Ïåðåâîä Ã. Ñ. Êíàáå.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1936/1985. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
23. (1) Ïîñëå ðå÷è ðèìñêîãî ïîëêîâîäöà ñòàëè ïî î÷åðåäè âûñêàçûâàòüñÿ äðóãèå. (2) Ïîñëàíåö àôèíÿí ñêîëüêî ìîã æèâî îïèñàë áëàãîäàðíîñòü ñâîèõ ñîãðàæäàí, îí ïðåâîçíîñèë áëàãîäåÿíèÿ ðèìëÿí, ñêàçàë, ÷òî ïî ïðîñüáå àôèíÿí ðèìëÿíå ïîìîãëè èì ïðîòèâ Ôèëèïïà, (3) à òåïåðü âîò íå ïðèøëîñü äàæå è ïðîñèòü, îíè ñàìè ïðåäëàãàþò èçáàâèòü ãðåêîâ îò òèðàíèè Íàáèñà. Ïîñëàíåö ãîðÿ÷î íåãîäîâàë íà òåõ, êòî â êëåâåòíè÷åñêèõ ðå÷àõ ïðåóìåíüøàåò çàñëóãè ðèìëÿí, ïîäîçðåâàåò èõ â äóðíûõ çàìûñëàõ íà áóäóùåå, (4) âìåñòî òîãî ÷òîáû áëàãîäàðèòü çà ïðîøëîå. Óïðåêè ýòè ÿâíî îáðàùåíû áûëè ê ýòîëèéöàì. (5) Òîãäà Àëåêñàíäð, îäèí èç ïåðâûõ ãðàæäàí Ýòîëèè, ñíà÷àëà ñ ÿðîñòüþ íàïàë íà àôèíÿí, ñêàçàâøè, ÷òî ïðåæäå áûëè îíè ñàìûìè ïåðâûìè è ñàìûìè ðåâíîñòíûìè ñòîðîííèêàìè ñâîáîäû, à ïîñëå èçìåíèëè îáùåìó äåëó è ïðèíÿëèñü ëüñòèòü ðèìëÿíàì âî èìÿ ñîáñòâåííîé âûãîäû; ïîòîì ñòàë îí æàëîâàòüñÿ, (6) ÷òî àõåéöû, âîåâàâøèå ñïåðâà íà ñòîðîíå Ôèëèïïà, ïîêèíóëè åãî, êîãäà çâåçäà åãî ñòàëà çàêàòûâàòüñÿ, è òåïåðü âåðíóëè ñåáå Êîðèíô è ïûòàþòñÿ çàõâàòèòü äàæå Àðãîñ. (7) Ýòîëèéöû-äå ïåðâûå ñòàëè âðàãàìè Ôèëèïïà, âñåãäà áûëè ñòîéêèìè ñîþçíèêàìè ðèìëÿí, äîãîâîð ñ êîòîðûìè ïðåäóñìàòðèâàë, ÷òî ïîñëå ïîáåäû íàä Ôèëèïïîì îòâîåâàííûå ó íåãî ãîðîäà è ñåëåíèÿ äîñòàíóòñÿ ýòîëèéöàì57, è âîò òåïåðü ó íèõ ïûòàþòñÿ îáìàíîì îòíÿòü Ýõèí è Ôàðñàë. (8) Ðèìëÿí òîæå îáâèíèë îí â êîâàðñòâå: îíè-äå îáîëüñòèëè ãðåêîâ ëîæíûì ïðèçðàêîì ñâîáîäû, à ñàìè äåðæàò ãàðíèçîíû â Õàëêèäå è â Äåìåòðèàäå, õîòÿ, êîãäà Ôèëèïï ìåäëèë âûâåñòè ñâîè âîéñêà èç ýòèõ ãîðîäîâ, ïîâòîðÿëè íå ðàç, (9) ÷òî «Ãðåöèÿ íå áóäåò ñâîáîäíîé, ïîêà Äåìåòðèàäà, Õàëêèäà è Êîðèíô îñòàþòñÿ âî âëàñòè ÷óæåçåìöåâ», (10) íûíå æå õîòÿò îñòàâèòü âîéñêà ñâîè â Ãðåöèè áóäòî áû äëÿ òîãî, ÷òîáû çàùèùàòü íàñ îò Íàáèñà è îñâîáîäèòü Àðãîñ. (11) Ïóñòü óâîäÿò ñâîè ëåãèîíû â Èòàëèþ. Ýòîëèéöû ñ.126 îáåùàþò, ÷òî Íàáèñ óâåäåò âîéñêî èç Àðãîñà ëèáî äîáðîâîëüíî, êàê ìû ñ íèì äîãîâîðèìñÿ, ëèáî óñòóïàÿ ñèëå îðóæèÿ è ïîä÷èíÿÿñü åäèíîäóøíîìó ðåøåíèþ âñåé Ãðåöèè. |
23. Post orationem Romani imperatoris percenseri aliorum sententiae coeptae sunt. [2] Cum legatus Atheniensium quantum poterat gratiis agendis Romanorum in Graeciam merita extulisset, [3] «imploratos adversus Philippum tulisse opem, non rogatos ultro adversus tyrannum Nabim offerre auxilium» indignatusque esset haec tanta merita sermonibus tamen aliquorum carpi futura calumniantium, [4] cum fateri potius praeteritorum gratiam deberent, apparebat incessi Aetolos. [5] Igitur Alexander, princeps gentis, invectus primum in Athenienses, libertatis quondam duces et auctores, adsentationis propriae gratia communem causam prodentes, [6] questus deinde Achaeos, Philippi quondam milites, ad postremum inclinata fortuna eius transfugas, et Corinthum recepisse et id agere ut Argos habeant, [7] Aetolos, primos hostes Philippi, semper socios Romanorum, pactos in foedere suas urbes agrosque fore devicto Philippo, [8] fraudari Echino et Pharsalo, insimulavit fraudis Romanos quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et Demetriadem praesidiis tenerent, qui Philippo cunctanti deducere inde praesidia obicere semper soliti sint [9] «numquam, donec Demetrias Chalcisque et Corinthus tenerentur, liberam Graeciam fore», [10] postremo quia manendi in Graecia retinendique exercitus Argos et Nabim causam facerent. [11] Deportarent legiones in Italiam; Aetolos polliceri aut condicionibus et voluntate sua Nabim praesidium Argis deducturum aut vi atque armis coacturos in potestate consentientis Graeciae esse. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß