðíàÿ ðàòü, ñî ìíîþ ðåøèòñÿ Ýòó ïðåãðàäó âçëîìàòü è âîðâàòüñÿ â òðåïåùóùèé ëàãåðü? Ìíå íå íóæíû íè òüìû êîðàáëåé, íè äîñïåõè Âóëêàíà, ×òîáû íà òåâêðîâ èäòè, — ïóñòü õîòü âñå ýòðóñêè âñòóïàþò |
Neptuni fabricata manu considere in ignis? sed vos, o lecti, ferro quis scindere vallum apparat et mecum invadit trepidantia castra? non armis mihi Volcani, non mille carinis est opus in Teucros. addant se protinus omnes |
|
150 | Ñ íèìè â ñîþç; è íå÷åãî èì áîÿòüñÿ, ÷òî íî÷üþ, Ñòðàæåé òâåðäûíè óáèâ, óêðàäåì òðóñëèâî Ïàëëàäèé Èëè âî ÷ðåâå ãëóõîì êîíÿ ìû ïðÿòàòüñÿ áóäåì: Íåò, ÿ âåðþ, è äíåì îêðóæèì ìû èõ ñòåíû ïîæàðîì! ß èõ çàñòàâëþ ïðèçíàòü, ÷òî îíè íå ñ ïîëêàìè ïåëàñãîâ |
Etrusci socios. tenebras et inertia furta Palladii, caesis summae custodibus arcis, ne timeant, nec equi caeca condemur in alvo: luce palam certum est igni circumdare muros. haud sibi cum Danais rem faxo et pube Pelasga |
|
155 | Äåëî èìåþò, ÷òî íàñ äåñÿòü ëåò îòðàæàòü íå ìîãëà áû Ãåêòîðà ìîùü. Íî ëó÷øàÿ äíÿ ïîëîâèíà ìèíóëà, Ñäåëàëè äåëî ñâîå ìû íà ñëàâó; îòäàéòå æå âå÷åð Îòäûõó âû è âåñåëüþ, ìóæè, ïåðåä çàâòðàøíåé áèòâîé». Íî ïðîòèâ êàæäûõ âîðîò íå çàáûë Ìåññàï êàðàóëû |
esse ferant, decimum quos distulit Hector in annum. nunc adeo, melior quoniam pars acta diei, quod superest, laeti bene gestis corpora rebus procurate, viri, et pugnam sperate parari». Interea vigilum excubiis obsidere portas |
|
160 | Âûñòàâèòü íà íî÷ü è âåñü îïîÿñàòü ëàãåðü êîñòðàìè. ×òîáû ñëåäèòü çà âðàãîì, âûñûëàþò â äîçîð èòàëèéöû Äâàæäû ñåìü ÷åëîâåê, è çà êàæäûì — þíîøåé ñîòíÿ Ñëåäóåò, â çîëîòå âñå è â øëåìàõ ñ ãðèâîé áàãðÿíîé; Ñòðàæè ðàñõîäÿòñÿ âðîçü è, ÷åðåä êàðàóëüíûì íàçíà÷èâ, |
cura datur Messapo et moenia cingere flammis. bis septem Rutili, muros qui milite servent, delecti; ast illos centeni quemque sequuntur purpurei cristis iuvenes auroque corusci. discurrunt variantque vices fusique per herbam |
|
165 | Ïüþò, ðàçëåãøèñü â òðàâå, îñóøàþò ìåäíûå ÷àøè, Òüìó ðàçîãíàâ îãíÿìè êîñòðîâ, áåç ñíà êîðîòàþò Íî÷ü çà èãðîé. Òåâêðû ñìîòðÿò íà íèõ, ñ îðóæüåì ñòîÿ íà ñòåíàõ; Âîèíû ñòâîðû âîðîò ïðîâåðÿþò, ïîëíû òðåâîãè, |
indulgent vino et vertunt crateras aënos. conlucent ignes, noctem custodia ducit insomnem ludo. Haec super e vallo prospectant Troes et armis alta tenent, nec non trepidi formidine portas |
|
170 | Êîïüÿ íåñóò è ïðîâîäÿò ìîñòû êî âñåì óêðåïëåíüÿì. Ïûëêèé Ñåðãåñò è Ìíåñôåé îáîäðÿþò èõ è òîðîïÿò. Èì äâîèì ïîâåëåë ðîäèòåëü Ýíåé, êîëü íåæäàííî Ãðÿíåò áåäà, âîçãëàâèòü ìóæåé è íà÷àëüñòâîâàòü â áèòâàõ. Ðàòü íà âàëàõ çàëåãëà, ðàçäåëèâ ïî æðåáüþ îïàñíûé |
explorant pontisque et propugnacula iungunt, tela gerunt. instat Mnestheus acerque Serestus, quos pater Aeneas, si quando adversa vocarent, rectores iuvenum et rerum dedit esse magistros. omnis per muros legio, sortita periclum, |
|
175 | Òðóä, è äîëã â ñâîé ÷åðåä èñïîëíÿåò áäèòåëüíî êàæäûé. Íèñ, íåóäåðæíûé â áîþ, ó âîðîò ñòîÿë â êàðàóëå, Ñûí Ãèðòàêà; åãî îõîòíèöà Èäà ïîñëàëà  ïóòü çà Ýíååì — ñòðåëêà è ìåòàòåëÿ ëåãêîãî äðîòà. Ñ Íèñîì áûë Ýâðèàë; íè â ðÿäàõ ýíåàäîâ, íè ïðåæäå |
excubat exercetque vices, quod cuique tuendum est. Nisus erat portae custos, acerrimus armis, Hyrtacides, comitem Aeneae quem miserat Ida venatrix, iaculo celerem levibusque sagittis, et iuxta comes Euryalus, quo pulchrior alter |
|
180 | Âîèí òàêîé êðàñîòû íå íîñèë òðîÿíñêèõ äîñïåõîâ. Þíîñòü ëèøü ïåðâûì ïóøêîì åìó îòìåòèëà ùåêè. Îáùàÿ èõ ñâÿçàëà ëþáîâü è ïîäâèãîâ æàæäà. Íûíå îíè ó âîðîò â îäíîì êàðàóëå ñòîÿëè. Íèñ ãîâîðèò: «Òî áîãè ëè æàð íàì â äóøó âëèâàþò, |
non fuit Aeneadum Troiana neque induit arma, ora puer prima signans intonsa iuventa. his amor unus erat pariterque in bella ruebant; tum quoque communi portam statione tenebant. Nisus ait: «dine hunc ardorem mentibus addunt, |
|
185 | Èëè âëå÷åíüå ñâîå ïðåäñòàâëÿåòñÿ êàæäîìó áîãîì? Áèòâó ñ âðàãîì çàâÿçàòü èëü íà äåëî èíîå ðåøèòüñÿ Äóõ ìîé äàâíî ìíå âåëèò, íå äîâîëüñòâóÿñü ïðàçäíûì ïîêîåì. Âèäèøü: ïîâåðèâ â óñïåõ, ðàçëåãëèñü èòàëèéöû áåñïå÷íî, Ñíó è âèíó ïðåäàëèñü, — ëèøü ìèãàþò êîñòðû, äîãîðàÿ; |
Euryale, an sua cuique deus fit dira cupido? aut pugnam aut aliquid iamdudum invadere magnum mens agitat mihi, nec placida contenta quiete est. cernis, quae Rutulos habeat fiducia rerum. lumina rara micant, somno vinoque soluti |
|
190 | Òèõî ñòàëî êðóãîì. Òàê ïîñëóøàé, ÷òî́ ÿ çàäóìàë, Ìîé Ýâðèàë, è êàêîå â äóøå ðåøåíèå çðååò. Òðåáóþò âñå — è íàðîä è ñåíàò — ê Ýíåþ îòïðàâèòü Âåñòíèêîâ, ÷òîá î âîéíå îí óçíàë è âåðíóëñÿ ñêîðåå. Åñëè íàãðàäó òåáå ïîñóëÿò, î êàêîé ïîïðîøó ÿ, — |
procubuere, silent late loca. percipe porro, quid dubitem et quae nunc animo sententia surgat. Aenean acciri omnes, populusque patresque, exposcunt mittique viros, qui certa reportent. si tibi quae posco promittunt (nam mihi facti |
|
195 | Ìíå æå è ñëàâû îäíîé äîâîëüíî, — òàì, ìåæ õîëìàìè, Ïóòü ÿ ñóìåþ íàéòè è ïðîáðàòüñÿ ê ñòåíàì Ïàëëàíòåÿ». Æàæäîþ ñëàâû òîò÷à́ñ çàãîðåëàñü äóøà Ýâðèàëà; Òàê, â èçóìëåíüå çàñòûâ, îí îòâåòèë ïûëêîìó äðóãó: «×òî æå, ìåíÿ äîïóñòèòü òû íå õî÷åøü ê ñëàâíîìó äåëó? |
fama sat est), tumulo videor reperire sub illo posse viam ad muros et moenia Pallantea». obstipuit magno laudum percussus amore Euryalus; simul his ardentem adfatur amicum: «mene igitur socium summis adiungere rebus, |
|
200 | Äîëæåí òåáÿ îäíîãî ÿ îòïðàâèòü íà ïîäâèã îïàñíûé? Íåò, íå òàêèì ìîé ðîäèòåëü Îôåëüò, ïðèâû÷íûé ê ñðàæåíüÿì, Âûðàñòèë ñûíà ñðåäü áåä, ÷òî òåðïåëà Òðîÿ ðîäíàÿ, È ñðåäü àðãîññêèõ óãðîç! Ðàçâå òàê ïîñòóïàë ÿ ñ òîáîþ, Ñëåäóÿ âîëå ñóäåá, ñ áëàãîðîäíûì ñêèòàÿñü Ýíååì? |
Nise, fugis? solum te in tanta pericula mittam? non ita me genitor, bellis adsuetus Opheltes, Argolicum terrorem inter Troiaeque labores sublatum erudiit, nec tecum talia gessi, magnanimum Aenean et fata extrema secutus: |
|
205 | Åñòü è âî ìíå ýòîò äóõ, ïðåçèðàþùèé æèçíü è ãîòîâûé Ñâåòîì äíÿ çàïëàòèòü çà îáîèì æåëàííóþ ñëàâó». Íèñ îòâå÷àë: «Íåóæòî ÿ ìîã â òåáå óñîìíèòüñÿ? Íåò — èëè ïóñòü ìíå íå äàñò ê òåáå âåðíóòüñÿ ñ ïîáåäîé Ñàì Þïèòåð èëü òîò èç áîãîâ, êòî íà íàñ áëàãîñêëîííî |
est hic, est animus lucis contemptor et istum qui vita bene credat emi, quo tendis, honorem». Nisus ad haec: «equidem de te nil tale verebar, nec fas, non: ita me referat tibi magnus ovantem Iuppiter aut quicumque oculis haec aspicit aequis. |
|
210 | Ñìîòðèò. Åñëè æå áîã èëè ñëó÷àé íå äàñò ìíå óäà÷è, — Ýòî áûâàåò íå ðàç ñðåäü îïàñíîñòåé, — íóæíî, ÷òîá äðóãà Òû ïåðåæèë: òîìó, êòî ìëàäøå, æèòü ïîäîáàåò. Áóäåò òîãäà, êîìó óíåñòè ìîå òåëî èç áîÿ, Âûêóï ëè äàòü çà íåãî, êîëü ïîçâîëèò Ôîðòóíà, è â çåìëþ |
sed si quis, quae multa vides discrimine tali, si quis in adversum rapiat casusve deusve, te superesse velim; tua vita dignior aetas. sit qui me raptum pugna pretiove redemptum mandet humo, solita aut si qua id Fortuna vetabit, |
|
215 | Ïðàõ îïóñòèòü, èëü õîòü æåðòâû ïðèíåñòü íàä ïóñòîþ ãðîáíèöåé. È ïðè÷èíèòü íå ìîãó ÿ òàêîãî òÿæêîãî ãîðÿ Ìàòåðè áåäíîé òâîåé, — âåäü èç âñåõ ìàòåðåé íàøèõ ñ ñûíîì Òîëüêî îíà óïëûëà, íå îñòàëàñü â Àêåñòå âåëèêîé». Ìîëâèë â îòâåò Ýâðèàë: «Îòãîâîðêè íàïðàñíî òû ìíîæèøü: |
absenti ferat inferias decoretque sepulchro. neu matri miserae tanti sim causa doloris, quae te sola, puer, multis e matribus ausa persequitur, magni nec moenia curat Acestae». ille autem, «causas nequiquam nectis inanis, |
|
220 | Òâåðäî ðåøåíüå ìîå, è òåáå åãî ñ ìåñòà íå ñòðîíóòü. Òàê ïîñïåøèì æå!» È âîò, îñòàëüíûõ ðàçáóäèâ êàðàóëüíûõ, Âìåñòî ñåáÿ íà ÷àñàõ îñòàâëÿåò îí èõ è óõîäèò  ëàãåðü öàðÿ îòûñêàòü, è óâîäèò äðóãà ñ ñîáîþ. Òâàðè âñå íà çåìëå óñïîêîèëèñü â ìèðíîé äðåìîòå, |
nec mea iam mutata loco sententia cedit. acceleremus», ait. vigiles simul excitat: illi succedunt servantque vices; statione relicta ipse comes Niso graditur regemque requirunt. Cetera per terras omnis animalia somno |
|
225 | Ñáðîñèâ çàáîòû ñ äóøè è áðåìÿ òðóäîâ ïîçàáûâøè, Òîëüêî òåâêðîâ âîæäè è ëó÷øèå âîèíû íî÷üþ Äîëãèé äåðæàëè ñîâåò î ïåðâåéøèõ äåëàõ ãîñóäàðñòâà: ×òî ïðåäïðèíÿòü èì òåïåðü è êîãî ê Ýíåþ îòïðàâèòü.  ëàãåðå òåìíîì êðóæêîì ñòîÿëè íà ïëîùàäè ñðåäíåé |
laxabant curas et corda oblita laborum: ductores Teucrum primi, delecta iuventus, consilium summis regni de rebus habebant, quid facerent quisve Aeneae iam nuntius esset. stant longis adnixi hastis et scuta tenentes |
|
230 | Âñå, íå ñíèìàÿ ùèòîâ, îïåðøèñü íà äëèííûå êîïüÿ. Âäðóã ïîäáåãàþò ê íèì Íèñ ñ Ýâðèàëîì è âûñëóøàòü ïðîñÿò: Âðåìÿ íå äàðîì âîæäè, íî íà âàæíîå äåëî ïîòðàòÿò! Ïåðâûì Þë ðàçðåøèë ïîäîéòè äðóçüÿì îðîáåâøèì, Íèñó âåëåë ãîâîðèòü. «ß ïðîøó, ýíåàäû, áåç ãíåâà |
castrorum et campi medio. tum Nisus et una Euryalus confestim alacres admittier orant; rem magnam, pretiumque morae fore. primus Iulus accepit trepidos ac Nisum dicere iussit. tum sic Hyrtacides: «audite o mentibus aequis, |
|
235 | Âûñëóøàòü òî́ò÷àñ æå íàñ. Íå ñóäèòå î çàìûñëàõ íàøèõ, Ãëÿäÿ íà íàøè ãîäà. Çà ñòåíàìè ðóòóëû ñìîëêëè, Ñëîìëåíû ñíîì è âèíîì. Çàïðèìåòèëè ìåñòî ìû ñàìè: Òàì, ãäå ê ðàçâèëêå äîðîã, è òàì, ãäå ê ìîðþ âûõîäÿò Íàøè âîðîòà, ó íèõ âñå êîñòðû ïîãàñëè, è ê íåáó |
Aeneadae, neve haec nostris spectentur ab annis, quae ferimus. Rutuli somno vinoque soluti conticuere; locum insidiis conspeximus ipsi, qui patet in bivio portae, quae proxima ponto; interrupti ignes, aterque ad sidera fumus |
|
240 | ×åðíûé òÿíåòñÿ äûì. Åñëè, ñëó÷àåì ïîëüçóÿñü ýòèì, Íàì äîçâîëèòå âû â Ïàëëàíòåé ïîéòè çà Ýíååì,  ëàãåðü òðîÿíñêèé âîéäåò îí ñ îáèëüíîé äîáû÷åþ âñêîðå, Âñåõ âðàãîâ èñòðåáèâ. À óæ ìû íå ñîáüåìñÿ ñ äîðîãè: ×àñòî îõîòèëèñü ìû è â äîëèíå âèäåëè òåìíîé |
erigitur; si fortuna permittitis uti, quaesitum Aenean et moenia Pallantea, mox hic cum spoliis, ingenti caede peracta, adfore cernetis. nec nos via fallet euntis: vidimus obscuris primam sub vallibus urbem |
|
245 | Ãîðîäà êðàé, è òå÷åíüå ðåêè õîðîøî íàì çíàêîìî». Ìîëâèë íà ýòî Àëåò, ïîñåäåëûé è îïûòîì çðåëûé: «Îò÷èå áîãè, âñåãäà â âàøåé âîëå ñóäüáà Èëèîíà! Íî äî êîíöà ïîãóáèòü âû òåâêðîâ ðîä íå õîòèòå, Åñëè ñ òàêîþ äóøîé, ñ òàêèì áåñòðåïåòíûì ñåðäöåì |
venatu adsiduo et totum cognovimus amnem». Hic annis gravis atque animi maturus Aletes: «di patrii, quorum semper sub numine Troia est, non tamen omnino Teucros delere paratis, cum talis animos iuvenum et tam certa tulistis |
|
250 | Þíîøè åñòü ñðåäè íàñ! — È äðóçåé ñ òàêèìè ñëîâàìè Îáíÿë çà ïëå÷è îí, ïðîëèâàÿ îáèëüíûå ñëåçû. — ×åì — ÿ íå âåäàþ ñàì — íàãðàäèòü ìû ìîæåì äîñòîéíî Ïîäâèã òàêîé? Âàøèõ ñîáñòâåííûõ äóì âåëè÷üå è áîãè Ëó÷øóþ âàì âîçäàäóò íàãðàäó. À âñå îñòàëüíîå |
pectora». sic memorans umeros dextrasque tenebat amborum et voltum lacrimis atque ora rigabat. «quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus istis praemia posse rear solvi? pulcherrima primum di moresque dabunt vestri; tum cetera reddet |
|
255 | Áëàãî÷åñòèâûé Ýíåé âàì äàñò è þíûé Àñêàíèé, — Îí íå çàáóäåò âîâåê âåëèêîé âàøåé çàñëóãè». «Òàêæå è ÿ, äëÿ êîãî ëèøü îäíî îñòàåòñÿ ñïàñåíüå, — Ñêîðûé âîçâðàò îòöà, — ïîäõâàòèë Àñêàíèé, — ìîëþ âàñ Âåñòû ñåäîé î÷àãîì, Àññàðàêà ëàðîì, ñâÿòûíåé |
actutum pius Aeneas atque integer aevi Ascanius, meriti tanti non immemor umquam». «immo ego vos, cui sola salus genitore reducto», excipit Ascanius, «per magnos, Nise, Penates Assaracique Larem et canae penetralia Vestae |
|
260 | Íàøèõ ïåíàòîâ, — êî ìíå âîðîòèòå ðîäèòåëÿ, äàéòå Ñíîâà óâèäåòü åãî! Âñÿ ñóäüáà ìîÿ, âñå óïîâàíüÿ — Â âàøèõ ðóêàõ. Ëèøü åãî îáðåòó — è ïîêèíåò íàñ ãîðå, Êóáêà ñåðåáðÿíûõ äâà, ñàìîöâåòàìè ÿðêî ãîðÿùèõ, — Èõ êàê äîáû÷ó îòåö çàõâàòèë â ïîáåæäåííîé Àðèñáå, — |
obtestor: quaecumque mihi fortuna fidesque est, in vestris pono gremiis: revocate parentem, reddite conspectum; nihil illo triste recepto. bina dabo argento perfecta atque aspera signis pocula, devicta genitor quae cepit Arisba, |
|
265 | Äâà òðåíîæíèêà âàì, äâà òàëàíòà çîëîòà äàì ÿ, Ñ íèìè ñòàðèííûé êðàòǻð, ïîäíåñåííûé òèðèéñêîé Äèäîíîé. Åñëè æå íàì íàä Èòàëèåé âëàñòü ïîäàðèò ïîáåäà, Åñëè ïðèäåòñÿ äåëèòü ìåæ áîéöîâ ïî æðåáüþ äîáû÷ó, — Âèäåëè âû, íà êàêîì ñêàêóíå, âåñü â çîëîòå, ì÷àëñÿ |
et tripodas geminos, auri duo magna talenta, cratera antiquum, quem dat Sidonia Dido. si vero capere Italiam sceptrisque potiri contigerit victori et praedae dicere sortem, vidisti quo Turnus equo, quibus ibat in armis |
|
270 | Òóðí? È ùèò, è êîíÿ, è øëåì ñ ïóðïóðíîþ ãðèâîé ß íà ðàçäåë íå îòäàì — âñå â íàãðàäó äîñòàíåòñÿ Íèñó. Äàñò è îòåö ìîé òåáå èç çàõâà÷åííûõ ïëåííûõ äâåíàäöàòü Ëó÷øèõ ðàáûíü-ìàòåðåé è áîéöîâ ñî âñåì èõ îðóæüåì, Çåìëþ òåáå ïîæàëóåò îí èç íàäåëà Ëàòèíà. |
aureus; ipsum illum, clipeum cristasque rubentis excipiam sorti, iam nunc tua praemia, Nise. praeterea bis sex genitor lectissima matrum corpora captivosque dabit suaque omnibus arma, insuper his campi quod rex habet ipse Latinus. |
|
275 | Òû æå ìåíÿ, Ýâðèàë, îáîãíàë íå íàìíîãî ãîäàìè, Äðóãà òàêîãî, êàê òû, ÿ âñåé äóøîé ïðèíèìàþ, ×òîáû ñî ìíîé ñðåäü ïðåâðàòíîñòåé áûë òû âñåãäà íåðàçëó÷åí. Ïóñòü áåç òåáÿ íèêîãäà íå ñòÿæàþ ÿ ïîäâèãîì ñëàâû!  ìèðíûå äíè è â áîþ äîêàæó ÿ äåëîì è ñëîâîì, |
te vero, mea quem spatiis propioribus aetas insequitur, venerande puer, iam pectore toto accipio et comitem casus complector in omnis. nulla meis sine te quaeretur gloria rebus; seu pacem seu bella geram, tibi maxima rerum |
|
280 | Êàê äîâåðÿþ òåáå». Ýâðèàë â îòâåò åìó ìîëâèë: «Äåíü íå íàñòóïèò, êîãäà óëè÷åí ÿ áóäó â èçìåíå Äåðçêîé îòâàãå ìîåé, — òîëüêî á íàì ÿâèëà Ôîðòóíà Ìèëîñòü ñâîþ, íå âðàæäó. Íî ïðåâûøå âñÿêîé íàãðàäû ß ìîëþ îá îäíîì: íå ïîêèíü ìîåé ìàòåðè ñòàðîé! |
verborumque fides». contra quem talia fatur Euryalus: «me nulla dies tam fortibus ausis dissimilem arguerit: tantum fortuna secunda haud adversa cadat. sed te super omnia dona unum oro: genetrix Priami de gente vetusta |
|
285 | Ðîä îò Ïðèàìà åå; èç Òðîÿíñêîé çåìëè, èç Àêåñòû, Âìåñòå ñî ìíîé óïëûâàëà îíà, íèãäå íå îñòàëàñü. Åé îá îïàñíîñòÿõ çíàòü, îæèäàþùèõ ñûíà, íå äîëæíî, ß íå ïðîñòèâøèñü óéäó, èáî — òüìîé íî÷íîé è ðóêîþ Ïðàâîé òâîåþ êëÿíóñü — íå ñíåñòè ìíå ñëåç ìàòåðèíñêèõ. |
est mihi, quam miseram tenuit non Ilia tellus mecum excedentem, non moenia regis Acestae. hanc ego nunc ignaram huius quodcumque pericli est inque salutatam linquo; nox et tua testis dextera, quod nequeam lacrimas perferre parentis. |
|
290 | Íåìîùíîé òû ïîìîãè è ïîêèíóòîé äàé óòåøåíüå! Åñëè ñ ýòîé óéòè ìíå ïîçâîëèøü íàäåæäîé, — ñìåëåå Âñòðå÷ó ïðåâðàòíîñòè ÿ». Âñêîëûõíóëèñü äóøè äàðäàíöåâ, Ïðîëèëè ñëåçû ìóæè, è âñåõ îáèëüíåé — Àñêàíèé: Îáðàç ñûíîâíåé ëþáâè îá îòöå íàïîìíèë è ñåðäöå |
at tu, oro, solare inopem et succurre relictae. hanc sine me spem ferre tui: audentior ibo in casus omnis». percussa mente dedere Dardanidae lacrimas, ante omnis pulcher Iulus, atque animum patriae strinxit pietatis imago. |
|
295 | Ñæàë òîñêîþ åìó; è îòâåòèë îí òàê: «Âåðü, èñïîëíþ ÿ âñå, ÷òî òâîèõ äîñòîéíî äåÿíèé. Èìåíåì ëèøü äëÿ ìåíÿ îò ðîäíîé ìîåé ìàòåðè áóäåò Âïðåäü îòëè÷àòüñÿ îíà: áëàãîäàðíîñòü çà ñûíà òàêîãî Åé âîçäàñòñÿ. È çíàé: ÷åì áû âàø íè êîí÷èëñÿ ïîäâèã, — |
tum sic effatur: «sponde digna tuis ingentibus omnia coeptis. namque erit ista mihi genetrix nomenque Creusae solum defuerit, nec partum gratia talem parva manet. casus factum quicumque sequentur, |
|
300 | Ýòîé êëÿíóñü ãîëîâîé, êàê ðîäèòåëü åþ êëÿíåòñÿ, — Âñå, ÷åì òåáÿ íàãðàäèòü ÿ ñóëèë ïðè ñ÷àñòëèâîì èñõîäå, Ìàòåðè áóäåò òâîåé è âàøåìó îòäàíî ðîäó». Òàê îí ïðîìîëâèë â ñëåçàõ è ñíÿë ñâîé ìå÷ çîëî÷åíûé, — Âûêîâàí áûë ýòîò ìå÷ Ëèêàîíîì, èñêóñíèêîì êíîññêèì, |
per caput hoc iuro, per quod pater ante solebat: quae tibi polliceor reduci rebusque secundis, haec eadem matrique tuae generique manebunt». sic ait inlacrimans; umero simul exuit ensem auratum, mira quem fecerat arte Lycaon |
|
305 | Îí æå è íîæíû ê íåìó èç ñëîíîâîé âûðåçàë êîñòè. Íèñó Ìíåñôåé îòäàåò ìîõíàòóþ ëüâèíóþ øêóðó, Ñíÿâ åå ñ ïëå÷, è âåðíûé Àëåò ñ íèì ìåíÿåòñÿ øëåìîì. Áûñòðî äîñïåõè íàäåâ, äðóçüÿ óõîäÿò — è âñþäó, Âïëîòü äî âîðîò, ãäå ñòîèò êàðàóëüíûé îòðÿä, ïîæåëàíüÿ |
Gnosius atque habilem vagina aptarat eburna. dat Niso Mnestheus pellem horrentisque leonis exuvias, galeam fidus permutat Aletes. protinus armati incedunt; quos omnis euntis primorum manus ad portas, iuvenumque senumque, |
|
310 | Ñ÷àñòüÿ ñîïóòñòâóþò èì. È Àñêàíèé, ñ îòâàãîþ ìóæà Áðåìÿ íåñóùèé çàáîò, ÷òî ëèøü çðåëîìó ìóæó ïîä ñèëó, Ïðîñèò îòöó ïåðåäàòü è òî è ýòî — íî âåòåð Òùåòíûå ðå÷è åãî ìåæäó òó÷ ëåòó÷èõ ðàçíîñèò. Âûøëè äðóçüÿ, â íî÷íîé òåìíîòå ÷åðåç ðâû ïåðåáðàâøèñü, |
prosequitur votis. nec non et pulcher Iulus, ante annos animumque gerens curamque virilem, multa patri mandata dabat portanda: sed aurae omnia discerpunt et nubibus inrita donant. Egressi superant fossas noctisque per umbram |
|
315 | Äâèíóëèñü ê ñòàíó âðàãîâ, è ñåáå íà ïîãèáåëü, è ìíîãèì Ðóòóëàì. Âèäÿò îíè: íà òðàâå ëåæàò èòàëèéöû, Ñêîâàíû ñíîì è âèíîì; íàä ðåêîþ â ðÿä êîëåñíèöû Äûøëàìè êâåðõó ñòîÿò; ìåæ êîëåñ è ðàçáðîñàííîé ñáðóè Ëþäè âïîâàëêó ëåæàò, è êóâøèíû ñ âèíîì, è îðóæüå. |
castra inimica petunt, multis tamen ante futuri exitio. passim somno vinoque per herbam corpora fusa vident, arrectos litore currus, inter lora rotasque viros, simul arma iacere, vina simul. prior Hyrtacides sic ore locutus: |
|
320 | Íèñ ãîâîðèò: «Ïîðà íàì äåðçíóòü! Ñàì ñëó÷àé çîâåò íàñ! Çäåñü íàì èäòè. Íî ÷òîá íàñ âðàãè âðàñïëîõ íå çàñòèãëè,  ñïèíó âîíçèâ íàì ìå÷è, — ñòîðîæè́, íàçàä îçèðàÿñü, ß æå ðàñ÷èùó òâîé ïóòü, ïðîëîæó òåáå øèðå äîðîãó». Øåïîòîì âûìîëâèâ òàê, íà Ðàìíåòà íàäìåííîãî òîò÷àñ |
«Euryale, audendum dextra; nunc ipsa vocat res. hac iter est. tu, ne qua manus se attollere nobis a tergo possit, custodi et consule longe; haec ego vasta dabo et lato te limite ducam». sic memorat vocemque premit; simul ense superbum |
|
325 | Íèñ íàïàäàåò ñ ìå÷îì. Íà êîâðàõ ëåæàë îí, ïðîñòåðøèñü, Ñîí âûäûõàë èç øèðîêîé ãðóäè â çàáûòüè íåïðîáóäíîì; Öàðü è Òóðíó-öàðþ èç ãàäàòåëåé ñàìûé ëþáåçíûé, Âñå æå íå ìîã îí ñâîþ îòñðî÷èòü ãèáåëü ãàäàíüåì. Ðåìà ïðèñëóæíèêîâ òðåõ, ãäå ïîïàëî ëåæàâøèõ ìåæ êîïèé, |
Rhamnetem adgreditur, qui forte tapetibus altis exstructus toto proflabat pectore somnum, rex idem et regi Turno gratissimus augur; sed non augurio potuit depellere pestem. tris iuxta famulos temere inter tela iacentis |
|
330 | Îðóæåíîñöà åãî óáèâàåò Íèñ è âîçíèöå, ×òî ó íîã ëîøàäåé ïðèìîñòèëñÿ, ãîëîâó ñâåñèâ, Øåþ óäàðîì ìå÷à ðàçðóáàåò; ïîòîì ãîñïîäèíó Ãîëîâó ñíîñèò è òðóï íà ïîäñòèëêå, ïðîïèòàííîé êðîâüþ, Îí îñòàâëÿåò ëåæàòü. Íå ùàäèò è Ëàìèðà è Ëàìà |
armigerumque Remi premit aurigamque sub ipsis nactus equis ferroque secat pendentia colla; tum caput ipsi aufert domino truncumque relinquit sanguine singultantem; atro tepefacta cruore terra torique madent. nec non Lamyrumque Lamumque |
|
335 | Íèñ è Ñåððàíà ðàçèò, êðàñîòîé áëèñòàâøåãî þíîé; Äîëãî â òó íî÷ü âåñåëèëñÿ Ñåððàí, íî Ëèýåì îáèëüíûì Áûë ïîáåæäåí è óñíóë; à ñ÷àñòëèâåé áû âñå îáåðíóëîñü, Åñëè á âåñåëüå è ïèð ïðîäîëæàëèñü âñþ íî÷ü äî ðàññâåòà. Ñëîâíî íåñûòûé ëåâ, ÷òî â îâ÷àðíå ìå÷åòñÿ ïîëíîé, — |
et iuvenem Serranum, illa qui plurima nocte luserat, insignis facie, multoque iacebat membra deo victus; felix, si protinus illum aequasset nocti ludum in lucemque tulisset. impastus ceu plena leo per ovilia turbans |
|
340 | Ãîëîä ãîíèò åãî, è ðåâåò, è õâàòàåò, è ðâåò îí Ïàñòüþ êðîâàâîþ ñêîò áåççàùèòíûé, çàòèõøèé îò ñòðàõà, — Òàê æå ñåÿë ñìåðòü Ýâðèàë: óâëå÷åííûé óáèéñòâîì, Âîèíîâ îí áåçûìÿííûõ ðàçèë áåç ÷èñëà è áåç ñ÷åòà; Ê ñïÿùèì ïîäêðàâøèñü, óáèë îí Àáàðèñà, Ôàäà, Ãåðáåçà; |
(suadet enim vesana fames) manditque trahitque molle pecus mutumque metu, fremit ore cruento. nec minor Euryali caedes; incensus et ipse perfurit ac multam in medio sine nomine plebem, Fadumque Herbesumque subit Rhoetumque Abarimque, |
|
345 | Ðåòó — îäèí îí íå ñïàë è, âèäÿ âñå, ÷òî ñâåðøàëîñü, Ñïðÿòàòüñÿ â ñòðàõå õîòåë, çà îãðîìíûì ïðèñåâøè êðàòǻðîì, Â ãðóäü âîíçèë Ýâðèàë, åäâà ëèøü âðàã ïðèïîäíÿëñÿ, Äî ðóêîÿòè êëèíîê è âíîâü èç ðàíû ñìåðòåëüíîé Àëûé âûäåðíóë ìå÷. Óìèðàþùèé Ðåò èçðûãàåò |
ignaros; Rhoetum vigilantem et cuncta videntem; sed magnum metuens se post cratera tegebat: pectore in adverso totum cui comminus ensem condidit adsurgenti et multa morte recepit. purpuream vomit ille animam et cum sanguine mixta |
|
350 | Êðîâü âïåðåìåøêó ñ âèíîì. Ýâðèàë âñå äàëüøå êðàäåòñÿ, Ê ñòàíó Ìåññàïà óæå ïîäáèðàåòñÿ îí, ãäå ïîñëåäíèé Õâîðîñò â êîñòðå äîãîðàë è, ñòðåíîæåíû, êîíè ùèïàëè  ñóìðàêå íî÷è òðàâó. Íî îêëèêíóë Íèñ Ýâðèàëà, Âèäÿ, ÷òî äðóã îáóÿí ñâåðõ ìåðû æàæäîé óáèéñòâà: |
vina refert moriens; hic furto fervidus instat. iamque ad Messapi socios tendebat; ibi ignem deficere extremum et religatos rite videbat carpere gramen equos: breviter cum talia Nisus (sensit enim nimia caede atque cupidine ferri) |
|
355 | «Îñòàíîâèñü, Ýâðèàë! Âåäü âðàæäåáíûé ðàññâåò óæå áëèçêî! Ïóòü ìû îòêðûëè ñåáå! Íå äîâîëüíî ëè ìñòèòü èòàëèéöàì?» Òóò ïîáðîñàëè îíè ñåðåáðà ëèòîãî äîñïåõè, Ñíÿòûå ñ âðàæåñêèõ ïëå÷, è êîâðû, è ïðåêðàñíûå ÷àøè, — Òîëüêî âçÿë Ýâðèàë çîëîòûì áëèñòàâøèé íàáîðîì |
«absistamus», ait; «nam lux inimica propinquat. poenarum exhaustum satis est, via facta per hostis». multa virum solido argento perfecta relinquunt armaque craterasque simul pulchrosque tapetas. Euryalus phaleras Rhamnetis et aurea bullis |
|
360 | Ïîÿñ Ðàìíåòà ñåáå; êîãäà-òî áûë ýòîò ïîÿñ Ùåäðûì Öåäèêîì â äàð òèáóðòèíñêîìó Ðåìóëó ïîñëàí, — Äðóæáû âçàèìíîé çàëîã, — è çàâåùàí Ðåìóëîì âíóêó. Èì — íåíàäîëãî, óâû! — Ýâðèàë îïîÿñàëñÿ õðàáðûé; |
cingula, Tiburti Remulo ditissimus olim quae mittit dona, hospitio cum iungeret absens, Caedicus; ille suo moriens dat habere nepoti; post mortem bello Rutuli pugnaque potiti: haec rapit atque umeris nequiquam fortibus aptat. |
|
365 | Âïîðó ïðèøåëñÿ åìó è Ìåññàïà øëåì ïûøíîãðèâûé. Ñòàí ïîêèäàþò äðóçüÿ, ïîñïåøàÿ ê ìåñòàì áåçîïàñíûì. Òîé ïîðîþ îòðÿä èç ñòîëèöû åõàë ëàòèíñêîé, Âûñëàí áûë îí âïåðåä íà ðàâíèíå îñòàâøèìñÿ âîéñêîì Ñ âåñòüþ ê Òóðíó-öàðþ. Ïðèêðûâàÿñü áîëüøèìè ùèòàìè, |
tum galeam Messapi habilem cristisque decoram induit. excedunt castris et tuta capessunt. Interea praemissi equites ex urbe Latina, cetera dum legio campis instructa moratur, ibant et Turno regi responsa ferebant, |
|
370 | Òðèñòà êîííûõ áîéöîâ âî ãëàâå ñ Âîëüöåíòîì ñêàêàëè. Ê ñòàíó öàðÿ ïðèáëèæàëèñü îíè è ê ñòåíàì òðîÿíöåâ, Íî óâèäàëè âäàëè, êàê íà ëåâóþ òðîïêó ñâåðíóëè Äâîå äðóçåé: óäàðèë â ãëàçà ëó÷îì îòðàæåííûì Øëåì Ýâðèàëà âî ìãëå è áåñïå÷íîãî þíîøó âûäàë. |
tercentum, scutati omnes, Volcente magistro. iamque propinquabant castris muroque subibant, cum procul hos laevo flectentis limite cernunt et galea Euryalum sublustri noctis in umbra prodidit immemorem radiisque adversa refulsit. |
|
375 | Âñòðå÷åé âñòðåâîæåí íå çðÿ, èõ Âîëüöåíò îêëèêíóë èç ñòðîÿ: «Ñòîéòå! Êòî âû, ìóæè? Çà÷åì ñïåøèòå ñ îðóæüåì? Äåðæèòå ïóòü ñâîé êóäà?» Íî, â îòâåò íå ïðîìîëâèâ íè ñëîâà, Þíîøè â ëåñ óñòðåìèëèñü áåãîì, íà òüìó ïîëàãàÿñü. Òîò÷àñ âñàäíèêè âðîçü ïî çíàêîìûì ðàññûïàëèñü òðîïàì, |
haud temere est visum: conclamat ab agmine Volcens «state, viri. quae causa viae? quive estis in armis? quove tenetis iter?» nihil illi tendere contra, sed celerare fugam in silvas et fidere nocti. obiciunt equites sese ad divortia nota |
|
380 | Ñòàëè ñòåðå÷ü, ïåðåðåçàâ ïóòè áåãëåöàì îêðóæåííûì. Ëåñ áûë âåëèê è äðåìó÷, è â äåáðÿõ ïàäóáîâ ÷åðíûõ,  ãóùå êîëþ÷èõ êóñòîâ, â íåïðîëàçíûõ òåðíîâíèêà ÷àùàõ Ðåäêî âèäíåëñÿ ïðîñâåò è ïî ïðîñåêå òðîïêà áåæàëà. Ìðàê ïîä ãóñòîþ ëèñòâîé è äîáû÷è ãðóç Ýâðèàëó |
hinc atque hinc omnemque abitum custode coronant. silva fuit late dumis atque ilice nigra horrida, quam densi complebant undique sentes; rara per occultos lucebat semita calles. Euryalum tenebrae ramorum onerosaque praeda |
|
385 | Áûñòðî èäòè íå äàþò è ñòðàõ ñ äîðîãè ñáèâàåò. Íèñ íåçàìåòíî óøåë âïåðåä è, âðàãîâ ìèíîâàâøè, Ìåñòà äîñòèã, ãäå òîãäà çàãîíû áûëè Ëàòèíà, Íûíå æ çîâåòñÿ îíî ïî èìåíè Àëüáû Àëüáàíîì. Â ïîèñêàõ äðóãà ëèøü çäåñü îí íàçàä îãëÿíóëñÿ — íî òùåòíî! |
impediunt fallitque timor regione viarum. Nisus abit. iamque imprudens evaserat hostis atque locos, qui post Albae de nomine dicti Albani (tum rex stabula alta Latinus habebat), ut stetit et frustra absentem respexit amicum: |
|
390 | «Ãäå ïîòåðÿë ÿ òåáÿ, Ýâðèàë íåñ÷àñòíûé? Êàêóþ Âûáðàòü èç ïóòàíûõ òðîï, ÷òîáû òåì æå ïóòåì ìíå ïðîáðàòüñÿ Âñïÿòü ñðåäü îáìàí÷èâûõ ÷àù?» È âîò, íè ìãíîâåíüÿ íå ìåäëÿ,  ëåñ îí ñïåøèò ïî ñëåäàì, â ìîë÷àëèâûõ äåáðÿõ áëóæäàåò. Âäðóã óñëûõàë îí òîïîò êîïûò è âðàãîâ ïåðåêëè÷êó, |
«Euryale infelix, qua te regione reliqui? quave sequar, rursus perplexum iter omne revolvens fallacis silvae?» simul et vestigia retro observata legit dumisque silentibus errat. audit equos, audit strepitus et signa sequentum. |
|
395 | Êðàòêîå âðåìÿ ñïóñòÿ äîíåñëèñü è ãðîìêèå êðèêè… Âîò íàêîíåö ïåðåä íèì Ýâðèàë: êîâàðíûå òðîïû, Ñìóòíûé ñóìðàê ëåñíîé è ñìÿòåíüå ïðåäàëè äðóãà Ðóòóëàì â ðóêè, õîòü îí îòáèâàòüñÿ íàïðàñíî ïûòàëñÿ. ×òî ïðåäïðèíÿòü? Ñ îðóæüåì íàïàñòü è îòáèòü Ýâðèàëà? |
nec longum in medio tempus, cum clamor ad auris pervenit ac videt Euryalum, quem iam manus omnis fraude loci et noctis, subito turbante tumultu, oppressum rapit et conantem plurima frustra. quid faciat? qua vi iuvenem, quibus audeat armis |
|
400 | Õâàòèò ëè ñèë? Èëè â ãóùó âðàãîâ íà ìå÷è óñòðåìèòüñÿ, ×òîáû îò ìíîæåñòâà ðàí ñàìîìó ïîãèáíóòü ñî ñëàâîé? Òîò÷àñ æå Íèñ ðàçìàõíóëñÿ ñïëå÷à è ñ êîïüåì çàíåñåííûì, Âçîðû ê Ëóíå îáðàòèâ, ïðîèçíåñ òàêóþ ìîëèòâó: «Òû, ÷òî âçèðàåøü íà íàñ, ïîìîãè â áåäå, î Ëàòîíû |
eripere? an sese medios moriturus in hostis inferat et pulchram properet per volnera mortem? ocius adducto torquens hastile lacerto, suspiciens altam Lunam sic voce precatur: «tu, dea, tu praesens nostro succurre labori, |
|
405 | Äî÷ü, âëàäû÷èöà ðîù, êðàñà ìíîãîçâåçäíîãî íåáà! Åñëè Ãèðòàê, ìîé îòåö, õîòü îäíàæäû ïðèíåñ íà àëòàðü òâîé Äàð çà ìåíÿ, åñëè ñàì ÿ õîòü ðàç äîáû÷ó ëåñíóþ  õðàìå ïîâåñèë òâîåì èëü ïðèáèë íàä äâåðüþ ñâÿùåííîé, — Äàé ìíå âðàãîâ ðàññòðîèòü ðÿäû, íàïðàâü ìîè êîïüÿ!» |
astrorum decus et nemorum Latonia custos. si qua tuis umquam pro me pater Hyrtacus aris dona tulit, si qua ipse meis venatibus auxi suspendive tholo aut sacra ad fastigia fixi, hunc sine me turbare globum et rege tela per auras». |
|
410 | Òàê îí ïðîìîëâèë — è âîò, âñåì òåëîì îòêèíóâøèñü, áðîñèë Ñ ñèëîé êîïüå. Íåïðîãëÿäíóþ òåíü íà ëåòó ðàññåêàÿ, Áûñòðî ïîì÷àëîñü îíî è Ñóëüìîíó â ñïèíó âîíçèëîñü. Äðåâêî ñëîìàëîñü, ïðîáèâ íàâûëåò ðóòóëó ñåðäöå, Âñàäíèê ñêàòèëñÿ ñ ñåäëà, çàõëåáíóâøèñü ãîðÿ÷åé ñòðóåþ, |
dixerat et toto conixus corpore ferrum conicit. hasta volans noctis diverberat umbras et venit aversi in tergum Sulmonis ibique frangitur, ac fisso transit praecordia ligno. volvitur ille vomens calidum de pectore flumen |
|
415 | Äîëãèå âñõëèïû åìó õîëîäåâøóþ ãðóäü ñîòðÿñàëè. Ñòàëè âðàãè îçèðàòüñÿ âîêðóã. Îáîäðåí óñïåõîì, Íèñ ñ ðàçìàõó êîïüå ìåòíóë îò ïðàâîãî óõà. Ðóòóëû â ñòðàõå äðîæàò. À êîïüå âïèâàåòñÿ Òàãó  ÷åðåï è, îáà âèñêà ïðîíçèâ, â ìîçãó çàñòðåâàåò. |
frigidus et longis singultibus ilia pulsat. diversi circumspiciunt. hoc acrior idem ecce aliud summa telum librabat ab aure. dum trepidant, it hasta Tago per tempus utrumque, stridens, traiectoque haesit tepefacta cerebro. |
|
420 |  ÿðîñòè ðûùåò Âîëüöåíò, íî ìåòàòåëÿ êîïèé íå âèäèò, Íå ñ êåì ñðàæàòüñÿ åìó è â ïîãîíþ íå çà êåì ì÷àòüñÿ. «Òû ìíå îäèí çà äâîèõ çàïëàòèøü êðîâüþ ãîðÿ÷åé!» — Ïëåííèêó êðèêíóë Âîëüöåíò è, çàíåñøè ìå÷ îáíàæåííûé, Êèíóëñÿ â ãíåâå ê íåìó. Íî òóò îò ñòðàõà çà äðóãà |
saevit atrox Volcens nec teli conspicit usquam auctorem nec quo se ardens immittere possit. «tu tamen interea calido mihi sanguine poenas persolves amborum» inquit; simul ense recluso ibat in Euryalum. tum vero exterritus, amens, |
|
425 | Ðàçóì óòðàòèâøèé Íèñ çàêðè÷àë, íå â ñèëàõ òàèòüñÿ Áîëüøå âî ìðàêå íî÷íîì è áîëü ñíîñèòü ìîë÷àëèâî: «Âîò ÿ, âèíîâíûé âî âñåì! Íà ìåíÿ íàïðàâüòå îðóæüå, Ðóòóëû! ß çàäóìàë îáìàí! Áåç ìåíÿ á íåäîñòàëî Ñèë è îòâàãè åìó, — ìíå ñâèäåòåëè íåáî è çâåçäû! |
conclamat Nisus, nec se celare tenebris amplius aut tantum potuit perferre dolorem: «me, me, adsum, qui feci, in me convertite ferrum, o Rutuli! mea fraus omnis; nihil iste nec ausus nec potuit; caelum hoc et conscia sidera testor; |
|
430 | Âñÿ âèíà åãî â òîì, ÷òî ëþáèë îí íåñ÷àñòíîãî äðóãà». Òàê îí Âîëüöåíòó êðè÷àë, íî óæå íàïðàâëåííûé ñ ñèëîé Ìå÷ ìåæ ðåáåð âïèëñÿ â áåëîñíåæíóþ ãðóäü Ýâðèàëà. Òåëî ïðåêðàñíîå êðîâü çàëèëà, è, ïîâåðæåííûé ñìåðòüþ, Âåñü îí ïîíèê, è ê ïëå÷ó ãîëîâà áåññèëüíî ñêëîíèëàñü. |
tantum infelicem nimium dilexit amicum». talia dicta dabat, sed viribus ensis adactus transabiit costas et candida pectora rumpit. volvitur Euryalus leto, pulchrosque per artus it cruor inque umeros cervix conlapsa recumbit: |
|
435 | Òàê ïóðïóðíûé öâåòîê, ïðîõîäÿùèì ñðåçàííûé ïëóãîì, Íèêíåò, ìåðòâûé, ê çåìëå, è íà ñòåáëÿõ ñêëîíÿþò áåññèëüíûõ Ìàêè ãîëîâêè ñâîè ïîä íàïîðîì ëèâíåé îñåííèõ. Â ãóùó âðàãîâ áðîñàåòñÿ Íèñ — íî òîëüêî ê Âîëüöåíòó Ðâåòñÿ îí ñêâîçü òîëïó, îäíîãî ëèøü âèäèò Âîëüöåíòà. |
purpureus veluti cum flos succisus aratro languescit moriens, lassove papavera collo demisere caput, pluvia cum forte gravantur. at Nisus ruit in medios, solumque per omnis Volcentem petit, in solo Volcente moratur. |
|
440 | Íèñà ïëîòíåé è ïëîòíåé îòîâñþäó âðàãè îáñòóïàþò, Êîëþò, òåñíÿò, — íî ñäåðæàòü íå ìîãóò íàòèñê óïîðíûé, Áûñòðûé êàê ìîëíèÿ ìå÷ èõ ñå÷åò, — è âîò, óìèðàÿ, Íèñ âîíçàåò êëèíîê îðóùåìó ðóòóëó â ãîðëî. Òîëüêî òîãäà îí óïàë è ïðèíèê èçðàíåííûì òåëîì |
quem circum glomerati hostes hinc comminus atque hinc proturbant. instat non setius ac rotat ensem fulmineum, donec Rutuli clamantis in ore condidit adverso et moriens animam abstulit hosti. tum super exanimum sese proiecit amicum |
|
445 | Ê òåëó äðóãà, è ñìåðòü îñåíèëà Íèñà ïîêîåì. Ñ÷àñòüå âàì, äðóãè! Êîëü åñòü â ýòîé ïåñíå íåêàÿ ñèëà, Ñëàâà î âàñ íèêîãäà íå ñîòðåòñÿ èç ïàìÿòè âåêà, Êàïèòîëèéñêèì äîêîëü íåðóøèìûì óòåñîì âëàäååò Ðîä Ýíåÿ è âëàñòü âðó÷åíà ðîäèòåëþ ðèìëÿí. |
confossus placidaque ibi demum morte quievit. Fortunati ambo! si quid mea carmina possunt, nulla dies umquam memori vos eximet aevo, dum domus Aeneae Capitoli immobile saxum accolet imperiumque pater Romanus habebit. |
|
450 | Þíûõ äðóçåé ïîáåäèâ è âíîâü îòáèâ èõ äîáû÷ó, Ðóòóëû ñ ïëà÷åì íåñëè áåçäûõàííîå òåëî Âîëüöåíòà  ëàãåðü, ãäå ãîðåñòíûé ñòîí ñòîÿë ñ òåõ ïîð, êàê Ðàìíåòà Òðóï áåñêðîâíûé íàøëè, è Ñåððàíà, è Íóìó, è ìíîãèõ Ñãóáëåííûõ òàéíî âîæäåé. Âêðóã óáèòûõ òîëïû òåñíÿòñÿ, |
Victores praeda Rutuli spoliisque potiti Volcentem exanimum flentes in castra ferebant. nec minor in castris luctus Rhamnete reperto exsangui et primis una tot caede peremptis, Serranoque Numaque. ingens concursus ad ipsa |
|
455 | Âêðóã ïîëóìåðòâûõ îò ðàí, âêðóã äûìÿùèõñÿ ñâåæåþ êðîâüþ Ìåñò è ïîëíûõ ðó÷üåâ, ñòðóÿùèõ àëóþ ïåíó. Ðóòóëû âñå óçíàþò Ìåññàïà øëåì è íàáîðíûé Ïîÿñ Ðàìíåòà, íàçàä äîðîãîé öåíîþ îòáèòûé. Âîò è Àâðîðà, âîññòàâ ñ øàôðàííîãî ëîæà Òèôîíà, |
corpora seminecisque viros tepidaque recentem caede locum et plenos spumanti sanguine rivos. adgnoscunt spolia inter se galeamque nitentem Messapi et multo phaleras sudore receptas. Et iam prima novo spargebat lumine terras |
|
460 | Çàðåâî ïåðâûõ ëó÷åé ïðîëèëà íà çåìíûå ïðîñòîðû, Ñîëíöå çàæãëîñü, îò òåìíûõ ïåëåí âåñü ìèð èçáàâëÿÿ.  áèòâó ñ óòðà ñíàðÿæåí, âîæäåé ïîäíèìàåò íà áèòâó Òóðí, è êàæäûé èç íèõ ñîáèðàåò ñòðîé ìåäíîáðîííûé, Ãíåâ çàæèãàåò â ñåðäöàõ î íî÷íîì ïîáîèùå âåñòüþ. |
Tithoni croceum linquens Aurora cubile; iam sole infuso, iam rebus luce retectis, Turnus in arma viros, armis circumdatus ipse, suscitat, aeratasque acies in proelia cogit quisque suas variisque acuunt rumoribus iras. |
|
465 | Òóò æå, — ñòðàøíî ãëÿäåòü, — ïîäíÿâ íà êîïüÿõ, âûíîñÿò Ãîëîâû þíûõ äðóçåé, è òîëïîé ñïåøàò èòàëèéöû Ñ ãðîìêèìè êðèêàìè âñëåä. Äàòü ãîòîâû îòïîð, ýíåàäû ñòîéêèå ñëåâà Çàíÿëè âàë, — èáî ñïðàâà åãî îãðàæäàëè ïîòîêè, — |
quin ipsa arrectis (visu miserabile) in hastis praefigunt capita et multo clamore sequuntur Euryali et Nisi. Aeneadae duri murorum in parte sinistra opposuere aciem (nam dextera cingitur amni) |
|
470 | Âçîðû íà ðâû óñòðåìèâ, íà âûñîêèõ áàøíÿõ ñòîÿëè, Ñêîðáè ïîëíû: íå óçíàòü íå ìîãëè íåñ÷àñòíûå òåâêðû Âçäåòûõ íà êîïüÿ ãîëîâ, èñòåêàâøèõ ÷åðíîþ êðîâüþ. Òóò ïîíåñëàñü íà êðûëàõ, îáëåòàÿ òðåïåùóùèé ãîðîä, Âåñòíèöà ãîðÿ — Ìîëâà, è íåñ÷àñòíóþ ìàòü Ýâðèàëà |
ingentisque tenent fossas et turribus altis stant maesti; simul ora virum praefixa movebant, nota nimis miseris atroque fluentia tabo. Interea pavidam volitans pinnata per urbem nuntia Fama ruit matrisque adlabitur auris |
|
475 | Áûñòðî íàñòèãëà îíà.  òîò æå ìèã èç ðóê îõëàäåëûõ Âûïàë ÷åëíîê ó íåå, îïðîêèíóëàñü ñ ïðÿæåé êîðçèíêà. Âîí âûáåãàåò îíà è, ñ ïðîíçèòåëüíûì âîïëåì òåðçàÿ Âîëîñû, ì÷èòñÿ ê âàëàì è â áåçóìüå âðûâàåòñÿ â ïåðâûé Âîèíîâ ðÿä, ïîçàáûâ î ìóæàõ è î âðàæåñêèõ êîïüÿõ, |
Euryali. at subitus miserae calor ossa reliquit; excussi manibus radii revolutaque pensa. evolat infelix et femineo ululatu, scissa comam, muros amens atque agmina cursu prima petit, non illa virum, non illa pericli |
|
480 | Åé óãðîæàâøèõ, è ïëà÷ ïîëåòåë ñî ñòåíû â ïîäíåáåñüå: «Òû ëè ýòî, ìîé ñûí? Òû, îïîðà ñòàðîñòè ïîçäíåé, Êàê â îäèíî÷åñòâå ìîã òû ìåíÿ ïîêèíóòü, æåñòîêèé? Î, ïî÷åìó íà âåðíóþ ñìåðòü óõîäèâøåãî ñûíà Áåäíàÿ ìàòü íå ìîãëà ïîñëåäíèì íàïóòñòâîâàòü ñëîâîì? |
telorumque memor; caelum dehinc questibus implet: «hunc ego te, Euryale, aspicio? tune ille senectae sera meae requies, potuisti linquere solam, crudelis? nec te sub tanta pericula missum adfari extremum miserae data copia matri? |
|
485 |  ïîëå ÷óæîì äîáû÷åþ ïòèö è ïñîâ èòàëèéñêèõ Òû — î ãîðå! — ëåæèøü, è òåáÿ íà êîñòåð ïîãðåáàëüíûé Ìàòü íå ïîëîæèò, è ãëàç íå çàêðîåò, è ðàí íå îìîåò, È íå óêóòàåò â ïëàù, ÷òî äíåì è íî÷üþ òêàëà ÿ, Òÿãîòû ñòàð÷åñêèõ ëåò îáëåã÷àÿ ðàáîòîé óñåðäíîé. |
heu! terra ignota canibus date praeda Latinis alitibusque iaces! nec te, tua funera, mater produxi pressive oculos aut volnera lavi, veste tegens, tibi quam noctes festina diesque urgebam, et tela curas solabar anilis. |
|
490 | Ãäå ìíå òåáÿ îòûñêàòü? Ãäå ñîáðàòü ðàññå÷åííîå òåëî?  ïîëå êàêîì? Èëü âåðíåøü òû ìíå, ñûí, ëèøü ãîëîâó ýòó? Ðàäè òîãî ëü çà òîáîé ïî ìîðÿì ÿ ñêèòàëàñü è çåìëÿì? Êîïüÿ â ìåíÿ, â ìåíÿ íàïðàâüòå, ðóòóëû, ñòðåëû, Ïåðâîé óáåéòå ìåíÿ, êîëü çíàêîìà äóøå âàøåé æàëîñòü! |
quo sequar? aut quae nunc artus avolsaque membra et funus lacerum tellus habet? hoc mihi de te, nate, refers? hoc sum terraque marique secuta? figite me, si qua est pietas, in me omnia tela conicite, o Rutuli, me primam absumite ferro; |
|
495 | Òû, î áîãîâ âñåìîãóùèé îòåö, íåíàâèñòíóþ íåáó Ãîëîâó ìíå ïîðàçè è íèçðèíü ìåíÿ ìîëíèåé â Òàðòàð, ×òîáû æåñòîêóþ æèçíü õîòü òàê ìîãëà îáîðâàòü ÿ!» Ñòîí ïðîøåë ïî ðÿäàì ïîòðÿñåííûõ æàëîáîé òåâêðîâ, Äóøè ñêîâàëà ïå÷àëü, íàäëîìèëà ñèëû ïðåä áîåì. |
aut tu, magne pater divum, miserere, tuoque invisum hoc detrude caput sub Tartara telo, quando aliter nequeo crudelem abrumpere vitam». hoc fletu concussi animi, maestusque per omnis it gemitus, torpent infractae ad proelia vires. |
|
500 | Òó, ÷òî ñåÿëà ñêîðáü, ïîäõâàòèëè Àêòîð ñ Èäååì (Èëèîíåé äàë èì çíàê è ðûäàâøèé ãîðüêî Àñêàíèé), Â äîì îòíåñëè íà ðóêàõ, óëîæèëè â äàëüíåì ïîêîå. Òóò â îòäàëåíüå òðóáà ïðîïåëà ãðîìêî è ãðîçíî, Ñëåäîì ïîñëûøàëñÿ êðèê è ïîä íåáîì ãóëêî îòäàëñÿ. |
illam incendentem luctus Idaeus et Actor Ilionei monitu et multum lacrimantis Iuli corripiunt interque manus sub tecta reponunt. At tuba terribilem sonitum procul aere canoro increpuit; sequitur clamor caelumque remugit. |
|
505 | Òîò÷àñ íà ïðèñòóï ïîøëè, ÷åðåïàõîé ïîñòðîèâøèñü, âîëüñêè, Òùàòñÿ ðâû çàâàëèòü è çà âàë âûñîêèé ïðîðâàòüñÿ, Ïîäñòóïîâ èùóò âåçäå è ïî ëåñòíèöàì ëåçóò íà ñòåíû Òàì, ãäå ðåæå ðÿäû, ãäå â ñòðîþ òðîÿíöåâ íå÷àñòîì Áðåøè âèäíû. Îñûïàþò âðàãîâ ïîòîìêè Äàðäàíà |
accelerant acta pariter testudine Volsci et fossas implere parant ac vellere vallum. quaerunt pars aditum et scalis ascendere muros, qua rara est acies interlucetque corona non tam spissa viris. telorum effundere contra |
|
510 | Ëèâíåì êîïèé è ñòðåë è øåñòàìè ñøèáàþò èõ ñ ëåñòíèö: Ïðèñòóï îò ñòåí îòðàæàòü ïîñëå äîëãîé âîéíû èì íå âíîâå. Ñêàòûâàòü ñòàëè îíè ñ îòêîñà òÿæêèå ãëûáû, Êðîâëþ ùèòîâ ïûòàÿñü ïðîáèòü, — íî ëþáûå óäàðû Ñòîéêèì áîéöàì íèïî÷åì, ÷åðåïàõîé ïîñòðîåííûì ïëîòíî. |
omne genus Teucri ac duris detrudere contis, adsueti longo muros defendere bello. saxa quoque infesto volvebant pondere, si qua possent tectam aciem perrumpere, cum tamen omnis ferre iuvat subter densa testudine casus. |
|
515 | Âñå æ ïîäàëèñü è îíè: íàâèñàâøàÿ ãðîçíî ãðîìàäà Ãðÿíóëàñü âíèç ñ âûñîòû, ðóêàìè ñáðîøåíà òåâêðîâ, Ñîìêíóòûõ êðîâëþ ùèòîâ ïðîðâàëà è íàçåìü ïîâåðãëà Ðóòóëîâ. Áîëüøå âðàãè íàñòóïàòü íå ðåøàëèñü âñëåïóþ, Òîëüêî äàðäàíöåâ ñî ñòåí ïûòàëèñü ïðîãíàòü, îñûïàÿ |
nec iam sufficiunt; nam qua globus imminet ingens, immanem Teucri molem volvuntque ruuntque, quae stravit Rutulos late armorumque resolvit tegmina. nec curant caeco contendere Marte amplius audaces Rutuli, sed pellere vallo |
|
520 | Èçäàëè ñòðåëàìè èõ. Âåòêîé ýòðóññêîé ñîñíû ïîòðÿñàåò ñòðàøíûé Ìåçåíöèé, Ðâåòñÿ ê âàëàì ñ äðóãîé ñòîðîíû è îãíåì óãðîæàåò. Ðÿäîì Ìåññàï, óêðîòèòåëü êîíåé, Íåïòóíîâà îòðàñëü, Ñàì óêðåïëåíüÿ êðóøèò è äëÿ ïðèñòóïà òðåáóåò ëåñòíèö. |
missilibus certant. parte alia horrendus visu quassabat Etruscam pinum et fumiferos infert Mezentius ignis; at Messapus equum domitor, Neptunia proles, rescindit vallum et scalas in moenia poscit. |
|
525 529 |
Î Êàëëèîïà, ê òåáå è ê òâîèì ÿ ñåñòðàì âçûâàþ: Ïåñíü ïîìîãèòå ñëîæèòü î êðîâàâûõ ïîäâèãàõ Òóðíà, Ìîëâèòå, êòî èç ìóæåé êîãî ê Àõåðîíòó îòïðàâèë, Ñâèòîê ÷óäîâèùíûõ áèòâ ðàçâåðíèòå ñî ìíîþ, áîãèíè! [Ñàìè âû ïîìíèòå âñå è ïîâåäàòü ìîæåòå, äåâû.] |
Vos, o Calliope, precor, adspirate canenti, quas ibi tum ferro strages, quae funera Turnus ediderit, quem quisque virum demiserit Orco, et mecum ingentis oras evolvite belli. [et meministis enim, divae, et memorare potestis.] |
|
530 | ßðóñû ââûñü âîçíîñÿ ïåðåä âçîðîì ãëÿäåâøèõ ñ ðàâíèíû, Áàøíÿ ñòîÿëà, çàíÿâ íàèëó÷øåå ìåñòî äëÿ áîÿ; Ïðèñòóïîì âçÿòü è ðàçðóøèòü åå èòàëèéöû ñòàðàëèñü, Âñå ñâîè ñèëû ñîáðàâ, âñå îòðÿäû äâèíóâ, — íî ñâåðõó Ñûïàëèñü ãóñòî íà íèõ èç áîéíèö è êàìíè è êîïüÿ. |
Turris erat vasto suspectu et pontibus altis, opportuna loco, summis quam viribus omnes expugnare Itali summaque evertere opum vi certabant, Troes contra defendere saxis perque cavas densi tela intorquere fenestras. |
|
535 | Ïåðâûì Òóðí â òó áàøíþ ìåòíóë ïûëàþùèé ôàêåë: Òîò÷àñ ñòåíà çàíÿëàñü è îãîíü, ðàçäóâàåìûé âåòðîì, Äîñêè íàñòèëîâ îáúÿë, çàòàèëñÿ â òëåþùèõ áàëêàõ.  òðåïåòå òåâêðû ñïåøàò îò áåäû óáåæàòü — íî íàïðàñíî! Òîëüêî ëèøü âñå ïîäàëèñü íàçàä è ñòîëïèëèñü ó êðàÿ, |
princeps ardentem coniecit lampada Turnus et flammam adfixit lateri, quae plurima vento corripuit tabulas et postibus haesit adesis. turbati trepidare intus frustraque malorum velle fugam. dum se glomerant retroque residunt |
|
540 | Ñ òîé ñòîðîíû, ãäå ïîæàð íå ïûëàë, êàê îò òÿæåñòè áàøíÿ Ñ ãðîõîòîì ðóõíóëà âäðóã, è ïî́ íåáó ãðîì ïðîêàòèëñÿ. Âîèíîâ ïîëóæèâûõ çàñûïàþò ðóèíû ãðîìàäû, Êîïüÿ ñâîè ïðîòûêàþò èì ãðóäü è ïðîíçàþò îáëîìêè Îñòðûõ äîñîê. Èç âñåõ ñïàñëèñü òîëüêî Ëèê ñ Ãåëåíîðîì. |
in partem, quae peste caret, tum pondere turris procubuit subito et caelum tonat omne fragore. semineces ad terram, immani mole secuta, confixique suis telis et pectora duro transfossi ligno veniunt. vix unus Helenor |
|
545 | Þíîñòüþ öâåë Ãåëåíîð; ðàáûíåé Ëèêèìíèåé áûë îí Òàéíî ðîæäåí ìåîíèéöåâ öàðþ è ïîñëàí ïîä Òðîþ; Ïðàâà îí íå èìåë ïîõâàëÿòüñÿ ïûøíûì îðóæüåì, Ìå÷ ëèøü íîñèë áåç íîæîí è ãëàäêèé ùèò áåç ÷åêàíêè. Âñòàâ, Ãåëåíîð îãëÿäåëñÿ âîêðóã: îòðÿäû ëàòèíÿí |
et Lycus elapsi: quorum primaevus Helenor, Maeonio regi quem serva Licymnia furtim sustulerat vetitisque ad Troiam miserat armis, ense levis nudo parmaque inglorius alba. isque ubi se Turni media inter milia vidit, |
|
550 | Ñïðàâà ñòîÿò è ñëåâà ñòîÿò, ïîäñòóïèâøè âïëîòíóþ. Ñëîâíî êàê çàãíàííûé çâåðü â êîëüöå îõîòíèêîâ ïëîòíîì, ×óÿ âåðíóþ ñìåðòü, â èññòóïëåíüå íåñåòñÿ íà êîïüÿ, ×òîáû åäèíûì ïðûæêîì îäîëåòü ÷àñòîêîë èç ðîãàòèí, Þíîøà â ãóùó âðàãîâ óñòðåìèëñÿ íà âåðíóþ ãèáåëü, |
hinc acies atque hinc acies adstare Latinas, ut fera, quae densa venantum saepta corona contra tela furit seseque haud nescia morti inicit et saltu supra venabula fertur, haud aliter iuvenis medios moriturus in hostis |
|
555 | Áðîñèëñÿ ãðóäüþ òóäà, ãäå ùåòèíèëñÿ ïèêàìè ÷àùå Ðóòóëîâ ñòðîé. À Ëèê ìåæ âðàãîâ, ìåæ êëèíêîâ çàíåñåííûõ  áåãñòâî ïóñòèëñÿ ê ñòåíàì, ïîëàãàÿñü íà ðåçâûå íîãè; Ðóêó óæå ïðîòÿíóë îí ê çóáöàì, ê ïðîñòåðòûì íàâñòðå÷ó Òåâêðîâ ðóêàì — íî Òóðí, ñ áåãëåöîì ñîñòÿçàÿñü â ïðîâîðñòâå, |
inruit et qua tela videt densissima tendit. at pedibus longe melior Lycus inter et hostis inter et arma fuga muros tenet altaque certat prendere tecta manu sociumque attingere dextras. quem Turnus pariter cursu teloque secutus |
|
560 | Êèíóëñÿ ñëåäîì, êðè÷à: «Íå îò íàñ ëè òû ÷àåøü, áåçóìíûé, Öåëûì óéòè?» È âîò íà çóáöàõ ïîâèñøåãî Ëèêà Ñ ñèëîé òàêîé îí ñõâàòèë, ÷òî êóñîê ñòåíû îáâàëèëñÿ. Áåëîãî ëåáåäÿ òàê èëè çàéöà êðèâûìè êîãòÿìè Ìîùíûé õâàòàåò îðåë, ãðîìîâåðæöà ñòðåëû íîñÿùèé, |
increpat his victor: «nostrasne evadere, demens, sperasti te posse manus?» simul arripit ipsum pendentem et magna muri cum parte revellit; qualis ubi aut leporem aut candenti corpore cycnum sustulit alta petens pedibus Iovis armiger uncis, |
|
565 | Òàê èç îâ÷àðíè ïîðîé îò ïðîòÿæíî áëåþùåé ÿðêè Ìàðñîâ óíîñèò âîëê ÿãíåíêà. Ðóòóëû ñ ãðîìêèì Êðèêîì áðîñàþòñÿ â áðåøü: îäíè çàñûïàþò çåìëåþ Ðâû, äðóãèå îãîíü íà áàøíè ìå÷óò è êðîâëè. Èëèîíåé Ëóöåòà ñðàçèë îáëîìêîì óòåñà |
quaesitum aut matri multis balatibus agnum Martius a stabulis rapuit lupus. undique clamor tollitur: invadunt et fossas aggere complent; ardentis taedas alii ad fastigia iactant. Ilioneus saxo atque ingenti fragmine montis |
|
570 | Â ìèã, êîãäà ñ ôàêåëîì òîò â âîðîòà ëàãåðÿ ðâàëñÿ; Ýìàòèîíà Ëè́ãåð óáèë, Àçèë — Êîðèíåÿ, Äðîòèêîì ïåðâûé, âòîðîé — ñòðåëîþ, ðàçÿùåé íåæäàííî. Áûë Îðòèãèé ñðàæåí Êåíååì, Êåíåé-ïîáåäèòåëü — Òóðíîì, è ñëåäîì — Ïðîìîë, Äèîêñèïï, Ñàãà́ðèñ è Êëîíèé, |
Lucetium portae subeuntem ignisque ferentem, Emathiona Liger, Corynaeum sternit Asilas, hic iaculo bonus, hic longe fallente sagitta, Ortygium Caeneus, victorem Caenea Turnus, Turnus Ityn Cloniumque, Dioxippum Promolumque |
|
575 | Èòèñ è òîò, êòî ñòîÿë, ñëîâíî áàøíÿ îãðîìíàÿ, — Èäàñ. Êàïèñ Ïðèâåðíà ïîâåðã: åãî ñíà÷àëà çàäåë ëèøü Äðîòèê Òåìèëëà, íî îí, áåçóìåö, ùèò ñâîé îòáðîñèâ, Ê ðàíå ðóêó ïîäíåñ — è òóò ñòðåëà ïîäëåòåëà, Ê ëåâîìó áîêó ëàäîíü ïðèãâîçäèëà è ãëóáæå ïðîíèêëà, |
et Sagarim et summis stantem pro turribus Idan, Privernum Capys. hunc primo levis hasta Themillae strinxerat: ille manum proiecto tegmine demens ad volnus tulit; ergo alis adlapsa sagitta et laevo infixa est lateri manus abditaque intus |
|
580 | Ïóòü äûõàíüÿ â ãðóäè ðàññåêàÿ ñìåðòåëüíîþ ðàíîé. Ñûí Àðöåíòà ñòîÿë, êðàñîòîé è óáîðîì áëèñòàÿ; Ïëàù åãî àëûé ãîðåë, èáåðèéñêèì îêðàøåííûé ñîêîì, Çîëîòîì ïàíöèðü ñèÿë; Àðöåíò-ðîäèòåëü â ñðàæåíüÿ Ñûíà ïîñëàë, ÷òî â ëåñàõ ìàòåðèíñêèõ íàä òîêîì Ñèìåòà |
spiramenta animae letali volnere rupit. stabat in egregiis Arcentis filius armis, pictus acu chlamydem et ferrugine clarus Hibera, insignis facie, genitor quem miserat Arcens, eductum matris luco Symaethia circum |
|
585 | Âñêîðìëåí áûë — òàì, ãäå Ïàëèêîâ àëòàðü ñòîèò, ïðèìåðåííûé. Ñàì, îòñòàâèâ êîïüå è ïðàùîé ñâèñòÿùåþ òðèæäû Êðóã íàä ñîáîé îïèñàâ, ñâèíöîâûé ñëèòîê â ãåðîÿ Ìåòêî Ìåçåíöèé ïîñëàë: ïîëåòåë ñâèíåö, ðàñïëàâëÿÿñü — È ñ ðàçìîçæåííûì âèñêîì íà ïåñêå ïðîòèâíèê ïðîñòåðñÿ. |
flumina, pinguis ubi et placabilis ara Palici: stridentem fundam positis Mezentius hastis ipse ter adducta circum caput egit habena et media adversi liquefacto tempora plumbo diffidit ac multa porrectum extendit harena. |
|
590 |  ýòîò äåíü âî âðàãà ñòðåëó âïåðâûå íàïðàâèë Þë, ÷òî ïðèâûê óñòðàøàòü ëèøü ïóãëèâûõ çâåðåé íà îõîòå: Ìîëâÿò, ÷òî õðàáðîé ðóêîé ïîâåðã îí íàçåìü Íóìàíà, — Ðåìóëà ïðîçâèùå òîò íîñèë è ñîâñåì ëèøü íåäàâíî Ñ ìëàäøåþ Òóðíà ñåñòðîé ñî÷åòàëñÿ áðàêîì ñ÷àñòëèâûì. |
Tum primum bello celerem intendisse sagittam dicitur, ante feras solitus terrere fugacis, Ascanius, fortemque manu fudisse Numanum, cui Remulo cognomen erat, Turnique minorem germanam nuper thalamo sociatus habebat. |
|
595 | Ðåìóë, äîñòîéíóþ ðå÷ü ñ ïîõâàëüáîé íåäîñòîéíîé ìåøàÿ, Ãîðäûé ñ öàðÿìè ðîäñòâîì, íàäóòûé íîâîþ ñïåñüþ, Øåñòâîâàë âñåõ âïåðåäè è ãðîìêî êðè÷àë îñàæäåííûì: «Â òðåòèé ðàç íå ñòûäíî ëè âàì, çàâîåâàííûì äâàæäû, Âíîâü çà âàëàìè ñèäåòü è îò ñìåðòè ñòåíîé çàñëîíÿòüñÿ? |
is primam ante aciem digna atque indigna relatu vociferans tumidusque novo praecordia regno ibat et ingentem sese clamore ferebat: «non pudet obsidione iterum valloque teneri, bis capti Phryges, et morti praetendere muros? |
|
600 | Âàì ëè, ôðèãèéöû, ó íàñ îòíèìàòü íåâåñò íàøèõ ñ áîþ? Êòî èç áîãîâ ëèøèë âàñ óìà è â Ëàöèé íàïðàâèë? Íåò Àòðèäîâ ñðåäü íàñ, ëæåðå÷èâîãî íåòó Óëèññà! Êðåïêèé îò êîðíÿ íàðîä, ìû çèìîé ìîðîçíîé ïðèíîñèì Ê ðåêàì ìëàäåíöåâ-ñûíîâ è âîäîé çàêàëÿåì ñòóäåíîé; |
en qui nostra sibi bello conubia poscunt! quis deus Italiam, quae vos dementia adegit? non hic Atridae nec fandi fictor Ulixes: durum a stirpe genus natos ad flumina primum deferimus saevoque gelu duramus et undis; |
|
605 | Îòðîêè óõî è ãëàç èçîùðÿþò â ëåñàõ íà îõîòå, Ìîãóò, èãðàþ÷è, ëóê íàïðÿãàòü è ïðàâèòü êîíÿìè. Þíîñòü, óïîðíà â òðóäàõ è äîâîëüíà ìàëûì, ïðèâûêëà Çåìëþ ìîòûãîé ñìèðÿòü è ïðèñòóïîì áðàòü óêðåïëåíüÿ. Ïàíöèðåé ìû íå ñíèìàåì âåñü âåê è, ñëîâíî ñòðåêàëîì, |
venatu invigilant pueri silvasque fatigant, flectere ludus equos et spicula tendere cornu; at patiens operum parvoque adsueta iuventus aut rastris terram domat aut quatit oppida bello; omne aevum ferro teritur versaque iuvencum |
|
610 | Äðåâêîì êîïüÿ ïîãîíÿåì áûêîâ, è ñòàðîñòè õèëîé Íàøèõ ñèë íå ñëîìèòü, íå óáàâèòü òâåðäîñòè äóõà. Ìû ñåäèíû ñâîè ïðèêðûâàåì øëåìîì, è ëþáî Íàì çà äîáû÷åé õîäèòü è âñå íîâûìè æèòü ãðàáåæàìè. Âàì ïî ñåðäöó íàðÿä, ÷òî øàôðàíîì è ïóðïóðîì áëåùåò, |
terga fatigamus hasta, nec tarda senectus debilitat viris animi mutatque vigorem: canitiem galea premimus, semperque recentis comportare iuvat praedas et vivere rapto. vobis picta croco et fulgenti murice vestis, |
|
615 | Ïðàçäíàÿ æèçíü âàì ìèëà, õîðîâîäû è ïëÿñêè ëþáåçíû, Ñ ëåíòàìè ìèòðû ó âàñ, ñ ðóêàâàìè òó́íèêè âàøè, — Èñòèííî âàì ãîâîðþ: ôðèãèÿíêè âû, íå ôðèãèéöû! Âàñ íà âûñîêèé Äèíäèì ñîçûâàåò Èäåéñêàÿ Ìàòåðü Çâîíîì òèìïàíîâ ñâîèõ è äâóõëàäíûì ôëåéòû íàïåâîì. |
desidiae cordi, iuvat indulgere choreis, et tunicae manicas et habent redimicula mitrae. o vere Phrygiae, neque enim Phryges, ite per alta Dindyma, ubi adsuetis biforem dat tibia cantum; tympana vos buxusque vocat Berecyntia matris |
|
620 | Ïðàâî ñðàæàòüñÿ ìóæàì óñòóïèòå è ñäàéòåñü ñèëüíåéøèì!» Íàãëîé íå ñíåñ ïîõâàëüáû è ðå÷åé îáèäíûõ Àñêàíèé, Ëóê îí ñîãíóë, ïîëîæèë ñòðåëó íà êîíñêóþ æèëó, Ðóêè øèðî́êî ðàçâåë, ëèöîì ê âðàãó îáðàòèâøèñü, Òâåðæå âñòàë è ïðåä âûñòðåëîì òàê ãðîìîâåðæöó âçìîëèëñÿ: |
Idaeae: sinite arma viris et cedite ferro». Talia iactantem dictis ac dira canentem non tulit Ascanius, nervoque obversus equino contendit telum diversaque bracchia ducens constitit, ante Iovem supplex per vota precatus: |
|
625 | «Áóäü ê äåðçàíüÿì ìîèì áëàãîñêëîíåí, î áîã âñåìîãóùèé! Ñàì ÿ â õðàìå òâîåì ïðèíåñó òîðæåñòâåííî æåðòâó: Òàì íà àëòàðü áû÷îê ñ çîëî÷åíûìè ðîæêàìè ëÿæåò, Áåëûé, êîòîðûé óæå ñðàâíÿëñÿ ñ ìàòåðüþ ðîñòîì,  ãíåâå ïåñîê êîïûòàìè ðûë è áîäàòüñÿ ïûòàëñÿ». |
«Iuppiter omnipotens, audacibus adnue coeptis. ipse tibi ad tua templa feram sollemnia dona et statuam ante aras aurata fronte iuvencum, candentem pariterque caput cum matre ferentem, iam cornu petat et pedibus qui spargat harenam». |
|
630 | Îòðîêó âíÿë ðîäèòåëü áîãîâ — è â áåçîáëà÷íîì íåáå Ñëåâà ãðîì ïðîãðåìåë; çàçâåíåë è ëóê ñìåðòîíîñíûé, Ñ ãðîçíûì ñâèñòîì ñòðåëà ñîðâàëàñü ñ òåòèâû íàïðÿæåííîé, Ðåìóëó â ÷åðåï âïèëàñü è âèñêè åìó æàëîì ïðîíçèëà. «×òî æ, íàñìåõàéñÿ òåïåðü íàä îòâàãîé íàøåé, íàäìåííûé! |
audiit et caeli genitor de parte serena intonuit laevum, sonat una fatifer arcus. effugit horrendum stridens adducta sagitta perque caput Remuli venit et cava tempora ferro traicit. «i, verbis virtutem inlude superbis! |
|
635 | Ðóòóëû, âîò âàì îòâåò çàâîåâàííûõ äâàæäû ôðèãèéöåâ!» — Þíûé âîñêëèêíóë ãåðîé, è äðóæíî âòîðèëè êëè÷åì Òåâêðû åìó, è ðàäîñòü äî çâåçä ñåðäöà́ âîçíåñëà èì. Òîþ ïîðîé ñ ýôèðíûõ âûñîò Àïîëëîí ïûøíîêóäðûé Íà àâçîíèéñêóþ ðàòü è íà ãîðîä ãëÿäåë îñàæäåííûé; |
bis capti Phryges haec Rutulis responsa remittunt». hoc tantum Ascanius: Teucri clamore sequuntur laetitiaque fremunt animosque ad sidera tollunt. Aetheria tum forte plaga crinitus Apollo desuper Ausonias acies urbemque videbat, |
|
640 | Ñ îáëàêà ñàì ïðèâåòñòâîâàë áîã ïîáåäèòåëÿ Þëà: «Òàê âîñõîäÿò äî çâåçä, î ñèÿþùèé äîáëåñòüþ íîâîé Îòðîê, ïîòîìîê áîãîâ è ïðåäîê! Ðîä Àññàðàêà ßâèòñÿ, ïðèçâàí ñóäüáîé, è êîíåö âñåì âîéíàì ïîëîæèò. Òðîÿ òåñíà äëÿ òåáÿ!» È, ïðîìîëâèâ, áîã óñòðåìèëñÿ |
nube sedens, atque his victorem adfatur Iulum: «macte nova virtute, puer: sic itur ad astra, dis genite et geniture deos. iure omnia bella gente sub Assaraci fato ventura resident; nec te Troia capit». simul haec effatus ab alto |
|
645 | Íàçåìü ñ âûñîêèõ íåáåñ, ðàññåêàÿ âîçäóøíûå ñòðóè; Ïðÿìî ê Àñêàíèþ îí ïîäîøåë, èçìåíèâøè îáëè÷üå, Îáðàç Áóòà ïðèíÿâ (Äàðäàíèäó Àíõèçó îí âåðíî Îðóæåíîñöåì ñëóæèë è ïðèâðàòíèêîì â ñòàðûå ãîäû, Íûíå æå ê ñûíó åãî Ýíåé-ðîäèòåëü ïðèñòàâèë). |
aethere se mittit, spirantis dimovet auras Ascaniumque petit. formam tum vertitur oris antiquum in Buten. hic Dardanio Anchisae armiger ante fuit fidusque ad limina custos; tum comitem Ascanio pater addidit. ibat Apollo |
|
650 | Âñåì ñòàðèêó óïîäîáèëñÿ Ôåá — è ïîõîäêîé, è ñòàíîì, Ãîëîñîì, è ñåäèíîé, è áðÿöàþùèì ãðîçíî äîñïåõîì; Ìàëü÷èêà ðàäîñòíûé ïûë óêðîòèë îí òàêèìè ñëîâàìè: «Áóäåò ñ òåáÿ, ìîé Ýíèä, è òîãî, ÷òî ïîâåðãíóòü Íóìàíà Ìîã áåçíàêàçàííî òû. Ñ èçâîëåíüÿ âåëèêîãî Ôåáà |
omnia longaevo similis, vocemque coloremque et crinis albos et saeva sonoribus arma, atque his ardentem dictis adfatur Iulum: «sit satis, Aenide, telis impune Numanum oppetiisse tuis: primam hanc tibi magnus Apollo |
|
655 | Ïåðâûé ñâîé ïîäâèã ñâåðøèâ, òû çàâèñòè áîãà íå âûçâàë, Ìåòêèé ñòðåëîê. Íî òåïåðü ïîêèíü ñðàæåíèÿ, ìàëü÷èê!» Ðå÷ü îí âíåçàïíî ïðåðâàë è ñêðûëñÿ îò ñìåðòíîãî âçîðà, Áûñòðî èñ÷åçíóâ èç ãëàç, ðàñòâîðèâøèñü â âîçäóõå ëåãêîì. Ôåáà è ñòðåëû åãî óçíàþò ïðåäâîäèòåëè òåâêðîâ, |
concedit laudem et paribus non invidet armis: cetera parce, puer, bello». sic orsus Apollo mortalis medio aspectus sermone reliquit et procul in tenuem ex oculis evanuit auram. adgnovere deum proceres divinaque tela |
|
660 | Ñëûøàò, êàê çàçâåíåë êîë÷àí âçëåòåâøåãî áîãà. Âîëþ åãî è íàêàç èñïîëíÿÿ, ñ âàëà óâîäÿò Þëà âîæäè, õîòü è ðâåòñÿ îí â áîé, à ñàìè íåìåäëÿ  áèòâó âåðíóòüñÿ ñïåøàò, ÷òîá îïàñíîñòÿì äóøó ïîäâåðãíóòü. Êðèê ðàçäàåòñÿ ïî âñåì óêðåïëåíüÿì è áàøíÿì; òðîÿíöû |
Dardanidae pharetramque fuga sensere sonantem. ergo avidum pugnae dictis et numine Phoebi Ascanium prohibent, ipsi in certamina rursus succedunt animasque in aperta pericula mittunt. it clamor totis per propugnacula muris, |
|
665 | Äðîòèêè ìå÷óò ñî ñòåí; ñ òåòèâû íàïðÿæåííîé ñëåòàþò Ñòðåëû, ðàâíèíó âîêðóã óñòèëàÿ; çâåíÿò îò óäàðîâ Øëåìû âðàãîâ è ùèòû; ðàçãîðàåòñÿ æàðêàÿ áèòâà. Òàê ðàâíèíó ñåêóò, íàëåòàÿ ñ çàïàäà, ëèâíè Â äíè, êîãäà â íåáå ãîðÿò äîæäåíîñíûå Ãåäû; òàê çèìíèé |
intendunt acris arcus ammentaque torquent. sternitur omne solum telis, tum scuta cavaeque dant sonitum flictu galeae, pugna aspera surgit: quantus ab occasu veniens pluvialibus Haedis verberat imber humum, quam multa grandine nimbi |
|
670 | Íà́ ìîðå ðóøèòñÿ ãðàä, êîãäà Àâñòð, Þïèòåðîì ïîñëàí, Òó÷è ëåòó÷èå ðâåò è âçìåòàåò âëàæíûå âèõðè. Ïà́íäàð è Áèòèé, ñûíû Àëüêàíîðà, æèòåëÿ Èäû, —  ðîùå Þïèòåðà èõ âñêîðìèëà íèìôà Èåðà, Ðîñòîì ïîäîáíûõ ãîðàì èëè åëÿì ëåñèñòîé îò÷èçíû, — |
in vada praecipitant, cum Iuppiter horridus Austris torquet aquosam hiemem et caelo cava nubila rumpit. Pandarus et Bitias, Idaeo Alcanore creti, quos Iovis eduxit luco silvestris Iaera, abietibus iuvenes patriis et montibus aequos, |
|
675 | Îòïåðëè ñòâîðû âîðîò, ÷òî îõðàíå èõ ââåðåíû áûëè, È çàçûâàþò âðàãîâ, íà îòâàãó ñâîþ ïîëàãàÿñü, Ñàìè æå, âñòàâ çà ñòåíîé, ñëîâíî áàøíè, ñïðàâà è ñëåâà, Æäóò ñ ìå÷îì, è ãîðÿò â âûñîòå èõ ãðèâàñòûå øëåìû. Òàê íà äâóõ áåðåãàõ, âûñîêî íàä âîäîþ áåãó÷åé, |
portam, quae ducis imperio commissa, recludunt, freti armis, ultroque invitant moenibus hostem. ipsi intus dextra ac laeva pro turribus adstant, armati ferro et cristis capita alta corusci: quales aëriae liquentia flumina circum, |
|
680 | Òàì ëè, ãäå Ïàäà ïîòîê èëü ãäå Àòåç îòðàäíûé ñòðóèòñÿ, Ïûøíûå êðîíû ñâîè ê íåáåñàì äâà äóáà âçäûìàþò, Èç-çà øèðîêîé ðåêè ãîëîâîé äðóã äðóãó êèâàÿ. Ðóòóëû âìèã âîðâàëèñü, ëèøü óâèäåëè âõîä îòâîð¸ííûé, Âñêîðå, îäíàêî, Êâåðöåíò è Àêâè́êîë â ïûøíûõ äîñïåõàõ, |
sive Padi ripis, Athesim seu propter amoenum, consurgunt geminae quercus intonsaque caelo attollunt capita et sublimi vertice nutant. inrumpunt aditus Rutuli ut videre patentis. continuo Quercens et pulcher Aquiculus armis |
|
685 | Ïûëêèé äóøîþ Òìàð è Ãåìîí, Ìàâîðñà ëþáèìåö, Èëè ïóñòèëèñü áåæàòü, çà ñîáîé óâëåêàÿ îòðÿäû, Èëü íà ïîðîãå âîðîò ïîëåãëè è ñ æèçíüþ ïðîñòèëèñü. Ïóùå ÿðîñòü è ãíåâ ñåðäöà áîéöîâ îáóÿëè. Âñêîðå ó òåõ æå âîðîò ñîáðàëèñü òðîÿíöû, äåðçàÿ |
et praeceps animi Tmarus et Mavortius Haemon agminibus totis aut versi terga dedere aut ipso portae posuere in limine vitam. tum magis increscunt animis discordibus irae et iam collecti Troes glomerantur eodem |
|
690 | Âûëàçêó ñäåëàòü è áîé çàâÿçàòü íàêîíåö ðóêîïàøíûé. ßðîñòíûé Òóðí ìåæäó òåì ïî äðóãóþ ñòîðîíó ïîëÿ  áèòâó ìóæåé ïîäíèìàë; íî âåñòíèê äîíåñ, ÷òî ïîãîíåé Âðàã óâëå÷åí äàëåêî è ñòîÿò îòêðûòû âîðîòà. Òîò÷àñ íà÷àòûé áîé ïîêèäàåò âîæäü è íåñåòñÿ |
et conferre manum et procurrere longius audent. Ductori Turno, diversa in parte furenti turbantique viros, perfertur nuntius, hostem fervere caede nova et portas praebere patentis. deserit inceptum atque immani concitus ira |
|
695 | Â ãíåâå ê âîðîòàì âðàãà, ãäå ñòîÿëè íàäìåííûå áðàòüÿ. Âñòðåòèëñÿ ïåðâûì åìó Àíòèôàò — è ïåðâûì óïàë îí, Ñûí Ñàðïåäîíà-öàðÿ, ôèâàíêîé ðîæäåííûé áåçâåñòíîé, Äðîòèêîì Òóðíà ñðàæåí: èòàëèéñêîãî âåòêà êèçèëà, Âîçäóõ ðàçðåçàâ ïóñòîé, âîíçèëàñü â ãîðëî, ïðîíèêíóâ |
Dardaniam ruit ad portam fratresque superbos. et primum Antiphaten (is enim se primus agebat), Thebana de matre nothum Sarpedonis alti, coniecto sternit iaculo; volat Itala cornus aëra per tenerum stomachoque infixa sub altum |
|
700 | Äàëüøå â âûñîêóþ ãðóäü; èç ãëóáîêîé ðàíû âîëíîþ Ïåííîé õëûíóëà êðîâü, è æåëåçî â òåëå ñîãðåëîñü. Ïîñëå ïîâåðã îí ìå÷îì Ýðèìàíòà, Ìåðîïà, Àôèäíà; Áèòèé, ÷òî øóìíî äûøàë è ãëÿäåë ïûëàþùèì âçîðîì, Ïàë — íî íå äðîòîì ïðîñòåðò, èáî äðîòó áû æèçíü îí íå îòäàë: |
pectus abit, reddit specus atri volneris undam spumantem et fixo ferrum in pulmone tepescit. tum Meropem atque Erymanta manu, tum sternit Aphidnum; tum Bitian ardentem oculis animisque frementem, non iaculo, neque enim iaculo vitam ille dedisset, |
|
705 | Ìîùíàÿ ïèêà â íåãî, ïðîñâèñòåâ, óäàðèëà, ñëîâíî Ìîëíèè áûñòðîé ñòðåëà; íå ñäåðæàëà æåëåçíîãî æàëà Êîæà äâîéíàÿ ùèòà è äâîéíîé ÷åøóé÷àòûé ïàíöèðü, Âåñü èç ïëàñòèí çîëîòûõ, — è îãðîìíîå ðóõíóëî òåëî, È çàñòîíàëà çåìëÿ, è ùèò îòâåòèë åé çâîíîì. |
sed magnum stridens contorta phalarica venit, fulminis acta modo, quam nec duo taurea terga nec duplici squama lorica fidelis et auro sustinuit: conlapsa ruunt immania membra, dat tellus gemitum et clipeum super intonat ingens. |
|
710 | Ïàäàåò òàê èíîãäà âîçëå Áàé, ó Ýâáåéñêèõ ïðèáðåæèé, Ãëûáà, êîãäà, èç êàìíåé èçãîòîâèâ çàðàíå ãðîìàäó, Â ìîðå áðîñàþò åå, âîçäâèãàÿ ìîë, è â ïàäåíüå Ãëàäü ðàçáèâàåò îíà è íà äíå ãëóáîêîì ëîæèòñÿ, Âîäû âñêèïàþò âîêðóã, è ïåñîê êëóáèòñÿ â íèõ òåìíûé, |
talis in Euboico Baiarum litore quondam saxea pila cadit, magnis quam molibus ante constructam ponto iaciunt, sic illa ruinam prona trahit penitusque vadis inlisa recumbit; miscent se maria et nigrae attolluntur harenae; |
|
715 | Ãðîì, ðàçíîñÿñü, ñîòðÿñàåò Ïðîõèò è æåñòêîå ëîæå, Ãäå ïî âåëåíüþ Îòöà ïðèäàâëåí Òèôåé Èíàðèìîé. Ìàðñ, ïîâåëèòåëü âîéíû, ëàòèíÿí ñèëû óìíîæèë, Ìóæåñòâî èõ ïîäñòåãíóë, âîíçèâ èì â ñåðäöå ñòðåêàëî, Ìðà÷íûé Óæàñ íàñëàë è ïîñòûäíîå Áåãñòâî íà òåâêðîâ. |
tum sonitu Prochyta alta tremit durumque cubile Inarime Iovis imperiis imposta Typhoeo. Hic Mars armipotens animum virisque Latinis addidit et stimulos acris sub pectore vertit immisitque Fugam Teucris atrumque Timorem. |
|
720 | Ì÷àò îòîâñþäó âðàãè, íàñòîÿùåãî áîÿ äîæäàâøèñü, Áîã-âîèòåëü äóøîé îâëàäåë èõ. Ïàíäàð, êîãäà óâèäàë ïðîñòåðòîãî áðàòà è ïîíÿë, Ñ êåì Ôîðòóíà òåïåðü, êàê Ñëó÷àé áèòâó íàïðàâèë, Òîò÷àñ æå ñòâîðû âîðîò ïîâîðà÷èâàòü ñòàë, íàëåãàÿ |
undique conveniunt, quoniam data copia pugnae, bellatorque animo deus incidit. Pandarus, ut fuso germanum corpore cernit, et quo sit fortuna loco, qui casus agat res, portam vi magna converso cardine torquet, |
|
725 | Ìîùíûì ïëå÷îì èçíóòðè, — è ìíîãèì âîèíàì Òðîè Ïóòü îòðåçàë íàçàä, çà ñòåíîé èõ îñòàâèâ íà ãèáåëü. Íî, ïðîïóñêàÿ äðóãèõ, çàòâîðÿÿ çà íèìè âîðîòà, Ïàíäàð íå âèäåë, óâû, ñðåäü òîëïû âáåæàâøåãî Òóðíà, — Ñàì èòàëèéöåâ öàðÿ îí â ëàãåðå çàïåð, áåçóìíûé, |
obnixus latis umeris, multosque suorum moenibus exclusos duro in certamine linquit; ast alios secum includit recipitque ruentis, demens, qui Rutulum in medio non agmine regem viderit inrumpentem ultroque incluserit urbi, |
|
730 | Ñëîâíî ñðåäè áåççàùèòíûõ îâåö áåñïîùàäíîãî òèãðà. Íîâûì îãíåì çàãîðàåòñÿ âçîð, ãðîçíåå îðóæüå Òóðíà çâåíèò, è íà øëåìå êîëûøåòñÿ êðàñíàÿ ãðèâà, Ìå÷åò ìîëíèè ìåäü ùèòà. Óñòðàøåííûå òåâêðû Òîò÷àñ ìîãó÷èé ðîñò è ëèöî íåíàâèñòíîå Òóðíà |
immanem veluti pecora inter inertia tigrim. continuo nova lux oculis effulsit et arma horrendum sonuere; tremunt in vertice cristae sanguineae clipeoque micantia fulmina mittit. adgnoscunt faciem invisam atque immania membra |
|
735 | Âñå óçíàþò — è íàâñòðå÷ó åìó âûáåãàåò îãðîìíûé Ïàíäàð, ãîðÿ îòîìñòèòü óáèéöå áðàòà, è ìîëâèò: «Çäåñü òåáå íå äâîðåö, ÷òî õîòåë çà äî÷êîé Àìàòû Âçÿòü â ïðèäàíîå òû, è íå îò÷åé Àðäåè ñòåíû:  ëàãåðü âðàãîâ òû ïîïàë, è óæ âûõîäà íåòó îòñþäà!» |
turbati subito Aeneadae. tum Pandarus ingens emicat et mortis fraternae fervidus ira effatur: «non haec dotalis regia Amatae, nec muris cohibet patriis media Ardea Turnum: castra inimica vides; nulla hinc exire potestas». |
|
740 | Ðóòóë åìó îòâå÷àë, óëûáàÿñü è ñåðäöåì íå äðîãíóâ: «×òî æ, åñëè ìóæåñòâî åñòü, íà÷èíàé ïîåäèíîê; ðàññêàæåøü Ñàì òû Ïðèàìó î òîì, ÷òî è çäåñü íàøëè âû Àõèëëà». Âûìîëâèë îí, — è êîïüå ñ óçëîâàòûì, ïîêðûòûì êîðîþ Äðåâêîì Ïàíäàð ìåòíóë, èçî âñåõ ñâîèõ ñèë çàìàõíóâøèñü. |
olli subridens sedato pectore Turnus: «incipe, si qua animo virtus, et consere dextram: hic etiam inventum Priamo narrabis Achillem». dixerat. ille rudem nodis et cortice crudo intorquet summis adnixus viribus hastam: |
|
745 | Âåòåð êîïüå ïîäõâàòèë, Ñàòóðíà äî÷ü îòâðàòèëà Ðàíîé ãðîçÿùèé óäàð, è â âîðîòà ïèêà âîíçèëàñü. «Âèäèøü êîïüå â ðóêå ó ìåíÿ? Îò íåãî íå óéäåøü òû, Èáî òåáå íå ÷åòà òîò, êòî èì íàíîñèò óäàðû!» Ìîëâèë Òóðí è, âûïðÿìèâ ñòàí, ìå÷îì çàìàõíóëñÿ, |
excepere aurae; volnus Saturnia Iuno detorsit veniens portaeque infigitur hasta. «at non hoc telum, mea quod vi dextera versat, effugies; neque enim is teli nec volneris auctor». sic ait et sublatum alte consurgit in ensem |
|
750 | Ïàíäàðà îí ïîðàçèë â ñåðåäèíó ëáà è îãðîìíîé Ðàíîé ðàññåê è âèñêè, è ïóøêîì íå ïîêðûòûå ùåêè. Ãðîõîò ðàçäàëñÿ, çåìëÿ ñîäðîãíóëàñü îò òÿæåñòè ñòðàøíîé: Ïàíäàð âñåì òåëîì óïàë è ïðîñòåðñÿ â ïåñêå, óìèðàÿ, Ìîçãîì îáðûçãàí äîñïåõ, ãîëîâû ïîëîâèíà ñêëîíèëàñü |
et mediam ferro gemina inter tempora frontem dividit impubesque immani volnere malas. fit sonus, ingenti concussa est pondere tellus; conlapsos artus atque arma cruenta cerebro sternit humi moriens atque illi partibus aequis |
|
755 | Âïðàâî ê ïëå÷ó, è âëåâî ê ïëå÷ó ñêëîíèëàñü äðóãàÿ. Òðåïåòíûé óæàñ ïîãíàë ýíåàäîâ â ïîñòûäíîå áåãñòâî. Åñëè áû âñïîìíèë â òîò ìèã î âîðîòàõ Òóðí-ïîáåäèòåëü, Åñëè á çàòâîðû âçëîìàë è âïóñòèë ñîðàòíèêîâ â ëàãåðü, Áûë áû ïîñëåäíèì òîò äåíü è äëÿ áèòâ, è äëÿ ðîäà äàðäàíöåâ. |
huc caput atque illuc umero ex utroque pependit. Diffugiunt versi trepida formidine Troes, et si continuo victorem ea cura subisset, rumpere claustra manu sociosque immittere portis, ultimus ille dies bello gentique fuisset. |
|
760 | Íî, óâëå÷åííûé ñëåïîé, áåçóìíîé æàæäîé óáèéñòâà, Áðîñèëñÿ îí çà âðàãîì. Ïåðâûì Ãèãà íàñòèã è Ôàëåðèÿ ðóòóë, è Ãèãó Ñâÿçêè êîëåíà ðàññåê. Èç óáèòûõ âûõâàòèâ êîïüÿ,  ñïèíó îí áüåò áåãóùèõ áîéöîâ; óìíîæàåò Þíîíà |
sed furor ardentem caedisque insana cupido egit in adversos. principio Phalerim et succiso poplite Gygen excipit: hinc raptas fugientibus ingerit hastas in tergum; Iuno viris animumque ministrat. |
|
765 | Ñèëó è õðàáðîñòü åãî. Ïàë Ôåãåé, ê ùèòó ïðèãâîæäåííûé, Ãàëèñ ïîãèá, à çà íèì Íîýìîí, Àëüêàíäð è Ïðèòàíèé (Áèëèñü îíè íà âàëàõ è ïðîòèâíèêà ñ òûëà íå æäàëè). Ãðîìêî ñçûâàÿ äðóçåé, Ëèíöåé óñòðåìèëñÿ íà Òóðíà, Íî, âðàãà óïðåäèâ è êëèíêîì çàìàõíóâøèñü ïðîâîðíûì, |
addit Halym comitem et confixa Phegea parma, ignaros deinde in muris Martemque cientis Alcandrumque Haliumque Noëmonaque Prytanimque. Lyncea tendentem contra sociosque vocantem vibranti gladio conixus ab aggere dexter |
|
770 | Ñ âàëà ðàçèò åãî Òóðí, è, îòðóáëåíà âçìàõîì åäèíûì, Ñ ïëå÷ äàëåêî ãîëîâà îòëåòàåò âìåñòå ñî øëåìîì. Ïàë èñòðåáèòåëü çâåðåé Àìèê, êîòîðûé âñåõ ëó÷øå Æàëà êîïèé óìåë ñìåðòîíîñíûì ñìàçûâàòü ÿäîì; Òóðí Ýîëèäà ïîâåðã è çà íèì ëþáåçíîãî Ìóçàì |
occupat, huic uno deiectum comminus ictu cum galea longe iacuit caput, inde ferarum vastatorem Amycum, quo non felicior alter ungere tela manu ferrumque armare veneno, et Clytium Aeoliden et amicum Crethea Musis, |
|
775 | Ñïóòíèêà Ìóç, Êðåôåÿ-ïåâöà, êîòîðîìó ëþáî Ìåðíûå ïåñíè ñëàãàòü è áðÿöàòü íà ñòðóíàõ êèôàðû, Ëþáî êîíåé âîñïåâàòü, è áèòâû ìóæåé, è îðóæüå. Òåâêðîâ âîæäè íàêîíåö, î ðåçíå êðîâàâîé óñëûøàâ, Ê ìåñòó áèòâû ñïåøàò — Ìíåñôåé ñ îòâàæíûì Ñåðãåñòîì; |
Crethea Musarum comitem, cui carmina semper et citharae cordi numerosque intendere nervis; semper equos atque arma virum pugnasque canebat. Tandem ductores audita caede suorum conveniunt Teucri, Mnestheus acerque Serestus, |
|
780 | Âèäÿò: áîéöû âðàññûïíóþ áåãóò è â ëàãåðå ðóòóë. Ìîëâèë Ìíåñôåé: «Êóäà æå åùå, êóäà óáåãàòü âàì? Ãäå ó âàñ äðóãèå äîìà, ãäå ñòåíû äðóãèå? Êàê æå îäèí ÷åëîâåê, îò ïîäìîãè îòðåçàííûé âàëîì, Ãðàæäàíå, ìîã ïðîëèòü áåçíàêàçàííî â ãîðîäå âàøåì |
palantisque vident socios hostemque receptum. et Mnestheus: «quo deinde fugam, quo tenditis?» inquit. «quos alios muros, quae iam ultra moenia habetis? unus homo et vestris, o cives, undique saeptus aggeribus tantas strages impune per urbem |
|
785 | Ñòîëüêî êðîâè è â Îðê íèçðèíóòü þíîøåé ëó÷øèõ? Òðóñû! Íå ñòûäíî ëè âàì è íå æàëü íåñ÷àñòíîé îò÷èçíû, Äðåâíèõ íàøèõ áîãîâ è âåëèêîãî äóõîì Ýíåÿ?» Ðå÷üþ òàêîé çàææåíû è îáîäðåíû, âñòàëè è ñòðîåì Ïëîòíûì ñîìêíóëèñü áîéöû, à Òóðí îòñòóïàòü ïîíåìíîãó |
ediderit? iuvenum primos tot miserit Orco? non infelicis patriae veterumque deorum et magni Aeneae, segnes, miseretque pudetque?» Talibus accensi firmantur et agmine denso consistunt. Turnus paulatim excedere pugna |
|
790 | Ê áåðåãó íà÷àë — òóäà, ãäå ðåêà îïîÿñàëà ëàãåðü. Ñ ãðîìêèì êðèêîì åãî òåñíÿò ñèëüíåé è ñèëüíåå Òåâêðû, ñîáðàâøèñü â îòðÿä; òàê ïîðîþ, âûñòàâèâ ïèêè, Ëîâ÷èõ òîëïà íàñòóïàåò íà ëüâà, à îí, îùåòèíÿñü,  ñòðàõå ñâèðåïî ãëÿäèò è îòõîäèò íàçàä, èáî â áåãñòâî |
et fluvium petere ac partem, quae cingitur unda. acrius hoc Teucri clamore incumbere magno et glomerare manum, ceu saevum turba leonem cum telis premit infensis: at territus ille, asper, acerba tuens, retro redit et neque terga |
|
795 | Ãíåâ è îòâàãà åìó íå âåëÿò ïóñòèòüñÿ, à ïðÿìî Áðîñèòüñÿ ïðîòèâ âðàãîâ õîòü è æàæäåò îí, íî íå ìîæåò. Òàê æå, ê äàðäàíöàì ëèöîì, îòñòóïàåò øàãîì íåñïåøíûì, Áóäòî áû íåõîòÿ, Òóðí, è â äóøå åãî ÿðîñòü áóøóåò. Ñíîâà íà âðàæåñêèé ñòðîé íàïàäàåò îí äâàæäû îòâàæíî — |
ira dare aut virtus patitur, nec tendere contra ille quidem hoc cupiens potis est per tela virosque. haud aliter retro dubius vestigia Turnus improperata refert et mens exaestuat ira. quin etiam bis tum medios invaserat hostis, |
|
800 | Äâàæäû ïî ëàãåðþ âíîâü ðàçáåãàþòñÿ òåâêðû â èñïóãå. Íî íàêîíåö ñîáðàëèñü îòîâñþäó ïîñïåøíî òðîÿíöû, Òóðíó æå ñèëû ïðèäàòü Ñàòóðíà äî÷ü íå äåðçíóëà, Èáî Þïèòåð ïîñëàë íà êðûëàõ âîçäóøíûõ Èðèäó, ×òîáû îíà îòíåñëà íàêàç ñóðîâûé Þíîíå, — |
bis confusa fuga per muros agmina vertit: sed manus e castris propere coit omnis in unum, nec contra viris audet Saturnia Iuno sufficere: aëriam caelo nam Iuppiter Irim demisit, germanae haud mollia iussa ferentem, |
|
805 | Åñëè òî́ò÷àñ æå Òóðí íå ïîêèíåò òðîÿíñêîãî ñòàíà… Ñèë íå õâàòàåò åìó ùèòîì îò ñòðåë çàñëîíÿòüñÿ, Ìå÷ âûïàäàåò èç ðóê; ñî âñåõ ñòîðîí çàñûïàþò Êîïüÿìè òåâêðû åãî; ó âèñêîâ îò ÷àñòûõ óäàðîâ Øëåì ïðîòÿæíî çâåíèò; óñòóïàåò ïðî÷íàÿ áðîíçà |
ni Turnus cedat Teucrorum moenibus altis. ergo nec clipeo iuvenis subsistere tantum nec dextra valet: iniectis sic undique telis obruitur. strepit adsiduo cava tempora circum tinnitu galea et saxis solida aera fatiscunt, |
|
810 | Ãðàäó ëåòÿùèõ êàìíåé; íà ãðåáíå ðàñòåðçàíà ãðèâà; Ãíåòñÿ âûïóêëûé ùèò. Óìíîæàþò óäàðû äàðäàíöû, Áûñòðûé Ìíåñôåé âïåðåäè. Ïî òåëó Òóðíà ñòåêàåò Ïîòà ïîòîê ñìîëÿíîé; íå õâàòàåò äûõàíüÿ ãåðîþ, — Òîëüêî óñòàëóþ ãðóäü âçäûìàþò õðèïëûå âçäîõè. |
discussaeque iubae capiti, nec sufficit umbo ictibus; ingeminant hastis et Troes et ipse fulmineus Mnestheus. tum toto corpore sudor liquitur et piceum (nec respirare potestas) flumen agit, fessos quatit aeger anhelitus artus. |
|
815 | Òàê äîñòèã îí ðåêè è, êàê áûë, â äîñïåõàõ òÿæåëûõ Ðèíóëñÿ ñ áåðåãà âíèç — è ïîòîê â çàìóòíåííûå âîäû Ïðèíÿë åãî è âûíåñ íàâåðõ, è îìûòûì îò êðîâè Êðîòêèå âîëíû äðóçüÿì ïîáåäèòåëÿ Òóðíà âåðíóëè. |
tum demum praeceps saltu sese omnibus armis in fluvium dedit. ille suo cum gurgite flavo accepit venientem ac mollibus extulit undis et laetum sociis abluta caede remisit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß