Ïåðåâîä Ì. Å. Ñåðãååíêî.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Â. Ì. Ñìèðèíûì, Ã. Ï. ×èñòÿêîâûì è Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì. Ðåäàêòîð êîììåíòàðèåâ —
Ðåä. ïåðåâîäà è êîììåíòàðèåâ (èçä. 1991) Â. Ì. Ñìèðèí. Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, F. G. Moore, 1949/1995. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
7. (1) Ãàçäðóáàë ñ íåìíîãèìè ñîïðîâîæäàþùèìè ïðèáûë â áëèæàéøèé ãîðîä àôðèêàíöåâ20; òóäà æå ñëåäîì çà âîæäåì ñîáðàëèñü âñå, êòî óöåëåë. Îïàñàÿñü, ÷òî åãî âûäàäóò Ñöèïèîíó, Ãàçäðóáàë óøåë; (2) âñêîðå ÿâèëèñü ðèìëÿíå: âîðîòà ïåðåä íèìè áûëè ðàñïàõíóòû; æèòåëåé íè÷åì íå îáèäåëè, òàê êàê îíè ñäàëèñü äîáðîâîëüíî. Åùå äâà ãîðîäà áûëè âçÿòû è ðàçãðàáëåíû îäèí çà äðóãèì; âñþ âçÿòóþ òàì äîáû÷ó è âñå, ÷òî óäàëîñü â ãîðåâøåì ëàãåðå âûõâàòèòü èç îãíÿ, îòäàëè ñîëäàòàì. (3) Ñèôàê ðàñïîëîæèëñÿ ìèëÿõ â âîñüìè îòòóäà â óêðåïëåííîì ìåñòå; Ãàçäðóáàë ïîñïåøèë â Êàðôàãåí, ÷òîáû òàì â ñòðàõå íå ïðèíÿëè êàêîå-íèáóäü ìàëîäóøíîå ðåøåíèå. (4)  ãîðîäå âñå áûëè íàïóãàíû íîâûì ïîðàæåíèåì è ñïåðâà äàæå óâåðèëèñü, ÷òî Ñöèïèîí, áðîñèâ Óòèêó, ñðàçó ïîéäåò îñàæäàòü Êàðôàãåí. (5) Ñóôåòû21 — îíè îáëå÷åíû êàê áû êîíñóëüñêîé âëàñòüþ — ñîçâàëè ñåíàò. (6) Îáñóæäàëè òðè ïðåäëîæåíèÿ: îäíî — îòïðàâèòü ê Ñöèïèîíó ïîñëîâ ïðîñèòü ìèðà; äðóãîå — âûçâàòü Ãàííèáàëà ñïàñàòü îòå÷åñòâî; òðåòüå, äîñòîéíîå ðèìñêîé íåïîêîëåáèìîñòè â íåñ÷àñòüå, — (7) ïîïîëíèòü àðìèþ è óáåäèòü Ñèôàêà íå ïðåêðàùàòü âîéíû. Òàê êàê Ãàçäðóáàë íàõîäèëñÿ òóò æå è âñÿ ïàðòèÿ Áàðêèäîâ õîòåëà âîéíû, ýòî ïðåäëîæåíèå ïîáåäèëî. (8) Íà÷àëñÿ âîèíñêèé íàáîð â ãîðîäå è ïî ñåëàì, îòïðàâèëè ïîñëîâ ê Ñèôàêó, êîòîðûé è ñàì ãîòîâèëñÿ ê âîéíå íå ùàäÿ ñðåäñòâ; åãî îïÿòü óáåäèëà æåíà, íî òåïåðü óæå íå ëàñêàìè, êàêèìè óëåùàþò âëþáëåííîãî: (9) îáëèâàÿñü ãîðüêèìè ñëåçàìè, îíà óìîëÿëà Ñèôàêà íå áðîñàòü åå îòöà è îòå÷åñòâà, íå äîïóñòèòü Êàðôàãåíó ïîãèáíóòü â òàêîì æå ïîæàðå, êàêîé óíè÷òîæèë ëàãåðü. (10) Ïîñëû î÷åíü êñòàòè ïðèíåñëè îáíàäåæèâàþùèå èçâåñòèÿ: îíè âñòðåòèëè ïîä ãîðîäîì Îááîé ÷åòûðå òûñÿ÷è êåëüòèáåðîâ, îòáîðíûõ ìîëîäûõ âîèíîâ, íàíÿòûõ âåðáîâùèêàìè â Èñïàíèè; íà äíÿõ ïðèáóäåò è Ãàçäðóáàë ñ âîéñêîì îòíþäü íå íè÷òîæíûì. (11) Ñèôàê íå òîëüêî áëàãîñêëîííî îòâåòèë ïîñëàì; îí ïîêàçàë èì ìíîæåñòâî íóìèäèéöåâ, ñîøåäøèõñÿ â ãîðîä, ñ.406 êîòîðûì êàê ðàç â ýòè äíè ðàçäàâàë îðóæèå è ëîøàäåé; îí óâåðÿë, ÷òî ñ íèì ïîéäåò âñÿ ìîëîäåæü åãî öàðñòâà. (12) Îí çíàåò, ÷òî íå â áîþ ðàçáèò, à îñèëåí ïîæàðîì; çíàåò, ÷òî íà âîéíå ïîáåæäåí òîò, êòî ïîáåæäåí îðóæèåì. (13) Òàê îòâåòèë îí ïîñëàì. ×åðåç íåñêîëüêî äíåé âîéñêà Ñèôàêà è Ãàçäðóáàëà âíîâü ñîåäèíèëèñü. Âñåãî ñîëäàò ó íèõ áûëî îêîëî òðèäöàòè òûñÿ÷22. |
7. Hasdrubal ex fuga cum paucis Afrorum urbem proximam petierat, eoque omnes qui supererant vestigia ducis sequentes se contulerant; metu deinde ne dederetur Scipioni urbe excessit. [2] Mox eodem patentibus portis Romani accepti, nec quicquam hostile, quia voluntate concesserant in dicionem, factum. Duae subinde urbes captae direptaeque. Ea praeda et quae castris incensis ex igne rapta erat militi concessa est. [3] Syphax octo milium ferme inde spatio loco munito consedit; Hasdrubal Carthaginem contendit, ne quid per metum ex recenti clade mollius consuleretur. [4] Quo tantus primo terror est adlatus ut omissa Utica Carthaginem crederent extemplo Scipionem obsessurum. [5] Senatum itaque sufetes, quod velut consulare imperium apud eos erat, vocaverunt. [6] Ibi tribus sententiis certatum; una de pace legatos ad Scipionem decernebat, altera Hannibalem ad tuendam ab exitiabili bello patriam revocabat, tertia Romanae in adversis rebus constantiae erat; [7] reparandum exercitum Syphacemque hortandum ne bello absisteret censebat. Haec sententia, quia Hasdrubal praesens Barcinaeque omnes factionis bellum malebant, vicit. [8] Inde dilectus in urbe agrisque haberi coeptus, et ad Syphacem legati missi, summa ope et ipsum reparantem bellum, cum uxor non iam ut ante blanditiis, satis potentibus ad animum amantis, [9] sed precibus et misericordia valuisset, plena lacrimarum obtestans ne patrem suum patriamque proderet isdemque flammis Carthaginem quibus castra conflagrassent absumi sineret. [10] Spem quoque opportune oblatam adferebant legati: quattuor milia Celtiberorum circa urbem nomine Obbam, ab conquisitoribus suis conducta in Hispania, egregiae iuventutis, sibi occurrisse; et Hasdrubalem propediem adfore cum manu haudquaquam contemnenda. [11] Igitur non benigne modo legatis respondit, sed ostendit etiam multitudinem agrestium Numidarum, quibus per eosdem dies arma equosque dedisset, et omnem iuventutem adfirmat ex regno exciturum; [12] scire incendio, non proelio cladem acceptam; eum bello inferiorem esse qui armis vincatur. [13] Haec legatis responsa, et post dies paucos rursus Hasdrubal et Syphax copias iunxerunt. Is omnis exercitus fuit triginta ferme milium armatorum. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß