Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
4. (1) Âîéíà òåì âðåìåíåì âñåé ñèëîé îáðóøèëàñü íà Êàïóþ. Åå, îäíàêî, íå áðàëè ïðèñòóïîì, à äåðæàëè â îñàäå — ðàáû è ïðîñòîé íàðîä íå âûäåðæèâàëè ãîëîäà, è íåëüçÿ áûëî ñêâîçü ñ.231 öåïü ñòîðîæåâûõ ïîñòîâ ïîñëàòü âåñòíèêîâ ê Ãàííèáàëó. (2) Íàøåëñÿ íóìèäèåö, êîòîðûé çàÿâèë, ÷òî âðàãàì íå ïîïàäåòñÿ è ïèñüìà äîñòàâèò. Îí äåéñòâèòåëüíî îòïðàâèëñÿ íî÷üþ, ïðîéäÿ ïîñåðåäèíå ðèìñêîãî ëàãåðÿ. Ó êàìïàíöåâ çàòåïëèëàñü íàäåæäà, è îíè, ïîêà åùå áûëè ñèëû, ñòàëè îòîâñþäó äåëàòü âûëàçêè: (3) õîòÿ ìíîãèå êîííûå ñðàæåíèÿ êîí÷àëèñü äëÿ íèõ ïî÷òè áëàãîïîëó÷íî, ïåõîòó îäîëåâàëè. Íî ðèìëÿí íå ñòîëü ðàäîâàëè ïîáåäû, ñêîëü îãîð÷àëè ïîðàæåíèÿ îò âðàãà, êðóãîì îñàæäåííîãî è ïî÷òè îáåññèëåâøåãî. (4) Íàêîíåö ïðèäóìàëè, êàê ïðè íåõâàòêå ñèë ïîìî÷ü äåëó ñîîáðàçèòåëüíîñòüþ. Èç âñåõ ëåãèîíîâ âûáðàëè þíîøåé ñèëüíûõ, ëåãêèõ è áûñòðûõ, èì âûäàëè êðóãëûå ùèòû, ìåíüøå ðàçìåðîì, ÷åì ó âñàäíèêîâ, è ïî ñåìü äðîòèêîâ äëèíîé â ÷åòûðå ôóòà22, ñ æåëåçíûìè íàêîíå÷íèêàìè, êàê íà êîïüÿõ ó ëåãêîâîîðóæåííûõ23. (5) Âñàäíèêè ïðèó÷èëè ýòèõ þíîøåé âñêàêèâàòü ñçàäè íèõ íà ëîøàäü è áûñòðî ïî ñèãíàëó ñîñêàêèâàòü. (6) Åæåäíåâíî óïðàæíÿÿñü, þíîøè ïðèâûêëè ñìåëî ïðûãàòü; îíè è âûñòóïèëè ïðîòèâ êàìïàíñêèõ âñàäíèêîâ, âûñòðîèâøèõñÿ íà ðàâíèíå, ëåæàùåé ìåæäó ëàãåðåì è ãîðîäñêîé ñòåíîé. (7) Êîãäà äîøëî äî ìåòàíüÿ äðîòèêîâ, ëåãêîâîîðóæåííûå ïî äàííîìó ñèãíàëó ñïðûãíóëè ñ ëîøàäåé. Âñàäíèêè âíåçàïíî ïðåâðàùàþòñÿ â ïåõîòèíöåâ, íàïàäàþò íà âðàæåñêóþ êîííèöó (8) è îñûïàþò åå ãðàäîì äðîòèêîâ; ìåòàëè íå öåëÿñü, íî ðàíèëè ìíîãî ëþäåé è ëîøàäåé, à ãëàâíîå — íàïóãàëè íåïðèÿòåëÿ íåîæèäàííûì è íåîáû÷àéíûì ïðèåìîì. Íà ñìÿòåííûõ âðàãîâ áðîñàëèñü âñàäíèêè: áåãñòâî è èçáèåíèå ïðîäîëæàëèñü äî ñàìûõ âîðîò; (9) ðèìñêàÿ êîííèöà ñ òåõ ïîð âñåãäà îñòàâàëàñü ïîáåäèòåëüíèöåé. (10) Ðåøåíî áûëî èìåòü ëåãêîâîîðóæåííûõ â ëåãèîíàõ; ãîâîðÿò, ñîâåò îáúåäèíÿòü äåéñòâèÿ ïåõîòû è êîííèöû ïîäàë öåíòóðèîí Êâèíò Íàâèé, çà ÷òî âîåíà÷àëüíèê è îòëè÷èë åãî. |
4. Inter haec vis omnis belli versa in Capuam erat; obsidebatur tamen acrius quam oppugnabatur, nec aut famem tolerare servitia ac plebs poterant aut mittere nuntios ad Hannibalem per custodias tam artas. [2] Inventus est Numida qui acceptis litteris evasurum se professus praestaret promissum. Per media Romana castra nocte egressus spem accendit Campanis, dum aliquid virium superesset, ab omni parte eruptionem temptandi. [3] Ceterum in multis certaminibus equestria proelia ferme prospera faciebant, pedite superabantur. Sed nequaquam tam laetum vincere quam triste vinci ulla parte erat ab obsesso et prope expugnato hoste. [4] Inita tandem ratio est ut quod viribus deerat arte aequaretur. Ex omnibus legionibus electi sunt iuvenes maxime vigore ac levitate corporum veloces; eis parmae breviores quam equestres et septena iacula quaternos longa pedes data, praefixa ferro quale hastis velitaribus inest. [5] Eos singulos in equos suos accipientes equites adsuefecerunt et vehi post sese et desilire perniciter, ubi datum signum esset. [6] Postquam adsuetudine cotidiana satis intrepide fieri visum est, in campum qui medius inter castra murumque erat adversus instructos Campanorum equites processerunt, [7] et, ubi ad coniectum teli ventum est, signo dato velites desiliunt. Pedestris inde acies ex equitatu repente in hostium equites incurrit, iaculaque cum impetu alia super alia emittunt. [8] Quibus plurimis in equos virosque passim coniectis permultos volneraverunt; pavoris tamen plus ex re nova atque inopinata iniectum est, et in perculsum hostem equites invecti fugam stragemque eorum usque ad portas fecerunt. [9] Inde equitatu quoque superior Romana res fuit; institutum ut velites in legionibus essent. [10] Auctorem peditum equiti inmiscendorum centurionem Q. Navium ferunt, honorique id ei apud imperatorem fuisse. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß