Ïåðåâîä Ô. Ô. Çåëèíñêîãî. Ïóáëèêóåòñÿ [â êíèãå] ïî èçä.: Èñòîðèêè Ðèìà / Ïåð. ïîä ðåä. Ñ. Ìàðêèøà. Ì., 1970.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì è Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì.
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ Â. Ì. Ñìèðèí. Îòâ. ðåä. Å. Ñ. Ãîëóáöîâà.
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, B. O. Foster, 1929. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
44. (1) Êóäà ÿ íè îáðàùàþ ñâîè âçîðû, âñå êðóãîì ìåíÿ äûøèò îòâàãîé è ñèëîé. Çäåñü âèæó ÿ çàêàëåííûõ â âîéíå ïåõîòèíöåâ, òàì — âñàäíèêîâ áëàãîðîäíåéøèõ ïëåìåí, îäíèõ — íà âçíóçäàííûõ, äðóãèõ — íà íåâçíóçäàííûõ êîíÿõ151; (2) çäåñü — íàøèõ âåðíûõ è õðàáðûõ ñîþçíèêîâ, òàì — êàðôàãåíñêèõ ãðàæäàí, âëåêîìûõ â áîé êàê ëþáîâüþ ê îòå÷åñòâó, òàê è ñïðàâåäëèâûì ÷óâñòâîì ãíåâà. (3) Ìû íà÷èíàåì âîéíó, ìû ãðîçíîþ ðàòüþ íàäâèãàåìñÿ íà Èòàëèþ; ìû ïîòîìó óæå äîëæíû îáíàðóæèòü â ñðàæåíèè áîëåå ñìåëîñòè è ñòîéêîñòè, ÷åì âðàã, ÷òî íàäåæäà è áîäðîñòü âñåãäà â áîëüøåé ìåðå ñîïóòñòâóþò íàïàäàþùåìó, ÷åì îòðàæàþùåìó íàïàäåíèå. (4) Ê òîìó æå íàñ âîñïëàìåíÿåò è ïîäñòðåêàåò ãíåâ çà íàíåñåííîå íàì âîçìóòèòåëüíîå îñêîðáëåíèå: îíè âåäü ïîòðåáîâàëè, ÷òîáû èì âûäàëè äëÿ êàçíè ïåðâûì äåëîì ìåíÿ152, ïðåäâîäèòåëÿ, à çàòåì è âàñ, îñàäèâøèõ Ñàãóíò153, è ñîáèðàëèñü, åñëè áû íàñ èì âûäàëè, ïðåäàòü íàñ ñàìûì æåñòîêèì ìó÷åíèÿì! (5) Ýòîò êðîâîæàäíûé è âûñîêîìåðíûé íàðîä âîîáðàæàåò, ÷òî âñå ïðèíàäëåæèò åìó, âñå äîëæíî ñëóøàòüñÿ åãî âîëè. Îí ñ÷èòàåò ñâîèì ïðàâîì ïðåäïèñûâàòü íàì, ñ êåì íàì âåñòè âîéíó, ñ êåì æèòü â ìèðå. Îí íàçíà÷àåò íàì ãðàíèöû, çàïèðàåò íàñ ìåæäó ãîð è ðåê, íå äîçâîëÿÿ ïåðåõîäèòü èõ, è ñàì ïåðâûé ïåðåñòóïàåò èì æå ïîëîæåííûå ãðàíèöû. (6) “Íå ïåðåõîäè Èáåðà!” — “Íå áóäó”. — “Íå òðîãàé Ñàãóíòà!” — “Äà ðàçâå Ñàãóíò íà Èáåðå?” — “Íóæäû íåò; íå ñìåé äâèãàòüñÿ ñ ìåñòà!” — (7) “Ñòàëî áûòü, òåáå ìàëî òîãî, ÷òî òû îòíÿë ó ìåíÿ ìîè ñ.42 èñêîííûå ïðîâèíöèè, Ñèöèëèþ è Ñàðäèíèþ? Òû îòíèìàåøü è Èñïàíèþ, à åñëè ÿ óñòóïëþ åå òåáå, ãðîçèøü ïåðåéòè â Àôðèêó? Äà ÷òî ÿ ãîâîðþ, «ãðîçèøü ïåðåéòè»! Óæå ïåðåøåë!” Èç äâóõ êîíñóëîâ íûíåøíåãî ãîäà îäèí îòïðàâëåí â Àôðèêó, äðóãîé â Èñïàíèþ. Íèãäå íå îñòàâëåíî íàì íè êëî÷êà çåìëè, êðîìå òîé, êîòîðóþ ìû îòâîþåì ñ îðóæèåì â ðóêàõ. (8) Ó êîãî åñòü ïðèñòàíèùå, êòî â ñëó÷àå áåãñòâà ìîæåò ïî áåçîïàñíûì è ìèðíûì äîðîãàì äîáðàòüñÿ äî ðîäíûõ ïîëåé, òîìó ïîçâîëÿåòñÿ áûòü ðîáêèì è ìàëîäóøíûì. Âû æå äîëæíû áûòü õðàáðû; â âàøåì îò÷àÿííîì ïîëîæåíèè âñÿêèé èíîé èñõîä, êðîìå ïîáåäû èëè ñìåðòè, äëÿ âàñ îòðåçàí. Ïîýòîìó ñòàðàéòåñü ïîáåäèòü; åñëè äàæå ñ÷àñòüå ñòàíåò êîëåáàòüñÿ, òî ïðåäïî÷òèòå ñìåðòü âîèíîâ ñìåðòè áåãëåöîâ. (9) Åñëè âû òâåðäî çàïå÷àòëåëè â ñâîèõ ñåðäöàõ ýòè ìîè ñëîâà, åñëè âû èñïîëíåíû ðåøèìîñòè ñëåäîâàòü èì, òî ïîâòîðÿþ — ïîáåäà âàøà: áåññìåðòíûå áîãè íå äàëè ÷åëîâåêó áîëåå ñèëüíîãî è ïîáåäîíîñíîãî îðóæèÿ, ÷åì ïðåçðåíèå ê ñìåðòè»154. |
44. «Quocumque circumtuli oculos, plena omnia video animorum ac roboris, veteranum peditem, generosissimarum gentium equites frenatos infrenatosque, [2] vos socios fidelissimos fortissimosque, vos, Carthaginienses, cum pro patria tum ob iram iustissimam pugnaturos. [3] Inferimus bellum infestisque signis descendimus in Italiam tanto audacius fortiusque pugnaturi quam hostis quanto maior spes, maior est animus inferentis vim quam arcentis. [4] Accendit praeterea et stimulat animos dolor iniuria indignitas. Ad supplicium depoposcerunt me ducem primum, deinde vos omnes qui Saguntum oppugnassetis; deditos ultimis cruciatibus adfecturi fuerunt. [5] Crudelissima ac superbissima gens sua omnia suique arbitrii facit. Cum quibus bellum, cum quibus pacem habeamus, se modum imponere aequum censet. Circumscribit includitque nos terminis montium fluminumque quos non excedamus; neque eos quos statuit terminos observat. [6] “Ne transieris Hiberum! Ne quid rei tibi sit cum Saguntinis!” At liberum est Saguntum. “Nusquam te vestigio moveris!” [7] Parum est quod veterrimas provincias meas Siciliam ac Sardiniam ademisti? Adimis etiam Hispanias? Et inde si decessero, in Africam transcendes? Transcendes dico? Duos consules huius anni, unum in Africam, alterum in Hispaniam miserunt. Nihil usquam nobis relictum est, nisi quod armis vindicarimus. [8] Illis timidis et ignavis esse licet qui respectum habent, quos sua terra suus ager per tuta ac pacata itinera fugientes accipient: vobis necesse est fortibus viris esse et omnibus inter victoriam mortemve certa desperatione abruptis aut vincere aut, si Fortuna dubitabit, in proelio potius quam in fuga mortem oppetere. [9] Si hoc bene fixum omnibus, si destinatum animo est, iterum dicam, vicistis; nullum contemptu mortis telum ad vincendum homini ab dis immortalibus acrius datum est». |