Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1950/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
22. (1)  îäèííàäöàòûé ãîä âîéíû ñ Êàðôàãåíîì [208 ã.] êîíñóëàìè ñòàëè Ìàðê Ìàðöåëë â ïÿòûé ðàç (ñ÷èòàÿ è êîíñóëüñòâî, êîòîðîå îí íå îòïðàâëÿë, òàê êàê áûë èçáðàí îãðåøíî105) è Òèò Êâèíêöèé Êðèñïèí. (2) Ïðîâèíöèåé òîìó è äðóãîìó íàçíà÷åíà áûëà Èòàëèÿ; âîéñêà äâóõ ïðîøëîãîäíèõ êîíñóëîâ è òðåòüå, êîòîðîå ñòîÿëî â Âåíóçèè, ãäå èì êîìàíäîâàë Ìàðöåëë, ðàñïðåäåëÿëèñü òàê: ïóñòü êîíñóëû âûáåðóò ñåáå ïî âîéñêó, êàêîå çàõîòÿò, à òðåòüå áóäåò ïåðåäàíî òîìó, êòî ïîëó÷èò Òàðåíò è Ñàëëåíòèíñêóþ îáëàñòü106. (3) Îñòàëüíûå íàçíà÷åíèÿ áûëè òàêèå: Ïóáëèé Ëèöèíèé Âàð — ãîðîäñêîé ïðåòîð; Ïóáëèé Ëèöèíèé Êðàññ, âåðõîâíûé ïîíòèôèê, — ïðåòîð ïî äåëàì ÷óæåçåìöåâ è âûïîëíÿåò ïîðó÷åíèÿ ñåíàòà. Ñåêñò Þëèé Öåçàðü ïîëó÷èë Ñèöèëèþ; Êâèíò Êëàâäèé Ôëàìèí — Òàðåíò. (4) Íà ãîä ïðîäëèëè êîìàíäîâàíèå Êâèíòó Ôóëüâèþ Ôëàêêó; îí ïîëó÷èë îäèí ëåãèîí è ïðîâèíöèþ Êàïóþ, êîòîðàÿ ðàíüøå áûëà ó ïðåòîðà Òèòà Êâèíêöèÿ; ïðîäëèëè ïîëíîìî÷èÿ Ãàþ Ãîñòèëèþ Òóáóëó (îí äîëæåí áûë êàê ïðîïðåòîð ñìåíèòü Ãàÿ Êàëüïóðíèÿ[1] â Ýòðóðèè è ïðèíÿòü äâà åãî ëåãèîíà) (5) è Ëóöèþ Âåòóðèþ Ôèëîíó (çà íèì êàê ïðîïðåòîðîì îñòàâàëàñü ïðîâèíöèÿ Ãàëëèÿ è òå æå ñàìûå äâà ëåãèîíà, êîòîðûìè îí êîìàíäîâàë, áóäó÷è ïðåòîðîì). (6) Òàêîå æå ðåøåíèå î ïðîäëåíèè âëàñòè ïðåäëîæåíî áûëî ñåíàòîì è ïðèíÿòî íàðîäîì î Ãàå Àâðóíêóëåå; îí íàõîäèëñÿ â Ñàðäèíèè ñ äâóìÿ ëåãèîíàìè; äëÿ çàùèòû ïðîâèíöèè åìó äîáàâèëè ïÿòüäåñÿò êîðàáëåé, ïðèñëàííûõ èç Èñïàíèè Ñöèïèîíîì. (7) Ïóáëèþ Ñöèïèîíó è Ìàðêó Ñèëàíó âðó÷åíû åùå íà ãîä èõ ïðîâèíöèè è âîéñêà â Èñïàíèè; èç âîñüìèäåñÿòè êîðàáëåé Ñöèïèîíà107, êîòîðûå îí âçÿë ñ ñîáîé èç Èòàëèè èëè îòîáðàë ó êàðôàãåíÿí, ïÿòüäåñÿò âåëåíî áûëî ïåðåïðàâèòü â Ñàðäèíèþ, (8) ïîñêîëüêó õîäèëè ñëóõè, ÷òî â ýòîì ãîäó â Íîâîì Êàðôàãåíå ãîòîâÿò áîëüøîé ôëîò è ðàññ÷èòûâàþò ñ ïîìîùüþ äâóõñîò êîðàáëåé âûñàäèòüñÿ íà âñåõ áåðåãàõ Èòàëèè, Ñèöèëèè è Ñàðäèíèè. (9)  Ñèöèëèè âñå óñòðîèëè òàê: Ñåêñò Öåçàðü ïîëó÷èë âîéñêî, ñðàæàâøååñÿ ïîä Êàííàìè; Ìàðêó Âàëåðèþ Ëåâèíó — åìó òîæå ïðîäëèëè êîìàíäîâàíèå íà ãîä — ê ñåìèäåñÿòè êîðàáëÿì, áûâøèì â Ñèöèëèè, äîáàâèëè òðèäöàòü, ñòîÿâøèõ â ïðîøëîì ñ.296 ãîäó ïîä Òàðåíòîì; ñ ýòèì ôëîòîì èç ñòà êîðàáëåé îí ìîæåò, åñëè ñî÷òåò íóæíûì, ïîãðàáèòü àôðèêàíñêîå ïîáåðåæüå. (10) È Ïóáëèþ Ñóëüïèöèþ ïðîäëèëè êîìàíäîâàíèå íà ãîä; åìó îñòàâèëè òîò æå ôëîò è òó æå ïðîâèíöèþ — Ìàêåäîíèþ è Ãðåöèþ. Äâà ãîðîäñêèõ ëåãèîíà, ñòîÿâøèå â Ðèìå, îñòàëèñü òàì æå. (11) Êîíñóëàì ïîçâîëåíî áûëî íàáðàòü ñîëäàò, ñêîëüêî íóæíî.  ýòîì ãîäó ðèìñêîå ãîñóäàðñòâî çàùèùàë äâàäöàòü îäèí ëåãèîí. (12) Ïóáëèþ Ëèöèíèþ Âàðó ïîðó÷åíî áûëî ïî÷èíèòü òðèäöàòü ñòàðûõ âîåííûõ êîðàáëåé, ñòîÿâøèõ â Îñòèè, ïîñàäèòü ìîðÿêîâ è íà íèõ, è íà äâàäöàòü íîâûõ è ñ ýòèì ôëîòîì îõðàíÿòü áëèæàéøåå ê Ðèìó ïîáåðåæüå108; (13) Ãàþ Êàëüïóðíèþ âåëåíî íå âûâîäèòü èç Àððåòèÿ âîéñêî, ïîêà íå ïðèáóäåò ïðååìíèê; Òóáóëó — áäèòåëüíî ñëåäèòü, ÷òîáû íå áûëî íîâûõ çàãîâîðîâ. |
22. Undecimo anno Punici belli consulatum inierunt M. Marcellus quintum — ut numeretur consulatus quem vitio creatus non gessit — et T. Quinctius Crispinus. [2] Utrisque consulibus Italia decreta provincia est et duo consulum prioris anni exercitus — tertius Venusiae tum erat, cui Marcellus praefuerat — ita ut ex tribus eligerent duo quos vellent, tertius ei traderetur cui Tarentum et Sallentini provincia evenisset. [3] Ceterae provinciae ita divisae: praetoribus P. Licinio Varo urbana, P. Licinio Crasso pontifici maximo peregrina et quo senatus censuisset, Sex. Iulio Caesari Sicilia, Q. Claudio Tarentum. [4] Prorogatum in annum imperium est Q. Fulvio Flacco, ut provinciam Capuam, quae T. Quincti praetoris fuerat, cum una legione obtineret. [5] Prorogatum et C. Hostilio Tubulo est, ut pro praetore in Etruriam ad duas legiones succederet C. Calpurnio. Prorogatum et L. Veturio Philoni est, ut pro praetore Galliam eandem provinciam cum isdem duabus legionibus obtineret quibus praetor obtinuisset. [6] Quod in L. Veturio, idem in C. Aurunculeio decretum ab senatu, latumque de prorogando imperio ad populum est, qui praetor Sardiniam provinciam cum duabus legionibus obtinuerat. Additae ei ad praesidium provinciae quinquaginta longae naves quas P. Scipio ex Hispania misisset. [7] Et P. Scipioni et M. Silano suae Hispaniae suique exercitus in annum decreti. Scipio ex octoginta navibus quas aut secum ex Italia adductas aut captas Carthagine habebat quinquaginta in Sardiniam tramittere iussus, [8] quia fama erat magnum navalem apparatum eo anno Carthagine esse, ducentis navibus omnem oram Italiae Siciliaeque ac Sardiniae inpleturos. [9] Et in Sicilia ita divisa res est: Sex. Caesari exercitus Cannensis datus est; M. Valerius Laevinus — ei quoque enim prorogatum imperium est — classem quae ad Siciliam erat navium septuaginta obtineret; adderet eo triginta naves quae ad Tarentum priore anno fuerant; cum ea centum navium classe, si videretur ei, praedatum in Africam traiceret. [10] Et P. Sulpicio, ut eadem classe Macedoniam Graeciamque provinciam haberet, prorogatum in annum imperium est. De duabus quae ad urbem Romam fuerant legionibus nihil mutatum. [11] Supplementum quo opus esset ut scriberent consulibus permissum. Una et viginti legionibus eo anno defensum imperium Romanum est. [12] Et P. Licinio Varo praetori urbano negotium datum ut naves longas triginta veteres reficeret quae Ostiae erant et viginti novas naves sociis navalibus conpleret, ut quinquaginta navium classe oram maris vicinam urbi Romanae tueri posset. [13] C. Calpurnius vetitus ab Arretio movere exercitum, nisi cum successor venisset; idem et Tubulo imperatum, ut inde praecipue caveret ne qua nova consilia orerentur. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß