Âåðãèëèé. Áóêîëèêè. Ãåîðãèêè. Ýíåèäà. Õóäîæåñòâåííàÿ ëèòåðàòóðà, Ìîñêâà, 1979.
Ïåðåâîä ñ ëàòèíñêîãî Ñ. À. Îøåðîâà ïîä ðåä. Ô. À. Ïåòðîâñêîãî.
Êîììåíòàðèé Í. À. Ñòàðîñòèíîé.
Ïåðåâîä ñ ëàòèíñêîãî Ñ. À. Îøåðîâà ïîä ðåä. Ô. À. Ïåòðîâñêîãî.
Êîììåíòàðèé Í. À. Ñòàðîñòèíîé.
 îñíîâó ïåðåâîäà ïîëîæåíî èçäàíèå: P. Vergilii Maronis, Opera… edidit… Albertus Forbiger. Partes I—III, Lipsiae, 1873—1875. Ó÷òåíû òàêæå ñëåäóþùèå èçäàíèÿ: P. Vergilius Maro, Opera omnia, vol. I—III, recensuit O. Ribbeck, Lipsiae, 1859—1868; «Oeuvres de Virgile», texte établi et commenté par Benoist, Paris, 1918; «Vergil’s Gedichte» erklärt von Th. Ladewig, Berlin, zwölfte Auflage, 1902—1907.
Ëàò. òåêñò ïðèâîäèòñÿ ïî èçä.: Virgil. T. II. Aeneid VII—XII // Loeb Classical Library, 1950 (2-å èñïð. ïåðåèçä. 1918, ðåïð. 1934).
ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
Ëàò. òåêñò ïðèâîäèòñÿ ïî èçä.: Virgil. T. II. Aeneid VII—XII // Loeb Classical Library, 1950 (2-å èñïð. ïåðåèçä. 1918, ðåïð. 1934).
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
120
130
140
150
160
170
180
190
200
210
220
230
240
250
260
270
280
290
300
310
320
330
340
350
360
370
380
390
400
410
420
430
440
450
460
470
480
490
500
510
520
530
540
550
560
570
580
590
600
610
620
630
640
650
660
670
680
690
700
710
720
730
740
750
760
770
780
790
800
810
820
830
840
850
860
870
880
890
900
910
920
930
940
950
Âèäèò Òóðí: èçíåìîã, âðàæäåáíûì ñëîìëåííûé Ìàðñîì, Äóõ ëàòèíÿí, è âñå îæèäàþò, ÷òî îí îáåùàíüå Âûïîëíèò, âñå íà íåãî îäíîãî ãëÿäÿò ñ óêîðèçíîé. Ïóùå ãîðäîñòü è ãíåâ ðàçãîðåëèñü â äóøå íåïðåêëîííîé: |
|
Turnus ut infractos adverso Marte Latinos defecisse videt, sua nunc promissa reposci, se signari oculis, ultro implacabilis ardet attollitque animos. Poenorum qualis in arvis, |
|
5 | Ñëîâíî êàê ëåâ íà ëèâèéñêèõ ïîëÿõ, êîãäà ëîâ÷èì îí ðàíåí, Ãðîçíî ãîòîâèòñÿ â áîé, è íà øåå ïîä ãðèâîé ìîõíàòîé Ìûøöû èãðàþò, è ðûê èçëåòàåò èç ïàñòè êðîâàâîé, È áåñòðåïåòíî çâåðü ëîìàåò äðîòèê âîíçåííûé, — Òàê æå íåèñòîâûé Òóðí íàêàëÿëñÿ áåçóäåðæíîé çëîáîé. |
saucius ille gravi venantum volnere pectus, tum demum movet arma leo, gaudetque comantis excutiens cervice toros fixumque latronis impavidus frangit telum et fremit ore cruento: haud secus accenso gliscit violentia Turno. |
|
10 |  áóðíîì âîëíåíüå ê öàðþ îí ñ òàêîé îáðàùàåòñÿ ðå÷üþ: «Äåëî óæå íå çà Òóðíîì òåïåðü, è ó òåâêðîâ òðóñëèâûõ Ïîâîäà íåò îòìåíÿòü èëü îòòÿãèâàòü òî, ÷òî ðåøèëè. Ñ íèì ÿ ñðàæóñü. Ãîòîâüòå îáðÿä, äîãîâîð çàêëþ÷àéòå! Ëèáî ñâîåþ ðóêîé áåãëåöà àçèàòñêîãî â Òàðòàð |
tum sic adfatur regem atque ita turbidus infit: «nulla mora in Turno; nihil est, quod dicta retractent ignavi Aeneadae, nec quae pepigere recusent: congredior. fer sacra, pater, et concipe foedus. aut hac Dardanium dextra sub Tartara mittam, |
|
15 | Ñàì ÿ ïîøëþ, — ïóñòü ïðàçäíî ñèäÿò è ñìîòðÿò ëàâðåíòöû, Êàê îïðîâåðãíó ìå÷îì ÿ óïðåêè, ÷òî âñå ìíå áðîñàþò, — Ëèáî ïóñòü îí ïîáåæäåííîé ñòðàíîé è íåâåñòîé âëàäååò». Òóðíó Ëàòèí îòâå÷àë ñ ïðåèñïîëíåííûì êðîòîñòè ñåðäöåì: «Âîèí, âåëèêèé äóøîé! Íàñêîëüêî âñåõ ïðåâîñõîäèøü |
desertorem Asiae, (sedeant spectentque Latini) et solus ferro crimen commune refellam, aut habeat victos, cedat Lavinia coniunx». Olli sedato respondit corde Latinus: «o praestans animi iuvenis, quantum ipse feroci |
|
20 | Äåðçêîé äîáëåñòüþ òû, íàñòîëüêî ìíå ïîäîáàåò Âñ¸ îáäóìàòü è âñå ñëó÷àéíîñòè âçâåñèòü ñ îïàñêîé. Åñòü ó òåáÿ ãîðîäà, ÷òî òû ñàì ïîêîðèë, è âëàäåíüÿ Äàâíà-îòöà, è êàçíû ó Ëàòèíà ùåäðîãî õâàòèò. Åñòü è â Ëàòèíñêîé çåìëå, è â Ëàâðåíòå äðóãèå íåâåñòû, |
virtute exsuperas, tanto me impensius aequum est consulere atque omnis metuentem expendere casus. sunt tibi regna patris Dauni, sunt oppida capta multa manu, nec non aurumque animusque Latino est. sunt aliae innuptae Latio et Laurentibus arvis, |
|
25 | Íå èç áåññëàâíûõ ðîäîâ. Äîçâîëü ìíå âûñêàçàòü ïðÿìî Òî, î ÷åì ãîâîðèòü íåëåãêî, è çàïîìíè íàâåêè: Äî÷ü îòäàâàòü íèêîìó èç òåõ, êòî ñâàòàëñÿ ïðåæäå, Ïðàâà ÿ íå èìåë: òàê è áîãè è ëþäè âåùàëè. Íî, ïîáåæäåí ëþáîâüþ ê òåáå è ñëåçàìè Àìàòû, |
nec genus indecores. sine me haec haud mollia fatu sublatis aperire dolis, simul hoc animo hauri: me natam nulli veterum sociare procorum fas erat, idque omnes divique hominesque canebant. victus amore tui, cognato sanguine victus, |
|
30 | Ïîìíÿ î íàøåì ðîäñòâå, ðàçîðâàë ÿ ñâÿùåííûå óçû: Îòíÿë ó çÿòÿ æåíó, íå÷åñòèâîå ïîäíÿë îðóæüå. Âèäèøü òû ñàì, êàêèå ñ òåõ ïîð ãíåòóò ìåíÿ áåäû, Âîéíû êàêèå: âåäü òû âñåõ áîëüøå òÿãîò âûíîñèøü. Âðàã — òû çàáûë? — íàñ äâàæäû ðàçáèë, íàäåæäà ëàòèíÿí — |
coniugis et maestae lacrimis, vincla omnia rupi: promissam eripui genero, arma impia sumpsi. ex illo qui me casus, quae, Turne, sequantur bella vides, quantos primus patiare labores. bis magna victi pugna vix urbe tuemur |
|
35 | Òîëüêî íà ñòåíû òåïåðü. Îò íàøåé êðîâè äîíûíå  Òèáðå âîäà ãîðÿ÷à, îò êîñòåé ïîëÿ ïîáåëåëè. Ñêîëüêî æå ðàç ìíå ðåøåíüå ìåíÿòü? Êàêîå áåçóìüå Äóõ ìîé ìóòèò? Åñëè ñ íèìè ñîþç ïîñëå ãèáåëè Òóðíà ß ãîòîâ çàêëþ÷èòü, ïî÷åìó, ïîêà åùå æèâ îí, |
spes Italas; recalent nostro Thybrina fluenta sanguine adhuc campique ingentes ossibus albent. quo referor totiens? quae mentem insania mutat? si Turno exstincto socios sum adscire paratus, cur non incolumi potius certamina tollo? |
|
40 | Ìíå âîéíó íå ïðåðâàòü? ×òî ñêàæóò âñå èòàëèéöû, Åñëè íà ñìåðòü — äà íå äàñò ñóäüáà ñëîâàì ìîèì ñáûòüñÿ! — ß îáðåêó æåíèõà, êîòîðûé äî÷ü ìîþ ñâàòàë? Âñïîìíè âîéíû ïðåâðàòíîñòè âñå, íàä ðîäèòåëåì ñæàëüñÿ Ñòàðûì, êîòîðûé òåïåðü ãðóñòèò î ñûíå â äàëåêîé |
quid consanguinei Rutuli, quid cetera dicet Italia, ad mortem si te (Fors dicta refutet!) prodiderim, natam et conubia nostra petentem? respice res bello varias; miserere parentis longaevi, quem nunc maestum patria Ardea longe |
|
45 | Àðäåå». Âñå æ íå ñìèðèë Ëàòèí íåèñòîâñòâî Òóðíà, — Áîëüøå åãî ðàñïàëèë, óñóãóáèâ íåäóã âðà÷åâàíüåì. Òóðí, åäâà òîëüêî ìîã îí ñëîâî âñòàâèòü, îòâåòèë: «Åñëè òåáÿ îáî ìíå çàáîòû ìó÷àò, îñòàâü èõ, Äîáðûé îòåö, è äîçâîëü âûáèðàòü ìåæäó æèçíüþ è ñëàâîé. |
dividit». haudquaquam dictis violentia Turni flectitur; exsuperat magis aegrescitque medendo. ut primum fari potuit, sic institit ore: «quam pro me curam geris, hanc precor, optime, pro me deponas letumque sinas pro laude pacisci. |
|
50 | ß âåäü òîæå ìåòàòü óìåþ êîïüÿ, è êðåïêî Ìå÷ äåðæàòü, è âðàãîâ æåëåçîì äî́ êðîâè ðàíèòü. Áóäåò áîãèíÿ-ìàòü äàëåêî îò ñûíà è æåíñêîé Òó÷åé íå ñêðîåò åãî, íå ïîäìåíèò òåíüþ áåñïëîòíîé». Òóò çàðûäàëà, ñòðàøàñü èñõîäà áèòâû, öàðèöà, |
et nos tela, pater, ferrumque haud debile dextra spargimus, et nostro sequitur de volnere sanguis. longe illi dea mater erit, quae nube fugacem feminea tegat et vanis sese occulat umbris». At regina, nova pugnae conterrita sorte, |
|
55 | Ïûëêîãî çÿòÿ îáíÿâ, îáðå÷åííàÿ ñìåðòè âçìîëèëàñü: «Òóðí, åñëè ñåðäöåì òû ÷òèøü Àìàòó, åñëè ñëåçàìè Òðîíóòü ìîãó ÿ òåáÿ, — âåäü îäèí òû ïîêîé è íàäåæäà Ñòàðîñòè æàëêîé ìîåé, ëèøü òîáîþ êðåïêè Ëàòèíà Âëàñòü è ÷åñòü, è â êðóøåíüå íàø äîì òû îäèí ïîäïèðàåøü, — |
flebat et ardentem generum moritura tenebat: «Turne, per has ego te lacrimas, per si quis Amatae tangit honos animum (spes tu nunc una, senectae tu requies miserae, decus imperiumque Latini te penes, in te omnis domus inclinata recumbit), |
|
60 | ß ìîëþ îá îäíîì: íå âñòóïàé â ïîåäèíîê ñ òðîÿíöåì! Òà æå ó÷àñòü, ÷òî æäåò òåáÿ â ýòîé ãèáåëüíîé áèòâå, Æäåò è ìåíÿ: ÿ ïîêèíó ñ òîáîé ýòîò ìèð íåíàâèñòíûé, ×òîáû, ïëåííèöå, ìíå íå óâèäåòü çÿòåì Ýíåÿ». Ìàòåðè ñëûøà ñëîâà, çàëèëàñü è Ëàâèíèÿ ïëà÷åì, |
unum oro: desiste manum committere Teucris. qui te cumque manent isto certamine casus, et me, Turne, manent: simul haec invisa relinquam lumina nec generum Aenean captiva videbo». accepit vocem lacrimis Lavinia matris |
|
65 | Ñëåçû ëèöî, çàïûëàâøåå âìèã, îðîøàþò, è ïëàìÿ Ðäååò íà âëàæíûõ ùåêàõ, ðàçãîðàÿñü àëûì ðóìÿíöåì. Ñëîâíî ñëîíîâàÿ êîñòü, ïîãðóæåííàÿ â ïóðïóð êðîâàâûé, Ñëîâíî âåí÷èêè ðîç, ÷òî ñðåäü áëåäíûõ ëèëèé àëåþò, Òàê ó öàðåâíû â ëèöå ñ áåëèçíîé áîðîëñÿ ðóìÿíåö. |
flagrantis perfusa genas, cui plurimus ignem subiecit rubor et calefacta per ora cucurrit. Indum sanguineo veluti violaverit ostro si quis ebur, aut mixta rubent ubi lilia multa alba rosa: talis virgo dabat ore colores. |
|
70 | Òóðí íåîòðûâíî ãëÿäèò íà íåå è, ãîíèìûé ëþáîâüþ, Ðâåòñÿ â ñðàæåíüå ñèëüíåé; è Àìàòå îòâåòèë îí êðàòêî: «Ìàòü, ñëåçàìè ìåíÿ, — âåäü ñóëÿò íåäîáðîå ñëåçû, — Íå ïðîâîæàéòå, ìîëþ, íà ñóðîâóþ Ìàðñîâó áèòâó. Òóðí íè îòñðî÷èòü ñâîþ, íè ïðèáëèçèòü íå âîëåí êîí÷èíó. |
illum turbat amor, figitque in virgine voltus. ardet in arma magis paucisque adfatur Amatam: «ne, quaeso, ne me lacrimis neve omine tanto prosequere in duri certamina Martis euntem, o mater; neque enim Turno mora libera mortis. |
|
75 | Âåñòü îò ìåíÿ, Èäìî́í, ïåðåäàé ïîâåëèòåëþ òåâêðîâ, Õîòü è ïðèäåòñÿ îíà åìó íå ïî́ ñåðäöó: çàâòðà, ×óòü ëèøü íà íåáî âçëåòèò â êîëåñíèöå áàãðÿíîé Àâðîðà, Òåâêðîâ íà ðóòóëîâ ïóñòü íå âåäåò îí, ïóñòü îòäûõàåò Òåâêðîâ è ðóòóëîâ ìå÷: ìû ñâîåþ êðîâüþ ïîëîæèì |
nuntius haec, Idmon, Phrygio mea dicta tyranno haud placitura refer: cum primum crastina caelo puniceis invecta rotis Aurora rubebit, non Teucros agat in Rutulos; Teucrum arma quiescant et Rutuli; nostro dirimamus sanguine bellum; |
|
80 | Áèòâàì êîíåö; ïóñòü â áîþ æåíèõè äîáûâàþò íåâåñòó!» Òàê îí ñêàçàë, è, ê ñåáå óäàëèâøèñü ïîñïåøíî, âåëåë îí Òîò÷àñ êîíåé ïðèâåñòè è äîëãî íà íèõ ëþáîâàëñÿ; Íåêîãäà èõ ïîäàðèëà ñàìà Îðèôè́ÿ Ïèëóìíó, Ñïîðèëè ñ âåòðîì îíè áûñòðîòîé, áåëèçíîé — ñî ñíåãàìè. |
illo quaeratur coniunx Lavinia campo». Haec ubi dicta dedit rapidusque in tecta recessit, poscit equos gaudetque tuens ante ora frementis, Pilumno quos ipsa decus dedit Orithyia, qui candore nives anteirent, cursibus auras. |
|
85 | Âêðóã îáñòóïèâ ñêàêóíîâ, ïî ãðóäè ëèõèå âîçíèöû Ëàñêîâî õëîïàþò èõ è ÷åøóò ãðèâû ãóñòûå. Íà́ ïëå÷è Òóðí íàäåâàåò ìåæ òåì ÷åøóé÷àòûé ïàíöèðü (Çîëîòîì ïàíöèðü ñâåðêàë, è ãîðåë îí ñâåòëîþ áðîíçîé), Ìå÷ áåðåò îí, è ùèò, è ðîãàòûé øëåì êðàñíîãðèâûé |
circumstant properi aurigae manibusque lacessunt pectora plausa cavis et colla comantia pectunt. ipse dehinc auro squalentem alboque orichalco circumdat loricam umeris, simul aptat habendo ensemque clipeumque et rubrae cornua cristae, |
|
90 | (Áîã îãíåìîùíûé ñêîâàë òîò ìå÷ äëÿ ðîäèòåëÿ Äàâíà,  âîëíû Ñòèêñà êëèíîê ïîãðóçèâ, äîáåëà ðàñêàëåííûé); Ïîñëå ñ ñèëîé ñõâàòèë è ïîòðÿñ îí ìîãó÷åþ ïèêîé, ×òî ïðèñëîíåííîé ê ñòîëïó ïîñðåäè ÷åðòîãà ñòîÿëà (Ïèêó îí ýòó äîáûë ó àâðóíêà Àêòîðà â áèòâå). |
ensem, quem Dauno ignipotens deus ipse parenti fecerat et Stygia candentem tinxerat unda. exim, quae mediis ingenti adnixa columnae aedibus adstabat, validam vi corripit hastam, Actoris Aurunci spolium, quassatque trementem |
|
95 | Ãðîìêî ðóòóë âñêðè÷àë: «Òû âñåãäà áåçîòêàçíî âíèìàëà, Ïèêà, ìîèì ìîëüáàì! Ïðèáëèæàåòñÿ ñðîê! Ïîìîãè æå Òóðíó, êîòîðûé òîáîé ïîñëå Àêòîðà íûíå âëàäååò! Äàé ïîëóìóæà ñðàçèòü ôðèãèéöà, è ñîðâàííûé ïàíöèðü Ìîùíîé ðóêîé èçëîìàòü, è â ïûëè åìó âûïà÷êàòü ïðÿäè |
vociferans: «nunc, o numquam frustrata vocatus hasta meos, nunc tempus adest; te maximus Actor, te Turni nunc dextra gerit. da sternere corpus loricamque manu valida lacerare revolsam semiviri Phrygis et foedare in pulvere crinis |
|
100 | Âëàæíûõ îò ìèððû êóäðåé, çàâèòûõ ãîðÿ÷èì æåëåçîì». Áåøåíñòâî ãîíèò åãî, îò ùåê, ïûëàþùèõ æàðîì, Èñêðû ëåòÿò, è â áåçóìíûõ ãëàçàõ îãîíü ïîëûõàåò. Òàê áû÷îê ìîëîäîé, ïðîòÿæíûì ïóãàÿ ìû÷àíüåì, Ïðîáóåò â ãíåâå ðîãà ïåðåä ïåðâîþ áèòâîé, óï¸ðøèñü |
vibratos calido ferro murraque madentis». his agitur furiis, totoque ardentis ab ore scintillae absistunt, oculis micat acribus ignis; mugitus veluti cum prima in proelia taurus terrificos ciet atque irasci in cornua temptat, |
|
105 |  êðåïêèé äðåâåñíûé ñòâîë, è áîäàòü ïûòàåòñÿ âåòåð Èëè, ãîòîâÿñü ê áîðüáå, ïåñîê êîïûòàìè ðîåò.  ýòî æå âðåìÿ Ýíåé, íå ìåíüøèì ãíåâîì èñïîëíåí, Ñåðäöå äëÿ áèòâû êðåïèë, îáëà÷èâøèñü â äîñïåõ ìàòåðèíñêèé, Ðàäóÿñü, ÷òî äîãîâîð êîíåö ïîëîæèò ñðàæåíüÿì. |
arboris obnixus trunco, ventosque lacessit ictibus aut sparsa ad pugnam proludit harena. Nec minus interea maternis saevus in armis Aeneas acuit Martem et se suscitat ira, oblato gaudens componi foedere bellum. |
|
110 | Ñàì óòåøàë îí äðóçåé è òðåâîãó ïå÷àëüíîãî Þëà, Èì îòêðûâàÿ ñóäüáó, è ìóæåé îòðÿäèë, ÷òîá Ëàòèíó Òâåðäûé îòâåò îòíåñòè, èçâåñòèòü îá óñëîâèÿõ ìèðà. Òîëüêî ëèøü íîâûé äåíü, âîñõîäÿ, îñûïàë ëó÷àìè Ãîðû, è ââûñü ïîäíÿëàñü èç ïó÷èíû Ñîëíöà óïðÿæêà, |
tum socios maestique metum solatur Iuli, fata docens, regique iubet responsa Latino certa referre viros et pacis dicere leges. Postera vix summos spargebat lumine montis orta dies, cum primum alto se gurgite tollunt |
|
115 | Ãîëîâû ãîðäî ïîäíÿâ, èç íîçäðåé âûäûõàÿ ñèÿíüå, — Ñòàëè òîò÷à́ñ æå ó ñòåí âåëèêîãî ãîðîäà ïîðîçíü Òåâêðû è ðóòóëîâ ðàòü ãîòîâèòü ïîëå äëÿ áèòâû, Îáùèì áîãàì âîçäâèãàòü àëòàðè èç çåëåíîãî äåðíà È î÷àãè. À äðóãèå îãîíü è âîäó ïðèíîñÿò, |
Solis equi lucemque elatis naribus efflant: campum ad certamen magnae sub moenibus urbis dimensi Rutulique viri Teucrique parabant in medioque focos et dis communibus aras gramineas. alii fontemque ignemque ferebant, |
|
120 | Áåäðà îäåâ ïîëîòíîì è âèñêè óâåí÷àâøè âåðáåíîé. Âîò àâçîíèäîâ âîéñêà âûõîäÿò, ñòðîé êîïüåíîñíûé  ïîëå òå÷åò èç âîðîò. Âûñòóïàþò íàâñòðå÷ó òðîÿíöû, Âñëåä òèððåíöåâ ïîëêè, íåïîõîæè íà òåâêðîâ îðóæüåì. Êàæäûé òàê ñíàðÿæåí, ñëîâíî Ìàðñîâ áîé áåñïîùàäíûé |
velati limo et verbena tempora vincti. procedit legio Ausonidum pilataque plenis agmina se fundunt portis. hinc Troius omnis Tyrrhenusque ruit variis exercitus armis, haud secus instructi ferro, quam si aspera Martis |
|
125 | Âîéñêî çîâåò. Ìåæ áîéöîâ â áàãðåöå è â çîëîòå ãîðäîì Ñêà÷óò, êðàñóÿñü, âîæäè: Ìíåñôåé, Àññàðàêà ïîòîìîê, Õðàáðûé òèððåíåö Àçèë; âïåðåäè îïîë÷åíüÿ ëàòèíÿí Åäåò Ìåññàï, óêðîòèòåëü êîíåé, Íåïòóíîâà îòðàñëü. Ïîäàëè çíàê — è ðÿäû ïî ñâîèì ñòîðîíàì ðàññòóïèëèñü, |
pugna vocet; nec non mediis in milibus ipsi ductores auro volitant ostroque superbi, et genus Assaraci Mnestheus et fortis Asilas et Messapus equum domitor, Neptunia proles. utque dato signo spatia in sua quisque recessit, |
|
130 | Êîïüÿ âîòêíóëèñü â ïåñîê, è ùèòû ê íèì áîéöû ïðèñëîíèëè. Ãîíèò íà êðîâëè äîìîâ, íà âûñîêèå áàøíè òðåâîãà Âåñü áåçîðóæíûé íàðîä, ìàòåðåé è íåìîùíûõ ñòàðöåâ, È ó âîðîò ãîðîäñêèõ òîëïîé òåñíÿòñÿ ëàâðåíòöû. Â ýòî ìãíîâåíüå ñ õîëìà, ÷òî çîâåòñÿ íûíå Àëüáàíñêèì, — |
defigunt tellure hastas et scuta reclinant. tum studio effusae matres et volgus inermum invalidique senes turris et tecta domorum obsedere, alii portis sublimibus adstant. At Iuno e summo, qui nunc Albanus habetur |
|
135 | Âñòàðü æå íè èìåíè îí íå èìåë, íè ïî÷åòà, íè ñëàâû, — Äî÷ü Ñàòóðíà ïîëÿ îãëÿäåëà ñ âåðøèíû, è îáà Âîéñêà âðàæäåáíûõ íà íåé, è ãîðîä âëàäûêè Ëàòèíà. Òóðíà ñåñòðå ñêàçàëà îíà, áîãèíÿ — áîãèíå, Âëàñòíîé íàä âëàãîé îçåð è î çâîíêèõ ïåêóùåéñÿ ðåêàõ, |
(tum neque nomen erat neque honos aut gloria monti), prospiciens tumulo campum aspectabat et ambas Laurentum Troumque acies urbemque Latini. extemplo Turni sic est adfata sororem, diva deam, stagnis quae fluminibusque sonoris |
|
140 | Èáî âîçâûñèë åå ñâÿùåííîé ïî÷åñòüþ ýòîé, Äåâñòâî ïîõèòèâ ó íåé, ïîâåëèòåëü âûñîêèé ýôèðà: «Íèìôà, ïîòîêîâ êðàñà, ìîåìó ëþáåçíàÿ ñåðäöó, Âåäàåøü òû, ÷òî òåáÿ ñðåäè æåí ëàòèíñêèõ, äåëèâøèõ Ëîæå, ïîñòûëîå ìíå, ñ Þïèòåðîì âåëèêîäóøíûì, |
praesidet; hunc illi rex aetheris altus honorem Iuppiter erepta pro virginitate sacravit: «nympha, decus fluviorum, animo gratissima nostro, scis ut te cunctis unam, quaecumque Latinae magnanimi Iovis ingratum ascendere cubile, |
|
145 | ß îòëè÷èëà îäíó, íàãðàäèâ íåáåñíûì óäåëîì. Çíàé æå, ÷òî ãîðå òåáå ãðîçèò, è ìåíÿ íå êîðè èì: Ïðåæäå êàçàëîñü ìíå, ÷òî íå âðàæäåáíû Ôîðòóíà è Ïàðêè Ëàöèÿ äåëó — òîãäà ÿ õðàíèëà òâîé ãîðîä è Òóðíà, Íûíå æå õðàáðûé âñòóïèë ñ ñóäüáîé â íåðàâíóþ áèòâó. |
praetulerim caelique libens in parte locarim: disce tuum, ne me incuses, Iuturna, dolorem. qua visa est Fortuna pati Parcaeque sinebant cedere res Latio, Turnum et tua moenia texi: nunc iuvenem imparibus video concurrere fatis, |
|
150 | Ïàðêîé íàçíà÷åííûé ñðîê è äåñíèöà âðàãà óæå áëèçêè. ß íå â ñèëàõ ñìîòðåòü íè íà èõ äîãîâîð, íè íà áèòâó. Åñëè îòâàæèøüñÿ òû ðàäè áðàòà õîòü ÷òî-íèáóäü ñäåëàòü, — Äåéñòâóé, ïîðà! Áûòü ìîæåò, ïðèäåò ê çëîïîëó÷íûì óäà÷à!» Ýòèì áîãèíè ñëîâàì îòâå÷àëà ñëåçàìè Þòóðíà, |
Parcarumque dies et vis inimica propinquat. non pugnam aspicere hanc oculis, non foedera possum. tu pro germano si quid praesentius audes, perge; decet. forsan miseros meliora sequentur». Vix ea, cum lacrimas oculis Iuturna profudit |
|
155 | Äâàæäû è òðèæäû ðóêîé â áëàãîðîäíóþ ãðóäü óäàðÿÿ. «Ïëàêàòü íå âðåìÿ, ñïåøè, — ãîâîðèò öàðèöà Þíîíà, — Áðàòà, êîëü ñïîñîá íàéäåøü, ïîïûòàéñÿ âûðâàòü ó ñìåðòè, Âíîâü èõ ñðàæàòüñÿ çàñòàâü è ðàçðóøü ñîþç çàêëþ÷åííûé. ß îòâå÷àþ çà âñå». È ïîêèíóëà íèìôó Þíîíà, |
terque quaterque manu pectus percussit honestum. «non lacrimis hoc tempus», ait Saturnia Iuno: «accelera et fratrem, si quis modus, eripe morti; aut tu bella cie conceptumque excute foedus. auctor ego audendi». sic exhortata reliquit |
|
160 | Äóõ êîëåáàíüåì ñìóòèâ è ðàíèâ ñåðäöå ïå÷àëüþ. Òîþ ïîðîé ïîêàçàëèñü öàðè: â êîëåñíèöå ÷åòâåðêîé Åäåò ìîãó÷èé Ëàòèí, è âåíåö íà ÷åëå åãî áëåùåò ßðêèé, î äâàæäû øåñòè ëó÷àõ çîëî÷åíûõ, — îòëè÷üå Âíóêîâ Ñîëíöà; è Òóðí áåëîñíåæíîé ïàðîþ ïðàâèò, |
incertam et tristi turbatam volnere mentis. Interea reges, ingenti mole Latinus quadriiugo vehitur curru, cui tempora circum aurati bis sex radii fulgentia cingunt, Solis avi specimen; bigis it Turnus in albis, |
|
165 | Äâå â ðóêå ó íåãî ñ øèðîêèìè æàëàìè ïèêè. Âîò è ðîäèòåëü Ýíåé, çà÷èíàòåëü ïëåìåíè ðèìëÿí, Çâåçäíûì ñâåðêàÿ ùèòîì, íåáåñíûì äîñïåõîì ñâåðêàÿ, Ñ íèì Àñêàíèé — âòîðîé çàëîã âåëè÷èÿ Ðèìà, — Ëàãåðü ïîêèíóâ, èäóò; îáëà÷åííûé â áåëîå ïëàòüå |
bina manu lato crispans hastilia ferro. hinc pater Aeneas, Romanae stirpis origo, sidereo flagrans clipeo et caelestibus armis, et iuxta Ascanius, magnae spes altera Romae, procedunt castris, puraque in veste sacerdos |
|
170 | Æðåö ïîðîñåíêà âåäåò è îâöó, íå çíàâøóþ ñòðèæêè,  æåðòâó áîãàì, ê àëòàðÿì, ãäå ïûëàåò æàðêîå ïëàìÿ. Âçîðû î÷åé îáðàòèâ âîñõîäÿùåìó ñîëíöó íàâñòðå÷ó, Ãîëîâû æåðòâ ïîñûïàþò öàðè ñîëåíîé ìóêîþ, Ìåòÿò èõ îñòðûì êëèíêîì è òâîðÿò íà àëòàðü âîçëèÿíüå. |
saetigeri fetum suis intonsamque bidentem attulit admovitque pecus flagrantibus aris. illi ad surgentem conversi lumina solem dant fruges manibus salsas et tempora ferro summa notant pecudum paterisque altaria libant. |
|
175 | Áëàãî÷åñòèâûé Ýíåé ñ ìå÷îì îáíàæåííûì âçìîëèëñÿ: «Ñîëíöå â ñâèäåòåëè ÿ ïðèçûâàþ è Ëàöèÿ çåìëþ, Ðàäè êîòîðîé òðóäû è íåâçãîäû ÿ òÿæêèå âûíåñ! Òû, âñåìîãóùèé Îòåö, ñ òâîåé ñåñòðîé è ñóïðóãîé, Ê íàì áëàãîñêëîííîé òåïåðü ïî ìîëèòâàì ìîèì! Òû, ðîäèòåëü |
tum pius Aeneas stricto sic ense precatur: «esto nunc Sol testis et haec mihi Terra precanti, quam propter tantos potui perferre labores, et pater omnipotens et tu Saturnia coniunx, iam melior, iam, diva, precor; tuque inclute Mavors, |
|
180 | Ìàðñ, ïðîñëàâëåííûé áîã, â ÷üåé âëàñòè áèòâû è âîéíû! Áóäüòå ñâèäåòåëè ìíå è âû, Ðîäíèêè è Ïîòîêè, Âû, áîæåñòâà, ñêîëüêî åñòü âàñ â ìîðÿõ è âûñîêîì ýôèðå! Åñëè æðåáèé îòäàñò àâçîíèéñêîìó Òóðíó ïîáåäó,  ãîðîä Ýâàíäðà òîãäà ïóñòü óéäóò ïîáåæäåííûå òåâêðû, |
cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques; Fontisque Fluviosque voco, quaeque aetheris alti religio et quae caeruleo sunt numina ponto: cesserit Ausonio si fors victoria Turno, convenit Euandri victos discedere ad urbem, |
|
185 | Ýòè ïîëÿ ïîêèíåò ìîé ñûí, è âïðåäü ýíåàäû Âàøèõ íå áóäóò äåðæàâ ìå÷îì ìÿòåæíûì òðåâîæèòü. Åñëè æå ñóäüáû ïîøëþò ïîáåäó íàøåìó Ìàðñó, —  ýòî ÿ âåðþ, è ïóñòü íå îáìàíóò âñåâûøíèå âåðû, — Òåâêðàì ÿ ïîä÷èíÿòü èòàëèéöåâ íå ñòàíó è öàðñêîé |
cedet Iulus agris, nec post arma ulla rebelles Aeneadae referent ferrove haec regna lacessent. sin nostrum adnuerit nobis Victoria Martem (ut potius reor et potius di numine firment), non ego nec Teucris Italos parere iubebo |
|
190 | Âëàñòè èñêàòü äëÿ ñåáÿ: ïóñòü íå áóäåò íèêòî ïîáåæäåííûì, Ïóñòü íåðàçðûâíûé ñîþç ðàâíîïðàâíûå ñâÿæåò íàðîäû. ß ëèøü áîãîâ è ñâÿòûíè âàì äàì. Ïóñòü òîðæåñòâåííîé âëàñòüþ Òåñòü ìîé âëàäååò, Ëàòèí, íà âîéíå è â ìèðå, — äëÿ íàñ æå Òåâêðû ãðàä âîçâåäóò, è Ëàâèíèÿ äàñò åìó èìÿ». |
nec mihi regna peto: paribus se legibus ambae invictae gentes aeterna in foedera mittant. sacra deosque dabo; socer arma Latinus habeto, imperium sollemne socer; mihi moenia Teucri constituent urbique dabit Lavinia nomen». |
|
195 | Òàê Ýíåé ãîâîðèë, è Ëàòèí âîñëåä åìó ìîëâèë, Ê íåáó âçîð óñòðåìèâ, ïðîñòèðàÿ ðóêè ê ñâåòèëàì: «Òåìè æå ÿ êëÿíóñü Çåìëåé, Ñâåòèëàìè, Ìîðåì, ßíóñà ëèêîì äâîéíûì è ÷àä Ëàòîíû ÷åòîþ, Ñèëîé ïîäçåìíûõ áîãîâ è ñâÿòèëèùåì êðåïêîãî Äèòà! |
Sic prior Aeneas; sequitur sic deinde Latinus, suspiciens caelum, tenditque ad sidera dextram: «haec eadem, Aenea, terram, mare, sidera iuro, Latonaeque genus duplex Ianumque bifrontem vimque deum infernam et duri sacraria Ditis; |
|
200 | Ìíå äà âíåìëåò Îòåö, îñâÿùàþùèé ìîëíèåé óçû! Âû, áîæåñòâà è îãíè àëòàðåé, êîòîðûõ êàñàþñü, Ìíå ñâèäåòåëè: ìèð è ñîþç íåðóøèì äëÿ ëàòèíÿí, ×òî á íè ñëó÷èëîñü, âîâåê. Íèêàêàÿ ñèëà îòíûíå Âîëþ íå ñëîìèò ìîþ, — ïóñòü áû äàæå â ïîòîïå ñìåøàëèñü |
audiat haec genitor, qui foedera fulmine sancit. tango aras, medios ignis et numina testor: nulla dies pacem hanc Italis nec foedera rumpet, quo res cumque cadent, nec me vis ulla volentem avertet, non, si tellurem effundat in undas, |
|
205 | Âîëíû è ñóøà è ñâîä íåáåñ îáðóøèëñÿ â Òàðòàð, — Òàê æå, êàê ýòîò æåçë (áûë æåçë â ðóêå åãî ïðàâîé) Òåíè íå äàñò íèêîãäà, íå îäåíåòñÿ ëåãêîé ëèñòâîþ, Ïîñëå òîãî êàê, â ëåñó ñî ñòâîëà ìàòåðèíñêîãî ñðåçàí, Ñîêîâ ëèøåí, ïîòåðÿë ïîä íîæîì îí è êóäðè è âåòâè, |
diluvio miscens, caelumque in Tartara solvat; ut sceptrum hoc» (dextra sceptrum nam forte gerebat) «numquam fronde levi fundet virgulta nec umbras, cum semel in silvis imo de stirpe recisum matre caret posuitque comas et bracchia ferro; |
|
210 | Íåêîãäà ñóê, íî òåïåðü ðóêîé èñêóñíîé îïðàâëåí  ìåäíûé óáîð è âðó÷åí îòöàì íàðîäà ëàòèíÿí». Òàê ãîâîðèëè öàðè, äîãîâîð ñêðåïëÿÿ âçàèìíî, Ïåðåä î÷àìè âîæäåé, à ïîòîì íàä îãíåì ïî îáðÿäó Æåðòâû çàêëàëè îíè îñâÿùåííûå, çàæèâî âûðâàâ |
olim arbos, nunc artificis manus aere decoro inclusit patribusque dedit gestare Latinis». talibus inter se firmabant foedera dictis prospectu in medio procerum. tum rite sacratas in flammam iugulant pecudes et viscera vivis |
|
215 | Ñåðäöå è ïå÷åíü ó íèõ è àëòàðü îòÿã÷èâøè äàðàìè. Íî óæ íåðàâíûì òåïåðü ïîåäèíîê öàðåé ïðåäñòàâëÿëñÿ Ðóòóëàì; â äóøàõ ó íèõ íåñîãëàñíûå áîðþòñÿ ÷óâñòâà Òåì ãîðÿ÷åé, ÷åì áëèæå îíè ïðåâîñõîäñòâî Ýíåÿ Âèäÿò. È ïóùå ñåðäöà́ âçâîëíîâàë ëèöîì èçìîæäåííûì, |
eripiunt cumulantque oneratis lancibus aras. At vero Rutulis impar ea pugna videri iamdudum et vario misceri pectora motu; tum magis, ut propius cernunt non viribus aequis. adiuvat incessu tacito progressus et aram |
|
220 | Âçîðîì ïîòóïëåííûì Òóðí, êîãäà îí ê àëòàðþ, ïîáëåäíåâøèé, Øåë è ñ ìîëüáîþ ê íåìó ïðèïàë, íå ïðîìîëâèâ íè ñëîâà. Ñëûøèò Þòóðíà: â òîëïå ðàçäàåòñÿ ðîïîò âñå ãðîì÷å, Øàòêèå äóøè ëþäåé îáðàùàþòñÿ ê ïîìûñëàì íîâûì;  ãóùó ñòîÿùèõ áîéöîâ, ïðèíÿâ îáëè÷üå Êàìåðòà |
suppliciter venerans demisso lumine Turnus tabentesque genae et iuvenali in corpore pallor. quem simul ac Iuturna soror crebrescere vidit sermonem et volgi variare labantia corda, in medias acies, formam adsimulata Camerti |
|
225 | (Ñ ïðàäåäîâ áûë ìîãó÷ åãî ðîä, è îòåö âîçâåëè÷èë Äîáëåñòüþ èìÿ åãî, è îí ñàì áûë âîèí îòâàæíûé),  ãóùó áîéöîâ çàìåøàëàñü îíà è ñòàëà óìåëî Ñåÿòü ðîïîò ìåæ íèõ, ïîäñòðåêàÿ òàêèìè ðå÷àìè: «Âèäåòü íå ñòûäíî ëè âàì, êàê çà íàñ çà âñåõ ïîäñòàâëÿåò |
(cui genus a proavis ingens clarumque paternae nomen erat virtutis et ipse acerrimus armis), in medias dat sese acies, haud nescia rerum, rumoresque serit varios ac talia fatur: «non pudet, o Rutuli, pro cunctis talibus unam |
|
230 | Æèçíü îäèí ïîä óäàð? Èëü ÷èñëîì íå ðàâíû ìû è ñèëîé Íàøèì âðàãàì? Âîò âñÿ îíà çäåñü, àðêàäöåâ è òåâêðîâ Ðàòü ðîêîâàÿ, è âîò íåíàâèñòíûå Òóðíó ýòðóñêè: Âñåì íå õâàòèò âðàãîâ, êîëü îäèí íà îäèí ìû ñîéäåìñÿ! Òóðí ê íåáîæèòåëÿì, ÷üèì àëòàðÿì îí ñåáÿ ïîñâÿùàåò, |
obiectare animam? numerone an viribus aequi non sumus? en, omnes et Troes et Arcades hi sunt, fatalesque manus, infensa Etruria Turno. vix hostem, alterni si congrediamur, habemus. ille quidem ad superos, quorum se devovet aris, |
|
235 | Áóäåò ìîëâîé âîçíåñåí, è íå ñìîëêíåò â óñòàõ åãî èìÿ. Ìû æå, îò÷èé íàø êðàé ïîòåðÿâ, íàäìåííûì âëàäûêàì Ñòàíåì ðàáàìè, êîëü çäåñü ñèäåòü îñòàíåìñÿ ïðàçäíî». Âîèíîâ ðâåíüå îíà ðàçîæãëà òàêèìè ðå÷àìè, Ãðîì÷å è ãðîì÷å ïîïîëç ïî ðàòÿì ðóòóëîâ ðîïîò. |
succedet fama vivusque per ora feretur; nos patria amissa dominis parere superbis cogemur, qui nunc lenti consedimus arvis». Talibus incensa est iuvenum sententia dictis iam magis atque magis serpitque per agmina murmur; |
|
240 | Äàæå ëàòèíÿíå âñå è ëàâðåíòöû, êîòîðûå ïðåæäå Ëèøü î ñïàñåíüå ñòðàíû, î ïîêîå è ìèðå ìå÷òàëè, Ðâóòñÿ ê îðóæüþ îïÿòü è ìîëÿòñÿ, ÷òîá íå óñïåëè Êëÿòâîé ñêðåïèòü äîãîâîð, è îá ó÷àñòè Òóðíà æàëåþò. Íèìôå âñå ìàëî, è âîò, çàòåÿâ íîâóþ õèòðîñòü, |
ipsi Laurentes mutati ipsique Latini. qui sibi iam requiem pugnae rebusque salutem sperabant, nunc arma volunt foedusque precantur infectum et Turni sortem miserantur iniquam. his aliud maius Iuturna adiungit et alto |
|
245 | Çíàìåíüå â íåáå îíà ÿâèëà (íè÷òî èòàëèéöàì Óì íå ìîãëî ñèëüíåé ïîìóòèòü, ÷åì îáìàííîå ÷óäî):  àëîì ýôèðå ëåòåë îðåë Þïèòåðà áóðûé, Ïòèö ïðèáðåæíûõ âñïóãíóâ, çà êðûëàòûì ãíàëñÿ îí ñòðîåì; Âäðóã óïàë ñ âûñîòû è ïðåêðàñíîãî ëåáåäÿ ïîäíÿë |
dat signum caelo, quo non praesentius ullum turbavit mentes Italas monstroque fefellit. namque volans rubra fulvus Iovis ales in aethra litoreas agitabat avis turbamque sonantem agminis aligeri, subito cum lapsus ad undas |
|
250 | Çëîáíûé ðàçáîéíèê èç âîëí, êðèâûìè âïèâøèñü êîãòÿìè. Äóõîì âîñïðÿíóâ, ãëÿäÿò èòàëèéöû íà äèâíîå äåëî: Ñ êðèêîì âñåé ñòàåé íàçàä ïîâåðíóëè áåãóùèå ïòèöû, Ñâåò êðûëàìè çàñòëàâ è ñáèâøèñü ïëîòíîþ òó÷åé,  íåáå ïîãíàëè âðàãà, — è, íàòèñêîì èõ ïîáåæäåííûé, |
cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncis. arrexere animos Itali cunctaeque volucres convertunt clamore fugam (mirabile visu) aetheraque obscurant pinnis hostemque per auras facta nube premunt, donec vi victus et ipso |
|
255 | Âûïóñòèë õèùíèê èç ëàï, îñëàáåâøèõ îò òÿæåñòè ãðóçà,  âîäó äîáû÷ó è ñàì â îáëàêà óì÷àëñÿ òðóñëèâî. Ðóòóëîâ ðàäîñòíûé êëè÷ ïðåäâåñòüå ëæèâîå âñòðåòèë. Òÿíóòñÿ ðóêè ê ìå÷àì. È ïåðâûì ãàäàòåëü Òîëóìíèé Ìîëâèò: «Íèñïîñëàíî òî, î ÷åì ïðîñèë ÿ â ìîëèòâàõ! |
pondere defecit praedamque ex unguibus ales proiecit fluvio, penitusque in nubila fugit. Tum vero augurium Rutuli clamore salutant expediuntque manus, primusque Tolumnius augur «hoc erat, hoc, votis», inquit, «quod saepe petivi. |
|
260 | Âèæó áîãîâ, áîãîâ óçíàþ! Áåðèòå îðóæüå, ß ïîâåäó, íåñ÷àñòíûå, âàñ, êîòîðûõ âîéíîþ Çëîáíûé ïðèøëåö çàïóãàë, ñëîâíî ïòèö áåññèëüíûõ, ÿâèâøèñü Áåðåã âàø ðàçîðÿòü. Íî íà âñåõ ïàðóñàõ óáåæèò îí  ìîðå òðóñëèâî. À âû ðÿäû äðóæíåå ñîìêíèòå: |
accipio, adgnoscoque deos; me, me duce ferrum corripite, o miseri, quos improbus advena bello territat, invalidas ut aves, et litora vestra vi populat. petet ille fugam penitusque profundo vela dabit. vos unanimi densate catervas |
|
265 | Â áèòâå öàðÿ çàùèòèì è îòíÿòü åãî íå ïîçâîëèì!» Âûìîëâèâ, îí èç ðÿäîâ âûáåãàåò è â òåâêðîâ áðîñàåò Ïèêó; ïðÿìî ëåòèò, ðàññåêàÿ âîçäóõ ñî ñâèñòîì, Âåòêà êèçèëà. È âìèã ðàçäàþòñÿ êðèêè ïîâñþäó, Âìèã çàïûëàëè ñåðäöà, è ðÿäû ñìîòðåâøèõ ñìåøàëèñü. |
et regem vobis pugna defendite raptum». Dixit et adversos telum contorsit in hostis procurrens; sonitum dat stridula cornus et auras certa secat. simul hoc, simul ingens clamor, et omnes turbati cunei calefactaque corda tumultu. |
|
270 | Ïèêà ìåæ òåì, — ó íåå íà ïóòè æèâîþ ïðåãðàäîé Äåâÿòü ïðåêðàñíûõ ñûíîâ àðêàäöà Ãèëèïïà ñòîÿëî, Áðàòüåâ, ðîæäåííûõ îäíîé òèððåíêîé-ìàòåðüþ ñòàðöó, — Â òåëî âïèëàñü îäíîìó, òóäà, ãäå æèâîò åãî ñòÿíóò Êîæàíûì ïîÿñîì áûë, ñêðåïëåííûì ïðÿæêîþ ñáîêó; |
hasta volans, ut forte novem pulcherrima fratrum corpora constiterant contra, quos fida crearat una tot Arcadio coniunx Tyrrhena Gylippo, horum unum ad medium, teritur qua sutilis alvo balteus et laterum iuncturas fibula mordet, |
|
275 | Þíîøó äèâíîé êðàñû, áëèñòàâøåãî ïûøíûì äîñïåõîì, Ïèêà ïðîíçèëà íàñêâîçü è â ïåñîê îïðîêèíóëà æåëòûé. Áðàòüÿ, îòâàæíûé îòðÿä, ïîðàæåííûå ñêîðáüþ âíåçàïíîé, Òîò÷àñ õâàòàþò ìå÷è è æåëåçî ëåòó÷åå êîïèé, Ðâóòñÿ âñëåïóþ âïåðåä; íàâñòðå÷ó èì âûáåãàåò |
egregium forma iuvenem et fulgentibus armis, transadigit costas fulvaque effundit harena. at fratres, animosa phalanx accensaque luctu, pars gladios stringunt manibus, pars missile ferrum corripiunt caecique ruunt. quos agmina contra |
|
280 | Ñòðîé ëàâðåíòñêèõ áîéöîâ; è óæå àãèëëèíöû è òåâêðû Ì÷àòñÿ ëàâèíîé ãóñòîé è àðêàäöû â ïåñòðûõ äîñïåõàõ. Ñòðàñòü îäíà ó âðàãîâ: ðåøèòü îðóæèåì òÿæáó. Âñå àëòàðè ñìåòåíû. Âçâèõð¸ííîé ÷åðíîþ òó÷åé Ïî íåáó êîïüÿ ëåòÿò, è æåëåçíûé ðóøèòñÿ ëèâåíü. |
procurrunt Laurentum; hinc densi rursus inundant Troes Agyllinique et pictis Arcades armis: sic omnis amor unus habet decernere ferro. diripuere aras, it toto turbida caelo tempestas telorum ac ferreus ingruit imber, |
|
285 | ×àøè íåñóò è æàðîâíè íàçàä. Ëàòèí óáåãàåò, Ïðî÷ü óíîñèò áîãîâ, èçãîíÿåìûõ ïîïðàííîé êëÿòâîé. Âïðÿ÷ü â êîëåñíèöû êîíåé ñïåøàò îäíè, à äðóãèå Ïðûãàþò â ñåäëà, ëåòÿò íà âðàãà ñ ìå÷îì îáíàæåííûì. Âîò íà Àâëåñòà-öàðÿ Ìåññàï êîíÿ íàïðàâëÿåò |
craterasque focosque ferunt. fugit ipse Latinus pulsatos referens infecto foedere divos. infrenant alii currus aut corpora saltu subiciunt in equos et strictis ensibus adsunt. Messapus regem regisque insigne gerentem |
|
290 |  æàæäå ðàçðóøèòü ñîþç, è òèððåíöà â öàðñêîì óáîðå Ãîíèò îí è òåñíèò, — ïîêà, ïîïÿòèâøèñü â ñòðàõå, Âäðóã íà àëòàðü, ÷òî ñçàäè ñòîÿë, íå íàòêíóëñÿ íåñ÷àñòíûé. Íàâçíè÷ü îí ïàë è íà æåðòâåííèê ëåã ãîëîâîé è ïëå÷àìè; Áûñòðûé ïðèì÷àëñÿ Ìåññàï, î ïîùàäå ìîëèâøåãî ìóæà |
Tyrrhenum Aulesten, avidus confundere foedus, adverso proterret equo: ruit ille recedens et miser oppositis a tergo involvitur aris in caput inque umeros. at fervidus advolat hasta Messapus teloque orantem multa trabali |
|
295 | Òîëñòûì, òÿæåëûì êîïüåì îí ñ êîíÿ óäàðèë è ìîëâèë: «Ýòîò ãîòîâ! Ïðèíåñ ÿ áîãàì íàèëó÷øóþ æåðòâó!» Ñ òåïëîãî òåëà äîñïåõ èòàëèéöû, ñîáðàâøèñü, ñîðâàëè. Âîò Êîðèíåé, íà áåãó ñ àëòàðÿ ãîëîâíþ ïîäõâàòèâøèé, Áðîñèë Ýáóçó åå, äëÿ óäàðà çàíåñøåìó ðóêó, |
desuper altus equo graviter ferit atque ita fatur: «hoc habet, haec melior magnis data victima divis». concurrunt Itali spoliantque calentia membra. obvius ambustum torrem Corynaeus ab ara corripit et venienti Ebyso plagamque ferenti |
|
300 | Ïðÿìî â ëèöî; áîðîäà çàíÿëàñü ó Ýáóçà ãóñòàÿ, Ñìðàä ïàëåíûõ âîëîñ ïîëåòåë; Êîðèíåé æå íåìåäëÿ Ëåâîé ðóêîþ ñõâàòèë âðàãà òðåïåòàâøåãî êóäðè, Íàçåìü áðîñèë åãî, ïðèäàâèë, óïåðøèñü êîëåíîì Â ãðóäü, è òâåðäûé êëèíîê âîíçèë ìåæ ðåáåð. Çà Àëüñîì, |
occupat os flammis: olli ingens barba reluxit nidoremque ambusta dedit. super ipse secutus caesariem laeva turbati corripit hostis impressoque genu nitens terrae applicat ipsum; sic rigido latus ense ferit. Podalirius Alsum, |
|
305 | Õðàáðûì õðàíèòåëåì ñòàä, ñðåäè ïåðâûõ ëåòåâøèì ñêâîçü êîïüÿ, Ì÷àëñÿ, ìå÷ çàíîñÿ, Ïîäàëèðèé; íî Àëüñ, îáåðíóâøèñü, Îñòðîé ñåêèðîé âçìàõíóë è ÷åðåï äî ïîäáîðîäêà Íàäâîå òåâêðó ðàññåê, îðîñèâ äîñïåõ åãî êðîâüþ. Òîò÷àñ æå òÿæêèé ïîêîé, æåëåçíûé ñîí, îïóñòèâøèñü, |
pastorem primaque acie per tela ruentem, ense sequens nudo superimminet: ille securi adversi frontem mediam mentumque reducta disicit et sparso late rigat arma cruore. olli dura quies oculos et ferreus urget |
|
310 | Âîèíó î÷è çàñòëàë íàâåêè òüìîé íåïðîãëÿäíîé. Áëàãî÷åñòèâûé Ýíåé, íå ïîêðûâ äàæå ãîëîâó øëåìîì, Ãðîìêî ê òåâêðàì âçûâàë, ïðîòÿíóâ áåçîðóæíóþ ðóêó: «Ñòîéòå! Êóäà âû? Çà÷åì ðàçãîðåëàñü ðàñïðÿ íåæäàííî? Ãíåâ ñäåðæèòå, äðóçüÿ! Çàêëþ÷åí ñîþç, è óñëîâüÿ |
somnus, in aeternam clauduntur lumina noctem. At pius Aeneas dextram tendebat inermem nudato capite atque suos clamore vocabat: «quo ruitis? quaeve ista repens discordia surgit? o cohibete iras! ictum iam foedus et omnes |
|
315 | Ïðèíÿòû: ìíå îäíîìó íàäëåæèò ñðàæàòüñÿ ïî ïðàâó!  áîé áåç ñòðàõà ìåíÿ ïóñòèòå: óçû ñêðåïëþ ÿ Òâåðäîé ðóêîé. Ìíå Òóðí îáðå÷åí îáðÿäîì ñâÿùåííûì». Íî ìåæäó òåì êàê Ýíåé óâåùàë ðå÷àìè òðîÿíöåâ, Âäðóã ñî ñâèñòîì ê íåìó ïðèëåòåëà ïåðíàòàÿ ñòðåëêà; |
compositae leges; mihi ius concurrere soli; me sinite atque auferte metus; ego foedera faxo firma manu; Turnum debent haec iam mihi sacra». has inter voces, media inter talia verba, ecce viro stridens alis adlapsa sagitta est, |
|
320 | Íûíå íåâåäîìî, ÷åé ïîñëàë åå ëóê, è êàêèå Âåòðû åå ïðèíåñëè, è êòî îñ÷àñòëèâèë óäà÷åé Ðóòóëîâ — ñëó÷àé èëü áîã: ïîãèáëà ïîäâèãà ñëàâà, Íå ïîõâàëÿëñÿ íèêòî Ýíåÿ ïðîëèòîé êðîâüþ. Òóðí, åäâà óâèäàë, êàê Ýíåé óõîäèò èç ñòðîÿ, |
incertum qua pulsa manu, quo turbine adacta, quis tantam Rutulis laudem, casusne deusne, attulerit: pressa est insignis gloria facti nec sese Aeneae iactavit volnere quisquam. Turnus ut Aenean cedentem ex agmine vidit |
|
325 | Êàê âñïîëîøèëèñü âîæäè, çàãîðåëñÿ ïûëêîé íàäåæäîé: Òðåáóåò âíîâü îí êîíåé è äîñïåõ è, âñêî÷èâ â êîëåñíèöó,  ðóêè ïîâîäüÿ áåðåò, ïðåèñïîëíåí ãîðäîñòè íîâîé. Ìíîãî ìîãó÷èõ ìóæåé, ïðîëåòàÿ, îí ãèáåëè ïðåäàë, Òî ïîëóìåðòâûìè èõ âàëèë, òî äàâèë êîëåñíèöåé, |
turbatosque duces, subita spe fervidus ardet; poscit equos atque arma simul saltuque superbus emicat in currum et manibus molitur habenas. multa virum volitans dat fortia corpora Leto, semineces volvit multos aut agmina curru |
|
330 | Òî óáåãàâøèõ ðàçèë, èç óáèòûõ âûõâàòèâ êîïüÿ. Òàê îêðîâàâëåííûé Ìàðñ íàä ïîòîêîì Ãåáðà ñòóäåíûì, Çâîíîì ùèòà âîçáóæäàÿ âîêðóã áåñïîùàäíûå áèòâû, Áåøåíûõ ãîíèò êîíåé, è áûñòðåé Çåôèðà è Íîòà Ïî ïîëþ ì÷àòñÿ îíè; ïîä êîïûòàìè áûñòðûìè ñòîíåò |
proterit aut raptas fugientibus ingerit hastas. qualis apud gelidi cum flumina concitus Hebri sanguineus Mavors clipeo intonat atque furentis bella movens immittit equos; illi aequore aperto ante Notos Zephyrumque volant, gemit ultima pulsu |
|
335 | Ôðàêèè äàëüíåé çåìëÿ; à ñëåäîì ñïóòíèêè áîãà — Ìðà÷íîãî Óæàñà ëèê, è Ãíåâ, è Êîçíè íåñóòñÿ. Ìàðñó ïîäîáíûé, êîíåé, îò ïîòà äûìÿùèõñÿ, ãîíèò Òóðí îêðûëåííûé, ãëóìÿñü íàä âðàãàìè, ÷òî æàëêîþ ñìåðòüþ Ãèáíóò âîêðóã; ëåòÿò îò êîïûò ãîðÿ÷èå áðûçãè |
Thraca pedum circumque atrae Formidinis ora Iraeque Insidiaeque, dei comitatus, aguntur: talis equos alacer media inter proelia Turnus fumantis sudore quatit, miserabile caesis hostibus insultans: spargit rapida ungula rores |
|
340 | Àëîé êðîâàâîé ðîñû, è ïåñîê ñòàë îò êðîâè çûáó÷èì: Èçäàëè Òóðí Ñôåíåëà ñðàçèë, à Ôàìèðà è Ôîëà —  áëèæíåì áîþ; èçäàë¸êà íàñòèã îí äâîèõ Èìáðàñèäîâ — Ãëàâêà è Ëàäà — êîïüåì; â êðàþ Ëèêèéñêîì âçðàñòèë èõ È́ìáðàñ è ñàì íà âîéíó ñíàðÿäèë, ÷òîá ìîãëè îíè ðàâíî |
sanguineos mixtaque cruor calcatur harena. iamque Neci Sthenelumque dedit Thamyrumque Pholumque, hunc congressus et hunc, illum eminus; eminus ambo Imbrasidas, Glaucum atque Laden, quos Imbrasus ipse nutrierat Lycia paribusque ornaverat armis, |
|
345 | Áèòüñÿ è â ïåøåì ñòðîþ, è âåðõîì, âåòðà îáãîíÿÿ.  ïîëå ñ äðóãîé ñòîðîíû íà âðàãîâ óñòðåìèëñÿ îòâàæíî Ñëàâíûé âîèòåëü Ýâìåä, Äîëîíà äðåâíåãî îòïðûñê; Èìÿ îí äåäà íîñèë, à ìîùüþ è õðàáðîñòüþ ðàâåí Áûë îòöó, ÷òî ëàçóò÷èêîì øåë ê äàíàéñêîìó ñòàíó, |
vel conferre manum vel equo praevertere ventos. Parte alia media Eumedes in proelia fertur, antiqui proles bello praeclara Dolonis, nomine avum referens, animo manibusque parentem, qui quondam, castra ut Danaum speculator adiret, |
|
350 | Äåðçêî â íàãðàäó ñåáå èñïðîñèâ óïðÿæêó Ïåëèäà; Íî çàïëàòèë çà äåðçîñòü åìó äðóãîþ íàãðàäîé Ñûí Òèäåÿ, è îí î êîíÿõ óæ íå äóìàë Àõèëëà. Òóðí, ÷óòü çàâèäåë âäàëè íà ðàâíèíå îòêðûòîé Ýâìåäà, Ëåãêèì äðîòîì â íåãî ìåòíóë, ïðîðåçàâøèì âîçäóõ, |
ausus Pelidae pretium sibi poscere currus: illum Tydides alio pro talibus ausis adfecit pretio, nec equis adspirat Achillis. hunc procul ut campo Turnus prospexit aperto, ante levi iaculo longum per inane secutus, |
|
355 | Ðåçâûõ êîíåé çàäåðæàë, ñ êîëåñíèöû ñïðûãíóë ïðîâîðíî, Êèíóëñÿ ïðÿìî ê âðàãó, ëåæàâøåìó çàìåðòâî â ïðàõå, Øåþ íîãîé ïðèäàâèë è, ìå÷ èç ðóê åãî âûðâàâ, Â ãîðëî êëèíîê âîíçèë ãëóáîêî è íàä òðóïîì ïðîìîëâèë: «Çåìëþ õîòåë çàõâàòèòü òû â êðàþ Ãåñïåðèéñêîì? Îòìåðü æå |
sistit equos biiugis et curru desilit atque semianimi lapsoque supervenit, et pede collo impresso dextrae mucronem extorquet et alto fulgentem tinguit iugulo atque haec insuper addit: «en agros et quam bello, Troiane, petisti, |
|
360 | Ñîáñòâåííûì òåëîì åå! Òàêóþ íàãðàäó óíîñÿò Âñå, êòî íà íàñ íàïàäåò; ãîðîäà çäåñü òàê âîçäâèãàþò!» Ïèêó ìåòíóâ, îòïðàâèë îí âñëåä çà Ýâìåäîì Àñáóòà, Ïîñëå — Õëîðåÿ, Äàðåòà, Ñèáà́ðèñà è Òåðñèëîõà, Ñ íèìè — Òèìåòà, ÷òî áûë íîðîâèñòîé ëîøàäüþ ñáðîøåí. |
Hesperiam metire iacens: haec praemia, qui me ferro ausi temptare, ferunt, sic moenia condunt». huic comitem Asbyten coniecta cuspide mittit Chloreaque Sybarimque Daretaque Thersilochumque et sternacis equi lapsum cervice Thymoeten. |
|
365 | Åñëè, øóìíî äûøà, íà ýãåéñêèé ïðîñòîð íàëåòàåò Âäðóã ýäîíèéñêèé Áîðåé, — óáåãàþò ê áåðåãó âîëíû. È ïîä íàïîðîì åãî ðàçáåãàþòñÿ ïî íåáó òó÷è. Òàê æå, ãäå áû ñåáå íè ïðîêëàäûâàë ðóòóë äîðîãó, — Âñïÿòü îòðÿäû áåãóò. Ïîðûâ óâëåêàåò ãåðîÿ, |
ac velut Edoni Boreae cum spiritus alto insonat Aegaeo sequiturque ad litora fluctus; qua venti incubuere, fugam dant nubila caelo: sic Turno, quacumque viam secat, agmina cedunt conversaeque ruunt acies; fert impetus ipsum |
|
370 | Ãðèâà íà øëåìå åãî ðàçâåâàåòñÿ ïî́ âåòðó áóðíî. Ãîðüêî Ôåãåþ ãëÿäåòü, êàê íåèñòîâûé Òóðí ïîáåæäàåò. Ïóòü ïðåãðàäèâ óïðÿæêå âðàãà, ïîêðûòûå ïåíîé Îí ïîâîäüÿ ñõâàòèë, íà áåãó ïîâåðíóë êîëåñíèöó, Ñàì æå, êîíÿìè âëåêîì, ïîâèñ íà äûøëå, ïîäñòàâèâ |
et cristam adverso curru quatit aura volantem. non tulit instantem Phegeus animisque frementem: obiecit sese ad currum et spumantia frenis ora citatorum dextra detorsit equorum. dum trahitur pendetque iugis, hunc lata retectum |
|
375 | Áîê óäàðó êîïüÿ, — ïðîðâàâ äâîéíóþ êîëü÷óãó, Òåëî çàäåë íàêîíå÷íèê ëåãêî è êðîâè îòâåäàë. Òîò÷àñ ê âðàãó ïîâåðíóëñÿ Ôåãåé, ùèòîì ïðèêðûâàÿñü, Íà÷àë ñ ìå÷îì íàñòóïàòü, äðóçåé ïðèçûâàÿ íà ïîìîùü, Íî êîëåñíèöà âïåðåä ðâàíóëàñü è ñ íîã åãî ñáèëà, |
lancea consequitur rumpitque infixa bilicem loricam et summum degustat volnere corpus. ille tamen clipeo obiecto conversus in hostem ibat et auxilium ducto mucrone petebat, cum rota praecipitem et procursu concitus axis |
|
380 | Áðîñèëà íàçåìü åãî ïîä êîëåñà, è Òóðí ïîäáåæàâøèé Øåþ åìó ìå÷îì ðàçðóáèë ìåæ êîëü÷óãîé è øëåìîì, Ãîëîâó ñíåñ è îñòàâèë â ïåñêå áåçãëàâîå òåëî. Òîþ ïîðîé, êàê Òóðí ãóáèë âðàãîâ, ïîáåæäàÿ, Âåðíûé Àõàò è Ìíåñôåé è ñ íèìè þíûé Àñêàíèé |
impulit effunditque solo, Turnusque secutus imam inter galeam summi thoracis et oras abstulit ense caput truncumque reliquit harenae. Atque ea dum campis victor dat funera Turnus, interea Aenean Mnestheus et fidus Achates |
|
385 |  ëàãåðü ê øàòðàì ïðèâåëè çàëèòîãî êðîâüþ Ýíåÿ: Øåë îí, çà øàãîì øàã, îïèðàÿñü íà äëèííóþ ïèêó,  ãíåâå îáëîìîê ñòðåëû èç ðàíû âûðâàòü ïûòàëñÿ, Òðåáîâàë, ÷òîáû äðóçüÿ ïîìîãëè åìó ñïîñîáîì ñêîðûì: Ðàíó øèðîêèì ìå÷îì èññåêëè è ñêðûòîå â òåëå |
Ascaniusque comes castris statuere cruentum, alternos longa nitentem cuspide gressus. saevit et infracta luctatur harundine telum eripere auxilioque viam, quae proxima, poscit; ense secent lato volnus telique latebras |
|
390 | Âûíóëè æàëî ñòðåëû è âåðíóòüñÿ â áîé ðàçðåøèëè. ß́ïèã, Èàñèÿ ñûí, ïîäîøåë, Àïîëëîíà èçáðàííèê; Áîã åìó â äàâíèå äíè, âîñïûëàâ ëþáîâüþ âåëèêîé, Ðàäîñòíî âñå èñêóññòâà ñâîè ïðåäëàãàë è óìåíüÿ: Èëè ïðîðî÷åñòâà äàð, èëü êèôàðó, èëü áûñòðûå ñòðåëû. |
rescindant penitus, seseque in bella remittant. iamque aderat Phoebo ante alios dilectus Iapyx Iasides, acri quondam cui captus amore ipse suas artes, sua munera, laetus Apollo augurium citharamque dabat celerisque sagittas. |
|
395 | ßïèã, æåëàÿ ïðîäëèòü îòöà îäðÿõëåâøåãî ãîäû, Ñèëó òðàâ ïðåäïî÷åë óçíàòü, âðà÷åâàíüÿ ïðèåìû Âñå èçó÷èòü, ÷òîá â òèøè çàíèìàòüñÿ ñêðîìíûì èñêóññòâîì. Ãîðüêî ðîïùà, ñòîÿë Äàðäàíèä, íà êîïüå îïèðàÿñü, Ðÿäîì — òðîÿíöåâ òîëïà è ïëà÷óùèé îòðîê Àñêàíèé. |
ille ut depositi proferret fata parentis, scire potestates herbarum usumque medendi maluit et mutas agitare inglorius artis. stabat acerba fremens, ingentem nixus in hastam, Aeneas, magno iuvenum et maerentis Iuli |
|
400 | Òîëüêî Ýíåé íåäîñòóïåí ñëåçàì. À ñòàðåö õëîïî÷åò, Ïîëû ïëàùà ïîäîáðàâ ïî îáû÷àþ âñåõ ïåàíèäîâ: Òî óìåëîé ðóêîé, òî ìîãó÷èìè òðàâàìè Ôåáà Òùåòíî ñòàðàåòñÿ îí ïîìî÷ü, è æåëåçî èç ðàíû Ïàëüöàìè õî÷åò äîñòàòü è öåïêèìè âûðâàòü ùèïöàìè. |
concursu, lacrimis immobilis. ille retorto Paeonium in morem senior succinctus amictu multa manu medica Phoebique potentibus herbis nequiquam trepidat, nequiquam spicula dextra sollicitat prensatque tenaci forcipe ferrum. |
|
405 | Íåò óäà÷è åìó, è íà ïîìîùü îòåö âðà÷åâàíüÿ Ôåá íå ïðèõîäèò; ìåæ òåì íà ïîëÿõ âñå áîëüøå è áîëüøå Óæàñ ðàñòåò, âñå áëèæå áåäà: çàñòèëàåòñÿ íåáî Ïûëüþ, è âñàäíèêîâ ñòðîé ïîäñòóïàåò, è ñòðåëû íà ëàãåðü Ñûïëþòñÿ ÷àñòûì äîæäåì, è â ýôèð âûñîêèé âçëåòàþò |
nulla viam Fortuna regit, nihil auctor Apollo subvenit, et saevus campis magis ac magis horror crebrescit propiusque malum est. iam pulvere caelum stare vident, subeunt equites et spicula castris densa cadunt mediis. it tristis ad aethera clamor |
|
410 | Ñêîðáíûå âîïëè áîéöîâ, ñðàæàåìûõ Ìàðñîì ñóðîâûì. Ãîðüêî Âåíåðå ãëÿäåòü íà ìó÷åíüÿ áåçâèííûå ñûíà. Òîò÷àñ îíà ñîðâàëà ÿñåíåö íà Èäå Äèêòåéñêîé — Ñòåáåëü ñ ïóðïóðíûì öâåòêîì, îò ñïåëûõ ëèñòüåâ êóäðÿâûé; Çíàþò ýòó òðàâó áûñòðîíîãèå ãîðíûå êîçû, |
bellantum iuvenum et duro sub Marte cadentum. Hic Venus, indigno nati concussa dolore, dictamnum genetrix Cretaea carpit ab Ida, puberibus caulem foliis et flore comantem purpureo; non illa feris incognita capris |
|
415 | Èùóò åå, óáåæàâ ñî ñòðåëîé ïåðíàòîþ â òåëå. Îáëàêîì òåìíûì ëèöî îêóòàâ, ïðèíîñèò Âåíåðà Òðàâêó è òàéíî åå ïîãðóæàåò â áëåñòÿùóþ ÷àøó; Âëàãå, íàëèòîé â íåå, ïðèäàâ öåëåáíóþ ñèëó, Ñîê àìâðîñèè ëüåò è äóøèñòûé ñîñòàâ âñåöåëÿùèé. |
gramina, cum tergo volucres haesere sagittae. hoc Venus, obscuro faciem circumdata nimbo, detulit, hoc fusum labris splendentibus amnem inficit, occulte medicans, spargitque salubris ambrosiae sucos et odoriferam panaceam. |
|
420 | Ðàíó âëàãîé îìûë íè î ÷åì íå âåäàâøèé ßïèã — Áîëü íåìåäëÿ óøëà è ïîêèíóëà òåëî Ýíåÿ, Êðîâü ïåðåñòàëà òå÷ü, îñóøèëàñü ãëóáîêàÿ ðàíà, Òîò÷àñ, ïîêîðíî ðóêå, áåç óñèëüÿ âûøëî èç òåëà Æàëî ñòðåëû, è ê öàðþ âåðíóëèñü ïðåæíèå ñèëû. |
fovit ea volnus lympha longaevus Iapyx ignorans, subitoque omnis de corpore fugit quippe dolor, omnis stetit imo volnere sanguis. iamque secuta manum nullo cogente sagitta excidit, atque novae rediere in pristina vires. |
|
425 | «×òî æ âû ñòîèòå? Ñêîðåé âîæäþ íåñèòå îðóæüå! — ßïèã âñêðè÷àë è ñåðäöà íàïîëíèë ìóæåñòâîì íîâûì. — Íåò, íå ñèëå ëþäñêîé, íå ñòàðàíüÿì èñêóññòâà îáÿçàí Òû èçáàâëåíüåì, Ýíåé, íå ìîåé èñöåëåí òû ðóêîþ: Áîã âåëèêèé òåáÿ äëÿ âåëèêèõ äåë âîçâðàùàåò». |
«arma citi properate viro! quid statis?» Iapyx conclamat primusque animos accendit in hostem. «non haec humanis opibus, non arte magistra proveniunt, neque te, Aenea, mea dextera servat: maior agit deus atque opera ad maiora remittit». |
|
430 | Áûñòðî ïîíîæè íàäåë ãåðîé, ñòîñêîâàâøèñü ïî áèòâå. Ïèêîé òÿæåëîé âçìàõíóë; ïðîìåäëåíüå åìó íåíàâèñòíî. Ïàíöèðü óæå íà ïëå÷àõ, è ùèò óäîáíî ïðèëàæåí. Þëà ïðèâëåê ðîäèòåëü ê ãðóäè, îäåòîé â äîñïåõè, È õîòü ìåøàë åìó øëåì, êîñíóëñÿ ñûíà ãóáàìè, |
ille avidus pugnae suras incluserat auro hinc atque hinc oditque moras hastamque coruscat. postquam habilis lateri clipeus loricaque tergo est, Ascanium fusis circum complectitur armis summaque per galeam delibans oscula fatur: |
|
435 | Ìîëâèâ: «Ó÷èñü ó ìåíÿ òðóäàì è äîáëåñòè, ñûí ìîé. Áûòü ñ÷àñòëèâûì ó÷èñü ó äðóãèõ. Òåáÿ çàùèùó ÿ  áèòâå ñâîåþ ðóêîé, ïîâåäó ê âåëèêèì íàãðàäàì. Òû æå î íàñ íå çàáóäü è, êîãäà ñîçðååøü ãîäàìè, Ïóñòü ïîáóæäàåò òåáÿ ïîäðàæàòü âûñîêèì ïðèìåðàì |
«disce, puer, virtutem ex me verumque laborem, fortunam ex aliis. nunc te mea dextera bello defensum dabit et magna inter praemia ducet: tu facito, mox cum matura adoleverit aetas, sis memor et te animo repetentem exempla tuorum |
|
440 | Ìûñëü, ÷òî Ýíåé — òâîé îòåö è ÷òî áðàò òâîåé ìàòåðè — Ãåêòîð». Ìîëâèâ òàêèå ñëîâà, îí èç ëàãåðÿ âûøåë, îãðîìíûé, Ìîùíîþ ïèêîé â ðóêå ïîòðÿñàÿ; çà íèì óñòðåìèëèñü Áûñòðî Àíôåé è Ìíåñôåé, è ãóñòîé òîëïîé çà âîðîòà Âîèíû õëûíóëè âñå. Â íåïðîãëÿäíîì îáëàêå ïûëè |
et pater Aeneas et avunculus excitet Hector». Haec ubi dicta dedit, portis sese extulit ingens, telum immane manu quatiens; simul agmine denso Antheusque Mnestheusque ruunt omnisque relictis turba fluit castris. tum caeco pulvere campus |
|
445 | Ñêðûëèñü îò âçîðîâ ïîëÿ, çàäðîæàëà çåìëÿ ïîä íîãàìè. Âèäèò Òóðí, ÷òî âðàãè èç ëàãåðÿ ñíîâà âûõîäÿò, Âèäÿò ïðîòèâíèêà âíîâü àâçîíèéöû — è òðåïåò õîëîäíûé Èõ ïðîíèçàë äî ìîçãà êîñòåé. Âñåõ ðàíüøå Þòóðíà Òåâêðîâ óñëûøàëà êëè÷ è â áåãñòâî áðîñèëàñü â ñòðàõå. |
miscetur pulsuque pedum tremit excita tellus. vidit ab adverso venientis aggere Turnus, videre Ausonii, gelidusque per ima cucurrit ossa tremor; prima ante omnis Iuturna Latinos audiit adgnovitque sonum et tremefacta refugit, |
|
450 | Ì÷èòñÿ Ýíåé è ÷åðíåþùèé ñòðîé âåäåò ïî ðàâíèíå; Òàê, åñëè âèõðü íàëåòèò, — ê çåìëå ñòðåìèòåëüíî ì÷èòñÿ Ïî ìîðþ ñòîëá âîäÿíîé, è ñåðäöà çåìëåäåëüöåâ ñæèìàåò Âåùèé ñòðàõ, èáî ñìåð÷ íåìàëî ñâàëèò äåðåâüåâ, Ìíîãî ïîñåâîâ ñìåòåò, íà ïóòè ñâîåì âñå ðàçðóøàÿ; |
ille volat campoque atrum rapit agmen aperto. qualis ubi ad terras abrupto sidere nimbus it mare per medium; miseris, heu, praescia longe horrescunt corda agricolis; dabit ille ruinas arboribus stragemque satis, ruet omnia late; |
|
455 | Ãðîõîò ìåæ òåì äîíîñÿò äî íèõ ïðåäâåñòíèêè-âåòðû. Ñìåð÷ó ïîäîáíà, èäåò ïðåäâîäèìàÿ ìóæåì ðåòåéñêèì Ðàòü íà âðàãà; ñïëîòèâøèñü òåñíåé, ïîñòðîèëèñü â êëèíüÿ Òåâêðû. È âîò óæ ìå÷îì Òèìáðåÿ ïîâåðæåí Îñè́ðèä, Âîò óæ Àõàòîì óáèò Ýïóëîí, Àðöåòèé — Ìíåñôååì, |
ante volant sonitumque ferunt ad litora venti: talis in adversos ductor Rhoeteius hostis agmen agit, densi cuneis se quisque coactis adglomerant. ferit ense gravem Thymbraeus Osirim, Arcetium Mnestheus, Epulonem obtruncat Achates, |
|
460 | Óôåíò Ãèàñîì ñðàæåí; ïîãèá è ãàäàòåëü Òîëóìíèé, Òîò, ÷òî ïåðâûì êîïüå âî âðàãîâ áåçîðóæíûõ íàïðàâèë. Ê íåáó âçäûìàåòñÿ êðèê; â ñâîé ÷åðåä ïîä íàòèñêîì òåâêðîâ Ðóòóëû ì÷àòñÿ íàçàä, óáåãàÿ ïî ïûëüíîìó ïîëþ. Íî íå æåëàåò Ýíåé èñòðåáëÿòü íè áåãóùèõ ïîñòûäíî, |
Ufentemque Gyas; cadit ipse Tolumnius augur, primus in adversos telum qui torserat hostis. tollitur in caelum clamor versique vicissim pulverulenta fuga Rutuli dant terga per agros. ipse neque aversos dignatur sternere morti |
|
465 | Íè âðóêîïàøíóþ ñ íèì äåðçàþùèõ áèòüñÿ íà ðàâíûõ; Òåõ, êòî áðîñàåò êîïüå, íå ïðåñëåäóåò îí, — îäíîãî ëèøü Òóðíà èùåò âî ìãëå, ëèøü åãî íà áîé âûçûâàåò. Óæàñ äóøó ïîòðÿñ Þòóðíå, äåâå îòâàæíîé. Ñèëüíûì óäàðîì îíà Ìåòèñêà, Òóðíà âîçíèöó, |
nec pede congressos nec equo nec tela ferentis insequitur; solum densa in caligine Turnum vestigat lustrans, solum in certamina poscit. Hoc concussa metu mentem Iuturna virago aurigam Turni media inter lora Metiscum |
|
470 | Ñáðîñèëà ïðî÷ü ñ ïåðåäêà, è ëåæàòü â ïûëè îí îñòàëñÿ, Íèìôà æå â ðóêè ñàìà âçÿëà âîëíèñòûå âîææè, Ãîëîñîì, ðîñòîì, ëèöîì è îðóæüåì ïîäîáíà Ìåòèñêó. Ëàñòî÷êà âüåòñÿ ïîðîé ïî äîìó áîãàòîãî ìóæà,  àòðèé âûñîêèé âïîðõíóâ, è íà ÷åðíûõ êðûëüÿõ êðóæèòñÿ, |
excutit et longe lapsum temone relinquit; ipsa subit manibusque undantis flectit habenas, cuncta gerens, vocemque et corpus et arma Metisci. nigra velut magnas domini cum divitis aedes pervolat et pinnis alta atria lustrat hirundo, |
|
475 | È, äëÿ êðèêëèâûõ ïòåíöîâ ñîáèðàÿ ñêóäíóþ ïèùó, Òî ïî ïðîñòîðíûì ñåíÿì, òî íàä ñàìîé âîäîþ ìåëüêàåò; Ëàñòî÷êå ýòîé ïîä ñòàòü, ëåòèò ìåæ âðàãàìè Þòóðíà, Áûñòðûõ êîíåé òîðîïÿ, êîëåñíèöó ïî ïîëþ ãîíèò, Äàëüøå ñïåøèò áåç äîðîã, ÷òîá è òàì è çäåñü ïîêàçàëñÿ |
pabula parva legens nidisque loquacibus escas, et nunc porticibus vacuis, nunc umida circum stagna sonat: similis medios Iuturna per hostis fertur equis rapidoque volans obit omnia curru, iamque hic germanum iamque hic ostentat ovantem, |
|
480 | Ðàäîñòíûé Òóðí, íî íèãäå íå óñïåë çàâÿçàòü ïîåäèíîê. Âñòðå÷è ñ Òóðíîì èùà, è Ýíåé êðóæèò ïî ðàâíèíå, Ïî́ ñëåäó ì÷èòñÿ çà íèì, ÷åðåç ãîëîâû ðàòåé ðàçáèòûõ Ãðîìêî êëè÷åò âðàãà, — íî åäâà ëèøü, ïîéìàâ åãî âçãëÿäîì, Ïóñòèò òðîÿíåö áûñòðåé ñêàêóíîâ êðûëîíîãèõ âäîãîíêó, |
nec conferre manum patitur, volat avia longe. haud minus Aeneas tortos legit obvius orbis vestigatque virum et disiecta per agmina magna voce vocat. quotiens oculos coniecit in hostem alipedumque fugam cursu temptavit equorum, |
|
485 | Òîò÷àñ, êîíåé ïîâåðíóâ, óñêîëüçàåò â ñòîðîíó íèìôà. Êàê æå åìó ïîñòóïèòü? Ïîíàïðàñíó ïðèáîåì áóøóþò Ìûñëè è äóøó âëå÷åò òî îäíî, òî äðóãîå ðåøåíüå. Âäðóã Ìåññàï, ÷òî äåðæàë äâà äðîòà ñ æàëîì æåëåçíûì Ãèáêèõ â ëåâîé ðóêå, çàìàõíóëñÿ îäíèì è íàïðàâèë |
aversos totiens currus Iuturna retorsit. heu, quid agat? vario nequiquam fluctuat aestu diversaeque vocant animum in contraria curae. huic Messapus, uti laeva duo forte gerebat lenta, levis cursu, praefixa hastilia ferro, |
|
490 | Ìåòêèì áðîñêîì â Ýíåÿ åãî, íàëåòåâøè íåæäàííî. Âñòàë íà ìåñòå Ýíåé è, ñîãíóâ êîëåíè, óêðûëñÿ Âåñü çà îãðîìíûì ùèòîì, — è äðîò ëèøü ìàêîâêó øëåìà Ñíåñ ó íåãî è ñ ãðåáíÿ ñîðâàë ìîõíàòóþ ãðèâó. Ïóùå êîâàðñòâî âðàãà ðàñïàëèëî ÿðîñòü ãåðîÿ. |
horum unum certo contorquens derigit ictu. substitit Aeneas et se collegit in arma, poplite subsidens; apicem tamen incita summum hasta tulit summasque excussit vertice cristas. tum vero adsurgunt irae, insidiisque subactus, |
|
495 | Âèäèò îí: âíîâü è âíîâü êîëåñíèöó êîíè óíîñÿò, — È, ãðîìîâåðæöà ïðèçâàâ íà àëòàðü âçãëÿíóòü, îñêâåðíåííûé Ïîïðàííîé êëÿòâîþ, ñàì óñòðåìèëñÿ â òîëïó èòàëèéöåâ, Ñòðàøíóþ ñå÷ó ìåæ íèõ ó÷èíèë, ðàçÿ áåç ðàçáîðà, Ãíåâà óçäó îòïóñòèâ, áëàãîñêëîííûì ñîïóòñòâóåì Ìàðñîì. |
diversos ubi sentit equos currumque referri, multa Iovem et laesi testatus foederis aras iam tandem invadit medios et Marte secundo terribilis saevam nullo discrimine caedem suscitat irarumque omnis effundit habenas. |
|
500 |  ïåñíå êòî èç áîãîâ ìíå î ãðîçíîé ïîâåäàåò ñå÷å, Ãèáåëè ãîðüêîé âîæäåé, êîòîðûõ ïî ïîëþ ãíàëè  ñâîé ÷åðåä òî òðîÿíñêèé ãåðîé, òî ðóòóë îòâàæíûé? Òû ëè, Þïèòåð, õîòåë ïëåìåíà, êîòîðûì íàâåêè Ìèð óãîòîâèë òû ñàì, èñïûòàòü âåëèêîé âîéíîþ? |
Quis mihi nunc tot acerba deus, quis carmine caedes diversas obitumque ducum, quos aequore toto inque vicem nunc Turnus agit, nunc Troius heros, expediat? tanton placuit concurrere motu, Iuppiter, aeterna gentis in pace futuras? |
|
505 | Òîëüêî ëèøü, â áèòâó âñòóïèâ, Ýíåé íàïàë íà Ñóêðîíà, Âñòàëè íà ìåñòå áîéöû, çàäåðæàëñÿ íàòèñê òðîÿíöåâ; Ñáîêó óäàðèë ãåðîé, è íåäîëãî ïðîòèâèëñÿ ðóòóë: Â ðåáðà âîíçèëñÿ êëèíîê è ïðèíåñ ìãíîâåííóþ ãèáåëü. Òóðí Àìèêà â òîò ìèã, êîãäà êîíü åãî ñáðîñèë, íà ïèêó |
Aeneas Rutulum Sucronem (ea prima ruentis pugna loco statuit Teucros), haud multa morantem, excipit in latus et, qua fata celerrima, crudum transadigit costas et cratis pectoris ensem. Turnus equo deiectum Amycum fratremque Diorem, |
|
510 | Ïðèíÿë â ïåøåì áîþ, è ñëåäîì áðàòà Äèîðà Îñòðûì æåëåçîì ñðàçèë; îòñå÷åííûìè èõ ãîëîâàìè Îí êîëåñíèöó ñâîþ óêðàñèë è äàëüøå óì÷àëñÿ. Ïðåäàë ñìåðòè Ýíåé Òàíàèñà, Öåòåãà è Òàëà, Ïðîòèâ òðîèõ ñðàæàÿñü îäèí, è çà íèìè Îíèòà |
congressus pedes, hunc venientem cuspide longa, hunc mucrone ferit curruque abscisa duorum suspendit capita et rorantia sanguine portat. ille Talon Tanaimque neci fortemque Cethegum, tris uno congressu, et maestum mittit Oniten, |
|
515 | (Áûë îí, íåñ÷àñòíûé, ðîæäåí Ïåðèäè́åé îòöó Ýõèîíó). Òóðí ëèêèéöåâ äâîèõ, ïðèøåäøèõ ñ Ôåáîâûõ ïàøåí Áðàòüåâ ðîäíûõ, ðàñïðîñòåð, è àðêàäöà Ìåíîòà — íàïðàñíî Òîò íåíàâèäåë âîéíó è íà Ëåðíå, ðûáîé îáèëüíîé, Æèë ðåìåñëîì ðûáàêà â äîìó óáîãîì, íå çíàÿ |
nomen Echionium matrisque genus Peridiae; hic fratres Lycia missos et Apollinis agris et iuvenem exosum nequiquam bella Menoeten, Arcada, piscosae cui circum flumina Lernae ars fuerat pauperque domus nec nota potentum |
|
520 | Òÿãîò áîãàòñòâà, ñ îòöîì, çàñåâàâøèì íàåìíóþ íèâó. Ñëîâíî îãîíü â ñóõîñòîéíîì ëåñó, ñ äâóõ ñòîðîí çàïàëåííîì, Ñ ðåâîì íåñåòñÿ âïåðåä ïî êóñòàì íèçêîðîñëîãî ëàâðà, Ñëîâíî ïîòîêè â ãîðàõ, âîäîïàäàìè ñ êðó÷ íèçâåðãàÿñü, Ïåíîé ïîêðûòû, ñòðåìÿò íà ðàâíèíó ðåâóùèå âîäû, |
limina conductaque pater tellure serebat. ac velut immissi diversis partibus ignes arentem in silvam et virgulta sonantia lauro, aut ubi decursu rapido de montibus altis dant sonitum spumosi amnes et in aequora currunt |
|
525 | Âñå íà ñâîåì ñìåòàÿ ïóòè, — òàê îáà ãåðîÿ Òóðí è Ýíåé, íåñóòñÿ ñêâîçü áîé. Òåïåðü äî ïðåäåëà ßðîñòü íàïîëíèëà ãðóäü, è ïðèâûêøèå òîëüêî ê ïîáåäàì Ðâóòñÿ ñåðäöà; ðàçÿò ëèøü òåïåðü îíè ñ ïîëíîþ ñèëîé. Êàìåíü, îáëîìîê ñêàëû, ìåòíóë òðîÿíåö â Ìóððàíà; |
quisque suum populatus iter: non segnius ambo Aeneas Turnusque ruunt per proelia; nunc, nunc fluctuat ira intus, rumpuntur nescia vinci pectora, nunc totis in volnera viribus itur. Murranum hic, atavos et avorum antiqua sonantem |
|
530 | Ïðàäåäîâ, äåäîâ ñâîèõ èìåíàìè Ìóððàí ïîõâàëÿëñÿ, Èáî âåñü åãî ðîä öàðèë íà çåìëÿõ ëàòèíñêèõ, Íî ñ êîëåñíèöû íèçâåðã åãî Ýíåé, è ïîä íåþ Ìåæäó êîëåñ ïîâëåêëîñü íà âîææàõ åãî òåëî, è êîíè Äîëãî òîïòàëè åãî, ïîçàáûâ î õîçÿèíå â áåãñòâå. |
nomina per regesque actum genus omne Latinos, praecipitem scopulo atque ingentis turbine saxi excutit effunditque solo: hunc lora et iuga subter provolvere rotae, crebro super ungula pulsu incita nec domini memorum proculcat equorum. |
|
535 | Ñ êðèêîì íåèñòîâûì Ãèëë íàïàë íà Òóðíà, íî ðóòóë Ïèêîé âñòðåòèë âðàãà è â âèñîê çîëî÷åíûé óäàðèë: Øëåì ïðîáèëî êîïüå è â ìîçãó ïðîíçåííîì çàñòðÿëî. Ìîùü ðóêè, î Êðåôåé, ìåæäó ãðåêîâ õðàáðåéøèé, îò Òóðíà Íå îõðàíèëà òåáÿ, è òåáÿ, Êóïåíê, îò Ýíåÿ |
ille ruenti Hyllo animisque immane frementi occurrit telumque aurata ad tempora torquet: olli per galeam fixo stetit hasta cerebro. dextera nec tua te, Graium fortissime Cretheu, eripuit Turno, nec di texere Cupencum, |
|
540 | Áîãè òâîè íå ñïàñëè: ïîä óäàð íàëåòåâøåãî òåâêðà Ãðóäü òû ïîäñòàâèë, è ùèò íå ñáåðåã çëîñ÷àñòíîãî ìåäíûé. Ïàøíè Ëàâðåíòà â òîò äåíü è òåáÿ, Ýîë, óâèäàëè, Êàê òû íàâçíè÷ü óïàë è ïðîñòåðñÿ, ðóêè ðàñêèíóâ, Òû, êîãî íå ìîãëè ïîãóáèòü íè ôàëàíãè àðãèâÿí, |
Aenea veniente, sui; dedit obvia ferro pectora nec misero clipei mora profuit aerei. te quoque Laurentes viderunt, Aeole, campi oppetere et late terram consternere tergo: occidis, Argivae quem non potuere phalanges |
|
545 | Íè âåëèêèé Àõèëë, ðàçðóøèòåëü Ïðèàìîâà öàðñòâà. Çäåñü îæèäàë òåáÿ ñìåðòè ïðåäåë: áûë äîì òâîé ïîä Èäîé, Áûë â Ëèðíåññå òâîé äîì, à ìîãèëà — â ïîëÿõ ïîä Ëàâðåíòîì. Äðóã êî äðóãó ëèöîì ïîâåðíóëèñü âðàãè: èòàëèéöû, Òåâêðû âñå, è ñðåäü íèõ Ìíåñôåé ñ îòâàæíûì Ñåðåñòîì, |
sternere nec Priami regnorum eversor Achilles; hic tibi mortis erant metae, domus alta sub Ida, Lyrnesi domus alta, solo Laurente sepulchrum. totae adeo conversae acies omnesque Latini, omnes Dardanidae, Mnestheus acerque Serestus |
|
550 | Õðàáðûé Àçèë è ìîãó÷èé Ìåññàï, êîíåé óêðîòèòåëü, Òóñêîâ ïîëêè è êîííûé îòðÿä àðêàäöà Ýâàíäðà, — Êàæäûé ÿâëÿåò â áîþ âûñî÷àéøóþ ñèë ñâîèõ ìåðó, Îòäûõà âîèíàì íåò, íå ìåäëèò óïîðíàÿ áèòâà. Íîâûé ïðåêðàñíàÿ ìàòü òóò âíóøèëà çàìûñåë ñûíó: |
et Messapus equum domitor et fortis Asilas Tuscorumque phalanx Euandrique Arcades alae, pro se quisque viri summa nituntur opum vi; nec mora nec requies, vasto certamine tendunt. Hic mentem Aeneae genetrix pulcherrima misit, |
|
555 | ×òîáû ê ñòåíàì îí ïîøåë, ïîâåðíóë ïðîòèâ ãîðîäà âîéñêî, ×òîáû ñêîðåå ñëîìèë ïîðàæåíüåì âíåçàïíûì ëàòèíÿí. Ñàì îí, êîãäà ìåæ ðÿäîâ ïî ñëåäó Òóðíà íîñèëñÿ, Âñå îçèðàÿ êðóãîì, óâèäàë, ÷òî ïîêîèòñÿ â ìèðå Ãîðîä, âèíå âîïðåêè, è âåëèêîé âîéíîþ íå òðîíóò. |
iret ut ad muros urbique adverteret agmen ocius et subita turbaret clade Latinos. ille ut vestigans diversa per agmina Turnum huc atque huc acies circumtulit, aspicit urbem immunem tanti belli atque impune quietam. |
|
560 | Ñåðäöå Ýíåþ çàæãëî âèäåíüå áîëüøåãî áîÿ. Êëèêíóâ Ñåðãåñòà ê ñåáå è Ìíåñôåÿ ñ îòâàæíûì Ñåðåñòîì, Âñòàë ãåðîé ñðåäü âîæäåé íà õîëìå, è ñáåæàëèñü íåìåäëÿ Òåâêðîâ îòðÿäû ê íåìó è âîêðóã ñòîëïèëèñü, îðóæüÿ Íå âûïóñêàÿ èç ðóê. È ñêàçàë èì Ýíåé ñ âîçâûøåíüÿ: |
continuo pugnae accendit maioris imago; Mnesthea Sergestumque vocat fortemque Serestum ductores tumulumque capit, quo cetera Teucrum concurrit legio, nec scuta aut spicula densi deponunt. celso medius stans aggere fatur: |
|
565 | «Òîò÷àñ èñïîëíèòå âñå, ÷òî ñêàæó ÿ. Ñ íàìè Þïèòåð! Áîé õîòü ïî-íîâîìó ìû ïîâåäåì, íî ñ ïðåæíåé îòâàãîé! Ãîðîä, ïðè÷èíó âîéíû, ñòîëèöó Ëàòèíà ñåãîäíÿ, — Åñëè íå ïðèìóò óçäû, íå ïðèçíàþò íàøåé ïîáåäû, — ß ñîêðóøó è ñ çåìëåé ïîäîææåííûå êðîâëè ñðîâíÿþ. |
«ne qua meis esto dictis mora; Iuppiter hac stat; neu quis ob inceptum subitum mihi segnior ito. urbem hodie, causam belli, regna ipsa Latini, ni frenum accipere et victi parere fatentur, eruam et aequa solo fumantia culmina ponam. |
|
570 | Äîëæåí ëè æäàòü ÿ, ïîêà ñîèçâîëèò Òóðí ïîáåæäåííûé  áèòâó âñòóïèòü è îäèí íà îäèí ñîéäåòñÿ ñî ìíîþ? Çäåñü è íà÷àëî, äðóçüÿ, è êîíåö âîéíû íå÷åñòèâîé! Ôàêåëû äàéòå: îãíåì ìû ïðèíóäèì ëàòèíÿí ê ñîþçó». Òàê îí ñêàçàë, è òîò÷àñ æå âñå, ñîðåâíóÿñü îòâàãîé, |
scilicet exspectem, libeat dum proelia Turno nostra pati rursusque velit concurrere victus? hoc caput, o cives, haec belli summa nefandi. ferte faces propere foedusque reposcite flammis». dixerat, atque animis pariter certantibus omnes |
|
575 | Ñòðîÿòñÿ â êëèí è ê ñòåíàì ñïåøàò ëàâèíîþ ïëîòíîé. Ëåñòíèöû âäðóã ïîÿâèëèñü â ðóêàõ è ãîðÿùèå âåòêè. Ì÷àòñÿ ê âîðîòàì îäíè, óáèâàþò ñòðàæó ó âõîäîâ, Êîïèé è ñòðåë ïåëåíîé çàñòèëàþò íåáî äðóãèå; Ðóêó èç ïåðâûõ ðÿäîâ Ýíåé ê ñòåíàì ïðîñòèðàåò, |
dant cuneum densaque ad muros mole feruntur. scalae improviso subitusque apparuit ignis. discurrunt alii ad portas primosque trucidant, ferrum alii torquent et obumbrant aethera telis. ipse inter primos dextram sub moenia tendit |
|
580 | Ãðîìêî Ëàòèíà êîðèò â òîì, ÷òî äâàæäû âðàæäó ðàçæèãàë îí, Äâàæäû ñîþç ðàçðûâàë, è êëÿíåòñÿ, áîãîâ ïðèçûâàÿ,  òîì, ÷òî è íûíå åãî ïðîòèâ âîëè çàñòàâèëè áèòüñÿ.  ãîðîäå òîò÷àñ ðàçäîð ìåæäó ãðàæäàí èñïóãàííûõ âñïûõíóë: Òðåáóþò òå îòâîðèòü ïåðåä âîéñêîì äàðäàíñêèì âîðîòà |
Aeneas magnaque incusat voce Latinum testaturque deos, iterum se ad proelia cogi, bis iam Italos hostis, haec altera foedera rumpi. exoritur trepidos inter discordia civis: urbem alii reserare iubent et pandere portas |
|
585 | È çà ñîáîþ âëåêóò íà ñòåíû ñòàðöà Ëàòèíà; Ýòè îðóæüå íåñóò, ê îáîðîíå ãîòîâÿñü óïðÿìî. Òàê ïîðîþ ïàñòóõ, íàøåäøèé â ñêâàæèñòîì êàìíå Äèêèõ ï÷åë, âûêóðèâàòü èõ ïðèíèìàåòñÿ äûìîì;  ñòðàõå çà öàðñòâî ñâîå, îáëåòàþò ï÷åëû âñëåïóþ |
Dardanidis ipsumque trahunt in moenia regem; arma ferunt alii et pergunt defendere muros: inclusas ut cum latebroso in pumice pastor vestigavit apes fumoque implevit amaro, illae intus trepidae rerum per cerea castra |
|
590 | Ñòàí âîñêîâîé è ãíåâ ñâîé ñèëüíåé ðàçæèãàþò æóææàíüåì, Åäêèé çàïàõ ìåæ òåì ïî ïðîõîäàì òå÷åò, è ãóäåíüå Ñëûøèòñÿ â ïîëîé ñêàëå, è äûì ïîäûìàåòñÿ ê íåáó. Íîâîå ãîðå òîãäà èñòîìëåííûõ ïîñòèãëî ëàòèíÿí, Äî îñíîâàíüÿ Ëàâðåíò ïîòðÿñëî îíî ñêîðáüþ íåæäàííîé: |
discurrunt magnisque acuunt stridoribus iras; volvitur ater odor tectis, tum murmure caeco intus saxa sonant, vacuas it fumus ad auras. Accidit haec fessis etiam fortuna Latinis, quae totam luctu concussit funditus urbem. |
|
595 | Ñ êðîâëè åäâà óâèäàâ, êàê âðàãè ñòðåìÿòñÿ íà ïðèñòóï, Ìå÷óò îãîíü íà êðûøè äîìîâ è âëåçàþò íà ñòåíû, È íå ïðîòèâÿòñÿ èì, íå äåðóòñÿ ðóòóëû Òóðíà, — Òîò÷àñ öàðèöà ñî÷ëà, ÷òî ïîãèá â ñðàæåíüå íåñ÷àñòíûé Þíîøà. Ðàçóì åå ïîìóòèëñÿ îò áîëè âíåçàïíîé: |
regina ut tectis venientem prospicit hostem, incessi muros, ignis ad tecta volare, nusquam acies contra Rutulas, nulla agmina Turni, infelix pugnae iuvenem in certamine credit exstinctum et, subito mentem turbata dolore, |
|
600 | Ãðîìêî ïðè÷èíîé âñåõ áåä è íà÷àëîì ñåáÿ èìåíóåò  ñêîðáíîì áåçóìüå îíà è âåäåò áåññâÿçíûå ðå÷è; Ïîñëå, ðåøèâ óìåðåòü è ïîêðîâ ðàçîðâàâ ñâîé ïóðïóðíûé, Âÿæåò ê áàëêå ñàìà áåçîáðàçíóþ ñìåðòíóþ ïåòëþ. Ñêîðî îá ýòîé áåäå óçíàëè ëàòèíñêèå æåíû. |
se causam clamat crimenque caputque malorum, multaque per maestum demens effata furorem, purpureos moritura manu discindit amictus et nodum informis leti trabe nectit ab alta. quam cladem miserae postquam accepere Latinae, |
|
605 | Ïûøíûå êóäðè ñâîè ðàñòåðçàëà Ëàâèíèÿ ïåðâîé, Ùåêè ñåáå ðàñöàðàïàëà â êðîâü, — è, íàïîëíèâ ÷åðòîãè Âîïëÿìè, æåíùèíû âñå ïðåäàëèñü íåèñòîâîé ñêîðáè. Ãîðüêàÿ âåñòü èç äâîðöà ïî âñåìó ðàçëåòåëàñü Ëàâðåíòó. Ïàäàþò äóõîì áîéöû; Ëàòèí ðàçðûâàåò îäåæäû; |
filia prima manu floros Lavinia crinis et roseas laniata genas, tum cetera circum turba furit; resonant latae plangoribus aedes. hinc totam infelix volgatur fama per urbem. demittunt mentes, it scissa veste Latinus, |
|
610 612 |
Ñìåðòüþ æåíû ïîòðÿñåí è êðóøåíüåì ãîðîäà ñêîðûì, Ïûëüþ íå÷èñòîé ñåáå îñûïàåò ñåäèíû íåñ÷àñòíûé. [Âíîâü îí âèíèò ñåáÿ â òîì, ÷òî ïî äîáðîé âîëå íå ïðèíÿë  ãîðîä è çÿòåì ñâîèì íå íàçâàë äàðäàíöà Ýíåÿ.] Òîþ ïîðîé âîèíñòâåííûé Òóðí ïî êðàþ ðàâíèíû |
coniugis attonitus fatis urbisque ruina, canitiem immundo perfusam pulvere turpans. [multaque se incusat, qui non acceperit ante Dardanium Aenean generumque adsciverit ultro.] Interea extremo bellator in aequore Turnus |
|
615 | Ðåäêèõ ãíàë áåãëåöîâ, — íî óæå íå ñ ïðåæíèì óñåðäüåì, È ëèêîâàë óæ íå òàê, êîãäà êîíè âðàãà íàñòèãàëè. Âäðóã äî íåãî äîíåñëèñü íåïîíÿòíîãî ïîëíûå ñòðàõà Âîïëè ïî âåòðó; è âîò íàïðÿæåííûì ëîâèò îí ñëóõîì, Êàê çëîâåùèé ðàñòåò â ñìÿòåííîì ãîðîäå ðîïîò. |
palantis sequitur paucos iam segnior atque iam minus atque minus successu laetus equorum. attulit hunc illi caecis terroribus aura commixtum clamorem arrectasque impulit auris confusae sonus urbis et inlaetabile murmur. |
|
620 | «Ãîðå ìíå! Âíîâü îò÷åãî îãëàøàþòñÿ ñòåíû ñòåíàíüåì? ×üè ýòî âîïëè ñþäà èç äàëåêîãî ãîðîäà ñëûøíû?» Ìîëâèâ, êîíåé çàäåðæàë, íàòÿíóâ ïîâîäüÿ, áåçóìåö. Òîò÷àñ áîãèíÿ-ñåñòðà, ÷òî, ïðèíÿâ îáëè÷üå Ìåòèñêà, Ìåñòî âîçíèöû çàíÿâ, êîëåñíèöåé ïðàâèëà áðàòà, |
«ei mihi! quid tanto turbantur moenia luctu? quisve ruit tantus diversa clamor ab urbe?» sic ait adductisque amens subsistit habenis. atque huic, in faciem soror ut conversa Metisci aurigae currumque et equos et lora regebat, |
|
625 | Ìîëâèò åìó âïåðåêîð: «Èñòðåáëÿé òðîÿíñêèõ ïðèøåëüöåâ Çäåñü, ãäå äîðîãó òåáå îòêðûâàåò âïåðâûå ïîáåäà. ×òîáû äîìà çàùèùàòü, áîéöû äðóãèå íàéäóòñÿ. Ïóñòü èòàëèéöåâ Ýíåé â óïîðíîé ïðåñëåäóåò áèòâå, — Ìû áåñïîùàäíîé ðóêîé ïðåäàâàòü áóäåì ñìåðòè òðîÿíöåâ: |
talibus occurrit dictis: «hac, Turne, sequamur Troiugenas, qua prima viam victoria pandit: sunt alii, qui tecta manu defendere possint. ingruit Aeneas Italis et proelia miscet: et nos saeva manu mittamus funera Teucris. |
|
630 | Òû íè óáèòûõ ÷èñëîì íå óñòóïèøü äàðäàíöó, íè ñëàâîé». Òóðí îòâå÷àë: «Î ñåñòðà, òåáÿ ÿ óçíàë, êàê òîëüêî èñêóñíî Òû äîãîâîð çàêëþ÷èòü ïîìåøàëà è ðèíóëàñü â áèòâó; Òùåòíî òû õî÷åøü ìåíÿ îáìàíóòü, î áîãèíÿ. Íî êòî æå |
nec numero inferior, pugnae nec honore recedes». Turnus ad haec: «o soror, et dudum adgnovi, cum prima per artem foedera turbasti teque haec in bella dedisti, et nunc nequiquam fallis dea. sed quis Olympo |
|
635 | Ñ íåáà òåáÿ èç áîãîâ ïîñëàë íà òðóäû è íà ìóêè? Áðàòà ëü íåñ÷àñòíîãî òû ïðîçðåâàåøü æåñòîêóþ ãèáåëü? ×òî æå ìíå äåëàòü òåïåðü? Ãäå ñóëèò ñïàñåíüå Ôîðòóíà? Çâàë íàñ íà ïîìîùü Ìóððàí, íà ìîèõ ãëàçàõ óìèðàÿ; Íå îñòàâàëîñü äðóçåé ó ìåíÿ äîðîæå Ìóððàíà, — |
demissam tantos voluit te ferre labores? an fratris miseri letum ut crudele videres? nam quid ago? aut quae iam spondet Fortuna salutem? vidi oculos ante ipse meos me voce vocantem Murranum, quo non superat mihi carior alter, |
|
640 | Íî è ìîãó÷èé Ìóððàí ïîãèá ïîä óäàðîì ìîãó÷èì. Ó́ôåíò íåñ÷àñòíûé ïàë, íå æåëàÿ ïîçîð íàø óâèäåòü, Íûíå è òåëîì åãî è îðóæüåì âëàäåþò òðîÿíöû. ß ëè ñòåðïëþ, ÷òîáû âðàã (ëèøü ýòîãî íàì íå õâàòàëî!) Æåã äîìà? ß ëè Äðàíêà íàâåò íå ñìîãó îïðîâåðãíóòü? |
oppetere ingentem atque ingenti volnere victum. occidit infelix ne nostrum dedecus Ufens aspiceret; Teucri potiuntur corpore et armis. exscindine domos (id rebus defuit unum), perpetiar, dextra nec Drancis dicta refellam? |
|
645 | Ýòè íåóæòî ïîëÿ áåãóùèì Òóðíà óâèäÿò? Òàê ëè ãèáåëü ñòðàøíà? Âû êî ìíå áëàãîñêëîííû ïðåáóäüòå, Ìàíû, êîëü ñêîðî áîãîâ íåáåñíûõ ìíå âîëÿ âðàæäåáíà! Ê âàì ñ íåïîðî÷íîé äóøîé ÿ ñîéäó, íå çàïÿòíàííûé ãíóñíîé Ýòîé âèíîé è äåäîâ ìîèõ äîñòîéíûé âåëèêèõ». |
terga dabo et Turnum fugientem haec terra videbit? usque adeone mori miserum est? vos o mihi, Manes, este boni, quoniam superis adversa voluntas. sancta ad vos anima atque istius inscia culpae descendam, magnorum haud umquam indignus avorum». |
|
650 | Òàê ãîâîðèë îí. Íî âîò ñêâîçü òîëïó âðàãîâ ïðîëåòàåò Ïåíîé ïîêðûòûé ñêàêóí, è, ñòðåëîþ â ãîëîâó ðàíåí, Ñà́êåò íåñåòñÿ íà íåì, îêëèêàÿ ïî èìåíè Òóðíà: «Ñæàëüñÿ íàä íàìè, Òóðí! Íà òåáÿ ëèøü îñòàëàñü íàäåæäà! Ìîëíèåé ìå÷ Ýíåÿ ðàçèò, óãðîæàåò ïðèøåëåö |
Vix ea fatus erat, medios volat ecce per hostis vectus equo spumante Saces, adversa sagitta saucius ora, ruitque implorans nomine Turnum: «Turne, in te suprema salus; miserere tuorum. fulminat Aeneas armis summasque minatur |
|
655 |  ïðàõ íèçâåðãíóòü è ñæå÷ü ïîæàðîì òâåðäûíþ ëàòèíÿí. Ôàêåëû âðàæüè ëåòÿò íà êðîâëè. Âñå èòàëèéöû Âçîð îáðàùàþò ê òåáå. Ëàòèí ðåøèòüñÿ íå ìîæåò, Ñ êåì äîãîâîð çàêëþ÷èòü, êîãî íàçâàòü åìó çÿòåì. Òà, ÷òî ïðåäàííåé âñåõ òåáÿ ëþáèëà, — Àìàòà |
deiecturum arces Italum excidioque daturum, iamque faces ad tecta volant. in te ora Latini, in te oculos referunt; mussat rex ipse Latinus, quos generos vocet aut quae sese ad foedera flectat. praeterea regina, tui fidissima, dextra |
|
660 | Æèçíè ëèøèëà ñåáÿ è ìèð ïîêèíóëà â ñòðàõå. Òîëüêî Ìåññàï è îòâàæíûé Àòèí çàùèùàþò âîðîòà, Äàòü ïûòàÿñü îòïîð îòîâñþäó ðâóùèìñÿ òåâêðàì. Âêðóã æåëåçíîé ñòåðíåé êëèíêè âðàãîâ âûðàñòàþò. Òû æå íà ïîëå ïóñòîì êîëåñíèöó ãîíèøü íàïðàñíî». |
occidit ipsa sua lucemque exterrita fugit. soli pro portis Messapus et acer Atinas sustentant acies. circum hos utrimque phalanges stant densae strictisque seges mucronibus horret ferrea: tu currum deserto in gramine versas». |
|
665 | Çàìåð Òóðí, ïîðàæåí ñîáûòèé íîâûì îáëè÷üåì, Ìîë÷à âîêðóã îçèðàåòñÿ îí. Âîåäèíî ñëèâàÿñü,  ñåðäöå áóøóþò ñèëüíåé è ñòûä, è ñêîðáü, è áåçóìüå, Âåðà â äîáëåñòü ñâîþ è ëþáîâü, ðàñïàëåííàÿ ìåñòüþ. Òîëüêî ëèøü ñóìðàê èñ÷åç è âåðíóëàñü ê ðàçóìó ÿñíîñòü, |
obstipuit varia confusus imagine rerum Turnus et obtutu tacito stetit; aestuat ingens uno in corde pudor mixtoque insania luctu et furiis agitatus amor et conscia virtus. ut primum discussae umbrae et lux reddita menti, |
|
670 | Âçîðû ãîðÿùèå Òóðí îáðàòèë ê ñòåíàì è âîðîòàì È ñ êîëåñíèöû ñâîåé îáîçðåë â òðåâîãå òâåðäûíþ. Òàì óæå îãíåííûé âèõðü, ïîæèðàÿ äîñêè íàñòèëîâ, Ê íåáó âçìåòíóëñÿ, êëóáÿñü íàä ïîæàðîì îõâà÷åííîé áàøíåé: Ñàì îí ïîñòðîèë åå èç íàäåæíî ñêîëî÷åííûõ áðåâåí, |
ardentis oculorum orbis ad moenia torsit turbidus eque rotis magnam respexit ad urbem. Ecce autem flammis inter tabulata volutus ad caelum undabat vertex turrimque tenebat, turrim, compactis trabibus quam eduxerat ipse |
|
675 | Ñíèçó êîëåñà ïîäâåë è ìîñòû ïåðåêèíóë âûñîêî. «Ðîê ïîáåæäàåò, ñåñòðà! Òåïåðü íåëüçÿ óæå ìåäëèòü! Áîã íàñ çîâåò è çëàÿ ñóäüáà — òàê ïîéäåì æå çà íèìè. Òâåðäî ðåøèë ÿ âñòóïèòü â ïîåäèíîê ñ Ýíååì è ãîðå÷ü Ñìåðòè óçíàòü. Íî â ïîçîðå ìåíÿ íå óâèäèøü òû áîëüøå! |
subdideratque rotas pontisque instraverat altos. «iam iam fata, soror, superant: absiste morari; quo deus et quo dura vocat Fortuna, sequamur. stat conferre manum Aeneae, stat, quidquid acerbi est, morte pati; neque me indecorem, germana, videbis |
|
680 | Òîëüêî ïîçâîëü ìíå, ìîëþ, îòäàòüñÿ ÿðîñòè âîëüíî!» Òàê îí ñêàçàë — è ñêîðåé ñ êîëåñíèöû ñïðûãíóë íà çåìëþ, Ðèíóëñÿ â ãóùó âðàãîâ, ïîêèäàÿ ïå÷àëüíóþ íèìôó, È, ðàçðûâàÿ ðÿäû, ñêâîçü ìå÷è è êîïüÿ ïîì÷àëñÿ. Òàê òÿæåëûé óòåñ, îòîðâàâøèñü îò ãîðíîé âåðøèíû, |
amplius. hunc, oro, sine me furere ante furorem». dixit et e curru saltum dedit ocius arvis perque hostis, per tela ruit maestamque sororem deserit ac rapido cursu media agmina rumpit. ac veluti montis saxum de vertice praeceps |
|
685 | Ðóøèòñÿ ñ êðó÷, èëü ïîäìûòûé äîæäåì, èëè ñâàëåííûé âåòðîì, Èëè äðåâíîñòüþ ëåò íåïðèìåòíî ïîäòî÷åííûé ñíèçó; Ïðûãàÿ, êàòèòñÿ îí ïî êðåìíèñòûì ñòðåìíèíàì â äîëèíó, Çëîáíîþ ñèëîé ãîíèì, è â ïóòè çà ñîáîé óâëåêàåò Ñêîò, è ëåñà, è ëþäåé, — è òàê æå, ðÿäû ðàçìåòàÿ, |
cum ruit, avolsum vento, seu turbidus imber proluit aut annis solvit sublapsa vetustas; fertur in abruptum magno mons improbus actu exsultatque solo, silvas, armenta virosque involvens secum: disiecta per agmina Turnus |
|
690 | Ðóòóë íåñåòñÿ ê ñòåíàì, òóäà, ãäå îò ïðîëèòîé êðîâè Âëàæíîé ñòàëà çåìëÿ, ãäå ñâèùóò â âîçäóõå êîïüÿ. Çíàêè ðóêîé ïîäàåò îí äðóçüÿì è ãðîìêî âçûâàåò: «Ðóòóëû, ñòîéòå! È âû óäåðæèòå, ëàòèíÿíå, êîïüÿ! ×òî íè ãîòîâèò ñóäüáà — âñå ìîå! Äîãîâîð îñêâåðíåííûé |
sic urbis ruit ad muros, ubi plurima fuso sanguine terra madet striduntque hastilibus aurae, significatque manu et magno simul incipit ore: «parcite iam, Rutuli, et vos tela inhibete, Latini: quaecumque est fortuna, mea est; me verius unum |
|
695 | Ìíå çà âñåõ èñêóïàòü, ìíå ðåøàòü ýòó òÿæáó îðóæüåì». Âñå ðàññòóïèëèñü áîéöû, ïîñðåäèíå î÷èñòèâ ïðîñòðàíñòâî. Ñàì ðîäèòåëü Ýíåé, ëèøü óñëûøàë ïðîòèâíèêà èìÿ, Ñòåíû ïîêèíóë òîò÷àñ, ãîðîäñêóþ ïîêèíóë òâåðäûíþ; Âñå, ÷òî ìîãëî çàäåðæàòü, îí ñïåøèò èëü ïðåðâàòü, èëü îêîí÷èòü, |
pro vobis foedus luere et decernere ferro». discessere omnes medii spatiumque dedere. At pater Aeneas audito nomine Turni deserit et muros et summas deserit arces praecipitatque moras omnis, opera omnia rumpit, |
|
700 | Ðàäîñòè ïîëíûé, âñòàåò, çâåíÿ äîñïåõàìè ãðîçíî; Ñëîâíî Àôîí, îãðîìåí ãåðîé, ñëîâíî Ýðèêñ èëü äàæå Ñëîâíî îòåö Àïåííèí, âîçíîñÿùèé ñåäóþ îò ñíåãà Ãîëîâó â íåáî, ãäå âèõðü ìîõíàòûå ïàäóáû òðåïëåò. Âîò óæå ðóòóëû âçîð îáðàòèëè ê Ýíåþ, è ñëåäîì |
laetitia exsultans, horrendumque intonat armis; quantus Athos aut quantus Eryx aut ipse coruscis cum fremit ilicibus quantus gaudetque nivali vertice se attollens pater Appenninus ad auras. iam vero et Rutuli certatim et Troes et omnes |
|
705 | Âñå òðîÿíöû è âñå èòàëèéöû — òå, ÷òî íà ñòåíàõ Ñâåðõó ñòîÿëè, è òå, êòî ñíèçó áèë â íèõ òàðàíîì, Ñ ïëå÷ ïîñíèìàëè ùèòû. Ñàì Ëàòèí äèâèòñÿ, óâèäåâ Âìåñòå ìîãó÷èõ ìóæåé, ðîæäåííûõ â ðàçíûõ ïðåäåëàõ Ìèðà çåìíîãî è çäåñü äëÿ ïîñëåäíåé ñîøåäøèõñÿ áèòâû. |
convertere oculos Itali, quique alta tenebant moenia quique imos pulsabant ariete muros, armaque deposuere umeris. stupet ipse Latinus ingentis, genitos diversis partibus orbis, inter se coiisse viros et cernere ferro. |
|
710 | Îáà âðàãà ìåæäó òåì, åäâà îïóñòåëà ðàâíèíà, Èçäàëè êîïüÿ ìåòíóâ, äðóã íà äðóãà áåãîì óñòðåìèëèñü: Çâîíêî ñòîëêíóëèñü ùèòû, è Ìàðñîâ áîé ðàçãîðåëñÿ. Òÿæêî ñòîíåò çåìëÿ, óäàðÿåòñÿ ÷àùå è ÷àùå  áèòâå êëèíîê î êëèíîê; âñå ñìåøàëîñü — è äîáëåñòü è ñëó÷àé. |
atque illi, ut vacuo patuerunt aequore campi, procursu rapido, coniectis eminus hastis, invadunt Martem clipeis atque aere sonoro. dat gemitum tellus; tum crebros ensibus ictus congeminant; fors et virtus miscentur in unum. |
|
715 | Òàê èëü íà Ñèëå êðóòîé, èëü íà ñêëîíàõ âûñîêèõ Òàáóðíà Äâà ñâèðåïûõ áûêà íà÷èíàþò ñðàæåíüå, ñ ðàçáåãà Ëáîì óäàðÿÿñü î ëîá; òðåïåùà, ïàñòóõè îòñòóïàþò;  ñòðàõå íåìîì, íå ìû÷à, îæèäàþò ïîêîðíî êîðîâû, Êòî ñòàäà ïîâåäåò, êòî ñòàíåò ðîùè âëàäûêîé; |
ac velut ingenti Sila summove Taburno cum duo conversis inimica in proelia tauri frontibus incurrunt; pavidi cessere magistri; stat pecus omne metu mutum mussantque iuvencae, quis nemori imperitet, quem tota armenta sequantur; |
|
720 | Ñ ñèëîé îáà âðàãà ðîãà äðóã â äðóãà âîíçàþò, Êðîâü øèðîêîé ñòðóåé çàëèâàåò ïîäãðóäêè è ïëå÷è, Ãðîìêèì îòçâóêîì ðåâ îòäàåòñÿ ïî ðîùàì îêðåñòíûì. Òàê æå ìåäüþ ùèòîâ ñøèáàëèñü îáà ãåðîÿ, Äàâíà ñûí è Ýíåé, íàïîëíÿÿ ãðîõîòîì íåáî. |
illi inter sese multa vi volnera miscent cornuaque obnixi infigunt et sanguine largo colla armosque lavant; gemitu nemus omne remugit: non aliter Tros Aeneas et Daunius heros concurrunt clipeis; ingens fragor aethera complet. |
|
725 | Ñàì Þïèòåð ìåæ òåì, óðàâíÿâ ìåæäó ÷àøàìè ñòðåëêó, Âçÿë âåñû è íà íèõ âîçëîæèë ïðîòèâíèêîâ ñó́äüáû: Êòî èç äâîèõ îáðå÷åí, ÷üÿ ñêëîíèòñÿ ê ãèáåëè ÷àøà. Òóðí óñòðåìèëñÿ âïåðåä, âîçîìíèâ, ÷òî íå âñòðåòèò îòïîðà, Ìå÷ íàä Ýíååì çàíåñ è, âî âåñü ñâîé ðîñò ðàñïðÿìèâøèñü, |
Iuppiter ipse duas aequato examine lances sustinet et fata imponit diversa duorum, quem damnet labor et quo vergat pondere letum. Emicat hic, impune putans, et corpore toto alte sublatum consurgit Turnus in ensem |
|
730 | Ñâåðõó îáðóøèë óäàð. Ïî ðÿäàì íàïðÿæåííî ãëÿäåâøèõ Âîèíîâ êðèê ïðîáåæàë. Íî ñëîìàëñÿ ìå÷ âåðîëîìíûé, Ñäåëàâ íàïðàñíûì óäàð è Òóðíà ïðåäàâ. Êðîìå áåãñòâà, Íåò ñïàñåíüÿ åìó, — è ïóñòèëñÿ îí, Ýâðà áûñòðåå, Ëèøü â áåçîðóæíîé ðóêå ðóêîÿòü ÷óæóþ çàìåòèë: |
et ferit: exclamant Troes trepidique Latini, arrectaeque amborum acies: at perfidus ensis frangitur in medioque ardentem deserit ictu, ni fuga subsidio subeat. fugit ocior Euro, ut capulum ignotum dextramque aspexit inermem. |
|
735 |  ÷àñ, êîãäà áîé íà÷àëñÿ è Òóðí âñêî÷èë â êîëåñíèöó, Ìå÷ íàñëåäñòâåííûé ñâîé, êàê ïðåäàíüå ãëàñèò, ïîçàáûë îí È çàõâàòèë âòîðîïÿõ êëèíîê âîçíèöû Ìåòèñêà. ×åñòíî ñëóæèë ýòîò ìå÷, ïîêà ðàçáåãàëèñü â èñïóãå Òåâêðû, íî òîëüêî ëèøü îí ñêðåñòèëñÿ ñ æåëåçîì Âóëêàíà, |
fama est praecipitem, cum prima in proelia iunctos conscendebat equos, patrio mucrone relicto, dum trepidat, ferrum aurigae rapuisse Metisci: idque diu, dum terga dabant palantia Teucri, suffecit; postquam arma dei ad Volcania ventum est, |
|
740 | Òîò÷àñ æå ñìåðòíàÿ ñòàëü, ñëîâíî õðóïêèé ëåä, ðàñêîëîëàñü, — Òîëüêî íà æåëòîì ïåñêå çàáëåñòåëè òóñêëî îñêîëêè. Òóðí, îáåçóìåâ, áåæèò, ñòðåìèòñÿ ê äàëüíåìó êðàþ Ïîëÿ, íåñåòñÿ òî çäåñü, òî òàì âñëåïóþ ïî êðóãó, Òåâêðîâ ãóñòûå ðÿäû îòîâñþäó åãî îáñòóïàþò, |
mortalis mucro, glacies ceu futtilis, ictu dissiluit; fulva resplendent fragmina harena. ergo amens diversa fuga petit aequora Turnus et nunc huc, inde huc incertos implicat orbis; undique enim densa Teucri inclusere corona |
|
745 | Çäåñü — øèðîêàÿ òîïü, òàì — ñòåíà ïðåãðàæäàåò äîðîãó. Ñòîëü æå ïðîâîðíî Ýíåé, õîòü â êîëåíå, ñòðåëîþ ïðîíçåííîì, Áîëü ìåøàåò ïîä÷àñ è øàãè çàìåäëÿòü çàñòàâëÿåò, Ãîíèòñÿ, ãíåâíûé, áåæèò ïî ïÿòàì çà òðåïåùóùèì Òóðíîì. Òàê çà îëåíåì, êîãäà îí ðåêîé îò ëåñà îòðåçàí, |
atque hinc vasta palus, hinc ardua moenia cingunt. Nec minus Aeneas, quamquam tardata sagitta interdum genua impediunt cursumque recusant, insequitur trepidique pedem pede fervidus urget; inclusum veluti si quando flumine nactus |
|
750 | Èëè îáëîæåí êîëüöîì ïóãàþùèõ ïåðüåâ ïóðïóðíûõ, Ì÷èòñÿ îõîòíè÷èé ïåñ, íàñòèãàÿ ñ ëàåì äîáû÷ó; Çâåðÿ ñòðàøèò è îáðûâ, è êîâàðíûé çàñëîí; âñå ïî òåì æå Îí ïðîáåãàåò ïóòÿì, íî, íå çíàÿ óñòàëè, óìáðñêèé Ãîíèòñÿ ïåñ è, ãîòîâÿñü âîò-âîò âöåïèòüñÿ êëûêàìè, |
cervum aut puniceae saeptum formidine pinnae venator cursu canis et latratibus instat; ille autem, insidiis et ripa territus alta, mille fugit refugitque vias; at vividus Umber haeret hians, iam iamque tenet similisque tenenti |
|
755 | Ùåëêàåò ïàñòüþ — íî çðÿ: òîëüêî âîçäóõ ïóñòîé îí õâàòàåò. Øóì âîêðóã ïîäíÿëñÿ; áåðåãà è îçåðî âòîðÿò Êðèêàì òîëïû, è íåáåñíûé ñâîä îãëàøàåòñÿ âîïëåì. Òóðí êðè÷èò íà áåãó, îêëèêàÿ âñåõ ïîèìåííî Ðóòóëîâ, ïðîñèò äðóçåé, ÷òîáû ìå÷ åìó äàëè ïðèâû÷íûé. |
increpuit malis morsuque elusus inani est. tum vero exoritur clamor, ripaeque lacusque responsant circa et caelum tonat omne tumultu. ille simul fugiens Rutulos simul increpat omnis, nomine quemque vocans, notumque efflagitat ensem. |
|
760 | Ñìåðòüþ Ýíåé ëþáîìó ãðîçèò, êòî òîëüêî ïîñìååò Âûéòè âïåðåä èç ðÿäîâ, è âðàãîâ îí ïóãàåò äðîæàùèõ Òåì, ÷òî ðàçðóøèò Ëàâðåíò, è ëåòèò, íåâçèðàÿ íà ðàíó. Ïÿòûé çàìêíóëè îíè óæå êðóã, ïÿòü ðàç ïðîáåæàëè Ïóòü ñâîé òóäà è íàçàä: âåäü íå ðàäè íè÷òîæíîé íàãðàäû |
Aeneas mortem contra praesensque minatur exitium, si quisquam adeat, terretque trementis, excisurum urbem minitans, et saucius instat. quinque orbis explent cursu totidemque retexunt huc illuc; neque enim levia aut ludicra petuntur |
|
765 | Òàê ñîñòÿçàëèñü îíè, íî î æèçíè ñïîðèëè Òóðíà. Äèêàÿ â ïîëå ðîñëà ïîñâÿùåííàÿ Ôàâíó îëèâà; Ïðåæäå ÷òèëè åå ìîðåõîäû è, ñïàñøèñü îò áóðè, Áîãó Ëàâðåíòà äàðû ìåæ ãîðüêèõ âåøàëè ëèñòüåâ Èëü ïî îáåòó ñþäà îäåæäû ñâîè ïðèíîñèëè. |
praemia, sed Turni de vita et sanguine certant. Forte sacer Fauno foliis oleaster amaris hic steterat, nautis olim venerabile lignum, servati ex undis ubi figere dona solebant Laurenti divo et votas suspendere vestis; |
|
770 | Íî áåç âíèìàíüÿ ê òîìó, ÷òî ñâÿùåííûì äåðåâî áûëî, Òåâêðû ñðóáèëè åãî, ðàñ÷èùàÿ ðàâíèíó äëÿ áèòâû. Íûíå æå â íåì Ýíåÿ êîïüå òîð÷àëî, è öåïêî Êîðåíü æàëî äåðæàë, ÷òî â íåãî ñ ðàçëåòà âîíçèëîñü. Ñ ñèëîé íàëåã Äàðäàíèä, èç äåðåâà âûðâàòü ïûòàÿñü |
sed stirpem Teucri nullo discrimine sacrum sustulerant, puro ut possent concurrere campo. hic hasta Aeneae stabat, huc impetus illam detulerat, fixam et lenta radice tenebat. incubuit voluitque manu convellere ferrum |
|
775 | Ïèêó, ÷òîá åþ íàñòè÷ü òîãî, çà êåì îí íàïðàñíî Ãíàëñÿ äîñåëå. Íî Òóðí, îáåçóìåâ îò ñòðàõà, ïðîìîëâèë: «Ñæàëüñÿ, î Ôàâí, ÿ ìîëþ, è òû, Çåìëÿ âñåáëàãàÿ, Êðåï÷å äåðæèòå êîïüå, åñëè ÷òèë ÿ âàøè ñâÿòûíè, Òå, ÷òî íûíå âîéíîé îñêâåðíèëî ïðèøëîå ïëåìÿ!» |
Dardanides, teloque sequi quem prendere cursu non poterat. tum vero amens formidine Turnus «Faune, precor, miserere», inquit, «tuque optima ferrum Terra tene, colui vestros si semper honores, quos contra Aeneadae bello fecere profanos». |
|
780 | Òàê îí ñêàçàë, íå íàïðàñíî âîççâàâ ê áîæåñòâåííîé ñèëå: Äîëãî ìåøêàë Ýíåé è áîðîëñÿ ñ öåïêèì îáðóáêîì, Íî èç äðåâåñíûõ òèñêîâ äàæå îí ìîãó÷åé ðóêîþ Ïèêó âûðâàòü íå ìîã. À ïîêà îí ñòàðàëñÿ è áèëñÿ, Äàâíà áåññìåðòíàÿ äî÷ü, â îáëè÷üå âîçíèöû Ìåòèñêà, |
dixit opemque dei non cassa in vota vocavit. namque diu luctans lentoque in stirpe moratus viribus haud ullis valuit discludere morsus roboris Aeneas. dum nititur acer et instat, rursus in aurigae faciem mutata Metisci |
|
785 | Âûøëà âïåðåä è ìå÷ ïîäàëà áåãóùåìó áðàòó. Â òîò æå ìèã, íåãîäóÿ íà òî, ÷òî äîçâîëåíî äåðçêîé Íèìôå âìåøàòüñÿ, êîïüå âûðûâàåò èç êîðíÿ Âåíåðà. Âíîâü îðóæüåì âðàãè è ñîáîþ âíîâü îâëàäåëè: Òóðí — óïîâàÿ íà ìå÷, è Ýíåé — êîïüåì ñâîèì ãðîçåí, |
procurrit fratrique ensem dea Daunia reddit. quod Venus audaci nymphae indignata licere accessit telumque alta ab radice revellit. olli sublimes, armis animisque refecti, hic gladio fidens, hic acer et arduus hasta, |
|
790 | Âñòàëè, äûøà òÿæåëî, ëèöîì ê ëèöó äëÿ ñðàæåíüÿ. Ìîëâèë ìåæ òåì âñåìîãóùåãî öàðü Îëèìïà Þíîíå, Ñâåðõó èç òó÷ çîëîòûõ íà áèòâû ñìåðòíûõ âçèðàâøåé: «Ãäå æå êîíåö, î æåíà? ×òî åùå òåáå îñòàåòñÿ? Çíàåøü âåäü òû, è íå ñïîðèøü ñàìà, ÷òî çíàåøü: íà íåáå |
adsistunt contra certamina Martis anheli. Iunonem interea rex omnipotentis Olympi adloquitur, fulva pugnas de nube tuentem: «quae iam finis erit, coniunx? quid denique restat? indigetem Aenean scis ipsa et scire fateris |
|
795 | Áóäåò Ýíåé Èíäèãåò, ñóäüáîé äî çâåçä âîçíåñåííûé. ×òî çàìûøëÿåøü òû âíîâü, íà ÷òî íàäååøüñÿ, ïðÿ÷àñü  òó÷àõ? Ïðèñòàëî ëü òåáå ñòðåëîþ ñìåðòíîþ ðàíèòü Áîãà è îòíÿòûé ìå÷ — áåç òåáÿ ÷òî ìîãëà áû Þòóðíà? — Òóðíó îïÿòü âîçâðàùàòü, ïîáåæäåííûõ ñèëû óìíîæèâ? |
deberi caelo fatisque ad sidera tolli. quid struis? aut qua spe gelidis in nubibus haeres? mortalin decuit violari volnere divum? aut ensem (quid enim sine te Iuturna valeret?) ereptum reddi Turno et vim crescere victis? |
|
800 | Òàê íå óïîðñòâóé, ïðîøó, è ê ìîèì ñêëîíèñü óâåùàíüÿì. ×òîá íå òî÷èëà òåáÿ áåçìîëâíàÿ áîëü, ïóñòü ïîëüþòñÿ Ãîðüêèå ïåíè òâîè èç ñëàäîñòíûõ óñò ïðåäî ìíîþ. Ìû äî ïðåäåëà äîøëè. Ïî ìîðÿì òû ìîãëà è ïî ñóøå Òåâêðîâ áðîñàòü, ìîãëà òû ðàçæå÷ü íåñêàçàííûå âîéíû, |
desine iam tandem precibusque inflectere nostris, ne te tantus edit tacitam dolor et mihi curae saepe tuo dulci tristes ex ore recursent. ventum ad supremum est. terris agitare vel undis Troianos potuisti, infandum accendere bellum, |
|
805 | Ñêîðáíûìè âîïëÿìè äîì âìåñòî áðà÷íûõ ïåñåí íàïîëíèòü. Äàëüøå èäòè çàïðåùàþ òåáå!» Òàê íà÷àë Þïèòåð. Âçîðû ïîòóïèâ, åìó Ñàòóðíà äî÷ü îòâå÷àëà: «Âåðü, î Þïèòåð, òâîÿ ìíå, âåëèêèé, âåäîìà âîëÿ: Ëèøü ïîâèíóÿñü òåáå, ÿ ïîêèíóëà çåìëþ è Òóðíà, |
deformare domum et luctu miscere hymenaeos: ulterius temptare veto». sic Iuppiter orsus; sic dea submisso contra Saturnia voltu: «Ista quidem quia nota mihi tua, magne, voluntas, Iuppiter, et Turnum et terras invita reliqui: |
|
810 | À íå òî áû ìåíÿ òû íå âèäåë ìåæ òó÷ îäèíîêîé, Âñå ãîòîâîé ñíåñòè, — íåò, îäåòà îãíåì, ìåæäó ðàòåé Âñòàëà áû ÿ è íà ãèáåëüíûé áîé óâëåêëà áû òðîÿíöåâ. Äà, ïðèçíàþñü, ýòî ÿ óáåäèëà Þòóðíó íà ïîìîùü Áðàòó ïðèéòè è íà ìíîãîå åé äåðçíóòü ðàçðåøèëà |
nec tu me aeria solam nunc sede videres digna indigna pati, sed flammis cincta sub ipsam starem aciem traheremque inimica in proelia Teucros. Iuturnam misero (fateor) succurrere fratri suasi et pro vita maiora audere probavi, |
|
815 | Ðàäè íåãî, — íî íè ëóê, íè êîïüå åé áðàòü íå âåëåëà. Â ýòîì òåáå ÿ êëÿíóñü áåñïîùàäíîãî Ñòèêñà èñòîêîì, Èáî ïðåä íèì ëèøü ïîëíû íåáîæèòåëè ñòðàõîì ñâÿùåííûì. ×òî æ, ÿ òåïåðü îòñòóïëþ, íåíàâèñòíûå áèòâû ïîêèíó. Íî çàêëèíàþ: õîòü òî, ÷òî íå ñâÿçàíî ðîêà âåëåíüåì, |
non ut tela tamen, non ut contenderet arcum; adiuro Stygii caput implacabile fontis, una superstitio superis quae reddita divis. et nunc cedo equidem pugnasque exosa relinquo. illud te, nulla fati quod lege tenetur, |
|
820 | Ñäåëàé äëÿ Ëàöèÿ òû, äëÿ âåëè÷üÿ Ñàòóðíîâà ðîäà. Ïóñòü ïðèìèðÿòñÿ âðàãè, ïóñòü íà ñ÷àñòüå ïðàçäíóþò ñâàäüáó, Íî, ñ ïðèøëåöàìè ñîþç íà ëþáûõ çàêëþ÷àÿ óñëîâüÿõ, Äðåâíåãî èìåíè ïóñòü íå ìåíÿåò ïëåìÿ ëàòèíÿí; Òåâêðàìè òû íå âåëè èëü òðîÿíöàìè èì íàçûâàòüñÿ, |
pro Latio obtestor, pro maiestate tuorum: cum iam conubiis pacem felicibus, esto, component, cum iam leges et foedera iungent, ne vetus indigenas nomen mutare Latinos neu Troas fieri iubeas Teucrosque vocari |
|
825 | Ðå÷ü ëè ðîäíóþ ìåíÿòü, â ÷óæåçåìíîå ëü ïëàòüå ðÿäèòüñÿ. Ëàöèé äà áóäåò âñåãäà, è âåêàìè ïóñòü öàðñòâóåò Àëüáà, Ðèìñêèé äà áóäåò íàðîä èòàëèéñêîé äîáëåñòüþ ìîùåí. Òðîè íåò. Òàê äîçâîëü, ÷òîáû ñ íåé äàæå èìÿ èñ÷åçëî». Ìîëâèë ñ óëûáêîé â îòâåò ëþäåé è ìèðà ñîçäàòåëü: |
aut vocem mutare viros aut vertere vestem. sit Latium, sint Albani per saecula reges, sit Romana potens Itala virtute propago; occidit, occideritque sinas cum nomine Troia». Olli subridens hominum rerumque repertor: |
|
830 | «Âïðàâäó Ñàòóðíó òû äî÷ü è ñåñòðà Þïèòåðó, åñëè Ñåðäöå òâîå áóøóåò òàêèì íåèñòîâûì ãíåâîì! Íî ïîçàáóäü è áûëóþ âðàæäó, è íàïðàñíóþ ÿðîñòü: Ïðîñüáó èñïîëíþ òâîþ. Ïîáåæäåííûé, ñäàþñü äîáðîâîëüíî. Ïóñòü è íðàâû îòöîâ, è ÿçûê ñîõðàíÿò àâçîíèäû |
«es germana Iovis Saturnique altera proles: irarum tantos volvis sub pectore fluctus. verum age et inceptum frustra submitte furorem: do quod vis, et me victusque volensque remitto. sermonem Ausonii patrium moresque tenebunt, |
|
835 | Ñ èìåíåì ïðåæíèì ñâîèì. Ïóñòü îñòàíóòñÿ â Ëàöèè òåâêðû, Íî ðàñòâîðÿòñÿ ñðåäü íèõ. Ó÷ðåæó ÿ îáðÿäîâ ñâÿùåííûõ ×èí, åäèíûé äëÿ âñåõ, è ñâÿæó íàðîäû íàðå÷üåì. Ðîä â Àâçîíèéñêîé çåìëå âîçíèêíåò îò ñìåøàííîé êðîâè, Âñåõ áëàãî÷åñòüåì ñâîèì ïðåâçîéäåò áåññìåðòíûõ è ñìåðòíûõ |
utque est, nomen erit; commixti corpore tantum subsident Teucri. morem ritusque sacrorum adiciam faciamque omnis uno ore Latinos. hinc genus Ausonio mixtum quod sanguine surget, supra homines, supra ire deos pietate videbis |
|
840 | Ýòîò íàðîä è òåáÿ ïî÷èòàòü âñåõ óñåðäíåå áóäåò». Òóò, íå ïåðå÷à åìó, óêðîòèëà äóõ ñâîé Þíîíà, Ñ íåáà ñîøëà çà ñóïðóãîì âîñëåä è ïîêèíóëà òó÷è. Ýòî ñâåðøèâ, íà äðóãîå Îòåö ïîìûøëåíüÿ íàïðàâèë: Õî÷åò èç áèòâû èçãíàòü îí ïîñîáíèöó áðàòà — Þòóðíó. |
nec gens ulla tuos aeque celebrabit honores». adnuit his Iuno et mentem laetata retorsit; interea excedit caelo nubemque relinquit. His actis aliud genitor secum ipse volutat Iuturnamque parat fratris dimittere ab armis. |
|
845 | Åñòü äâå ãíóñíûõ ñåñòðû, áëèçíåöû ïî ïðîçâàíèþ Äèðû, Ìðà÷íàÿ Íî÷ü ðîäèëà âìåñòå ñ òðåòüåé ñåñòðîþ, Ìåãåðîé, Äî÷åðüþ Òàðòàðà, èõ, è òàêèõ æå èçâèâàìè ãàäîâ Äèð îïëåëà, è äàëà èì êðûëà, ÷òî âåòåð âçìåòàþò. Ïîäëå ïðåñòîëà Îòöà, ó ïîðîãà ñóðîâîãî áîãà |
dicuntur geminae pestes cognomine Dirae, quas et Tartaream Nox intempesta Megaeram uno eodemque tulit partu, paribusque revinxit serpentum spiris ventosasque addidit alas. hae Iovis ad solium saevique in limine regis |
|
850 | Æäóò ïðèêàçîâ îíè, íàñûëàþò íà ñìåðòíûõ íåäóæíûõ Ñòðàõ, åñëè öàðü áîãîâ èëü áîëåçíüþ, èëü ãèáåëüþ õî÷åò Èõ ïîêàðàòü, èëü âîéíîé óñòðàøàåò ãîðîä âèíîâíûé. Ñ íåáà îäíîé èç ñåñòåð íà ïðîâîðíûõ êðûëüÿõ ñïóñòèòüñÿ Áîã ïîâåëåë è ïðåäñòàòü ïðåä Þòóðíîé çíàìåíüåì ãðîçíûì. |
apparent acuuntque metum mortalibus aegris, si quando letum horrificum morbosque deum rex molitur, meritas aut bello territat urbes. harum unam celerem demisit ab aethere summo Iuppiter inque omen Iuturnae occurrere iussit: |
|
855 | Âçìûëà îíà è ê çåìëå ïîíåñëàñü â ñòðåìèòåëüíîì âèõðå; Òàê ñòðåëà â îáëàêàõ, ñ òåòèâû ñîðâàâøèñü ñî ñâèñòîì, Ì÷èòñÿ: åå íàïèòàë ÿäîâèòûì ñîêîì ïàðôÿíèí, Èëè êèäîí, ÷òîáû ðàíû âðàãîâ èñöåëåíüÿ íå çíàëè; Ãëàçó íåçðèìà, ñòðåëà ðàññåêàåò ñêîëüçÿùèå òåíè, — |
illa volat celerique ad terram turbine fertur. non secus ac nervo per nubem impulsa sagitta, armatam saevi Parthus quam felle veneni, Parthus sive Cydon, telum immedicabile, torsit, stridens et celeris incognita transilit umbras: |
|
860 | Òàê æå íà çåìëþ ñ íåáåñ ïðîíîñèëîñü Íî÷è îòðîäüå. Èçäàëè ñòðîé óâèäàâ èëèîíñêèé è Òóðíà îòðÿäû, Ñæàëàñü òîò÷àñ æå îíà, îáåðíóëàñü ìàëîþ ïòèöåé, ×òî íà ìîãèëüíûõ õîëìàõ èëü íà êðîâëÿõ äîìîâ îïóñòåëûõ ×àñòî ñèäèò ïî íî÷àì è ïîåò çëîâåùóþ ïåñíþ. |
talis se sata Nocte tulit terrasque petivit. postquam acies videt Iliacas atque agmina Turni, alitis in parvae subitam collecta figuram, quae quondam in bustis aut culminibus desertis nocte sedens serum canit importuna per umbras; |
|
865 | Îáëèê òîé ïòèöû ïðèíÿâ, ïåðåä Òóðíîì êðóæèòüñÿ è âèòüñÿ Ñ øóìîì ñòàëà îíà è î ùèò êîëîòèòüñÿ êðûëàìè. Ñòðàõ öåïåíÿùèé ñêîâàë îñëàáåëîå ðóòóëà òåëî, Âîëîñû âçäûáèë èñïóã, è ãîëîñ â ãîðëå ïðåñåêñÿ. Øóìíîé Äèðû ïîëåò è êðûëà èçäàë¸êà óçíàëà |
hanc versa in faciem Turni se pestis ob ora fertque refertque sonans clipeumque everberat alis. illi membra novus solvit formidine torpor, arrectaeque horrore comae et vox faucibus haesit. At, procul ut Dirae stridorem adgnovit et alas, |
|
870 | Òóðíà ñåñòðà, è âîëîñû ðâàòü ïðèíÿëàñü îíà â ãîðå, Ùåêè ñëåäàìè íîãòåé îñêâåðíÿòü è ãðóäü — êóëàêàìè. «×åì òåïåðü òåáå, Òóðí, ñåñòðà ïîìîæåò ðîäíàÿ? ×òî ìíå, óïîðíîé, åùå îñòàåòñÿ? Êàêèì óõèùðåíüåì Æèçíü òåáå ÿ ïðîäëþ? Êàê ïðîòèâèòüñÿ ÷óäó òàêîìó? |
infelix crinis scindit Iuturna solutos, unguibus ora soror foedans et pectora pugnis: «quid nunc te tua, Turne, potest germana iuvare? aut quid iam durae superat mihi? qua tibi lucem arte morer? talin possum me opponere monstro? |
|
875 | ß îñòàâëÿþ áîðüáó. Íå ìíîæüòå, ãíóñíûå ïòèöû, Óæàñ ìîé: óçíàþ́ ÿ ïîãèáåëüíûé øóì è óäàðû Âàøèõ êðûë. Òâîé íàäìåííûé ïðèêàç, î âåëèêèé Þïèòåð, Âíÿòåí Þòóðíå! Òû òà́ê çà äåâñòâî ìîå çàïëàòèë ìíå? Âå÷íóþ æèçíü äëÿ ÷åãî òû ìíå äàë? Ïî÷åìó ó íåñ÷àñòíîé |
iam iam linquo acies. ne me terrete timentem, obscenae volucres: alarum verbera nosco letalemque sonum, nec fallunt iussa superba magnanimi Iovis. haec pro virginitate reponit? quo vitam dedit aeternam? cur mortis adempta est |
|
880 | Îòíÿò ñìåðòè óäåë? Âåäü êîíåö ïîëîæèòü ýòîé ìóêå ß áû ìîãëà è ê òåíÿì ñïóñòèòüñÿ ñïóòíèöåé áðàòà. Íåò, ÿ áåññìåðòíà! Íî ÷òî ìíå áóäåò ïî-ïðåæíåìó ìèëî, Áðàò, áåç òåáÿ? Êàêàÿ çåìëÿ ðàñïàõíåò ñòîëü ãëóáîêî Íåäðà ñâîè, ÷òîáû ÿ, áîãèíÿ, ê ìàíàì íèçâåðãëàñü?» |
condicio? possem tantos finire dolores nunc certe, et misero fratri comes ire per umbras! immortalis ego? aut quicquam mihi dulce meorum te sine, frater, erit? o quae satis ima dehiscat terra mihi Manisque deam demittat ad imos?» |
|
885 | Ìîëâèëà òàê è, ÷åëî ãîëóáûì ïîêðîâîì îêóòàâ, Ñ ãîðåñòíûì ñòîíîì â ðåêå áîãèíÿ ñêðûëàñü ãëóáîêîé. Òóðíà òðîÿíåö òåñíèò, ïîòðÿñàÿ ìîãó÷åþ ïèêîé Ñ äðåâêîì, îãðîìíûì, êàê ñòâîë, è ìîëâèò ñ ñåðäöåì ñóðîâûì: «×òî æå òû ìåäëèøü îïÿòü? Êàêèõ óâåðòîê òû èùåøü? |
tantum effata caput glauco contexit amictu, multa gemens, et se fluvio dea condidit alto. Aeneas instat contra telumque coruscat ingens arboreum et saevo sic pectore fatur: «quae nunc deinde mora est? aut quid iam, Turne, retractas? |
|
890 | Âðåìÿ íå ðåçâîñòüþ íîã, íî îðóæüåì íàì ïîòÿãàòüñÿ! Ìîæåøü ëþáîå ïðèíÿòü îáëè÷üå, ìîæåøü íà ïîìîùü Âñå ïðèçâàòü, ÷åì ñèëüíà èëü îòâàãà òâîÿ, èëè õèòðîñòü, Ïòèöåé ëè ê çâåçäàì âçëåòåòü èëü óêðûòüñÿ â ïåùåðàõ ïîäçåìíûõ». Òóðí îòâå÷àë, ïîêà÷àâ ãîëîâîé: «Òâîèõ íå áîþñü ÿ |
non cursu, saevis certandum est comminus armis. verte omnis tete in facies et contrahe, quidquid sive animis sive arte vales; opta ardua pinnis astra sequi clausumque cava te condere terra». ille caput quassans «non me tua fervida terrent |
|
895 | Ãðîìêèõ óãðîç: ëèøü áîãîâ ÿ áîþñü è âðàæäû ãðîìîâåðæöà». Ðå÷ü îí ïðåðâàë, îãëÿäåëñÿ âîêðóã è êàìåíü óâèäåë, Êàìåíü ñòàðèííûé, áîëüøîé, ïîñðåäèíå ïîëîæåííûé ïîëÿ Çíà́êîì ìåæè è ñóäüåé, åñëè òÿæáà î ïàøíÿõ ñëó÷èòñÿ; Íà ïëå÷è òîëüêî ñ òðóäîì åãî âçâàëèëè á äâåíàäöàòü |
dicta, ferox: di me terrent et Iuppiter hostis». nec plura effatus saxum circumspicit ingens, saxum antiquum, ingens, campo quod forte iacebat, limes agro positus, litem ut discerneret arvis; vix illud lecti bis sex cervice subirent, |
|
900 | Ñàìûõ ìîãó÷èõ ìóæåé èç ðîæäåííûõ íûíå çåìëåþ. Êàìåíü äðîæàùåé ðóêîé ñõâàòèë ãåðîé è ñ ðàçáåãà Áðîñèë â Ýíåÿ åãî, âî âåñü ñâîé ðîñò ðàñïðÿìèâøèñü. Íî íè âïåðåä âûõîäÿ, íè ñïàñàÿñü áåãñòâîì, íè êàìåíü Òÿæêèé ïîäíÿâ è ìåòíóâ, — ñåáÿ íå ïîìíèë íåñ÷àñòíûé, |
qualia nunc hominum producit corpora tellus: ille manu raptum trepida torquebat in hostem, altior insurgens et cursu concitus heros. sed neque currentem se nec cognoscit euntem tollentemve manus saxumve immane moventem; |
|
905 | Êðîâü ëåäåíåëà â ãðóäè, ïîäãèáàëèñü íîãè â êîëåíÿõ. Êàìåíü åãî ïîòîìó, â ïóñòîòå íàïðàñíî âðàùàÿñü, Âñå ðàññòîÿíüå íå ìîã ïðîëåòåòü è óäàðèòü Ýíåÿ. Ñëîâíî íî÷üþ âî ñíå, êîãäà ñìåæàåò íàì âåêè Òîìíûé ïîêîé, è ìåðåùèòñÿ íàì, ÷òî ñòðåìèìñÿ ìû æàäíî |
genua labant, gelidus concrevit frigore sanguis. tum lapis ipse viri, vacuum per inane volutus, nec spatium evasit totum neque pertulit ictum. ac velut in somnis, oculos ubi languida pressit nocte quies, nequiquam avidos extendere cursus |
|
910 | Äàëüøå áåæàòü, íî âîòùå; îñëàáåâ îò ïåðâûõ óñèëèé, Íèêíåì ìû, öåïåíååò ÿçûê, è óæ íàì íåïîêîðíû Ãîëîñ è ñëîâî, è ñèë ïðèâû÷íûõ ëèøàåòñÿ òåëî. Òàê æå è Òóðí, êóäà áû ñâîé ïóòü íè íàïðàâèë îòâàæíî, Íåò íè â ÷åì óñïåõà åìó îò áîãèíè çëîâåùåé. |
velle videmur et in mediis conatibus aegri succidimus; non lingua valet, non corpore notae sufficiunt vires, nec vox aut verba sequuntur: sic Turno, quacumque viam virtute petivit, successum dea dira negat. tum pectore sensus |
|
915 | ×óâñòâà ìÿòóòñÿ â äóøå ó íåãî; íà äðóçåé è íà ãîðîä Ñìîòðèò îí, ìåäëèò, äðîæèò, çàíåñåííîé ïèêè ïóãàÿñü, Íè ê îòñòóïëåíüþ ïóòè, íè äëÿ áîÿ ñèë íå íàõîäèò, Íåò êîëåñíèöû íèãäå, è ñåñòðû-âîçíèöû íå âèäíî. Âðàã ðîêîâîå êîïüå ïåðåä ìåäëÿùèì Òóðíîì çàíîñèò, |
vertuntur varii; Rutulos aspectat et urbem cunctaturque metu telumque instare tremescit, nec quo se eripiat, nec qua vi tendat in hostem, nec currus usquam videt aurigamve sororem. Cunctanti telum Aeneas fatale coruscat, |
|
920 | Öåëèòñÿ, ÷òîáû âåðíåé åãî íàïðàâèòü, — è ìå÷åò, Òåëî âïåðåä óñòðåìèâ. Îñàäíûì ïóùåí îðóæüåì, Êàìåíü ãðîõî÷åò íå òàê, íå òàêèì ðàññûïàåòñÿ ãðîìîì Ìîëíèè ãðîçíûé óäàð. Ïîäîáíà ÷åðíîìó âèõðþ, Ïèêà ëåòèò è ãèáåëü íåñåò è, ùèò ñåìèñëîéíûé, |
sortitus fortunam oculis, et corpore toto eminus intorquet. murali concita numquam tormento sic saxa fremunt, nec fulmine tanti dissultant crepitus. volat atri turbinis instar exitium dirum hasta ferens orasque recludit |
|
925 | Êðóãëûé ñíèçó ïðîáèâ, ðàçîðâàâ ó êðàÿ êîëü÷óãó, Ìûøöû áåäðà ïðîíçàåò íàñêâîçü. Ïîäñå÷åííûé óäàðîì, Òóðí êîëåíè ñîãíóë è ïîíèê íà çåìëþ, îãðîìíûé. Âñêðèêíóëè ðóòóëû âñå — è íà ãîëîñ îòâåòèëè ãóëîì Ãîðû, è ðîùè âîêðóã âåðíóëè îòçâóê ïðîòÿæíûé. |
loricae et clipei extremos septemplicis orbis. per medium stridens transit femur. incidit ictus ingens ad terram duplicato poplite Turnus. consurgunt gemitu Rutuli totusque remugit mons circum et vocem late nemora alta remittunt. |
|
930 | Âçîð ñìèðåííûé ïîäíÿâ, ïðîñòèðàÿ ðóêó ñ ìîëüáîþ, Ìîëâèë Òóðí: «Íå ïðîøó íè î ÷åì: çàñëóæèë ÿ ðàñïëàòû. Ïîëüçóéñÿ ñ÷àñòüåì ñâîèì. Íî åñëè ðîäèòåëÿ ãîðå Ìîæåò òðîíóòü òåáÿ, òî ìîëþ ÿ — âåäü ñòàðöåì òàêèì æå Áûë è îòåö òâîé Àíõèç — ïîæàëåé íåñ÷àñòíîãî Äàâíà, |
ille humilis supplexque oculos dextramque precantem protendens «equidem merui, nec deprecor», inquit: «utere sorte tua. miseri te si qua parentis tangere cura potest, oro (fuit et tibi talis Anchises genitor), Dauni miserere senectae |
|
935 | Ñûíà ñòàðöó âåðíè èëè òåëî ñûíà, êîëü õî÷åøü. Òû ïîáåäèë. Ïîáåæäåííûé, ê òåáå íà ãëàçàõ àâçîíèéöåâ Ðóêè ïðîñòåð ÿ. Áåðè Ëàâèíèþ â æåíû — è äàëüøå Íåíàâèñòü íå ïðîñòèðàé». Ýíåé, âðàãà îçèðàÿ, Âñòàë íåïîäâèæíî íàä íèì, îïóñòèë çàíåñåííóþ ðóêó… |
et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, redde meis. vicisti et victum tendere palmas Ausonii videre; tua est Lavinia coniunx: ulterius ne tende odiis». stetit acer in armis Aeneas, volvens oculos, dextramque repressit; |
|
940 | Ìåäëèò ãåðîé, è ñêëîíÿþò åãî ê ìèëîñåðäüþ âñå áîëüøå Òóðíà ñëîâà — íî âäðóã íà ïëå÷å çàñâåðêàëà øèðîêîì Ïåðåâÿçü. Âìèã îí óçíàë óêðàøåíüÿ åå çîëîòûå: Ðàíîé ñìåðòåëüíîé ñðàçèâ Ïàëëàíòà þíîãî, ðóòóë Ñíÿë ïðåêðàñíûé óáîð è íîñèë íà ïëå÷å åãî ãîðäî. |
et iam iamque magis cunctantem flectere sermo coeperat, infelix umero cum apparuit alto balteus et notis fulserunt cingula bullis Pallantis pueri, victum quem volnere Turnus straverat atque umeris inimicum insigne gerebat. |
|
945 | Âèäèò äîáû÷ó âðàãà, î ïîòåðå ãîðåñòíîé ïàìÿòü, Ãíåâíûé Ýíåé — è êðè÷èò, çàãîðàÿñü ÿðîñòüþ ãðîçíîé: «Òû ëè, îäåòûé â äîñïåõ, ñ óáèòîãî ñîðâàííûé äðóãà, Íûíå óéäåøü îò ìåíÿ? Ïàëëàíò ìîåþ ðóêîþ Ýòîò íàíîñèò óäàð, Ïàëëàíò çà çëîäåéñòâî âçèìàåò |
ille, oculis postquam saevi monumenta doloris exuviasque hausit, furiis accensus et ira terribilis: «tune hinc spoliis indute meorum eripiare mihi? Pallas te hoc volnere, Pallas immolat et poenam scelerato ex sanguine sumit», |
|
950 | Êðîâüþ ïåíþ ñ òåáÿ!» È, ïðîìîëâèâ, ìå÷ ïîãðóçèë îí Ñ ÿðîñòüþ â ñåðäöå âðàãà, è îáúÿòîå õîëîäîì ñìåðòíûì Òåëî ïîêèíóëà æèçíü è ê òåíÿì îòëåòåëà ñî ñòîíîì. |
hoc dicens ferrum adverso sub pectore condit fervidus. ast illi solvuntur frigore membra vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß