Ïåðåâîä Ñ. À. Èâàíîâà.
Êîììåíòàðèé ñîñòàâëåí Ô. À. Ìèõàéëîâñêèì, Â. Ì. Ñìèðèíûì.
Ðåäàêòîðû ïåðåâîäà (èçä. 2002)
Ëàò. òåêñò: Loeb Classical Library, E. T. Sage, 1935/1984. ÑÊÐÛÒÜ ËÀÒÈÍÑÊÈÉ ÒÅÊÑÒ
39. (1) Êâèíêöèé, òîæå óñëûõàâ î ñëó÷èâøåìñÿ, äâèíóëñÿ ñ êîðàáëÿìè èç Êîðèíôà è â õàëêèäñêîì Åâðèïå ïîâñòðå÷àëñÿ ñ öàðåì Ýâìåíîì108. (2) Áûëî ðåøåíî, ÷òî ïÿòüñîò âîèíîâ Ýâìåíà îñòàþòñÿ â Õàëêèäå äëÿ çàùèòû ãîðîäà, à ñàì öàðü íàïðàâëÿåòñÿ â Àôèíû. (3) Êâèíêöèé ïðîäîëæàë ïóòü â Äåìåòðèàäó: îí ðàññ÷èòûâàë íà òî, ÷òî ïðèìåð îñâîáîæäåííîé Õàëêèäû ïîáóäèò è ìàãíåñèéöåâ ê âîññòàíîâëåíèþ ñîþçà ñ ðèìëÿíàìè. (4) È âîò, æåëàÿ îáåñïå÷èòü êàêóþ-òî ïîääåðæêó ñâîèì ñòîðîííèêàì, îí íàïèñàë ïðåòîðó ôåññàëèéöåâ109 Ýâíîìó, ÷òîáû òîò âîîðóæàë ìîëîäåæü, à â Äåìåòðèàäó Êâèíêöèé ïîñëàë âïåðåä ñåáÿ Âèëëèÿ ðàçóçíàòü, êàêèå òàì íàñòðîåíèÿ. Îí ñîáèðàëñÿ ïðèñòóïèòü ê äåëó òîëüêî â òîì ñëó÷àå, åñëè õîòü ÷àñòü ãîðîæàí ñêëîíÿåòñÿ ê ñîáëþäåíèþ ïðåæíåãî ñîþçà. (5) Âèëëèé ïðèáûë íà êâèíêâåðåìå êî âõîäó â ãàâàíü. Êîãäà òóäà âûñûïàë âåñü íàðîä ìàãíåñèéöåâ, îí ñïðîñèë, ÷åãî èì õî÷åòñÿ áîëüøå: ÷òîáû îí ïðèøåë ê íèì êàê äðóã èëè æå êàê âðàã. (6) Ìàãíåòàðõ Ýâðèëîõ îòâå÷àë, ÷òî Âèëëèé ïðèáûë ê äðóçüÿì, íî ñ.180 ëó÷øå áû îí íå âõîäèë â ãàâàíü, à ïîçâîëèë áû ìàãíåñèéöàì æèòü â ñîãëàñèè è ñâîáîäå è íå âîçáóæäàë áû òîëïó ïîä âèäîì ïåðåãîâîðîâ. (7) Äàëåå ðå÷è ïåðåøëè â ïðåïèðàòåëüñòâî: ðèìëÿíèí áðàíèë ìàãíåñèéöåâ çà íåáëàãîäàðíîñòü, ïðîðî÷èë èì íåìèíóåìûå áåäñòâèÿ, à òîëïà ðîïòàëà, îáâèíÿÿ òî ñåíàò, òî Êâèíêöèÿ. Òàê, íè÷åãî íå äîáèâøèñü, Âèëëèé âåðíóëñÿ ê Êâèíêöèþ, êîòîðûé ïîñëàë ãîíöà ê ïðåòîðó110 — ñêàçàòü, ÷òîáû òîò óâîäèë âîéñêî äîìîé. (8) À ñàì Êâèíêöèé âåðíóëñÿ ñ êîðàáëÿìè â Êîðèíô. |
39. Quinctius quoque his auditis, ab Corintho veniens navibus, in Chalcidico Euripo Eumeni regi occurrit. [2] Placuit quingentos milites praesidii causa relinqui Chalcide ab Eumene rege, ipsum Athenas ire. [3] Quinctius quo profectus erat Demetriadem contendit, ratus Chalcidem liberatam momenti aliquid apud Magnetas ad repetendam societatem Romanam facturam et, [4] ut praesidii aliquid esset suae partis hominibus, Eunomo praetori Thessalorum scripsit, ut armaret iuventutem, et Villium ad Demetriadem praemisit ad temptandos animos, non aliter, nisi pars aliqua inclinaret ad respectum pristinae societatis, rem adgressurus. [5] Villius quinqueremi nave ad ostium portus est invectus. Eo multitudo omnis Magnetum cum se effudisset, quaesivit Villius utrum ad amicos an ad hostes venisse se mallent. [6] Respondit Magnetarches Eurylochus ad amicos venisse eum; sed abstineret portu et sineret Magnetas in concordia et libertate esse nec per colloquii speciem multitudinem sollicitaret. [7] Altercatio inde, non sermo fuit, cum Romanus ut ingratos increparet Magnetas imminentesque praediceret clades, multitudo obstreperet nunc senatum nunc Quinctium accusando. Ita irrito incepto Villius ad Quinctium sese recepit. [8] At Quinctius nuntio ad praetorem misso, ut reduceret domum copias, ipse navibus Corinthum rediit. |
ÏÐÈÌÅ×ÀÍÈß