История Рима от основания города

Книга XXIV, гл. 5

5. Vix qui­dem ul­li vel bo­no mo­de­ra­to­que re­gi fa­ci­lis erat fa­vor apud Sy­ra­cu­sa­nos, suc­ce­den­ti tan­tae ca­ri­ta­ti Hie­ro­nis; [2] ve­rum enim­ve­ro Hie­ro­ny­mus, ve­lut suis vi­tiis de­si­de­ra­bi­lem ef­fi­ce­re vel­let avum, pri­mo sta­tim conspec­tu om­nia quam dis­pa­ria es­sent os­ten­dit. [3] Nam qui per tot an­nos Hie­ro­nem fi­lium­que eius Ge­lo­nem nec ves­tis ha­bi­tu nec alio ul­lo in­sig­ni dif­fe­ren­tes a ce­te­ris ci­vi­bus vi­dis­sent, ei conspe­xe­re pur­pu­ram ac dia­de­ma ac sa­tel­li­tes ar­ma­tos, [4] quad­ri­gis­que etiam al­bo­rum equo­rum in­ter­dum ex re­gia pro­ce­den­tem mo­re Dio­ny­si ty­ran­ni. [5] Hunc tam su­per­bum ap­pa­ra­tum ha­bi­tum­que con­ve­nien­tes se­que­ban­tur con­temptus om­nium ho­mi­num, su­per­bae aures, con­tu­me­lio­sa dic­ta, ra­ri adi­tus non alie­nis mo­do sed tu­to­ri­bus etiam, li­bi­di­nes no­vae, in­hu­ma­na cru­de­li­tas. [6] Ita­que tan­tus om­nis ter­ror in­va­se­rat ut qui­dam ex tu­to­ri­bus aut mor­te vo­lun­ta­ria aut fu­ga prae­ver­te­rent me­tum suppli­cio­rum. [7] Tres ex iis, qui­bus so­lis adi­tus in do­mum fa­mi­lia­rior erat, Ad­ra­no­do­rus et Zoip­pus, ge­ne­ri Hie­ro­nis, et Thra­so qui­dam, de aliis qui­dem re­bus haud mag­no­pe­re audie­ban­tur; [8] ten­den­do autem duo ad Car­tha­gi­nien­ses, Thra­so ad so­cie­ta­tem Ro­ma­nam, cer­ta­mi­ne ac stu­diis in­ter­dum in se con­ver­te­bant ani­mum adu­les­cen­tis, [9] cum co­niu­ra­tio in ty­ran­ni ca­put fac­ta in­di­ca­tur per Cal­lo­nem quen­dam, aequa­lem Hie­ro­ny­mi et iam in­de a pue­ro in om­nia fa­mi­lia­ria iura ad­sue­tum. [10] In­dex unum ex co­niu­ra­tis Theo­do­tum, a quo ip­se ap­pel­la­tus erat, no­mi­na­re po­tuit. Qui conpren­sus ex­templo tra­di­tus­que Ad­ra­no­do­ro tor­quen­dus, de se ip­se haud cunctan­ter fas­sus conscios ce­la­bat. [11] Postre­mo, cum om­ni­bus in­to­le­ran­dis pa­tien­tiae hu­ma­nae cru­cia­ti­bus la­ce­ra­re­tur, vic­tum ma­lis se si­mu­lans aver­tit ab consciis in in­son­tes in­di­cium, [12] Thra­so­nem es­se auc­to­rem con­si­lii men­ti­tus, nec ni­si tam po­ten­ti du­ce con­fi­sos rem tan­tam ausu­ros fuis­se; [13] ad­dit so­cios ab la­te­re ty­ran­ni quo­rum ca­pi­ta vi­lis­si­ma fin­gen­ti in­ter do­lo­res ge­mi­tus­que oc­cur­re­re. Ma­xi­me ani­mo ty­ran­ni cre­di­bi­le in­di­cium Thra­so no­mi­na­tus fe­cit; ita­que ex­templo tra­di­tur ad suppli­cium, adiec­ti­que poe­nae ce­te­ri iux­ta in­son­tes. [14] Conscio­rum ne­mo, cum diu so­cius con­si­lii tor­que­re­tur, aut la­tuit aut fu­git; tan­tum il­lis in vir­tu­te ac fi­de Theo­do­ti fi­du­ciae fuit tan­tum­que ip­si Theo­do­to vi­rium ad ar­ca­na oc­cul­tan­da.